Nocny film (okładka  miękka, wyd. 08.2017)

Książka elektryzująco wciąga czytelnika, pisarka ma bardzo ciekawy typ pióra, który przenosi nas w różne miejsca. Godna polecenia osobom lubującym się w thllirerach.

Grubosc ksiazki potrafi przerazic, ale czyta sie ja bardzo szybko. Polecam na dlugie wieczory badz podroze, bo nie chce sie przerywac lektury.

Moja ulubiona książka roku. Zachwycająca, nie można oderwać od niej. Idealna. Warto kupić, warto czytać. Polecam.

Książka od której trudno się oderwać. Siadasz zaczynasz czytać i żałujesz, że już się skończyła.

10/10 jest na mojej top liście. Wciąga!!! Bardzo szybko się czyta, można zarwać nocki

świetna książka,polecam każdemu kto lubi czytać thrillery

OK

Nie wiem, czego się spodziewałam, gdy sięgałam po powieść Marishy Pessl, Nocny film. Wydaje m się jednak, że nie tego, co otrzymałam. I chyba na dobre mi to wyszło… Bowiem okazuje się, że ta autorka stworzyła niesamowitą powieść, obok której nie można przejść obojętnie. Dawno nie spotkałam się z książką, która by wręcz promieniowała ogromem pracy, jaką autor włożył w jej napisanie, w stworzenie całej historii… Choć mamy do czynienia z fikcją literacką, opowieścią, która powstała tylko i wyłącznie w głowie Pessl, to nie raz zaczęłam się zastanawiać, czy to aby nie wydarzyło się naprawdę. Byłam bliska przeszukania całego Internetu, żeby upewnić się, że niejaki Stanislas Cordova jest postacią fikcyjną. Pewnej ponurej, deszczowej i mrocznej październikowej nocy, młoda dziewczyna skacze w dół pustego szybu windy. Ginie na miejscu. Policja momentalnie klasyfikuje ten czyn jako samobójstwo, ale dziennikarz śledczy Scott McGrath nie jest w stanie w to uwierzyć. Zwłaszcza, że ofiarą jest Ashley Cordova, córka słynnego filmowca, o którym Scott ostatnio pisał reportaż. McGrath doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że nikt z otoczenia Cordovy nie mógłby zrobić czegoś takiego ot tak sobie. Młoda, obiecująca i ambitna córka Cordovy nie miała też powody, aby odebrać sobie życie. Dlatego właśnie dziennikarz postanawia zgłębić temat jej śmierci, choć wie, że zaczyna stąpać po grząskim gruncie… A każdy kolejny trop niesie ze sobą nowe pytania i tajemnice. Faktycznie zaczęłam przeszukiwać Internet i natrafiłam na kilka ciekawych, aczkolwiek krótkich filmików, które mają na celu promowanie tej książki. Wszystkie dostępne są na YouTube, na kanale autorki, i wierzcie mi, wzbudzają w człowieku niepokój. Nocny film to książka utrzymana w posępnym i ponurym klimacie, wzbudzająca niepewność, a chwilami uczucie niepokoju – dokładnie tak, jak te krótkie materiały video. Trzeba przyznać, że promocja tej książki wypada znakomicie i w tym przypadku nie są to pieniądze zmarnowane, bowiem ta książka jest naprawdę bardzo, ale to bardzo dobra. A dobrze wiemy, że nie zawsze idzie to ze sobą w parze. Niestety, bardzo często