Obietnica poranka (okładka  miękka, wyd. 07.2018)

Dla mnie to kultowa książka. Trafiła do mnie z biblioteki mojej teściowej, Przeczytałam ją jak byłam w ciązy , potem kilka razy podczas spacerów w Parku 3 Maja w Łodzi ,bo mieszkaliśmy 200 m od niego . Sama nie rozumiem dlaczego ale losy mojego syna potoczyły się podobnie autora książki . Dodam, że moim guru w młodości był profesor Feliks Parnell , którego imię nosi szkoła baletowa w Łodzi.

Jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam w życiu, prawdziwe dzieło Romaina Garego.

Powieść Gary’ego zachwyciła mnie językiem – tej powieści się nie czyta, przez tę powieść się płynie. Nie sposób nudzić się przy tej lekturze, kiedy jedna anegdota goni następną. Jedynym nużącym momentem były fragmenty, w których główny bohater zostaje powołany do wojska, jednak stanowiły one zaledwie ułamek całej historii. "Obietnica poranka" nie jest kolejną wyciskającą łzy historią o wojnie (choć działaniom wojennym jest poświęcona jedna z trzech części książki, to stanowi ona jedynie tło). To przede wszystkim opis niecodziennej, osobliwej relacji łączącej autora i jego matkę ukazujący, jak ważną rolą jest macierzyństwo, jak ogromny wpływ na życie dziecka może wywierać jego rodzic i jak trudne i niewygodne jest czasem podołanie rodzicielskim oczekiwaniom. Jeżeli chcecie się dowiedzieć, co łączy miłość i zjedzenie gumowego kapcia, koniecznie sięgnijcie po powieść Romaina Gary’ego. Dla wszystkich miłośników biografii, pełnych uroku wspomnień z dzieciństwa czy po prostu świetnie napisanych powieści powinna być to pozycja obowiązkowa. Sama nie wiem, jak przez prawie trzy dekady żyłam w nieświadomości istnienia tej książki…