Po prostu misja (okładka  miękka, wyd. 04.2018)

Super książka. Polecam na zakończenie roku w klasach IV SP.

Polecam

Pamiętacie Elliota Hoopera? Po zdobyciu jednego z kamieni chaosu i uwięzieniu Tanatosa w jednej z jaskiń, chłopiec ma w końcu względny spokój. Teraz całą swoją uwagę skupia na mamie, której stan z dnia na dzień się pogarsza, co potęguje dodatkowo tajemniczy list, którego nadawcą jest… ojciec Elliota. Nastolatek stara się dowiedzieć co tak naprawdę stało się dekadę temu, by zrozumieć, dlaczego został przez niego porzucony. W tym samym czasie powraca Tanatos uwolniony przez swoją matkę, Nyks, która zrobi wszystko by posiąść kamienie chaosu i zawładnąć światem ludzi. Elliot Hooper po raz kolejny będzie musiał zmierzyć się z demonami, które nie zawahają się ani przez chwilę uciec do podstępu i kłamstwa. Czy i tym razem chłopiec z pomocą bogów i Panny ocali Ziemię przed zagładą? Maz Evans to debiutująca angielska pisarka. Początkowo pracowała jako dziennikarka i krytyk filmowy, ale to jej nie wystarczało. Stworzyła Story Crew, program kreatywnego pisania dla uczniów szkół podstawowych, a następnie podjęła się napisania własnej powieści. Po prostu misja to kontynuacja świetnej powieści Kto wypuścił bogów?, która otwiera serię o tym samym tytule. Pierwszy tom serii opowiadającej o losach nastoletniego Elliota Hoopera bardzo mi się podobał (mała przypominajka → recenzja). Lekki i przyjemny w odbiorze, jednak przed sięgnięciem po tę książkę miałam pewne obawy. Dlaczego? Bałam się, że Autorka nie utrzyma kontynuacji na poziomie pierwszego tomu i najzwyczajniej w świecie się zawiodę na niej… Cóż, nie mogłam się chyba bardziej mylić! Maz Evans po raz kolejny zabiera czytelnika do rzeczywistości, w której świat mityczny coraz większym stopniu przenika do tego ludzkiego, a granica między nimi powoli się zaciera. Akcja pędzi jak szalona, nie brakuje humorystycznych, czy wręcz groteskowych sytuacji, chociaż zdarzają się momenty skłaniające do refleksji. Tych drugich jest znacznie więcej niż w pierwszym tomie i muszę przyznać, że czasami chwytało mnie za serce i miałam ochotę przytulić Elly’ego za jego wytrwałość i gotowość do poświęceń dla matki. Dobrze, że autorka przybliżyła odrobinę przeszłość Hooperów, bo do tej pory losy ojca Elliota były owiane tajemnicą. Z pewnością pomaga to zrozumieć zachowanie chłopca, jednak zakończenie mnie trochę zaskoczyło… Kreacje bohaterów nadal zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Dopracowane w każdym calu, bogowie wydają się jeszcze bardziej „ludzcy”. Autorka wprowadziła również kilka nowych twarzy – Herkulesa zajmującego się organizowaniem eventów, Jazona – melancholijnego piosenkarza tworzącego jingle reklamowe, Tezeusza (kolejny mój ulubieniec) szefa kuchni, który nie ma sobie równych oraz Nyks, której zło jest wręcz odczuwalne. Trzeba przyznać, że Autorka ma rękę do tworzenia barwnych i zarazem wyrazistych bohaterów, którzy wprowadzają świeżość do powieści. Kreacje Hermesa i Elliota zrobiły na mnie największe wrażenie. Pierwszy z nich początkowo wydawał mi się takim lekkoduchem, jednak z czasem zyskał w moich oczach. Tymczasem chłopiec od pierwszych stron powieści zaskarbił sobie moją sympatię swoją zaradnością, poczuciem humoru i bystrością. Krótko mówiąc – jest epicki! Po prostu misja to bardzo dobra kontynuacja pierwszego tomu. Powieść nie tylko dostarcza rozrywki, ale również uczy i wzrusza. Pochłania się ją ekspresowo i chociaż akcja nie ma tak szaleńczego tempa jak Kto wypuścił bogów?, to oceniając całokształt, wydaje mi się, że drugi tom jest lepszy z uwagi na przekaz. Maz Evans postawiła sobie poprzeczkę naprawdę wysoko i jestem ciekawa trzeciej części cyklu 😊 __________ https://ja-ksiazkoholik.blogspot.com/2018/04/premierowo-maz-evans-po-prostu-misja.html

