Night (CD)

Płyta ciekawa, choć brzmienia, zwłaszcza klawiszy Jana Hammera, trącą nieco latami 1980-tymi, co z jednej strony nie dziwi, bo wówczas była nagrywana, niemniej traci na tym element ponadczasowości, którym imponują niektórzy konkurenci z tamtego okresu. Brak statutowego basisty skutecznie rekompensuje Jan Hammer. Muzyka jest taka, jak okładka: ciemna, tajemnicza, intrygująca, sugestie miasta, samotności. Jednocześnie bardziej kojarzy mnie się z prog rockiem, niż z jazzem. Wśród zalet błyskotliwe sola, zwłaszcza lidera i Mike Breckera. Zatem polecam ją zwolennikom brzmień vintage i właśnie prog rocka.

Klasyka jazz fusion.

Super!

Bardzo się cieszę, że album wydany w 1984 rok doczekał się swojej reedycji. Dla mnie jest to krążek, który na pewno Was wielokrotnie zaskoczy. Mi bardzo się podoba strona muzyczna, którą tutaj odnalazłem. Każdy z Was na pewno znajdzie na niej coś dla siebie, ponieważ płyta jest wielowymiarowa i trudno się od niej oderwać. Z pewnością nie dostrzeżecie na niej niecodzienne dźwięki, wokal, czy tekst. warto jej posłuchać, ponieważ dla wielu może być ona również muzyczną przygodą, od której nie można się oderwać. Zdecydowanie zachęcam Was do jej posłuchania, bo naprawdę warto. Rewelacja.