Pamiętniki Wisienki i Walentyna (okładka  twarda, wyd. 01.2022)

Bardzo polecam serię dziewczynkom czy w wieku 8-10 lat czy nawet staszym odbiorcom Rysunki są piękne a komiks jest bardzo bardzo dobry nie mam nic do zarzucenia stronie fabularnej

Ulubiona seria mojej córki :)

WISIENKA WRACA Można uznać, że seria „Pamiętniki Wisienki” dobiegła końca wraz z poprzednim tomem. Nie zmienia to jednak faktu, że wciąż do opowiedzenia jest wiele i tak oto w ręce czytelników trafia tom poświęcony naszej dzielnej bohaterce i Walentynowi. I, chociaż edytorsko album różni się od poprzednich części, to wciąż ta sama stara dobra „Wisienka”, co zawsze. Wisienka i Walentyn ruszają do akcji! Tym razem celem będzie… spotkanie z kosmitami, którzy rozbili się na naszej planecie. Tak przynajmniej widzą to nasi bohaterowie. Jednocześnie nadchodzi czas podróży i bliższego poznania się obojga. A czym skończy się dla nich ta przygoda? „Pamiętniki Wisienki” to była znakomita seria, łącząca w sobie typowo dziecięce motywy – przyjaźń, wakacyjne czy zimowe przygody, codzienne problemy itd. – z detektywistyczną stroną tej serii. Wisienka bowiem fascynowała się – i fascynuje nadal – wszelkimi tajemnicami, we wszystkim potrafiła znaleźć cos niezwykłego, a do tego jej własne życie skrywało sekrety, z którymi musiała się uporać. A jej śledztwa wpływały też na życie innych. I zawsze łączyło się to z masą emocji. I wszystko to, a nawet jeszcze więcej, czeka na Was w tym tomie. Co to właściwie znaczy, że jeszcze więcej? Choćby o pewne fantastyczne czy może quasi-fantastyczne elementy, które dorzucają do opowieści pewnej świeżości. Reszta jednak jest taka sama, jak dotąd i ma swój urok, nawet jeśli czasem bywa naciągane czy odrobinę infantylne. Bo jak na serię dla dzieci, „Pamiętniki Wisienki i Walentyna” są zadziwiająco udane, mają swój klimat i ujmujący urok. Rzecz jest prosta, ale nie przesadnie, przygody wciągają, bo są tak bliskie naszym codziennym sprawom, że łatwo jest uwierzyć, iż podobne zagadki mogą czaić się tuż za rogiem, w naszym sąsiedztwie a bohaterowie i ich problemy są nam bliskie. Do tego mamy tu masę sentymentów za dzieciństwem, czyli czasami, kiedy rzeczywiście wszystko potrafiło być magiczne i tajemnice, a całość wieńczy obowiązkowy morał, nauka wyciągnięta z wydarzeń i humor, ciepło oraz urok. A wiele z tego serii zawdzięcza grafikom. Rysunki same w sobie może i są proste, ale dzięki złożonej kolorystyce, która łącząc w sobie współczesne komputerowe efekty z bardzo tradycyjnym podejściem, zyskuje bardzo przyjemny look. Słowem podsumowania, dobry tom dobrej serii. Aż żal, że to już koniec. Co prawda ta część wydana jest w mniejszym formacie i trochę pod tym względem odstaje od poprzednich tomów, ale i tak absolutnie wart poznania i dołączenia do kolekcji.