Dwunastoletni Elliot Hooper, szczęśliwy posiadacz jednego kamienia chaosu, wciąż otoczony opieką greckich bóstw, ma kolejne zadanie do wykonania. Misja tym razem kieruje go między innymi do Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. Po drodze napotyka na różne przeszkody, których sprawcą jest w głównej mierze Tanatos. Czas nagli a niebezpieczeństwo wciąż czyha nad światem. Po raz kolejny Elliot wraz z przyjaciółmi muszą zmierzyć się z siłami ciemności, które wzrastają w siłę i tylko czekają na moment słabości, ale to nie jedyne zadanie, które przed nim staje. Przed rozpoczęciem książki nawet nie sądziłam, że tak mi brakowało tej grupki niezwykłych przyjaciół, ich oryginalnych pomysłów, nietuzinkowych zdolności i poczucia humoru. Druga część serii o Elliocie Hooperze jest równie dobra i zabawna, jak jej poprzedniczka. Kolejną książkę pisarki pochłonęłam momentalnie i z uśmiechem na ustach. Teraz niestety muszę czekać na następny tom, ale taki urok czytania serii. Mam nadzieję, że ukaże się niebawem. Los postawił przed Elliotem kolejną misję do wykonania. Ponownie musi zmierzyć się z potężnym Tanatosem i jego pomocnikami, aby ochronić kamień ziemi i nie dopuścić do znalezienia kolejnych. Nie jest to zadanie łatwe zwłaszcza, że wróg rośnie w siłę. Tradycyjnie Elliotowi pomagają greckie bóstwa, co tylko dodaje kolorytu opowieści. W sercu chłopca rodzi się jednak ziarno wątpliwości i zaczyna on się zastanawiać, kto tak naprawdę jest mu przychylny, a kto nie. Jest trochę zagubiony i rozgoryczony. Jakby tego było mało, to jeszcze ktoś bliski z przeszłości daje o sobie znać. Opowieść nadal przyciąga klimatem, humorem i pełnymi życia bohaterami, których pomysły i zachowania często wzbudzają uśmiech. Miło po raz kolejny spotkać porywczego Zeusa, odpowiedzialnego i pomysłowego Hefajstosa, piękną Afrodytę i mądrą Atenę. Nie zabrakło oczywiście gwiezdnej konstelacji Panny, która w optymalny sposób próbuje rozszyfrować ludzkie dowcipy i odzyskać swoją kardię. Czy jej się to uda? Nie zbrakło również nowych postaci takich jak chociażby Herkules, czy Jazon. Pojawia się także rodzina królewska, czyli mieszkańcy Buckingham. Królową czytelnik miał już okazję poznać w poprzedniej części, ale dopiero teraz księcia Williama, Harry’ego, czy księżną Kornwalii. Potrafią zaskoczyć. Akcja z kukurydzą i wypiekami do tej pory wzbudza mój uśmiech. Pisarka pod warstwą humoru poruszyła także trudniejsze tematy, a jednym z nich jest opinia o drugim człowieku. Każdy w życiu może popełnić błąd, ale nie oznacza to wcale, że jest złym człowiekiem. Jest wiele odcieni szarości i zazwyczaj co najmniej dwie strony opowieści. Czasem też konsekwencje jednego nieprzemyślanego czynu mogą zaważyć na dalszym życiu. Pisarka pokazuje też jak trudno odbudować raz utracone zaufanie. „Po prostu misja” to epicko dobra kontynuacja serii, w której możecie uczestniczyć w wielu przygodach, pośmiać się i spotkać nietuzinkowych bohaterów. Drugi tom poziomem nie odbiega pierwszemu i zachęca do sięgnięcia po dalszy ciąg. Pisarka poza lekkim stylem i humorem porusza też trudniejsze tematy. Czy jesteście gotowi, by wraz z Elliotem i jego niezwykłymi przyjaciółmi wyruszyć na kolejną misję? http://wyczytane-ksiazki.blogspot.com/2018/04/po-prostu-misja-maz-evans.html