zdarza się, że thrillery są po prostu przereklamowane, tak jak to miało miejsce w przypadku Dziewczyny z pociągu. Tutaj nie. Nocny film jest naprawdę genialny, w pełni dopracowany, pełen szczegółów, które motywują czytelnika go zgłębienia tematu. I ta atmosfera! Ludzie, to jest po prostu coś niepowtarzalnego. Sam fakt, że zaprezentowana tutaj historia wzbudza w czytelniku niepokój nie jest niczym dziwnym. Mamy do czynienia ze śmiercią młodej dziewczyny, która była córką słynnego filmowca – nieco ekscentrycznego, którego produkcje zyskiwały ogromną popularność, jednakże nie były do końca normalne i oczywiste. Stanislas Cordova, choć osobiście nie do końca pojawia się w tej powieści, jest tym elementem, na który autorka zwróciła najwięcej uwagi. Scott McGrath stara się połączyć ze sobą wszystkie fakty, które uda mu się zebrać, ale momentami są one tak pomieszane, tak nieoczywiste, wręcz tak absurdalne, że nie da się połączyć końca z końcem. Pojawia się wielu świadków, ale tutaj tak naprawdę niczego nie można być pewnym. To show-biznes, tutaj każdy może kłamać, zatajać prawdę, a plotki mogą się mnożyć w nieskończoność. I nawet tak uparta istota jak Scott może nie być w stanie odkryć tego, co wydarzyło się naprawdę. Marisha Pessl znakomicie wykreowała swoich bohaterów, nawet jeżeli fizycznie nie są oni obecni w tej powieści. Świetnym zagraniem było również wprowadzenie do powieści wycinków z różnych artykułów, ze stron internetowych… To jeden z wielu elementów, które nadają tej powieści swoistego klimatu, rzetelności i takiego mocnego realizmu. Nocny film jest powieścią wielowymiarową, w której zawarte zostały różnego rodzaju motywy i elementy – to nie tylko thriller, to coś znacznie więcej. Urzekł mnie przede wszystkim wątek czarnej magii, który został naprawdę rzetelnie przedstawiony. Urzekło mnie też wiele innych rzeczy, a przede wszystkim to, że ta książka jest napisana z takim rozmachem, z taką dbałością o szczegóły, z takim oddaniem i zaangażowaniem. Fabuła jest genialna, niezwykle wciągająca, tempo akcji idealnie dopasowane do rozgrywających się wydarzeń, a wszystkie elementy perfekcyjnie ze sobą współgrają, czego efektem jest doskonała powieść. Nocny film to zdecydowanie jeden z lepszych thrillerów, jakie czytałam. Na tych niecałych 800 stronach Marisha Pessl opowiedziała historię tak realną, tak złożoną, że przenika ona czytelnika do szpiku kości. Prowadzone przez McGratha śledztwo nie należy do najłatwiejszych, a autorka niczego mu nie ułatwia. Facet musi się naprawdę wysilić, aby doprowadzić je do końca, nie stracić przy tym zdrowych zmysłów i własnego życia. Musi dotrzeć tam, gdzie nikt inny nie dotarł. A zakończenie? Nad wyraz satysfakcjonujące. Takie porządne. Zgrane z całością. Książka wygrywa nie tylko niesamowitą atmosferą, ale samym rozwojem wydarzeń. To naprawdę mocna i konkretna opowieść.

