Osadzona (okładka  miękka)

Bardzo wciągająca książka ..

Polecam.

Kolejna książka z cyklu prawdziwych historii. Czasami czytając takie historie zastanawiam się jak życie potrafi być przewrotne i zaskakujące. Czasami tak mało wystarczy, aby znaleźć się w nieodpowiednim miejscu i czy czasie, aby wpaść w tarapaty po same uszy... Główną bohaterka powieści Osadzona autortwa Anny Matusiak jest Magda, młoda wrażliwa dziewczyna nie do końca zrozumiana przez otaczający ją świat. Rodzice dziewczyny bardzo staratli się, aby wychować ją i jej siostry jak najlepiej, jednak Magda cały czas czuła się w rodzinie niezrozimiana i w pewnym sensie przez swoją wrażliwość artystyczną odrzucona. Pewnego dnia, Magda właśnie znalazła się nie tam gdzie powinna, w tramwaju numer 36. To tam poznaje tajemniczego, ciemnoskórego mężczyznę. Magda szybko łapie z Omarim wspólny język i w końcu czuje sie przez kogoś na tym świecie zrozumiana. Kobieta w końcu zaczyna czuć się szczęsliwą. Pomimo coraz większych tajemnic, które stopniowo wychodza na światło dzienne Magda wydaje się nie widzieć świata poza Omarim, jednym słowem wpadła po uszy. Mężczyzna uśpił czujność Magdy do tego stopnia, że nie zauważyła ona niebezpieczeństwa kiedy Omari poprosił ja o zawiezienie tajemniczej przesyłki do Japonii. Dziewczyna tak mocno ufa nigeryjczykowi, że daje się zwieść, że dostarczenie przesyłki rozwiąże ich wszytskie problemy finansowe i od tej pory będą żyć jak w bajce. Magdzie wprawdzie zapaliła się czerwona lampka w głowie, jednak niestety na krótko. Omari postarał sie, aby jak szybko się zapaliła tak szybko zgasła idelanie manupulując naiwną dziewczyną.. Co miała przewozić Magda do Japonii.. nic wielkiego jedynie złoto z Ggany.. Pewnie jak się domyślacie prawda była zupełnie inna i bańka mydlala jak szybko się napełniła marzeniami tak szybko pękła. Magda wpada na lotnisku w Japonii i trafia do więzenia, które nie jest najprzyjemniejszym miejscem na świecie... Historia Magdy bardzo mnie zasmuciła i wzbudziła sporą refleksję. Zdałam sobie sprawę ile na świecie jest samotnych kobiet tak mocno pragnących miłości, że są dla niej w stanie zrobić dosłownie wszystko. Książka jest bardzo dobrze napsiana i niesamowicie emocjonalna.. Ile się słyszy w telewizji czy gazetach, o kobietach, które w imię miłość przewożą narkotyki i ryzykują swoje życie. Osadzoną czyta się jednym tchem, ja osobiście wręcz pochłaniałam każdą stronę i chciałam wiedzieć co dalej będzie z Magdą i czy uda jej się wybronić i udowodnić swoją niewinność. Byłam też na nią zła za tą jej naiwność ! Bardzo mocno polecam, dla przestrogi, ale i gwarantuję Wam, że będzie to świetnie spęzony wieczór z dobrą literaturą. Moja ocena 9/10! @francuska_na_obcasach

