Not To Disappear (CD)

Poznałem Daughter w 2014 roku przez ich debiut 'If You Leave'. Nie zrobił on jednak na mnie dużego wrażenia, ani nie zainteresował na dłuższą chwilę. Druga płyta londyńskiego trio jednak okazała się totalnym przeciwieństwem. Pełne frustracji, złości i smutku teksty, elektronika połączona z rockiem i alternatywą okazały się strzałem w dziesiątkę. Album otwiera mroczna kompozycja (zdecydowana większość piosenek na płycie właśnie taka jest) New Ways, piosenka o, tu cytat ,,znalezieniu nowych sposobów na marnowanie czasu''. Kolejną kompozycją jest Numbers, z rozpaczliwym wołaniem o bycie lepszym. Bardzo zaskakuje obecność mocnej linii perkusji, która w dotychczasowych nagraniach zespołu zostawała znacząco w tyle, nie wspominając już o uwypuklonych syntezatorach i chórkach. Utwór Doing The Right Thig, który był pierwszym singlem promującym wydawnictwo w warstwie tekstowej nawiązuje do chorej i samotnej babci Eleny. Tym razem możemy dostrzec jak zmienił się jej wokal. Kiedyś zimny, obojętny, płynący gdzieś z daleka, jest teraz wyraźny i pełen emocji, szczególnie podczas trzeciej zwrotki. How to utwór o uczuciu pustki. Dominują tu głośne gitary i rozmyty wokal. Kolejną kompozycją - Mothers, Elena przedstawia problem depresji poporodowej. Bardzo intymna piosenka z długim outrem przeradza się w jedną z trzech z moich ulubionych piosenek z albumu. Wszystkie następują po sobie. Alone/With You to bardzo dobrze przemyślana kompozycja pokazująca dramat ciągłego smutku i złości związaną z jedna osobą. Nie ważne, czy jest się bez niej, czy z nią. Następną piosenką Daughter najbardziej zachęcili mnie do zapoznania się z ich nowym albumem. No Care to najszybsza, najlepsza, najbardziej agresywna piosenka z całego krążka zespołu, jeśli nie w całej ich karierze. Ten krótki, nie przekraczający 3 minut utwór opowiada o traceniu zainteresowania wszystkim przez złe kontakty z ludźmi i społeczeństwo. To Belong to natomiast najbardziej emocjonalny kawałek na krążku. Jest w nim moment, w którym Elena jest bliska krzyku, a od emocji wkradają się urokliwe fałsze. Fossa odstrasza trochę długim outro, ale jest porządnym nagraniem.

Jeśli miałbym zamknąć muzyczny dorobek Daughter w jednym utworze byłby to Made Of Stone. Muzycznie jest to most pomiędzy dwoma longplayami zespołu. Pod warstwą tekstową piosenka jest jakby spisem treści całego nowego wydawnictwa. Pomimo całkiem depresyjnego tekstu, pod sam koniec wkrada się nutka optymizmu. Słowa kończące przygodę z nowym albumem brzmią następująco: You will find love kid. It's exists. Jeśli ktoś, kto napisał piosenki w stylu No Care, czy To Belong, wypowiada takie słowa, oznacza to, że każdy może mieć nadzieję.

Nowy album Doughter przyniósł wszystko tego czego brakowała mi na If You Leave. Teksty stały się bardziej osobiste, wokal emocjonalny, bębny i gitary głośniejsze, a całe brzmienie bardziej przestrzenne, mroczne (momentami psychodeliczne) i porywające. Wszystko to składa się na genialny album, który nie daje mi spokoju od dłuższego czasu.

Wspaniała płyta. Uwielbiam Daughter, ale wg mnie ta płyta jest najlepsza ze wszystkich.

Płytę kupiłem córce, więc mam nadzieję że płyta jest dobra?

