Pierwsza iskra. Szept ognia i popiołu. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 05.2023)

Przecudowna, zakochałam się po zaledwie 4 zdaniach!

Cudowna powieść, uwielbiam te emocje, problemy społeczne poruszane w tekście, klimat, zapach lawendy.... Edmunda ;)

Przyszła uszkodzona, ale jest w miarę git.

Bardzo słaba

„Pierwsza Iskra” to książka, na którą zeszło mi bardzo dużo czasu. Nie mogłam się w nią wkręcić i niestety chwilę z nią mnie męczyły. Księżniczka Aricia jest młoda, piękna i inteligenta. Niedługo zostanie królowa i będzie rządzić Lavenum jak jej przodkowie. Jednak polityczna niestabilność na świecie zmusza ją do zaaranżowanego małżeństwa. Opuszcza swoje państwo, by udać się na dwór swojego przyszłego narzeczonego. Tam jednak nie potrafi się odnaleźć. Książka przede wszystkim skupia się na wątkach politycznych i ukazaniu problemów, jakie pojawiają się w państwie, do którego przybyła główna bohaterka. Aricia próbuje znaleźć sobie miejsce na dworze, chce być dobrą przyszłą królową, ale prawie każdy podcina jej skrzydła. Jak to w polityce bywa, nieprawdaż? Mimo tego bohaterka brnie do przodu i robi wszystko by zaskarbić sobie miłość i poparcie wśród poddanych. Księżniczka to na pewno silna i waleczna postać. Nie można jej zarzucić braku asertywności. Jest zdecydowana, broni słabszych i walczy o lepsze jutro. Jeśli liczycie na rozbudowany wątek miłosny, to niestety możecie się zawieść. Nie jest on zły, ale jest go mało i finalnie nie wywarł na mnie wrażenia. To naprawdę sloooooow burn. Duży plus za tolerancje i równość, którą autorka w książce przemyca w naprawdę wielu momentach. Fabuła toczy się dość wolno, mam wrażenie, że dostatecznie nie poznałam postaci, a książka liczy sobie prawie 500 stron. Zabrakło mi emocji i troszkę bardziej dynamicznej akcji. Jeśli lubicie historie, w których polityczne knowania, spiski i walka o tron wysuwa się na pierwszy plan, śmiało sięgajcie po „Pierwszą Iskrę”.

„Pierwsza iskra” to książka, która zwabia mnie do siebie za sprawą ślicznej okładki, przyciągnęła mój wzrok, czułam się jak ćma dążąca do spotkania ze światłem. Nie miałam wcześniej styczności z tą powieścią, tego, co udało mi się dowiedzieć, była dostępna na Wattpadzie. Uwielbiam powieści fantastyczne, dlatego z wielką chęcią po nie sięgam, nie ważne, czy zostały napisane przez polską autorkę, czy zagraniczną. Musi mnie zaintrygować historia, sprawić, że opis podsyci moją ciekawość. Książki mają magiczną moc, potrafią przenieść czytelnika w zupełnie inny świat, sprawić, że stanie się bohaterem czytanej historii, czy stało się tak i w tym przypadku? Główną bohaterka książki autorstwa Justeene Ruston pod tytułem „Pierwsza iskra” jest Aricia. Jest księżniczką Lavenum, pięknego królestwa pełnego lawendy, które żyło w pokoju. Dziewczyna marzy o tym by, kiedyś się zakochać i móc związać z kimś z miłości. Należy jednak do królewskiego rodu, więc nie wszystko jest takie proste i możliwie pozostawione samemu sobie. Na władcach spoczywa odpowiedzialność za poddanych, za ich ochronę i dobrobyt. Królowa zaplanowała już przyszłość swojej córki, ma to jednak podłoże polityczne, a nie romantyczne. Sojusz z sąsiednim królestwem jest przyszłościową inwestycją, Lavenum potrzebna jest armia, która zdoła ich chronić w przypadku konfliktu zbrojnego, natomiast Avolan cierpi na brak funduszy. Transakcji dopełni ślub księżniczki Aricii i króla Williama. Dziewczyna wyrusza do przyszłego małżonka, do zupełnie obcego człowieka, kraju, ludzi, co wiąże się z innymi zwyczajami, wiarą i normami, do których nie była przyzwyczajona. Jak zostanie przyjęta? Czy da się utemperować? Aricia nie zamierza być potulną, czy uda jej się przekonać do siebie inny naród? „Pierwsza iskra” to niezwykle porywająca lektura, przepełniona intrygami, politycznymi niesnaskami, pełna emocji. To obowiązkowa lektura dla tych, którzy lubią fantastykę i tajemnicze królestwa, które chce się poznać. To, z którego wywodzi się główna bohaterka jest ciekawe, każdy może być z tym, kim chce, nie ważne, jakiej jest płci, czy nie właśnie tak powinno być? Justeene Ruston potrafiła zaintrygować czytelnika, stworzyła wiele ciekawych wątków, potrafiła podkreślić różnice między królestwami, społeczne, kulturowe, a nawet religijne. Podobało mi się także to, że wątek romantyczny nie przysłaniał tutaj fabuły, ta różnorodność bardzo przypadła mi do gustu. Nie spodziewałam się, że ta powieść będzie dla mnie taka magiczna i pochłaniająca. „Pierwsza iskra” prowadziła mnie w świat, z którego nie chciałam wyjść, musiałam dowiedzieć się więcej, komu tak wadziła obecność księżniczki, czy jest jakakolwiek szansa na to, aby nawiązać porozumienie? Czy ten sojusz jest w ogóle możliwy? Autorka poprowadziła akcję bardzo przekonująco, że nie mogę myśleć o niczym innym, jak o tym, że potrzebuję drugiego tomu.

