Numer drugi (okładka  miękka, wyd. 09.2023)

Ciekawa powieść (fikcja, chociaż po opisie sądziłam że może jest na faktach). Jak porażka w młodym wieku może zaważyć na całym przyszłym życiu człowieka.

Spoko

David Foenkinos po przeczytaniu anegdoty, w której dyrektorka obsady filmu „Harry Potter i kamień filozoficzny” wyznała, że wybrała dwóch chłopców, którzy idealnie pasowali do roli młodego czarodzieja z blizną, ale ostatecznie wybór padł na Daniela Radcliffe’a, postanowił napisać o tym drugim chłopcu. Francuski pisarz zastanawiał się, co by się stało z chłopcem wykluczonym z obsady, tym, który był prawie Harrym Potterem. Wyobraził sobie ból, jaki odrzucenie mogło oznaczać dla 10-letniego chłopca, który tygodniami fantazjował o roli swojego życia! Oprócz empatii, jaką do niego żywił, był to także inny aspekt, który zainteresował autora. Rzadko oglądamy film o potencjalnym życiu, jakie mogliśmy mieć. Tutaj ten młody człowiek nie tylko przeżywa straszliwą porażkę, ale przez dwadzieścia lat widzi życie Daniela Radcliffe'a, takim, jakie mógłby wieść. To coś strasznie bolesnego. Nawet dla tych, którzy z jakiegoś dziwnego powodu nie ulegli szaleństwu młodego angielskiego czarodzieja. Propozycja Davida Foenkinosa jest nie do odparcia. Ta historia balansuje pomiędzy szczerością dzieciństwa, a brutalnością rzeczywistości. Początkowo śledzimy codzienne życie małego dziecka, które niczym nie zaskakuje. Jednak seria zbiegów okoliczności sprawia, że ​​w ostatniej chwili zostanie odnaleziony przez producenta, który po zobaczeniu go uwierzy, że w końcu ma tego, którego szuka, aby zagrać Harry'ego Pottera w filmach. Następnie rozpoczyna się cykl przesłuchań, które doprowadzą Martina Hilla do finału, a także jak się później okazuje, do piekła. Od tej początkowej inscenizacji opartej na rzeczywistości autor zmierza ku fikcji i wyobraża sobie życie tego młodego człowieka, który pod jego piórem przyjmuje imię Martin Hill. W tej powieści zabarwionej powagą, ale i humorem chłopak robi wszystko, co w jego mocy, aby uniknąć szerzącego się wszędzie fenomenu Harry'ego Pottera. Aby uciec od współczesnego świata, Martin Hill nie waha się schronić się w Luwrze, gdzie spotyka inne „dwójki”. Autor rozwija opowieść z pewną przyziemnością. Jednak gdzieś z tyłu głowy przeczuwamy nadchodzącą rozpacz. Werdykt jest taki, że po długim zwlekaniu drugie dziecko zostanie wybrane ze względu na to „coś ekstra”, o czym nic nie wiemy (a to jest najokrutniejsze). Pojawiają się tu motywy sądu i drugiej szansy. W tej antybaśniowej powieści jego postać, która przechodzi od porażki do porażki, wymusza na czytelniku empatię, ale czasem i irytację, gdy jako dorosły wciąż nie może przejść do kolejnego rozdziału swojego życia. W świecie pozorów, gdzie wydajność jest wartością kardynalną, a szczęście dyktaturą, opublikowanie historii całkowitej porażki jest gestem oryginalnym i odważnym. Z drugiej strony, czy klucz zaproponowany przez powieściopisarza na końcu książki wyrwie Martina Hilla z złego samopoczucia? To absolutnie przemyślana powieść o sukcesie i porażce. Ale pisarz nie chce widzieć porażki jako celu samego w sobie: porażka może być koniecznym krokiem, ponieważ czasami trzeba coś stracić, aby później odnieść sukces. Wszyscy jesteśmy „numerem dwa” w pewnym momencie naszego życia. A zwycięzcy nie zawsze są najszczęśliwsi.