Tajemnica ma w sobie to „coś”, kuszące by poznać nieznane od momentu gdy tylko pojawi się na horyzoncie. Dopóki nie pozostanie wyjawiona nie daje o sobie zapomnieć, nie schodzi z pierwszego planu, zawsze w centrum uwagi. Czy w ogóle można ją wyjaśnić? Niekiedy pozostawia po sobie cień niedopowiedzenia i niedowierzania, niektórzy wbrew dowodom i zdrowemu rozsądkowi dopatrują się drugiego dna i ukrytego znaczenia tego co wydaje się oczywiste. Najłatwiej byłoby odwrócić głowę, zająć myśli czymś zupełnie innym i po prostu odpuścić sobie. Scott McGrath jednak nie należy do tego typu ludzi, przez lata prowadził dziennikarskie śledztwa, tropił, odkrywał prawdę i śmiał się z niebezpieczeństw. Jego artykuły zawsze spotykały się z zainteresowaniem czytelników i sensacyjne wątki wcale nie były w nich rzadkością. Ostatni okazał się gwoździem do zawodowej trumny McGratha, a wbił go on sam. Wydawało się, iż postać Stanislasa Cordovy jest świetnym tematem na reportaż, słynny i kontrowersyjny reżyser od dekad żyjący na uboczu, filmy, które tworzy wywołały niejeden skandal. Scott nie spodziewał się, że to co napisze stanie się początkiem skandalu, chroniący swej prywatności filmowiec wytoczył bardzo ciężkie działa przeciwko reporterowi. Skutki McGrath odczuwa do tej pory, kariera w mediach legła w gruzach, a upływ czasu wcale nie zatarł negatywnych wrażeń. Spotkanie z Ashley Cordova budzi dawne demony i powołuje do życia nowe. Dziennikarz nie umie zapomnieć dziewczyny, jej niespodziewana śmierć i okoliczności wzmagają pragnienie powrotu do dawnej sprawy, chociaż oznacza to, iż znowu ściągnie on na siebie uwagę reżysera. Oficjalne śledztwo dużo nie wyjaśnia, lecz to dało się przewidzieć, Scott ma w zanadrzu swoje stare materiały, ale są one czubkiem góry lodowej. Prawda jest gdzieś w górach Adirondack oraz w przeszłości, jedno i drugie jest pełne sekretów i przede wszystkim mroku, oblepiającego człowieka jak smoła i wciągającego jak bagno. Co popchnęło młodą, utalentowaną, bogatą, dziewczynę do tak dramatycznego kroku? Znalezienie odpowiedzi nie będzie łatwe i na pewno wiąże się z ogromnym ryzykiem. Fani Cordovy stanowią hermetyczne środowisko i nie lubią nikogo kto odważył się naruszyć mit ich „guru”, no i on sam raczej nie będzie spokojnie patrzył jak znowu bierze się pod lupę jego rodzinę i osobę. Bardzo szybko Scott przekonuje się, że wszedł na bardzo wyboistą i jednocześnie grząską ścieżkę, do stracenia ma on wiele więcej niż tylko już i tak zszarganą opinię. Wokoło zaczynają pojawiać się niepokojące wydarzenia, oczywiście mogą być dziełem przypadku, ale … no właśnie … Zbyt dużo zbiegów okoliczności, raczej jest to łańcuch przyczynowo-skutkowy i w sam jego środek wpadł McGrath. Każdy trop wydaje się wieść go w kierunku posiadłości w górach Adirondack zwanej Szczytem, tam zdaje się, że wszystko się zaczęło, lecz gdzie będzie koniec? Zdrowy rozsądek podpowiadałby by zostawić Cordavę w spokoju, jednak kto raz spotka tego człowieka nigdy już nie będzie patrzył na świat tak jak wcześniej … Prawda kryje się pod wieloma maskami, ten obiegowy slogan w „Nocnym filmie” nabiera całkowicie nowego znaczenia. Zaczyna się jak w filmach Hitchcocka – od bardzo głośnego i wysokiego C. Później akcja wcale nie łagodnieje, wprost przeciwnie z rozdziału na rozdział atmosfera gęstnieje i wydaje się, iż ciemniejsza już być nie zdoła, ale kolejna strona uświadamia czytelnikowi, że to co wydawało się mrokiem jeszcze chwilę temu wcale nim nie było, dopiero teraz mamy z nim do czynienia. Za moment kolejny fragment znowu każe zrewidować zdanie. Marisha Pessl pokazała prawdziwą definicję dreszczowca, sięgnęła i do gotyckich powieści i do kinowych nawiązań, zdania są jak kadry filmowe i układają się w niepokojącą historię. Nie ma w niej miejsca na jakiekolwiek przerwy, fabuła intryguje na każdym kroku i czyni z czytelnika towarzysza bohaterów, bo ma wraz z nimi tropić, zastanawiać się, uciekać i znowu wracać. Autorka prowadzi nas coraz głębiej w gąszcz przypuszczeń, podejrzeń i sekretów z pogranicza świata rzeczywistego i tego, kryjącego demony. Gdzieś tam jest znajdują się odpowiedzi na pytania, wywołujące niepokój, zapadające w pamięć, nie pozwalające o sobie zapomnieć. „Nocny film” nie jest kolejnym thrillerem, jest TYM jaki nie pozostawia obojętnym i wzbudza skrajne emocje. Czarny humor łączy się z diabolicznym klimatem, żaden detal nie jest zbędny, wszystko ma swoje znaczenie i w odpowiednim momencie da o sobie znać. Drugie dno okazuje się jedynie wstępem, za nim jest kolejne i następne, każde wydaje się rzeczywiste, nawet gdy sięga daleko za granicę tego co uważa się za realne.