Dlaczego kobiety bywają naiwne, łatwowierne, podatne na wpływy? Dlaczego nie wyciągają wniosków ze znanych historii kobiet wykorzystanych, oszukanych, wrobionych? Czytając „Osadzona” nie sposób uwierzyć, że kobiety ciągle są ofiarami najzwyklejszych oszustów i naciągaczy, którzy spokojnie chodzą po świecie, a ich niecne czyny pozostają bez adekwatnej kary. Historia Magdy to tylko wierzchołek góry lodowej, ona została wrobiona w przemyt narkotyków. Ślepa miłość i bezgraniczne zaufanie do człowieka, który w wyrafinowany sposób wciągnął ją w przestępczy proceder, sprawiły, że wylądowała w japońskim więzieniu, jednym z najbardziej rygorystycznych na świecie. Opis ośmiu długich lat odsiadki Magdy to tło dla historii kilku innych współwięźniarek, które podobnie jak Magda stały się ofiarą mężczyzn i choć ich historie znacznie się od siebie różnią, to wzbudzają w czytelniku ogromne emocje. To są bardzo smutne historie kobiet, którym złamano życie, doprowadzono do ostateczności, wykorzystano w perfidny sposób, oszukano, okłamano i zmieszano z błotem. Każdej z nich przypięto łatkę, wydano wyrok, wycięto ze społeczeństwa, stały się najgorszym sortem. Jak zachować szacunek do samej siebie, kiedy w około ludzie już cię osądzili. Ta książka to nie tylko historia przemytniczki, którą złapał japoński wymiar sprawiedliwości, to przede wszystkim opowieść o sile miłości rodzicielskiej i siostrzanej. O tym jak ważne jest w momentach kryzysowych mieć oparcie w rodzinie, i choć w przypadku Magdy to wsparcie dzieliło tysiące kilometrów, to jednak świadomość, że mimo wszystko w Polsce ktoś czeka na jej powrót, że nikt jej nie osądza, nie przekreśla, dawały jej każdego dnia siłę do walki o samą siebie. „Osadzona” to również książka „ku przestrodze” młodym kobietom, które niejednokrotnie padają ofiarom mężczyzn czyhających na ich łatwowierność, oddanie i uległość. Nie warto kochać za wszelką cenę, szczególnie kiedy ktoś stawia miłości warunki. Anna Matusiak pisze książki z ogromnym ładunkiem emocjonalnym, ale wciągające od pierwszej strony i trzymając w napięciu do samego końca. POLECAM!

Życie nie zawsze jest kolorowe, nie wygląda tak jak byśmy chcieli. Raz się udało, to może i drugi się uda. Najbliższa osoba daje ci nadzieję, zapewnia, że nic ci nie grozi, za przemyt złota co najwyżej zapłaci się grzywnę. Magda kochała Omariego więc wierzyła w każde jego słowo. Poleciała do Japonii chociaż intuicja jej podpowiadała aby nie robiła tego. Traf chciał, że z kontrolą trafiło na nią, to miał być tylko złoty piasek z Ghany, a nie biały proszek. Narkotyki!? Dla miłości i strachu o bezpieczeństwo Omariego poświęciła tak wiele. Za swoją łatwowierność otrzymała srogą karę. Na tę książkę czekałam z niecierpliwością. Przeczytałam bardzo szybko, już od pierwszej strony historia mnie wciągnęła, chciałam wiedzieć co się wydarzy, dlaczego tak a nie inaczej? Dlaczego tak okrutnie los potraktował tę młodą kobietę? Książka przedstawia całe życie Magdy od młodzieńczych lat do czasu wyjścia z więzienia. Kobieta od dziecka była zamknięta w sobie, żyła w własnym świecie, artystyczna dusza, kochana przez rodziców i uwielbiana przez babcię. Jeszcze mam łzy w oczach gdy wspominam odejście i pożegnalny list babci. Niestety moim zdaniem Omari ją upatrzył, rozkochał i wykorzystywał. Wiedział dokładnie co robi, wiedział, że Magda zrobi dla niego wszystko, dosłownie. Już przy drugiej próbie przewiezienia towaru powinna jej się zapalić czerwona lampka. Miała przeczucie, że to się źle skończy i nie pomyliła się. Historia jest wstrząsająca, tragiczna, aż trudno uwierzyć że się wydarzyła. Rygor jaki panował w więzieniu to coś strasznego i nie do pomyślenia. Siedzą tam kobiety, które były torturowane, bite i po rożnych przejściach, każda z inną winą. Powiem szczerze, że książka mną wstrząsnęła, jest wiele momentów chwytających za serce i dających do myślenia. Ta historia to sama prawda zapisana na stronicach tej książki, to przestroga dla kobiet aby uważały co robią i komu wierzą, ponieważ kara za czyn którego nie chcemy popełnić jest wysoka.