Numer drugi to powieść skierowana nie tylko do fanów filmu o nastoletnim czarodzieju ale i osób, które przeżywają kryzys, wszystko się im sypie a rzeczywistość wcale nie wydaje się kolorowa. Autor nieco przeszedł samego siebie w nieszczęściach skierowanych do głównego bohatera, jednak na początku zaznacza że choć niektóre elementy odnoszą się do rzeczywistości to przede wszystkim wyobraźnia ma tu nadrzędną rolę. "W początkach miłości ukochana osoba przypomina rosyjską powieść. Gęstą, szaloną powieść rzekę". Książka podzielona jest na 4 części. W pierwszej opisani są rodzice głównego bohatera. Jak się poznali i gdzie oraz to czym się interesują i ich cechy charakterystyczne. Oprócz życia rodziców, przytaczana jest skrócona biografia J.K. Rowling oraz producenta filmowego. Aż do momentu castingu oraz decyzji, która zmienia wszystko w życiu Martina. "W życiu często pojawia się ktoś, kto zajmuje nasze miejsce, zagradza nam drogę". Co wyróżnia tę książkę to pokazanie nie szczęśliwych przypadków, ale tych nieszczęśliwych które doprowadziły do wyboru jaki rzucił się cieniem na życie Martina. Książka pokazuje również to jak ciężko poradzić sobie z życiem w cieniu kogoś kto zajął nasze miejsce i jak fala popularności staje się problemem który ciężko obejść. A życie stawia przed nami dodatkowe trudności i przeszkody, którym nie łatwo sprostać. "Życia się nie marnuje, tylko rozpoczyna na nowo"... W książce jest też wiele historii o osobach, które z jakiegoś powodu zostały wykluczone bądź odsunięte przed samym osiągnięciem popularności. Historia Pete z The Beatles jest niezwykle ciekawa jak i to jak poradził sobie z otoczeniem i tym co utracił przed ostateczną decyzją. Autor pokazuje, że nie ma jednej właściwej drogi i każdy z nas jest inny. "W pewnym sensie każdy z nich marzył o życiu tego drugiego. Każdy pragnął tego, czego nie miał". W ostatniej czwartej części obserwujemy życie dorosłego Martina, to jak filmy o Harry Potterze stały się dla niego przekleństwem a jednocześnie furtką do poznania nowych przyjaciół a nawet więcej. Przełomowym momentem okazało się spotkanie z Danielem Radcliffem i jego punkt widzenia, który bardzo wiele zmienia i jest pewnym domknięciem dla Martina. "Życie sprowadza się właśnie do tego - do ciągłego doświadczania rozczarowań, by nauczyć się lepiej lub gorzej radzić sobie z cierpieniem". Numer drugi to niewątpliwe bardzo ciekawa pozycja, która w sposób przystępny pokazuje jak jedno zdarzenie może ukształtować człowieka. I jak popularność może go zniszczyć. Choć książka skupia się wokół kultowej serii to tutaj mamy tą drugą stronę, która nie jest tak piękna a raczej dość mroczna. Nie spodziewałam się że książka mnie aż tak wciągnie i wyciągnę z niej tak wiele wniosków dla siebie samej. Fanom Pottera ale i tym, którzy czują że nic nie ma sensu bardzo polecam bo być może pozytywnie się zaskoczycie i zobaczycie światełko w tunelu.

