Prawdziwe życie. Pamięć operacyjna. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 01.2023)

„Prawdziwe życie. Pamięć operacyjna” jest drugim tomem cyklu Prawdziwe życie autorstwa Maiwenn Alix, pierwszy tom wciągnął mnie na tyle, że nie wyobrażałam sobie, aby zwyczajnie przerwać lekturę i odrzucić ją gdzieś w kąt. To nie byłoby w porządku, zwłaszcza dla książki, która tak mocno mnie sobą zaintrygowała. Autorka stworzyła świat, który wciągnął mnie w swoje macki, zupełnie jakbym sama stała się częścią tego nietuzinkowego Systemu. Często zastanawiam się, co zrobilibyśmy, gdyby nam trzeba było się zmierzyć z konsekwencjami zniszczenia środowiska. Czy sami chcielibyśmy mieć bezpieczną alternatywę zawierzenia systemowi, czy pozostać indywidualnością? Bohaterką książki „Prawdziwe życie. Pamięć operacyjna” jest młodziutka dziewczyna o imieniu Lani, przyszło jej żyć w postapokaliptycznym świecie, w którym wszyscy pracują nad odbudową zdewastowanego ekosystemu. Tak przynajmniej kazano jej myśleć do chwili, kiedy miała doczekać własnej ceremonii przydziału. Czy faktycznie powinna się z niej cieszyć? Przyszło jej żyć w rzeczywistości, w której każdy jest połączony z innymi, gdzie sny na jawie są cudowne, a życie pozbawione jest brutalności i przemocy. Lani została odłączona od Systemu i uprowadzona przez rebeliantów. Z biegiem czasu coraz bardziej zawierza słuszności odłączenia. Ta idea tak mocno na nią wpłynęła, że decyduje się na to, aby stać się jedną z nich, należeć do rebelii, w czym okazuje się niezwykle uzdolniona. Dlatego, kiedy mężczyzna, którego kocha, zostaje porwany przez System, podejmuje desperacką próbę odzyskania go. Niestety wszystko się komplikuje, na wyspie rebeliantów dochodzi do zamachu stanu. Czy Lani uda się przetrwać? Czy uda jej się odzyskać ukochanego? „Prawdziwe życie. Pamięć operacyjna” to świetna kontynuacja i z pewnością mogę powiedzieć, że nie zawiodłam się a wręcz przeciwnie, świetnie się bawiłam śledząc Lani we wszystkich jej przygodach i obserwując jak próbuje sprostać każdemu wyzwaniu. Z przyjemnością przyglądałam się temu, jak bohaterowie dawali z siebie wszystko, aby przetrwać i chronić siebie nawzajem. Bohaterka musi zmierzyć się ze światem, który tak naprawdę jej nie akceptuje i tym, w którym dorastała i nie ma zamiaru wracać. W miejscu, w którym się znalazła każde podejmowane przez nią decyzje będą miały poważne konsekwencje. W powieści jest wiele zwrotów akcji, które mieszają czytelnikowi w głowie. Przyjaciele okazują się wrogami, zastanawiałam się, komu tak naprawdę może ufać bohaterka. „Prawdziwe życie. Pamięć operacyjna” to książka, która ukazuje, że nie ważne jak wiele razy narazimy się na niebezpieczeństwo jesteśmy gotowi to zrobić, aby tylko ochronić kogoś, na kim nam zależy. Nie mogę się doczekać ostatniego tomu, mam nadzieję, że nie będziemy musieli na niego czekać zbyt długo.