Pamiętnik księgarza (okładka  miękka, wyd. 06.2019)

Super książka. Lekka i zabawna

Zdecydowanie Polecam !!!

Klimatyczna.

Idealna książka dla każdego bibliofila. Każdy, kto zaczytuje się w książkach choć na moment marzył o pracy w księgarni, a może marzył o swoim własnym antykwariacie. ------------------------------------------------------------------ Autor książki ,, Pamiętnik księgarza" Shaun Bythell w swojej powieści przybliża nam tajniki i ciekawostki pracy w takim miejscu. Na codzień do jego antykwariatu przyjeżdżają, różni klienci, którzy oprócz kupna, lub sprzedaży książek pozostawiają po sobie niekiedy niezwykłe historie. Shaun na kartach swojego pamiętnika oprócz opisów danego dnia dzieli się ze swoimi czytelnikami uwagami dotyczącymi swoich przemyśleń, ale również uwagami dotyczącymi jego życia prywatnego, osób z którymi współpracuje, jak również klientów z którymi się spotyka. ------------------------------------------------------------------ Lektura "Pamiętnik księgarza" oprócz tego, że jest bardzo przyjemną, przezabawną lekturą to również znajdziemy w niej kąśliwych, humorystycznych, czasami sarkastycznych uwag. Autor poprzez swój pamiętnik ukazuje plusy i minusy prowadzenia własnego biznesu, w tym przypadku antykwariatu i poznaje, że nie jest to taka lekka praca, jak mogłaby się wszystkim wydawać. Bardzo polecam!! ____________________________________________

Książka z kategorii literatura faktu, wspomnienia, pamiętnik, zapiski. Czyta się ją jednak zupełnie jak poezję. Dlaczego tak? Już tłumaczę. Po pierwsze dlatego, że książka „Pamiętnik księgarza” nie ma fabuły. Po drugie dlatego, że nie wszystkim będzie się podobać. Czyli dokładnie tak jak poezja. Przez całą książkę zastanawiałam się czy Shaun Bythell istnieje naprawdę i czy jest to prawdziwy pamiętnik. Nie lubię sprawdzać informacji o książce przed jej przeczytaniem, porównywać opinii lub ilości gwiazdek, wolę podejść do niej na świeżo, jakbym wypożyczała w bibliotece zupełnie nieznaną mi powieść i cieszyła się z pierwszych wrażeń. Okazuje się jednak, że faktycznie taka osoba istnieje, faktycznie prowadzi antykwariat i zgadza się on dokładnie z każdym opisem w książce. Już pierwsze 118 stron wypadło nudno. Cała książka ma stron prawie 400 i tak naprawdę nic się nie zmienia jeżeli chodzi o fabułę czy narrację. Myślę, że to raczej czytelnik przyzwyczaja się do sposobu prowadzenia zapisków i na czas czytania zwalnia trochę swoje tempo. “Kolejny rok studiów medycznych sprawił, że Katie jest jeszcze bardziej zgryźliwa. Kiedy przyjechała i zastała mnie w sklepie boso, stwierdziła, że przez to miejsce przypomina bardziej schronisko dla bezdomnych niż antykwariat.” „Pamiętnik księgarza” opiera się na przemyśleniach związanych z blaskami i cieniami prowadzenia antykwariatu w małym szkockim miasteczku. Shaun kupuje używane książki, wycenia je i sprzedaje dalej. Ma niewątpliwą przyjemność mieszkać w miejscu, które mimo, że jest małą społecznością stało się „miastem książek”, dzięki czemu jest tam jeszcze jakieś życie. Autor daje nam odczuć, że książki i odbywający się co roku Festiwal Książki wraz z towarzyszącymi mu wydarzeniami pobocznymi to jedyne co nadaje temu miasteczku sens, co pokrywa się z faktem, że miejscowość