Opowieści starych drzew. Popioły na rozstajach (okładka  miękka, wyd. 10.2022)

Rebelia zmierza do ostatecznego zwycięstwa. Chciałoby się rzec, szczęśliwego. Ale zwycięscy nie świętują. Im potrzebni są wrogowie i szukają ich we własnych szeregach. Ramię w ramię z bestialskimi przywódcami kroczą okrutni kapłani bogini Horeny. Kapitan Sidort i jego kompania otrzymują ostatnie zadanie w tej wojnie, które doprowadzi nie tylko do śmierci wielu osób, ale i rozłamu w jednolitym dotąd oddziale. Do głosu dojdą najgorsze instynkty, a magia coraz śmielej rozlewa się po otoczeniu i nawet Ager nie broni się już przed swoimi umiejętnościami. Obudziłam się rano i sięgnęłam po tę część ,,tylko na chwilę", a skończyło się na tym, że nie mogłam się od niej oderwać i cały dzień chodziłam z nią pod pachą podczytując, by na koniec dnia móc powiedzieć: wow! Ona znowu to zrobiła! Znowu mnie porwała do swojego świata, tak rzeczywistego, pełnemu ognia i dymu, krwi, świstu strzał, brutalności, pojedynków, śmierci, chaosu i przemyśleń. Gdzie wszechobecna magia zatacza coraz szersze kręgi, by wreszcie uderzyć i sięgnąć po sprawiedliwość. Nie wiem jak Agnieszka to robi, ale z lekkością suniemy po tym mrocznym świecie i nie mamy ochoty go opuszczać. Wszystko jest plastyczne i dopracowane w najdrobniejszym szczególe, łącznie z zakończeniem. Ta książka, zresztą jak cała trylogia, jest na najwyższym poziomie i moim zdaniem zadowoli najbardziej wymagającego czytelnika. Jeśli więc lubicie tajemnicze krainy z wyrazistymi bohaterami, gdzie nie ma nudy i która ukaże Wam nie tylko magiczne, ale i ziemskie oblicze człowieka, okrutnego i bezwzględnego, bez żadnych zasad, to zapraszam do czytania. Ogromnie polecam!!!