"Po prostu" misja" to drugi tom cyklu o przygodach nastoletniego Elliota i jego niesamowitych przyjaciół, czyli ...olimpijskich bogów i innych mitologicznych postaci. Tym razem na scenę wkraczają dodatkowo nowi bohaterowie, wśród których jest nawet angielska królowa. W pierwszej części ("Kto wypuścił bogów") poznaliśmy dokładnie rodzinną sytuację sympatycznego Elliota. Chłopak musiał radzić sobie z przeróżnymi problemami, chcąc ukryć prawdę o podupadającej na zdrowiu mamie, która traci pamięć. Jakby tego było mało, oboje omal nie stracili farmy, a wplątany w rozgrywki między bogami Elliot wiele razy znajdował się w śmiertelnym niebezpieczeństwie, gdyż na jego życie czyhał podstępny Tanatos. Ich codzienność wciąż uprzykrzała wredna para śmiertelników, czyli złośliwy nauczyciel historii oraz wścibska sąsiadka. W drugim tomie do czarnych charakterów dołącza m.in. bogini mroku Nyks, za sprawą której Elliot otrzymuje kontrowersyjną propozycję i znów jest w wielkim niebezpieczeństwie. Olimpijscy przyjaciele próbują mu pomóc, ale sami popadają w tarapaty, tracąc na jakiś czas swoje moce. Z wielu opresji musi uratować ich zatem spryt i pomysłowość, a w walce z siłami zła pomogą im mieszkańcy Pałacu Buckingham, z Elżbietą II na czele. Sceny opisujące niezwykłe wojownicze i skuteczne zachowania królowej to jedne z najzabawniejszych fragmentów. Warto powiedzieć o jeszcze jednym nowym, a raczej zaledwie wspomnianym w pierwszym tomie bohaterze, czyli o ojcu Elliota. Chłopiec powoli poznaje jego skomplikowaną przeszłość i powody, dla których opuścił on przed laty swoją rodzinę. Całość czyta się jednym tchem i z dużymi emocjami (nawet będąc dorosłym odbiorcą). Akcja pędzi wciąż z kosmiczną prędkością, ale są też fragmenty, w których zwalnia, by wprowadzić nastrój refleksji, a nawet smutku i melancholii. Autorce udało się mistrzowsko połączyć te pełne zadumy partie z królującym w powieści humorem. Zabawne ukazanie postaci mitologicznych, nadanie im cech współczesnych ludzi, to na pewno także jedna z największych zalet fabuły. Bogowie nie tylko mogą szczycić się nadprzyrodzonymi mocami, ale i przedsiębiorczymi zdolnościami, dzięki którym np. zakładają dobrze prosperujące firmy. To obraz niecodzienny, bardzo ubarwiający akcję i tworzący wiele zabawnych sytuacji oraz rozbrajających dialogów. Ostatnią stronę powieści odwraca się z żalem, że trzeba rozstać się z bohaterami, jednak słowa kończące książkę sugerują, że niekoniecznie. Trzymam zatem autorkę za słowo i niecierpliwie czekam na ciąg dalszy. BEATA IGIELSKA

Greccy bogowie zaczynają drugie natarcie. Całkiem niedawno przeczytałem powieść, w której Panna z konstelacji Zodiaków spada na ziemię, a pewien chłopiec zostaje rzucony w wir wydarzeń, w których pierwsze skrzypce grają właśnie greccy bogowie, którzy pomagają jak mogą, zwłaszcza że, na wolność wydostał się Tanatos. Ale to wszystko w pierwszej części. A czego dowiemy się z kolejnej? Elliot wiedzie w miarę spokojne życie. W otoczeniu bogów i zwariowanej Panny, nawet jego mama czuje się znacznie lepiej. Tymczasem na horyzoncie czeka nowe zagrożenie. Tanatos nadal przebywa na wolności, a kamienie których moc może zmienić świat nadal wymagają znalezienia. Jednak kiedy bogowie czasowo tracą swoje moce, do pomocy przydałby się jakiś bohater. Ale czy Herkules, albo Jazon skłonni są do pomocy? Ale to nie wszystkie kłopoty chłopca. Niezbyt miła sąsiadka która straciła swój majątek i nielubiany nauczyciel historii zawiązują spisek przeciw chłopcu. Na szczęście przyjaciele czuwają. Pora odnaleźć kolejne kamienie… W międzyczasie w sprawę miesza się Hades, Hera, spotkamy także ponownie zapracowanego Syzyfa, który jest już na półmetku swojej pracy. A dodatkowo chłopiec dowiaduje się, że jego ojciec właśnie wychodzi z więzienia... Szaleńcza wyprawa w świat mitów i legend. Jeśli chcecie się dowiedzieć który bohater tworzy dżingle reklamowe, a który organizuje niezwykłe imprezy, albo czego sułtan Brunei nie oddał królowej brytyjskiej, koniecznie sięgnijcie po tę książkę. Być może Tezeusz zaserwuje wam danie dnia. Co do bogów i bohaterów: Jak wiemy Herkules to heros rzymski, a grecki to Herakles, ale to pomyłka, która zdarza się bardzo często, nie tylko w czysto rozrywkowych pozycjach. Zabawna i pełna humoru powieść, która sprawi że zapomnicie o troskach. Pozostaje czekać na kolejną część cyklu, zwłaszcza że nie wszystkie kamienie zostały odnalezione. Polecam wszystkim.