Jeśli nigdy nie zdarzyło Ci się zająć drugiego miejsca w ważnym dla Ciebie konkursie lub otrzeć się o najwyższą na podium lokatę w zawodach sportowych, nie wiesz, co czuje Martin Hill, bohater książki Davida Foenkinosa pt. "Numer drugi". Usiłuje on poradzić sobie z doświadczeniem przegranej, które odcisnęło piętno na całym jego dorosłym życiu. Dzieciństwo Martina nie należało do szczególnie udanych. Rozwód rodziców i nieustanne podróże między Francją a Anglią były dla wkraczającego w wiek dojrzewania chłopca niemałym obciążeniem. Niespodziewanie jednak nadarzyła się okazja, by jego życie uległo zmianie. A wszystko to za sprawą jednego castingu, który na zawsze odmienił losy europejskiego kina. Filmowy casting to jedynie punkt wyjścia do opowieści o dalszych losach Martina. Opowieści naznaczonej poczuciem porażki, w której wszystko sprzymierza się przeciw chłopcu. A przecież jeszcze przed chwilą, to jego oryginalne okulary budziły zachwyt ekipy filmowej. Co więcej, on sam, oczami wyobraźni, widział już siebie na plakatach reklamujących pierwszą część słynnego dziś filmu o przygodach młodego czarodzieja. Co zatem poszło nie tak? Powieść pt. "Numer drugi" to pozornie łatwa i przyjemna w odbiorze lektura, która podejmuje istotną, szczególnie dla młodych czytelników, problematykę. Mamy tu klasyczne problemy okresu dojrzewania poszerzone o nieprzepracowane uczucie porażki, traumę po śmierci bliskiej osoby, a nawet przemoc psychiczną stosowaną przez osoby z najbliższego otoczenia bohatera. Aż trudno uwierzyć, że to wszystko przydarzyło się jednemu bohaterowi. I chyba właśnie dlatego, obok historii Martina po prostu nie sposób przejść obojętnie. Ten bohater zasługuje na to, by być obok i towarzyszyć mu w trudach codziennej egzystencji. Niewątpliwą zaletą powieści autorstwa Davida Foenkinosa jest fakt, że pisarz, zaznajomiony ze środowiskiem aktorskim, odtworzył na kartach tej powieści klimat panujący na filmowych castingach. Przedstawił problemy, z jakimi zmagają się ich organizatorzy oraz rozterki potencjalnych kandydatów do filmowych ról. Ukazał wieloetapowy proces twórczy, który nie dla każdego kończy się sukcesem i udowodnił, że ten, który wygrywa, jednocześnie traci coś najcenniejszego - prawo do prywatności. Za tę cenną dla czytelnika lekcję należą się autorowi wyrazy szczególnego uznania. Jeśli zatem chcecie poznać kulisy castingu do roli Harry`ego Pottera i przekonać się, co doprowadziło do tego, że Nasz kandydat stał się numerem drugim, gorąco polecam Wam lekturę tej bestsellerowej pozycji, która podbiła serca francuskich czytelników. Teraz czas, by do grona fanów "Numeru drugiego" dołączyli również Polacy, zwłaszcza, że i Naszych rodaków nie zabrakło na kartach tej wyjątkowo udanej powieści.

Wiele już słyszeliśmy na temat Daniela Radcliffa, który wcielił się w najważniejszą, tytułową, rolę w Harrym Potterze. Dorastał na planie filmowym i, bardzo wcześnie, zaczął mu na każdym kroku niezmiennie towarzyszyć blask fleszy — bo sława, jaką przyniósł mu ten angaż, objawiła się niesamowicie szybko. Teraz przyszła pora, żeby poznać historię chłopca, który nie został wybrany do roli filmowego Harry’ego, którego życie nie było tak kolorowe. Pora poznać historię Martina Hilla. Bo czy słyszeliście kiedykolwiek o Martinie? Nie, prawda? No właśnie… „Numer drugi” to powieść-biografia, ale w bardzo nietypowym stylu, ponieważ fakty przeplatane są tu z… fikcją. To nie jest prawdziwa historia. Jednak, z drugiej strony, właśnie jest tak bardzo prawdziwa, tak bardzo życiowa, że aż trudno w nią nie uwierzyć. Na dodatek Foenkinos robi to tak przekonująco, przemycając ciekawostki wyjęte prosto z branży filmowej i z samej produkcji HP. Do autentycznych wydarzeń dodaje tu własną inwencję twórczą. Kiedy Martin Hill był jeszcze małym chłopcem, dostał szansę stać się częścią uniwersum HP. Spełnienie marzeń, prawda? Ale dla niego stało się to przekleństwem. Bo to jednak nie on został wybrany. Ta jedna decyzja naznaczyła jego los w ogromnym stopniu. Gdyby była inna, jego życie wyglądałoby teraz ZUPEŁNIE inaczej. A świadomość tego okazuje się być dla Martina wielkim ciężarem — bo nie potrafi sobie z tym poradzić. Harry Potter — fenomen, który w tamtych czasach (przy premierach kolejnych części książek i filmów) spotykał się z jeszcze większym entuzjazmem (na całym świecie), dla Martina był tematem tabu. Każda wzmianka o HP wywoływała panikę, przywoływała traumatyczne wspomnienia, a także i wizję życia, które mógł mieć, a nie miał. Marzenie — niespełnione — zgubiło Martina, zniszczyło go od środka. Ponieważ od teraz na swój los patrzy już zawsze z perspektywy „tego gorszego”, „tego, który nie został wybrany”, „numeru drugiego”. Swoją powieścią Autor pozwala nam rozważyć sukces HP (czy raczej: ogólnie całą branżę filmową) na nowo. Ujrzeć to z innej strony, z perspektywy osoby takiej jak Martin, bo takich przypadków — pogrzebanych nadziei — w branży filmowej na pewno jest sporo. * Przyciągający uwagę jest fakt, że książkę przetłumaczyły na język polski 2 osoby. Obawiałam się, że wpłynie to na wyraźne różnice pomiędzy poszczególnymi fragmentami, na brak spójności. Jednak na szczęście nic takiego nie ma tu miejsca — a to wskazuje na bardzo udaną współpracę. Co więcej jest to powieść przetłumaczona w ramach projektu, w którym książki w założeniu są przekładane przez 2 osoby: początkującego i doświadczonego tłumacza. Bardzo ciekawa i obiecująca inicjatywa!