Magdalena od zawsze czuła się samotna. Nie potrafiła brylować w towarzystwie, a jako nastolatka, była odbierana przez innych jako ,,ta dziwna". Być może, to był powód przez który w dorosłym życiu szybko się zakochała i zaufała mężczyźnie. Po miesiącach budowania związku i walki z wszystkimi przeciwnościami, Omari poprosił ją o przewiezienie torby ze złotem do Japonii. Wszystko miało pójść szybko i gładko, a obydwoje mieli zacząć bajkowe życie. Na lotnisku Magda wzbudziła zainteresowanie celników. Po otworzeniu bagażu okazało się, że w torbie są narkotyki. Autorka zaserwowała czytelnikom spore zaskoczenie w poprzednim tomie cyklu Historie Prawdziwe. Czekałam z niecierpliwością na drugi tom. 𝘖𝘴𝘢𝘥𝘻𝘰𝘯𝘢 opowiada o nowej bohaterce, która również znalazła się w ciężkim położeniu. Więzienne realia, mogą przerosnąć nawet najtwardszych osobników. Dzięki pierwszym rozdziałom możemy poznać dzieciństwo Magdy, jej przywiązanie do matki oraz artystyczne zapędy, które chciała spełniać, gdy dorośnie. Świetnie została ukazana naiwność, spowodowana zbyt małym doświadczeniem w relacjach. Oczywiście w postawie i zachowaniu Omariego było wiele sygnałów alarmujących, ale pierwsza miłość kompletnie zaślepiła dziewczynę. Kilkukrotnie postępowanie bohaterki wprawiało mnie w osłupienie, chciałam, by się otrząsnęła i zaczęła logicznie myśleć. Gdyby tak było, nie skoczyłaby w ten sposób. Plastyczny i przystępny język, ciekawe wątki oraz zgłębiona postać głównej bohaterki, sprawiły, że zasiadłam do książki i przeczytałam ją w jeden wieczór. Najbardziej zaciekawiła mnie dynamika relacji Nigeryjczyka oraz Polki. Natomiast wątek z zatrzymaniem oraz umieszczeniem dziewczyny w jednym z najstraszniejszym japońskich więzień, wzbudził we mnie silne emocje.

„Osadzona” to jedna z tych książek, która przeraża i czytając ją nie możesz wyjść ze zdziwienia. To historia tak bardzo prawdziwa, brutalna i niesprawiedliwa, że aż trudno uwierzyć że zdarzyła się naprawdę. Okrutny los zadrwił z głównej bohaterki i chociaż niemal od samego początku coś nam się w jej idealnym związku nie zgadza, pragniemy wierzyć ze wszystkich sił, że wszystko dobrze się skończy. Szkoda nam naiwności, młodości i wyborów głównej bohaterki. Serce nam pęka, gdy zbliżamy się do momentu kulminacyjnego i tak jak ona, czujemy że coś złego zaraz się wydarzy. Potem jest tylko gorzej, bo uświadamiamy sobie po raz kolejny że życie mamy przecież tylko jedno. Wstrząsnęła mną ta historia do głębi i po raz kolejny zrozumiałam jak bardzo jesteśmy silni i jak łatwo można przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości, jakakolwiek trudna by nie była.7.5⭐️. On jest przystojnym i pewnym siebie Nigeryjczykiem, a ona totalnie zagubioną i zakompleksioną młodą dziewczyną. Gdy proponuje jej podróż życia i wielką miłość dziewczyna się nie waha. A potem pozostaje już tylko więzienie. Japońskie, nieznane, obce, okrutne. Tę historie napisało życie i dlatego jest tak cenna.

Czekałam z niecierpliwością na tą książkę i kolejny raz @anna_matusiak_rzesniowiecka swoją powieścią mnie wciągnęła. Tym razem poznajemy Magdę i jej losy udowadniające to jak miłość potrafi być ślepa. Za swoją naiwność musiała zapłacić bardzo surową karę. Trafia do więzienia w Japonii za przemyt narkotyków. Jest to miejsce gdzie panuje rygor i brutalność. Dziewczyna to artystyczna dusza, która będzie musiała poradzić sobie z tą sytuacją i przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości. Czy samotność, rygor i zimno złamią tą kruchą dziewczynę? Musicie się sami przekonać. Powieść jest wstrząsająca i chwyta za serce. Czytając miałam ochotę krzyczeć: Dziewczyno co ty robisz! Jak możesz być tak ślepa!. Współczułam jej, a później wspierałam. To książka, którą powinno traktować się jak przestrogę. Nie lekceważmy naszych przeczuć, kiedy sygnalizują nam, że coś jest bardzo nie w porządku. Czekam na kolejne perełki z cyklu prawdziwe historie.