Aricia jest księżniczką, która ma nadzieję rządzić Lavenum, gdy przyjdzie na to czas. Jednak matka ma inne plany – chce, by córka wyszła za mąż za króla obcego państwa. Dzięki tej politycznej zagrywce jedno królestwo dostanie armię, a drugie pieniądze. Dziewczyna zostaje wysłana na dwór przyszłego męża, gdzie ma się oswoić ze swoim nowym domem. Czy Aricia będzie w stanie przywyknąć do obcych obyczajów i zasad? A może uda jej się wprowadzić nowe? Pierwsza iskra to powieść Justeene Ruston. Jest to pierwszy tom cyklu Szept ognia i popiołu. Narratorką jest księżniczka Aricia. To młoda dziewczyna, która przygotowywana była do objęcia roli władczyni. Rozumie, że dla dobra kraju musi wyjść za mąż. Nie jest jednak skłonna do przyjęcia roli żony żyjącej w cieniu męża. Ma swoje zasady i chce wprowadzić zmiany na dworze, na którym się znalazła. Ma cięty język, nie boi się konfrontacji, jest odważna i lojalna. Chce pomagać, nie widzi się w roli ozdoby króla. Pierwszy tom zapoznaje nas ze światem stworzonym przez autorkę. Widzimy politykę i geografię tego świata. Dobrym posunięciem było pokazanie różnic w dwóch państwach – gdy Aricia trafia do nowego królestwa, łatwiej autorce porównywać obyczaje i kulturę, zasady i społeczeństwa, nie robiąc tego w suchy i przegadany sposób. To mądre posunięcie. Wątki polityczne są tu na pierwszym miejscu. Aricia chce w nowym królestwie wprowadzić zmiany, które, jej zdaniem, poprawią los poddanych. Chce być królową, mieć własne zdanie i zadania. Jednak ze względu na płeć, jej przekonania, kulturę i wiarę nie jest brana na poważnie. Autorka świetnie zbudowała ten wątek, pokazując, że upór głównej bohaterki zderza się z zastałymi prawami, które nie do końca są korzystne dla poddanych. Jest też wątek miłosny. Małżeństwo polityczne nie wyklucza, że para zapała do siebie sympatią. Autorka nie opisuje ich relacji jako wybuchu namiętności i miłości od pierwszego wejrzenia. Aricia powoli poznaje króla, ale też próbuje odkryć, czemu jego brat jest taki surowy i oschły względem niej. Relacje budowane są stopniowo – bohaterowie ze sobą rozmawiają, ale też stają w sytuacjach, w których zachowanie weryfikuje to, czego można oczekiwać od drugiej strony. Autorka radzi sobie z budowaniem świata, ciągnie też kilka wątków, dzięki czemu powieść nie jest płaska. Podobało mi się, że mieliśmy do czynienia z różnymi wydarzeniami, akcja bywała pełna niebezpieczeństw, ale też w odpowiednich momentach stonowana. Czytałam książką z zainteresowaniem, chociaż na początku trudno było mi wejść w tę historię. Miałam wrażenie, że zaczęłam od drugiego tomu, że coś mi umyka. Potem jednak wątpliwości się rozwiały i cieszyłam się lekturą. Pierwsza iskra to dobra powieść, która spodoba się fanom dworskich intryg i powoli narastającego uczucia. Najbardziej podobały mi się tu relacje księżniczki z rodziną królewską oraz jej zapędy do zmiany. Kibicowałam jej, bo wiele z jej postulatów było słusznych. Pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka i czekam na dalsze losy Aricii.