liczy 900 mieszkańców, ma jeden sklep spożywczy i pocztę, a do tego aż dwanaście lokali z książkami. Zapiski prowadzone są przez rok, od lutego do lutego, chociaż daty nie mają tu specjalnego znaczenia. Dodatkowym smaczkiem jest rozpoczynanie każdego miesiąca od cytatu z książki “Bookshop Memories” Georga Orwella, który również miał okazję prowadzić antykwariat i miał na ten temat zaskakująco podobne przemyślenia co autor omawianej książki. W samym antykwariacie każdy dzień jest taki sam, zakup książek jest często taki sam, kupujący książki są do siebie podobni, choć każdy z nich jest na swój sposób indywidualnością, a niektórzy nawet dziwakami. “Kiedy naprawiałem zepsutą półkę w dziale z kryminałami, podsłuchałem rozmowę dwóch starszych pań na temat horrorów. Jedna z nich pomyliła E.L. James z M.R. Jamesem. Czeka ją albo miła niespodzianka, albo głęboki szok, kiedy po powrocie do domu otworzy zakupiony egzemplarz Pięćdziesięciu twarzy Greya.” “Klient przyniósł do kasy trzy książki, położył je przede mną i oznajmił: “Biorę te dwie. Trzecią musi pan odłożyć na miejsce.” Następnie zapytał, czy może zapłacić punktami z Tesco.” Najwięcej kolorytu do książki wnosi Nicky, która jest postacią absolutnie nietuzinkową, a jej piątkowe łasuchowanie to coś, co chętnie sama wprowadzę do swojego rytmu tygodnia, chociaż nie zamierzam tych przysmaków wynajdować w śmietniku. Szanuję również jej szybujący aż pod niebo poziom myślenia abstrakcyjnego, nierównomiernie przetykany zadziwiająco racjonalnymi myślami. Główny bohater ma również narzeczoną, ale nie wnosi to zbyt wiele do fabuły. Podejrzewam, że gdyby się rozstali zapis w pamiętniku brzmiałby: “Mamy wtorek. Anna i ja podjęliśmy decyzję o zakończeniu naszego związku. Anna wyjechała więc do Londynu”. To by było na tyle. Czy warto prowadzić antykwariat? To zależy co kogo kręci. Na swój sposób życie Shauna Bythella nie jest wcale złe, chociaż niektórym wyda się przegrane (bez urazy, Shaun). Inni docenią (względny) spokój, piękne szkockie krajobrazy i możliwość obcowania z literaturą. Jeżeli po przeczytaniu książki nadal nie będziecie pewni czy to robota dla Was to w Wigtown działa księgarnia “The Open Book”, którą można poprowadzić przez chwilę i wczuć się w pracę księgarza. Niestety rezerwację na taki nietypowy urlop można zrobić sobie najwcześniej na sierpień 2022 roku.

Przyznaję, że pamiętniki to jedna z moich ulubionych literackich form, która pozwala mi na bardzo bliski związek z bohaterem. W okresie nastoletnim nałogowo czytałam wspomnienia znanych ludzi czy pamiętniki Adriana Mole i Rudolfa Gąbczaka. Odnajdywałam w nich cząstkę siebie i bawiły mnie do łez. Dlatego nie było opcji by nie sięgnęła po “pamiętnik księgarza”. SHAUN BYTHELL Shaun Bythell to Szkot i bibliofil, który nie wiedząc co począć ze swoim życiem kupuje podupadły antykwariat w małym rodzinnym miasteczku Wigtown. Jest 2001 rok, Shaun ma 31 lat i zielone pojęcie o prowadzeniu księgarni. Nie przeszkadza mu to jednak w podjęciu wyzwania. W swoim nietuzinkowym pamiętniku prócz bilansu zamówień, ilości klientów danym dniu czy ilością pieniędzy w kasie ( swoją drogą bardzo skromną) dzieli się całym tym majdanem. Każdy typ upierdliwego klienta przewinął się przez księgarnię Shauna