David Foenkinos, wykorzystując światowy fenomen Harrego Pottera, stworzył opowieść o dorastaniu przepełnionym rozczarowaniem, bólem, poczuciem porażki i beznadziei, która chociaż jest fikcją literacką, została napisana tak, że wydaje się być nieprawdopodobnie realistyczna. Młody Matrin Hill, który towarzyszy ojcu podczas jego pracy na planie filmowym, zostaje zauważony przez producenta przygotowującego się do pracy nad pierwszym filmem z serii Harry Potter. Martin, chociaż nie jest aktorem przechodzi zaskakująco dobrze kolejne etapy castingu, lecz w momencie, gdy rola Harrego Pottera zaczyna być na wyciągnięcie ręki, zostaje obsadzona przez zupełnie innego chłopca. Z roku na rok Harry Potter staje się coraz bardziej popularny, a dziecięcy aktorzy wcielający się w głównych bohaterów serii zyskują życie w blasku fleszy i sławy. Filmowy Harry z dnia na dzień stał się gwiazdą wielkiego formatu,, natomiast Martin został tym, który zawsze będzie żył w cieniu Pottera. Po przeczytaniu książki "Numer drugi" mam mieszane uczucia. Historia jest napisana bardzo dobrze i bardzo realistycznie. Podczas lektury miałam wrażenie, że czytam prawdziwy pamiętnik Martina Hilla, ale gdzieś w głowie ciągle miałam to, że jest to przecież zupełnie zmyślona postać i fikcyjna sytuacja. Decydując się a lekturę byłam przekonana, że będą to prawdziwe wspomnienia aktora, który tamtego castingu nie wygrał, lub opowieść inspirowana historią prawdziwą, więc gdy przeczytałam zamieszczoną na wstępie informację "(...) a przedstawiona tu fabuła jest całkowicie fikcyjna." poczułam się odrobinę oszukana. Może gdyby w trakcie kampanii promującej książkę od samego początku zostało to wyraźnie zaznaczone moje oczekiwania wobec tej historii byłyby inne, a tym samym odbiór również. Pomimo rozczarowania książkę czytało się bardzo dobrze. Porusza ona ważny temat - stan psychiczny osoby borykającej się z odrzuceniem i poczuciem beznadziei co w dzisiejszych czasach staje się coraz częstszym problemem. Polecam zwłaszcza fanom Harrego Pottera jako swego rodzaju ciekawostkę, ponieważ nie brakuje tu odniesień do prawdziwych wydarzeń, a nawet pojawia się wzmianka o Polsce.