O książce “Nocny film” krążą legendy tak samo tajemnicze jak o jednym z głównych bohaterów Stanislasie Cordovie. Nie jest tym, czym się z pozoru wydaje. Dla niektórych jest jedynie kilkuset stronicową grafomanią. Wielu jest zdania, że to jedna z najbardziej niesamowitych książek jakie czytali w swoim życiu. Ciężko się z tym nie zgodzić. Powieść Marishy Pessl wywołuje mnóstwo emocji, wzbudza niepokój i mroczne sny. Ashley Cordova, córka sławnego reżysera filmów grozy Stanislasa Cordovy zostaje znaleziona martwa na dnie szybu opuszczonego budynku. Scott McGrath, detektyw śledczy nie wierzy w samobójstwo dziewczyny. Ogarnięty obsesją na punkcie reżysera postanawia rozwikłać sprawę jej śmierci. W przeszłości znieważył publicznie Stanislasa i zapłacił za to wysoką cenę. Teraz, gdy o znanym reżyserze, którego nie widział nikt od ponad trzydziestu lat znowu jest głośno, Scott postanawia po raz ostatni zmierzyć się z Cordovą, rozwiać legendy na jego temat i pokazać całemu światu prawdziwą, mroczną twarz reżysera. Nikt normalny nie mógłby nakręcić takich mrocznych filmów jak on. Podobno taśmy jednego z jego filmów masowo skupowano i niszczono. Aktorzy, którzy grali w jego filmach zniknęli albo nie chcą dzielić się swoimi wspomnieniami. Nad rodziną reżysera podobno ciąży fatum, klątwa, którą detektyw przy okazji stara się rozwikłać. Czy to pogańskie wierzenia doprowadziły Ashley na krawędź szybu windowego? Szaleństwo przekazane przez geny? Pomoc w odkryciu prawdy deklaruje dwoje młodych ludzi, którzy podobnie jak detektyw, są zdeterminowani aby dowiedzieć się co tak naprawdę działo się w rodzinie Stanislasa Cordovy. “Bo przecież każdy z nas ma taką skrzynkę, taką mroczną komorę, w której chowamy to, co przebiło nam serce. Jest tam przyczyna wszystkiego, co robimy, wszystkich naszych dążeń, wszystkich ran, jakie zadajemy swemu otoczeniu. A gdyby ją otworzyć, czy coś byśmy uwolnili? Nie. Bo tym niezdobytym więzieniem o niemożliwym zamku jest nasz własny umysł.” Marisha Pessl zadebiutowała powieścią “Wybrane zagadnienia z fizyki katastrof”. Książka bardzo szybko znalazła się na liście dziesięciu najlepszych pozycji literackich dziennika New York Times. Marisha fabułę zaczyna, jak sama mówi w wielu wywiadach, od szkicu. Samobójstwo młodziutkiej, niezwykle utalentowanej muzycznie Ashley rozpoczyna ciąg niesamowitych zdarzeń, które będą udziałem Scotta. Od nitki do kłębka. Historia zacznie się rozbudowywać, dostanie mrocznych odcieni strachu, niepewności, niesamowitości, dostanie drugą, a nawet trzecią wersję. Która jest prawdziwa? Kto w tej historii kłamie, a kto mówi prawdę? Jej finał będzie jednak całkowitym zaskoczeniem dla detektywa śledczego. Wydawać by się mogło, że nie ma w tym scenariuszu nic oryginalnego. Autorka plecie misterne scenariusze ze skrawków historii i słów osób, które miały styczność z tajemniczym Cordovą. Z niezwykłą precyzją opisuje wszystko, co dzieje się wokół głównych bohaterów. Te obrazy, choć niekiedy przyziemne, wywołują w czytelniku sporą dozę napięcia. Mnogość materiałów, wycinków prasowych czy zdjęć dodatkowo oddaje tej powieści niesamowity realizm. Momentami wydaje się, że to nie fikcja literacka, a prawdziwe życie. “Patrząc na tego człowieka, zrozumiałem, że tak naprawdę patrzę na siebie samego, na to, czym stanę się znacznie szybciej i znacznie gwałtowniej, niż mi się wydaje. Życie to pociąg towarowy, który pędzi ku jednej tylko stacji, a nasi bliscy przemykają za oknami jako smugi światła i barw. Nie da się go zatrzymać ani nawet spowolnić.” Niezwykle plastycznie opisane wydarzenia powodują u nas pewien niepokój. Od pierwszych rozdziałów powieść skojarzyła mi się z obrazami z filmu Larsa von Triera i Davida Lyncha czy powieści Paula Austera. Nierealna i niekiedy psychodeliczna sceneria. Gdzie kończy się szalony umysł reżysera, a gdzie prawdziwe życie? Zainteresowanie Scota Stanislasem Cordową powoli prowadzi go do obsesji. Mit, który stworzył wokół siebie reżyser podsyca jeszcze jego działania. Jaki będzie koniec tego szaleństwa? Do pewnych wniosków musimy dojść sami, a prawda dla każdego okaże się czymś zupełnie innym. “Nocny film” to niezwykle intrygująca powieść. Mroczna i niesamowicie żywo działająca na wyobraźnię czytelnika. Świetnie skonstruowana fabuła, która mimo wolnego tempa wysuwa do nas swoje macki i wciąga nas w swój mroczny świat. Nie przesadzę pisząc, że to faktycznie jedna z najmocniej działających na mnie powieści jakie zdarzyło mi się czytać.