Po wydarzeniach z pierwszego tomu, wszystko wydaje się powoli układać i wracać do normy. Czy na pewno? Mama Elliota nadal zachowuje się dziwnie, bogowie robią mu zwęglone śniadania, a Panna próbuje nauczyć się ludzkiego humoru (nieskutecznie), jednocześnie pragnąc odzyskać swoją nieśmiertelność. By tego dokonać musi stać się herosem/bohaterem. A czego potrzebuje każdy bohater? Misji. Tak się składa, że wróg numer jeden, Tanatos, został uwolniony przez własną matkę i zmierza dokończyć to, co zostało mu przerwane. Wszyscy mają tą samą misję do wykonania: zdobyć kamienie chaosu, przed resztą zainteresowanych. Jakby to nie było już wystarczająco trudne, na koniec pojawia się (nie)spodziewany gość, przez którego wszystko może się zmienić. Czy to będzie po prostu misja? Czy może coś więcej? - Czytało się bardzo dobrze i zanim się zorientowałam książka się skończyła. Było dużo przyjemniej niż w 1 tomie, dlatego że wszystkie postacie już poznałam i mogłam "ogarnąć" to, co się działo. Autorka znowu zakończyła utwór w ten sposób, którego tak nie lubię. Teraz trzeba cierpliwie poczekać na to, co się wydarzy w kolejnej części, a ja nie należę do cierpliwych. Niezmiernie lekka i bawiąca historia, przebojowi bogowie, mądry 12-latek i już nie nieśmiertelna Panna sprawiają, że jest to lektura, która pozwoli nam spędzić miło czas, a jednocześnie niesie ze sobą ukryte przesłania. Angielski humor jest, szalona królowa Anglii z rodzinką jest, angielski klimat jest, więc wszystko układa się perfekcyjnie. Więcej moich krótkich recenzji znajdziesz tutaj: https://www.instagram.com/milowebooks/

Elliot w dalszym ciągu nie może odetchnąć. Tanatos wraca ze zdwojoną siłą, a on wraz z nieśmiertelnymi herosami przyjaciółmi będzie musiał go powstrzymać. Do tego dochodzi cała masa innych problemów. Choroba jego matki pogłębia się, a Patricia ponownie łasi się na jego dom. Czy to możliwe, żeby w tym tomie działo się jeszcze więcej, niż w poprzednim? Maz Evans nie daje odpocząć naszemu małemu bohaterowi, ani czytelnikowi. Akcja dosłownie pędzi na łeb, na szyję. Ciągle pojawiają się jakieś nowe przekomiczne sytuacje, przy których nie sposób nie wybuchnąć śmiechem. Choć bywają momenty, gdy łezka kręci się w oku. Muszę przyznać, że jak na tak małego człowieczka, to Elliota spotyka naprawdę wiele przykrości. Ach! Niejednokrotnie miałam ochotę porządnie go przytulić, ale młody daje radę. Nie poddaje się i ciągle wygrzebuje z siebie nowe pokłady siły i energii. Nie da się nie pałać do niego szczerą sympatią. Maz Evans naprawdę się postarała. „Kto wypuścił bogów?” podniosła poprzeczkę wysoko, a „Po prostu misja” jeszcze ją podsadziła. Zapewniam, że nie zawiedziecie się na kontynuacji.

W mitologicznych czasach to Herakles, Tezeusz i Jazon bronili ludzi przed złem. My mamy znacznie lepiej. My mamy Elliota Hoopera, zodiakalną Pannę i olimpijskich bogów. Misja ratowania świata trwa w najlepsze … Elliot Hooper i jego nieśmiertelni przyjaciele próbują pokrzyżować plany Demona Śmierci, w międzyczasie odwiedzając antycznych herosów… Tylko, czy Herakles, Tezeusz i Jazon, są w stanie pomóc, czy żarzy się w nich jeszcze iskra przygody i bohaterstwa… Po prostu misja Maz Evans to udana kontynuacja Kto wypuścił bogów? Żart ściele się gęsto, akcja mknie do przodu niczym skrzydlaty Hermes („powaga, ziom”), mieszając się z sytuacjami „nie-jej”. Elliot ma co raz większe problemy… Stan jego mamy pogarsza się, wrogowie zwierają szeregi i knują przeciwko niemu i jego bliskim. Na dodatek wychodzi na jaw straszna tajemnica z przeszłości jego rodziny… A jeszcze trzeba znaleźć czas na ratowanie świata… Po prostu misja to inteligentna historia o przygodzie, przyjaźni i rodzinie, którą trzeba przeczytać. To po prostu must read każdego nastolatka…