Norbertanin (okładka  miękka, wyd. 04.2022)

Akcja powieści osadzona jest w XIII wieku. Cesarska Rzesza ma jednego władcę, nie ma on jednak wpływu na możnych i szlachtę, którzy zamiast dbać o dobro swoich ziem i mieszkańców, zajmują się własnymi interesami. Duchowni, zamiast szerzyć wiarę, układają się z politykami, gromadzą majątek i poszerzają wpływy. Autor garściami czerpał z historii i to historii, którą dotąd się nie interesowałam. Młody Gunter zostaje wysłany do zakonu, by się uczyć i sposobić do pozostania w stanie duchownym. Nowicjat zaczyna z nim młody Marcus - chłopcy zaprzyjaźniają się, razem pracują i razem zdobywają wiedzę. Preceptorem jest Guillaume, człowiek gruntownie wykształcony, który z cierpliwością i zamiłowaniem do nauki otwiera przed uczniami wrota do wiedzy. Jego historia też jest ciekawa (nie zdradzę zbyt wiele, by nie odbierać innym przyjemności z czytania). Jest w tej książce kilku bohaterów, którzy podbili moje serce - babcia Guntera - Margareta - która w słowach nie przebiera, ma cięty język i twardą ręką współzarządza majątkiem Arnstein. Podobał mi się też Guillaume, którego logiczne wywody nieraz uratowały trudną sytuację zakonu lub uczniów, gdy zbyt mocno napsocili. Odrobinę nierealne moim zdaniem było wielkie szczęście Guntera do spotykanych ludzi - wszyscy mądrzy i sprawiedliwi i mu przychylni. Posługa w zakonie przedstawiona była jako długie pasmo samych przyjemności, a nie ciężka praca jaką zapewne była. Na jego drodze nie stanął ani jeden człowiek, który sprawiłby mu przykrość. Opis książki nie jest zachęcający dla czytelników, dla których powieść historyczna nie będzie pierwszym wyborem - nie oddaje tego, co można w tej historii znaleźć. A można znaleźć opowieść o poszukiwaniu wiedzy, o obronie swoich wartości i miłości do swojego rodu. O poszanowaniu logiki i prawa. Książka napisana jest trudnym językiem, właściwym dla opisywanych czasów, ale do stylu mówienia bohaterów szybko się przyzwyczaiłam. Na plus należy ocenić przypisy, w których autor rozwiewał wątpliwości co do poszczególnych słów i wyjaśniał historyczne tło. Zastanawiające dla mnie było użycie kursywy do dialogów - jeżeli był to celowy zabieg, ja tego celu nie odkryłam. Norbertanin premierę miał w 2022, ale trudno znaleźć recenzje tej książki - mam wrażenie, że nie przebiła się do „świadomości czytelniczej”, a szkoda. Mimo paru mankamentów jest to dobra pozycja - do pochłonięcia w dwa wieczory. Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Agrafka

Q: Kto z was nie może się już doczekać jesieni? "Koniec XIII wieku. Tereny cesarskiej Rzeszy są zlepkiem księstw, pod formalnym zwierzchnictwem króla niemieckiego Rudolfa Habsburga. Podzieloną Saksonią i Turyngią, władają książęta landgrafowie z rodu Wettin. Możni i szlachta coraz częściej zapominają o rycerskich ideałach i wybierają życie pana feudalnego, którego głównym celem jest czerpanie zysków ze swoich włości. Duchowieństwo nierzadko przekłada dążenie do władzy nad dobrem wiernych. Idea karolińskiego Królestwa Bożego na ziemi odchodzi w zapomnienie. Burzliwe losy saksońskiego rodu Arnstein, wplatają się w tą rzeczywistość. Dotyka to nie tylko głowy rodu, grafa Albrechta, ale także jego rodzinę, bliskich i poddanych. Jak zmieniająca się rzeczywistość wpłynie na Arnsteinów, wciągniętych w wiry polityki, interesów, zbrojnych konfliktów i sąsiedzkich niesnasek tamtych ludzi, miejsc i czasu? Czy tylko mury klasztoru można jeszcze pielęgnować i praktykować szlachetne postawy prawości, umiłowania wiedzy i wielkoduszności? Czy przywiązanie do rycerskich idei ma jeszcze rację bytu?" Jedna z lepszych książek z wątkiem historycznym, która w tym roku trafiła w moje ręce. Napisana w bardzo porywający sposób z pasjonującą fabułą i niezwykle dziarską akcją. Zadzwiająca, satysfakcjonująca i pasjonująca. Nie sposób się od niej oderwać. Czas z nią spędzony minął mi zdecydowanie zbyt szybko i nie zdążyłam się nacieszyć tą historią, ale jeszcze nie jeden raz do niej wrócę. Polecam serdecznie. Mnie ta lektura po prostu urzekła. Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_agrafka Opinią @2601bookworm1989