razem z ekscentrycznym personelem i tonami najdziwniejszych książek. Bilans w każdym wpisie to trochę jakby podsumowanie wyzwania w niejedzenia słodyczy czy walki z nałogiem tytoniowym. Z jednej strony to tylko dodatek, ale nadaje ton całemu pamiętnikowemu wpisowi. PRZY REGALE Shaun jako wyborny obserwator i pół na pół mizantrop idealnie wpisał się w obraz sprzedawcy książek, choć nie jest to obraz według Georga Orwella – aspołecznego i niecierpliwego sprzedawcy. Shaun Bythell to książkowy freak, który z pasją i ogromnym oddaniem pisze o zarządzaniu księgarnią i sprzedawaniu książek. Nie stroni jednak od porażek i nietuzinkowych sytuacji. W pełnej krasie ukazuje blaski i cienie księgarnianego biznesu na prowincji pokazując je w nieco krzywym zwierciadle. Shaun świetnie dobiera słowa co tworzy zabawny i błyskotliwy obraz życia księgarza pełen dziwności i osobliwych gaf. Dostrzega niuanse i się nimi dzieli. Szczegóły mają znaczenie i robią różnicę w postrzeganiu świata i ludzi. Pamiętnik Shauna to również niekończący się dystans i wysublimowana ironia, bez krztyny zgorzkniałości i małomiasteczkowej uszczypliwości. Początkowy entuzjazm i zachwyt z czasem jednak opada i autor zaczyna zmagać się z pewną księgarnianą rutyną. Nie zmienia się jednak charakter treści. Nadal jest ciekawie i błyskotliwie. Niekończąca się walka o klienta często ściąga specyficzne jednostki, poszukiwania wartościowych księgozbiorów mogą z czasem nabrać innego wymiaru, egzystowanie z pracownikami i ich nieprzewidywalnością graniczy z cudem, ale i trudno wyobrazić sobie by mogło być inaczej. Shaun Bythell opowiadając swoją historię wyzbył się zbędnych oczekiwań wobec innych ludzi. Jest ciekawy co przyniesie mu kolejny dzień, jak bardzo będzie odrealniony i specyficzny. Przyjmuje go takim jakim jest i to jest piękne. MAŁOMIASTECZKOWA KSIĘGARNIA Pochodzę z małej miejscowości, gdzie księgarnia to był również sklep papierniczy i pasmanteria. Wiecie taki co to wszystko jest za ladą. Bądź co bądź często tam chodziłam by poprzeglądać nowe książki. Niestety najczęściej natrafiałam na panią ekspedientkę, która mroziła wzrokiem. Ja jednak jako odważna dwunastolatka nie dałam się tym spojrzeniom i prosiłam o pokazanie kolejnych tytułów. Pani sprzedawczyni miała mnie jednak za potencjalną nastoletnią złodziejkę i ani na chwilę nie zostawiła mnie z pachnącymi tomiszczami sam na sam. Zawsze tkwiła nade mną nie mówiąc ani jednego miłego słowa. Od tamtej pory nieco zraziłam się do małych księgarni i zaglądałam do nich coraz rzadziej. Na szczęście znów przekonuję się do takich personalnych przybytków z duszą. Okazuje się, że nie wszyscy sprzedawcy książek zabijają spojrzeniem… PODSUMOWANIE “Pamiętnik księgarza” to idealna propozycja na lato. Lekka, przyjemna, błyskotliwa, zabawna i ironiczna. Shaun Bythell okazał się być wybornym obserwatorem rzeczywistości z bardzo dużą dozą dystansu do siebie, ludzi i świata. Pamiętnik osobliwości, gaf i dziwactw poleca się jako lektura na poprawę humoru, odskocznię i przyjemne miękkie lądowanie. Czyta się niezwykle szybko – to książka dosłownie na jedno popołudnie. Przeczytaj jeśli: szukasz czegoś lekkiego na wakacje. “Pamiętnik księgarza” w trzech słowach: przyjemnie błyskotliwy i zabawny.