Dla mnie to płyta znakomita. Kilka utworów trzeba poznać i wtedy okazuje się, że mamy do czynienia z zespołem wybitnym a miara talentu Eleny Tonra ujawni się w kolejnych odsłonach i zrozumiemy, że mamy do czynienia z nową Sinéad O’Connor. Kiedyś nagrali utwór Youth, który ktoś usłyszał i użył w reklamie, potem wszyscy to śpiewali i wydawało się, że tak trochę przypadkiem stworzyli jeden przebój, który na zawsze do nich przylgnie. Moim zdaniem nie ma mowy o jakiejkolwiek szufladce. Ta płyta to zamknięte dzieło sztuki. Pełne smutku to prawda. Jednak smutne może być piękne. Do tego stopnia piękne, że nawet jeżeli nie jest to najbliższa nam emocja, płyty tej słucha się dla piękna kompozycji, a nie tylko dla współodczuwania. Utwór New Ways otwierający płytę to tak delikatna i misterna konstrukcja, że prawie można jej nie dostrzec, jak mgła, która pojawia się na drodze, ale tylko miejscowo, po chwili rozwiewa się i zostaje tylko wspomnieniem. Gdy tak podejdzie się do tego utworu, straci się wspaniałe doznanie. Zanurzenie się w te dźwięki, oddanie się im i zatopienie w kolejne takty sprawi, że doznanie piękna będzie bardzo intensywne. Słuchać w skupieniu raz, by potem już samoczynnie uruchamiać w sobie tą wrażliwość. Moim zdaniem to utwór najpiękniejszy na płycie. Takiej cierpliwości nie wymagają Numbers, singlowe How i No Care. Każdy z tych utworów jest charakterystyczny, wyrazisty i zwłaszcza ten ostatni drapieżny. Zimne gitarowe brzmienie i mocny riff sprawia, że po pierwszym przesłuchaniu zapadają w pamięć. Utwór, który brzmi w uszach po zakończeniu płyty to także To Belong. Ta sama umiejętność pisania wyrazistych utworów, która zrodziła dawny przebój Youth, pozwoliła nagrać kilka świetnych piosenek. Jednak najpełniej klimat płyty oraz erudycję i emocjonalny ekshibicjonizm pokazuje Doing the Right Thing. Utwór nie pozostawia złudzeń, że płyta powstała z głębin smutku i krzyku, ale to najlepsze, co można z tych odmętów wydobyć.

Nową płytę poznałem dzięki utworowi "How", który od razu wpadł mi w ucho i z wielką chęcią do niego wracałem. Kolejny był "Numbers", którego to nie potrafiłem przestać słuchać. Bardzo wpadł w mój gust i często się zdarza, że słucham go po kilka razy. Warto też dodać, że teledyski do tych i do innych utworów są zrobione perfekcyjnie, z lekką nutą niepewności, ciekawości, zainteresowania. Oba te i utwory plus "Doing The Right Things" tworzą pewną historie o kobietach w czerwonej sukience. Ogólnie bardzo polecam płytę, przyjemnie się jej słucha, potrafi wpłynąć na uczucia, dlatego nadaje się na smutne i radosne chwile.

Żyłem z 4AD w latach 80 i 90 tych. Przez zupełny przypadek trafiłem teraz na Daughter i wszystko odżyło. Znakomita płyta, która na pewno w niejaki sposób przypomni Ci Cocteau Twins, This Mortal Coil a nawet Dead Can Dance, bo to mieszanka tych trzech grup. :-) Polecam wszystkim fanom i nie fanom 4AD. Nikt się nie zawiedzie.

Jedna z lepszych płyt jakie miałam okazję kupić, jest cudowna na smutny mood oraz na wyciszenie, znajdują się tam piosenki i ciche spokojne oraz energiczne. Co najlepsze- na początku piosenki są inne niż na koniec, pod koniec zaczyna się najlepsze Kocham ten zespół <3

Piękna, potrafi dopasować się do nastroju. Przy dobrym, pozytywnie nakręca, przy melancholijnym fajnie wycisza.

Gorąco polecam, tym bardziej że to niszowa raczej kapela