Arancia Morigardn, córka królowej Lavenum, przez całe życie była wychowywana na jej zastępczynię. Adelphe była królową idealną, a Arancia pragnęła, aby jej dorównać. Dumnie uczyła się każdego dnia, aby sprostać oczekiwaniom innych, gdy nadejdzie pora, że to ją okrzykną królową. Niespodziewanie matka zmieniła plany. Postanawiał zawrzeć sojusz z sąsiednim krajem Avolanem, aby w razie wojny mieć oparcie i pomoc w walce. Arancia bez najmniejszego sprzeciwu zgodziła się na plan matki, aby poślubić tamtejszego króla, Williama Sigriana. Już od pierwszych chwil w Avolanie, Arancia czuje, że to nie jest jej miejsce. Brakowało jej przede wszystkim pięknych widoków, jakie podziwiała każdego dnia w Lavenum, a zwłaszcza zapachu lawendy, którą tak bardzo uwielbiała. Arancia była zmuszona w kilka miesięcy nauczyć się języka, kultury, a ogólnie sposobu bycia. Musiała zrozumieć historię sąsiedniego kraju, a także pojąć ich zwyczaje. Pomimo starań i tak wciąż wyróżniała się w tłumie. Wielu uważało, że kompletnie nie nadaje się na władczynie. A zamiast zdobywać sojuszników, jest wręcz przeciwnie. Arancia nie potrafiła siedzieć cicho. Robiła, co mogła, aby choć trochę pomóc kobietom, a także ludziom, którzy żyli poza murami zamku. Chciała zmienić ten kraj, który tak bardzo różnił się od Lavenum.A kiedy traciła już nadzieję, na cokolwiek, wtedy pojawił się jeden sojusznik, który otrzymał nie tylko jej zaufanie, ale także i serce. Czuć, że autorka książki ma ogromną wyobraźnię. W końcu stworzyła dla nas naprawdę obszernie rozbudowaną historię. Historię, która jest bardzo ciekawa, jednak w moim przypadku ciężko było mi się w nią wczuć. Musiałam czytać powoli, aby zagłębić się w poznanie fabuły. Chociaż wszystko jest opisane perfekcyjnie, nawet najmniejszy szczegół, bohaterowie idealnie wykreowani, to jednak trochę umęczyły mnie opisy i przemyślenia. Było ich ciut za dużo. Przez to musiałam robić przerwy. Plusem jest także poruszenie najcięższych tematów, z którymi musimy się borykać każdego dnia. Jak wspomniałam, bohaterowie byli idealni. Zwłaszcza główna bohaterka. Arancia to młoda kobieta, twardo stąpająca po ziemi, co niestety nie zawsze dobrze jej służyło. Za niewyparzonym językiem stało wiele problemów, a pomimo tego pokazała, że nie jest już kotkiem, a lwicą, gotową pomóc swojemu nowemu państwu. Uważam, że to pozycja typowo młodzieżowa. Dla osoby nieco starszej może być ona nużąca, a nawet nuda. Jednakże każdy ma swoje upodobania, a mi akurat czegoś zabrakło. Choć uważam, iż debiut Justeene Ruston należy do tych udanych. I będę wypatrywać drugiej części.

Aricia jest księżniczką, żyje w swoim bezpiecznym kokonie wśród lawendowych pól w Państwie Lavenum. Niestety sielanka nie trwa wiecznie bo jej krajowi grozi wojna. By ocalić go, wraz z matką podejmują decyzje. Która może wcale jej się nie spodobać. Sojusz z sąsiadującym królestwem ma im zapewnić wojsko którego im brakuje, natomiast Avolan potrzebuje złota by zapewnić dobrobyt w królestwie. Transakcja byłaby nawet zadowalająca gdyby nie fakt, że księżniczka będzie musiała poślubić króla Williama. Tylko ich ślub będzie ostatecznym przypieczętowaniem sojuszu. Wiec dziewczyna wyrusza do nieznanego jej królestwa, do pałacu który od teraz stanie się jej nowym domem. Okazuje się że poddani nie pałają do niej sympatią, a niektórzy nawet się jej boją. Ale cóż się dziwić jak przyszła królowa jest zadziorna, ma swoje zdanie i nie ma zamiaru być potulna jak baranek. A w szczególności nie chce zmieniać swojej religii, co za tym idzie że niezbyt może przystosować się do nowych zwyczajów panujących w królestwie. Wiśnią na torcie będzie to gdy postanawia wprowadzić zmiany w nim przez co dochodzi do buntu, a mieszkańcy czym prędzej chcą się jej pozbyć. Ale czy król William na to pozwoli?? Kim jest Edmund?? Czy dziewczyna poradzi sobie z nienawiścią ze strony poddanych??? A może opuści ten kraj i narazi swój na niebezpieczeństwo? Seria fantasty przeznaczona zdecydowanie dla starszego grona odbiorców. Znajdziemy w niej to co tak bardzo lubicie czyli intrygi, walkę, sekretną miłość. Autorka sprawnie manipuluje naszymi uczuciach, co za sprawą idzie że czytelnik ma ochotę wejść do książki by potrząsnąć bohaterem który się myli. Moją uwagę najbardziej przykuła główna bohaterka która jest silna i stanowcza. Jest pewna siebie i swojej siły. Takie silne wykreowane postacie lubię najbardziej. To powoduje że książka jest o wiele ciekawsza, bo coś się w niej dzieje. Autorka świetnie sobie poradziła z motywami religijnymi oraz rolą kobiety która powinna znać swoje miejsce. Stworzyła bohaterkę która zmienia standardy i poglądy na temat kobiet. Ja szczerze chętnie sięgnę po kontynuacje, jestem bardzo ciekawa jak ta historia się zakończy. Jeżeli lubię książki w klimacie dworskich intryg, prześladowcami to pozycja jest idealna dla was.