Pracować w księgarni albo w antykwariacie. Przez cały dzień być otoczonym książkami, to szczyt marzeń niejednego miłośnika książek. Niektórym to marzenie udaje się spełnić i przy okazji na własnej skórze sprawdzić, że rzeczywistość wcale nie jawi się tak różowo jak to sobie wyobrażaliśmy. Shaun Bythell pod wpływem impulsu ponad 15 lat temu stał się właścicielem podupadającego antykwariatu położonego w szkockim miasteczku Wigtown. Kiedyś Shaun był optymistycznie nastawionym do życia, życzliwym człowiekiem. Teraz jest nietolerancyjny, niecierpliwy i aspołeczny. O to co potrafi zrobić z człowiekiem lawina irytujących i głupich pytań zadawanych przez klientów, stan finansów wołający o pomstę do nieba, kłótnie z pracownikami i nieustanne targowanie się z klientami. Żeby nie zwariować zaczął pisać dziennik, ale gdyby zapytać go chciałby cokolwiek zmienić w swoim życiu, bez wahania odpowiedziałby, że NIE. W "Pamiętniku księgarza" Shaun Bythell lekko i z dużą dozą sarkazmu opisuje rok obfitującego we wzloty i upadki życia księgarza, irytujące epizody ze swojej pracy, nieustające utarczki z "trudnymi" klientami, problemy ze specyficznym personelem kultowego już dziś antykwariatu "The Book Shop", podróże do najodleglejszych zakątków Wielkiej Brytanii, buszowaniu w biblioteczkach i strychach rozpadających się majątków, w poszukiwaniu białych kruków. Opowiada o swoim czasie wolnym, wędrówkach po wzgórzach, łowieniu łososi, przypominając tym samym jak ważne jest zachowanie równowagi między życiem zawodowym i prywatnym. Dziennik jest również ciekawym portretem szkockiego miasteczka i jego społeczności. Czytając pamiętnik Shauna Bythella można dojść do wniosku, że bycie księgarzem wymaga anielskiej cierpliwości. Młody Szkot robi wszystko, by utrzymać się na powierzchni. Nie pomaga mu w tym jego prawie prawa ręka, pracownica Nicky. Fakt, że zjada jedzenie, które znajduje w śmietniku lokalnego marketu i przez pół roku chodzi w kombinezonie narciarskim. która jest to w zasadzie szczegół w porównaniu z tym, że jest nieuprzejma i ignoruje wszystkie polecenia Shauna. O jeszcze większy ból głowy Bythella przyprawiają klienci. Tych wymarzonych, kupujących książki o wartości 200 funtów można ze świecą szukać, choć czasem i oni odwiedzają antykwariat Szkota. Tych dobrych klientów, którzy kupują choć jedną książkę, nie targując się przy tym o cenę, można policzyć na palcach jednej ręki. Źli klienci nie kupują niczego. Ci naprawdę źli, to ci którzy wyciągają laptopa i bezwstydnie porównują ceny księgarni do cen Amazona. Gdyby nie ogromna miłość do książek i ogromna pasja, Shaun Bythell pewnie nie prowadziłby dziś księgarni. Szkot jest prawdziwym pasjonatem słowa pisanego, pożółkłych kartek, książek z duszą, które przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Chociaż jego praca bywa nieznośna, nie wyobraża sobie innego życia. Ważną częścią tego dziennika jest pokazanie walki Dawida z Goliatem, którą prowadzi nie tylko Shaun, ale każdy prowadzący małą, kameralną księgarnię czy antykwariat, którzy od lat spychani na margines przez wielkie korporacje takie jak Amazon czy brytyjska sieć Waterstone. O tym jak wielka jest niechęć właściciela "The Book Shop" do Amazona niech świadczy rozstrzelany przez niego czytnik Kindle, który jako oprawione trofeum wisi na ścianie jego sklepu. "Dziennik księgarza" to lekki, zabawny, nietypowy reportaż odsłaniający kulisy zawodu księgarza, który jak pokazuje Shaun Bythell jest ciężkim kawałkiem chleba. Żeby prowadzić ten biznes nie wystarczy miłość do książek, ale i ogromne samozaparcie i gruba skóra. Najważniejszym przesłaniem dziennika jest to, abyśmy wspierali małe księgarnie, miejsca z duszą, prowadzone z pasją. Świat będzie znacznie uboższy jeśli stracimy takie miejsca jak "The Book Shop".

