Nieznane losy autorów lektur szkolnych. Wstydliwe tajemnice mistrzów pióra (okładka  miękka)

Książkę czytałem z zainteresowaniem do momentu, w którym trafilem na notke bio autora. Fronda i Do rzeczy... Szkoda. Komentarz odnośnie Pana Jastruna na ostatnich stronach tylko potwierdza opinie jacy ludzie piszą dla tych w/w mediów. Książka do wypożyczenia. Żałuję, że nabiłem kasę temu wydawnictwu.

Niesamowite. Same ciekawostki. Poznałam wiele informacji innych od podręcznikowych. Tego oczekiwałam i uzyskałam. Polecam.

świetna lektura - nawet wielcy tegfo świata mają wsoje za uszami :)

Świetna pozycja dla miłośników nieoczywistych biografii.

Doskonała, jak wszystkie książki Pana Kopra. Polecam.

Warto przeczytać.

Ciekawe News

Świetna

👍

Wielbieni przez polonistów, przyrównywani do nieskazitelnych ideałów. Każdy spogląda na nich poprzez pryzmat ich talentu. A gdzie w tym wszystkim prawdziwość? Ta realność jest zupełnie inna. Jestem pod wielkim wrażeniem. Pozycja zawiera informacje o piętnastu artystach pióra. Ukazuje się ich życiorys taki jaki jest naprawdę. Nie byli to ludzie nieskazitelni, ale posiadali oni swoje ciemne strony, słabości czy odczuwali strach. W szkołach uczy się by sławić wielkich poetów. Mam wrażenie, że celowo omija się te cienie na ich życiorysie. Dlaczego? Idealizacja nie służy niczemu dobremu. Poznając cały życiorys danego autora można z łatwością zrozumieć jego twórczość. Nie podaje się tylko suchych faktów, jak w książkach do języka polskiego. Ma się wrażenie, że autor snuje opowieść z wielką precyzją, sercem i zaangażowaniem. Przywołuje się opinie, opisy sytuacji. Niektóre z rozdziałów opatrzono ilustracjami rodem z komiksów. Niektóre z historii mnie zaskoczyły, zadziwiły czy wywołały we mnie głęboką odrazę, zniesmaczenie. Po lekturze odczułam dziwne wrażenie, autorzy byli swego rodzaju indywidualistami. Wyróżniali się z tłumu, ich zachowanie momentami nie mieściło się w przyjętych ramach społecznych. A ta inność była dobra. Teraz inność stała się normą i została bez mrugnięcia okiem przyjęta przez społeczeństwo. Ta inność nie jest dobra. Oprócz faktów typowo biograficznych można dowiedzieć się tematów około literaturowych. Wiedzieliście, że w świecie rzeczywistym istniał pierwowzór doktora z III części Dziadów. Ja nie wiedziałam. Zarysowano dokładnie tło danej epoki i wyszczególniono relacje, atmosferę panującą pomiędzy poszczególnymi osobami ze środowiska artystycznego. Autorzy mimo swoich, czasem trudnych charakterów nie byli samotni. Zawsze ktoś trwał przy ich boku. Niektóre z biografii wywarły na mnie takie wrażenie, że chcę bliżej poznać dzieła tych autorów. Takie książki są potrzebne pod względem życiowym i naukowym. Nic nie jest idealne, a nawet osoba posiadająca najznakomitszy z talentów zawsze pozostanie człowiekiem.