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Tytułowa Wisienka i jej nowy siedmioletni braciszek Walentyn są rodzeństwem, któremu na pewno nie można odmówić niebywałej wyobraźni. W przeddzień długo wyczekiwanej podróży dookoła świata, aby ukoić nerwy postanawiają oni wcielić się w rolę „agentów specjalnych”. Ich zadaniem jest odnalezienie śladów pozaziemskiej istoty, która rozbiła się na naszej planecie, ocenienie ryzyka i ewentualne wyeliminowanie zagrożenia. Dla tej dwójki to nie tylko zwykła zabawa, ale również sposób na lepsze poznanie się i zacieśnienie rodzinnych więzów. W przypadku takiej „przygody” nie może obejść się również bez stworzenia nowego pamiętnika, w którym szczegółowo zostaje opisane całe śledztwo. Seria od samego początku była czymś więcej niż tylko komiksem. Joris Chamblain umiejętnie łączyła piękną oprawę graficzną z ciekawą historią uzupełnioną o typowo pamiętnikowe wpisy. Odpowiednia równowaga pomiędzy tymi elementami sprawiała, że cykl wyróżniał się na tle konkurencji i zyskał spore grono fanów. W przypadku albumu Pamiętniki Wisienki i Walentyna #1 następuje pewna dość duża zmiana tych proporcji. Zasadniczo ciężko jest tytuł nazwać komiksem. Na sześćdziesiąt stron całości większość to pamiętnikowe wpisy, a tylko piętnaście wypełniają rysunki. Nie wszystkim taka ewolucja będzie musiała pasować. Nie zmienia się jednak ogólny charakter całej fabuły, która młodzieńcze fantazje miesza z różnorakimi emocjami i dość uniwersalnymi tematami. Przedstawiona tutaj historia jest więc łatwa w odbiorze, ale brakuje jej zdecydowanie poprzedniej pięknej strony wizualnej. Najmłodsi fani cyklu nadal powinni być zachwyceni, starsi odbiorcy poczują jednak nutkę rozczarowania.

Przed Wisienką i Walentyn niezwykła podróż, którą od dawna planują wraz z mamą dziewczynki i taką chłopca. Przygotowania idą bardzo dobrze, wszyscy się cieszą, no prawie wszyscy. Walentyn coraz dziwniej się zachowuje i nikt nie potrafi do niego trafić, mimo że wszyscy się starają. Co takiego się stało? Czy dojdzie do wyjazdu? Wisienkę znamy już od dawna i każdy kolejny komiks z jej przygodami był witany z uśmiechem na twarzy. Jednak to zupełnie nowa seria, chociaż z udziałem doskonale nam znanych bohaterów. Tom pierwszy okazał się ciekawy i wciągający, momentami zabawny, momentami zaskakujący. Ilustracje wspaniałe. Ciekawe, adekwatne do treści, przyciągające wzrok i zachęcające do poznania treści. Okładka komiksu jest gruba, solidna. Dzięki niej komiks posłuży długi czas. „Pamiętniki Wisienki i Walentyna. Tom 1” to komiks, który spodobał się zarówno córce, jak i synowi. My z przyjemnością polecamy. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2022/02/wydawnictwo-egmont-komiks-pt-pamietniki.html

Przygody opisane w komiksie połączone z notatkami pamiętnika. Wisienka zostaje specjalną agentką odpowiedzialną za dyplomację w kontaktach z rasami pozaziemskimi. Walentyn odpowiada za kontrolę statków kosmicznych. . Dzieci bawią w domku który ma kształt rakiety i wyobrażają sobie, że w domu są kosmici. Starają się odgadnąć serię zagadek dotyczących obcych na Ziemi. Tata martwi się o Walentyna, że jest zamknięty w swoim świecie i stara się dotrzeć do chłopca. Dzieci pochłaniają się w swojej fantazji i opisują wiele ciekawych przygód. Komiks jest idealny dla dzieci, które interesują się kosmosem i istotami pozaziemskimi. . Z komiksu można wyciągnąć wiele ciekawych wniosków np. że przyjaciele nigdy o nas nie zapomną. W każdym miejscu gdzie będziemy możemy spotkać wartościowych ludzie. Pod koniec książki mamy zadanie w postaci kodu QR dla czytelnika do wykonania, oraz możemy ją podpisać. Katarzyna Kalicka