Szkot, Shaun Bythell kupuje podupadający antykwariat w miasteczku Wigtown. Może wydawać się interesujący fakt, że mężczyzna ten o prowadzeniu takiego biznesu nie ma bladego pojęcia. I tak zaczyna się przygoda młodego antykwariusza wśród książek i z książkami. Odtąd jego towarzyszami na co dzień będą regały, a każdy z nich ugina się pod ciężarem tysięcy książek. Dla mnie to miejsce byłoby rajem. Czy dla Shauna również takie się okaże? Czy uda mu się rozkręcić dobrze prosperujący interes? Prawdę mówiąc w tym miejscu powinnam skończyć pisać, bo po prostu nie za bardzo jest o czym. Jak tylko brałam tę książkę w ręce, od razu zamykały mi się oczy. Znalazłam cudowne zastosowanie dla Pamiętnika księgarza. Książka ta działała na mnie lepiej niż tabletka na sen. Po przeczytaniu dwóch kartek byłam znużona i zobojętniała. A miało być tak pięknie. Na okładce przeczytałam, że dziennik pełen jest szkockiego poczucia humoru. Niestety, nie zauważyłam takiego, a może po prostu nie czuję humoru Szkotów. Ów diariusz, wcale nie śmieszny, był prowadzony przez rok. I całe szczęście, bo dłuższego okresu bym już nie zdzierżyła. 388 stron pozbawionych żywszych reakcji opisów każdego dnia: liczby klientów, zarobionych pieniędzy i zamówień internetowych, przetykane od czasu do czasu kupnem lub sprzedażą, pojedynczych egzemplarzy po całe kolekcje książek. Kiedy pracowałem w antykwariacie – co ludzie, którzy nigdy tego nie robili, wyobrażają sobie jako swoisty raj, gdzie szarmanccy starsi panowie spokojnie przeglądają oprawione w skórę woluminy – zaskakiwało mnie głównie to, jak niewielu klientów naprawdę kocha książki. (George Orwell, Bookshop Memories) Każdy miesiąc otwiera cytat z Bookshop Memories George'a Orwella i prawdę mówiąc już nic więcej nie było mi potrzebne. Pamiętnik księgarza, który po prawdzie pamiętnikiem nie jest, to książka przygnębiająco nudna. Uwaga! Dla tych, którzy czytają blurby. Ani razu się nie zaśmiałam. Nigdy nie pracowałam w bibliotece, księgarni czy antykwariacie (nie licząc pomocy w bibliotece szkolnej, ale kiedy to było), lecz nie wydaje mi się, żeby dzień takiego księgarza czy bibliotekarza był właśnie taki, jakim przedstawił go Shaun Bythell. Jestem pewna, że moje dni w otoczeniu książek byłyby całkowicie odmienne. W sumie w tym dzienniku bardzo mało jest o samych książkach, które w pewnym sensie powinny być bohaterkami zapisków antykwariusza. Ale co ja tam wiem. Chciałabym mieć swoją własną księgarnię, albo antykwariat. I powiem wam, że jeśli życie osoby prowadzącej taki biznes jest w tak straszny sposób nieciekawe, to obiecuję, że nigdy nic o tym nie napiszę. Jak już napisałam, nie bawił mnie humor autora. Denerwowały mnie jego „spostrzeżenia” dotyczące klientów. Wpisy się powtarzają i to też nie wychodzi tej książce na plus. Dużo ciekawsza okazałaby się dla mnie rozmowa z pewnym księgarzem, prowadzącym maleńką księgarenkę blisko centrum w moim mieście lub z pracownikami filii biblioteki, z której zasobów korzystam, często wprowadzając ich w osłupienie, poszukując pisarza z Ekwadoru czy Estonii. Myślę, że Pamiętnik księgarza znajdzie swoich odbiorców, na których być może zrobi on wrażenie. Niestety, nie jestem jedną z tych osób. Nie będę książki polecać, bo uważam, że przeczytanie jej nic w naszym życiu nie zmieni ani nic do niego nie wnosi, a w końcu jest tyle innych publikacji zasługujących na uwagę.