Kiedy w opisie tej książki przeczytałam, że będzie ona idealna dla fanów Harrego Pottera, stwierdziłam, że muszę się przekonać, czy ja jako osoba która nie przeczytała żadnej książki z tego uniwersum, a filmy poznała dopiero niedawno - również w jakiś sposób się nią zachwyci 🧐. Martin Hill to chłopiec, który urodził się ze związku scenografa i dziennikarki, których oczekiwania względem wspólnego życia i rodzicielstwa nieco się rozminęły. Przypadkowo Martin zostaje zauważony przez człowieka, który widział w nim ideał odtwórcy roli Harrego Pottera. Czasy, gdy wszystkie dzieci zaczytywały się w powieści, miały być dla dziecka przełomowe. Przygotowania do castingu, przejście jego etapów i... przegrana, która kretesem położy cień na życiu głównego bohatera. Bo co ma zrobić chłopiec, który marząc o tak świetnej roli, dzięki której zobaczył dla siebie świetlaną przyszłość, staje się jedynie tym drugim, któremu się nie udało? Martin przechodzi załamanie, unika jak ognia tematu HP, podczas premier filmu zamyka się w domu, a mało kto jest w stanie go zrozumieć. David Foenkinos w swojej powolnej opowieści, przestawia fakty z życia chłopca, który miał stać się Harrym oraz to, co czekało go po odrzuceniu. Nie przyszła do niego sława, lecz uraz na całe życie. Chcąc osiągnąć sukces spotkał się z murem, którego nie był w stanie przeskoczyć. Życie Martina stało się naznaczone przykrościami, nieumiejętnością nawiązywania relacji, ale także przemocą fizyczną i psychiczną, której doświadczał długo i w samotności. To książka z tych, które czyta się jednym tchem, gdyż autor zgrabnie miesza fikcje z realnymi wydarzeniami i pogłoskami z planu, które stanowiły początek do napisania tej opowieści. W pozycji tej znajdujemy różne odniesienia do filmów i autentycznych postaci. Oprócz tego, albo przede wszystkim przechodzimy ramię w ramię z Martinem przez próby pogodzenia się ze swoim losem. Pozycja na jeden wieczór i choć do fanek HP się zaliczyć nie mogę, to tytuł ten będzie idealny właśnie dla takich osób jak ja oraz dla tych ogromnych fanów uniwersum Hogwartu i jego postaci 🙌🏻

Być tak blisko czegoś wielkiego, trzymać to praktycznie w dłoni, cieszyć się z nadchodzącego sukcesu... A potem nagle, przez decyzje innych osób, wszystko przekształca się w odległe marzenie, staje się czymś nieosiągalnym i jednocześnie spędza sen z powiek przez całe życie. Książka "Numer drugi" to historia właśnie takiej sytuacji. Poznajemy Martina Hilla, chłopaka, który ma szansę zagrać w filmie "Harry Potter". Rola, na którą tak bardzo czekał, jest na wyciągnięcie ręki. Wszyscy twierdzą, że jest niemal bliźniaczo podobny do głównego bohatera i ma ogromną szansę. Martin przechodzi pierwszy etap castingu pomyślnie, a w finale na jego drodze znajduje się tylko jeszcze jeden chłopak, Daniel, i rozpoczyna się rywalizacja o główną rolę w filmie. Jak można się spodziewać, Martin nie dostaje tej roli, a jego życie zmienia się nieodwracalnie. Książka ukazuje jego złość, frustrację i gniew, które towarzyszą mu przez kolejne lata. Z każdą premierą książki i filmu Martin nie potrafi uporać się z depresją. To on mógłby być tą sławną postacią, być rozpoznawalnym... Książka podejmuje trudne tematy, takie jak depresja, niska samoocena i przemoc domowa. Chociaż autor podkreśla, że książka jest fikcją literacką, umieszczenie bohatera w realnych wydarzeniach nadaje całej historii autentyczności. Autor doskonale przyciąga czytelnika do świata chłopca, który nie został wybrany, do jego umysłu i sposobu myślenia. Czytelnik przeżywa każdy smutek i rozczarowanie, dzięki lekkości pióra i stylowi autora, który z łatwością prowadzi nas przez trudne tematy. Ja bardzo lubię takie książki, które niosą ze sobą coś więcej niż tylko zwykłą historię. Lubię książki, które sa trudne i wymagają ode mnie otwarcie się na umysł i uczucia bohaterów. Dlatego z całą stanowczością poleciłabym tę książkę nie tylko fanom Harrego Pottera, ale każdemu kto chciałby przeczytać trudniejszą powieść w której finał pokazuje swego rodzaju oczyszczenie. Właśnie zakończenie to był mój ulubiony moment w książce. To było coś jak głęboki oddech w pierwszy słoneczny dzień po długiej ulewie. Polecam. 💙