Wielkie sekrety arcydzieł sztuki (okładka  miękka, wyd. 01.2021)

Zawsze chętnie sięgam po tytuły, które poruszają tematy związane ze sztuką. Tym razem w moje ręce trafiła książka " Wielkie sekrety arcydzieł sztuki". Jakimi sekretami postanowili podzielić się autorzy tej publikacji? Otóż przeczytamy tutaj między innymi o tym, dlaczego nikt nie odważy się kontynuować wykopalisk na terenie mauzoleum pierwszego cesarza Chin, którego strzeże osławiona terakotowa armia. Ponadto dowiemy się, jakie wydarzenie stało się inspiracją dla Stanisława Wyspiańskiego, do stworzenia witraży, które przedstawiają Kazimierza Wielkiego w przerażający sposób. Co więcej odkryjemy prawdę o tym, jakie prawo fizyki wiąże się z "Gwieździstą nocą" Vincenta van Gogha. To tylko kilka z pasjonujących tematów, które rozwinięto w tej książce. Publikacja składa się z osiemnastu rozdziałów, zaś każdy z nich dotyczy innego dzieła sztuki. Książka napisana jest w bardzo przystępny sposób, autorzy w zajmujący sposób przybliżyli tak wiele faktów na temat danych dzieł, o których często nawet nie zdajemy sobie sprawy. Myślę, że gdyby w szkole, właśnie w tak nietuzinkowy sposób przekazywano wiedzę o sztuce, to z pewnością, znacząco wzrosłoby grono pasjonatów tej dziedziny. W ubiegłym roku miałam okazję przeczytać też inną książkę tego duetu, zatytułowaną " Tajemnice dzieł sztuki", którą również bardzo polecam. Lektura tych książek to była dla mnie czysta przyjemność. Jak inaczej, dzięki takim publikacjom patrzy się na obraz, rzeźbę, czy zabytkową budowlę. Znając historię powstania, czy sekretny przekaz, który ukrył w swym dziele jego twórca, na chwilę przenosimy się do świata, który już nie istnieje, lecz nadal zdumiewa i zachwyca. Polecam odbyć taką podróż do przeszłości, która utrwalona została na płótnach, deskach, w marmurze, karmieniu, czy innym materiale.

Jedna z ciekawszych pozycji na temat sztuki ostatnich lat. Konwencja rozwikływania zagadek jest niezłym wabikiem, przede wszystkim dla tych, którzy nie są ekspertami do spraw sztuk pięknych. Za taką konwencją kryje się niezły wykład o sztuce. Multidyscyplinarne, wciągające, momentami zabawne.

Zdarzyło Wam się kiedyś oglądać obraz cenionego artysty, kiwać głową z podziwem i miną znawcy, kiedy w duchu, z mocą trąby jerychońskiej, wybrzmiewało tylko jedno pytanie - jprd! Co on brał?! Mam tak coraz częściej i nie odnosi się to li tylko do wybranych dziedzin sztuki. Abstrahując od tej dygresji, to właśnie malarstwo tworzy doskonałą przestrzeń do wielu dyskusji, nie tylko na temat tego, czego nadużywał artysta danej epoki. Jeżeli w tym momencie przyszły Wam do głowy współcześnie znane używki, to zapewniam, że w świecie roślin to zaledwie marny ułamek tego, po czym człowiek miewał szaleńcze wizje. Weźmy choćby takiego Hieronima Boscha (przyznajcie, ww. pytanie w pełni uzasadnione ;) i jego tryptyk "Ogród rozkoszy" (1500 r.) Czy wielowymiarowa symbolika tego niderlandzkiego malarza była wynikiem geniuszu połączonego z kosmiczną wręcz wyobraźnią? Być może. Przypuszcza się jednak, że Bosch, jak i mnóstwo jemu współczesnych obywateli, padło ofiarą masowego zatrucia ergotaminą. Jednym z objawów nadużycia tej substancji są silne halucynacje, co do których nie mam wątpliwości, patrząc na twórczość tego artysty. Co ciekawe i smutne zarazem, ludzie ci nie byli świadomi swojego "nałogu". Widoczne były jedynie efekty działania podstępnie przyjmowanego związku chemicznego, który po dłuższym okresie dawkowania straszliwie okaleczał ciało. Autorzy "Wielkich sekretów arcydzieł sztuki" odkrywają wiele ciekawostek, o których przeciętny Kowalski nie ma pojęcia, bo zazwyczaj kontemplując już jakieś dzieło, ma nikłą lub żadną wiedzę na temat epoki, z której dana rzecz pochodzi, a czasem jest to wręcz niezbędne, by móc wyciągnąć ze sztuki więcej, niż to, co widać na pierwszym planie. To bardzo ciekawy zbiór, który skłoni do ponownej weryfikacji dzieł wybitnych artystów. Chwalę za dużą, czytelną czcionkę, ganię za zbyt cienki papier, przy którym przebija się kolejna strona.

"Wielkie sekrety arcydzieł sztuki" Joanna Łenyk-Barszcz i Przemysław Barszcz Obrazy niejednokrotnie można odczytywać na wiele sposobów, dlatego trudno jest je zinterpretować według myśli autora. Ilu ludzi się tego zadania podejmuje, tyle ukrytych znaczeń zawiera tenże obraz. Mimo, że obrazy są przede wszystkim tym co oddaje piękno, stanowi ozdobę naszej ściany, są pamiątkami po wybitnych artystach to można w nich doszukiwać się wielu ukrytych znaczeń i o tym właśnie jest ta książka... W książce poznamy historię oraz ukryte znaczenia wielu obrazów, figur tudzież witraży najznamienitszych twórców m.in. Salvadora Dalí, Petera Bruegela czy prymitywnych naskalnych malowideł pradawnych Australijczyków. Zagłębimy się w historię powstania dzieła, życie autora oraz nurt myślowy, który mu przyświecał. Z publikacji dowiemy się między innymi, że van Gogh miał do czynienia w wysokim tego słowa znaczeniu turbulencjami, które w jego czasach nie były znane, ale też rozwikłamy zagadkę "Króla Kazimierza Trupa" przedstawionego na witrażu autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, który możemy podziwiać w pawilonie jego imienia. Dodatkowo publikacja okraszona jest przeróżnymi rycinami, rysunkami i obrazami, a każdy rozdział zapoczątkowany informacjami o dziele oraz jego autorze. Co jest jak najbardziej na plus. Jednak do książki mam spore zastrzeżenia. Otóż utwór nie jest napisany w sposób, który mógłby w jakikolwiek sposób zaciekawić czytelnika. Miejscami tekst jest według mnie nie spójny i nielogiczny, co utrudnia czytanie i rozumienie tekstu. Całościowo książka kompletnie mnie nie porwała, czego się po niej spodziewałem, dlatego poprzeczka była zawieszona wysoko. Cóż przeliczyłem się. Nie polecam. ⭐2/10

Byłam zaskoczona liczbą fotografii. Myślałam, że pisarze oprą się bardziej na tekście, jednak tak duża ilość grafiki to wielki plus. Bardzo dokładne przedstawienie reprodukcji czy zabytków pozwala na wnikliwe analizowanie tego, co widzimy. Dzięki temu publikacja ta jeszcze mocniej przemawia do laika. Potoczny, nieartystyczny język sprawia, że dosłownie przelatuje się nad tekstem, dzięki temu mamy więcej czasu na analizę zdjęć. Jestem zachwycona tą pozycją. Okazuje się, że nie trzeba być w Luwrze, Chinach czy Barcelonie, aby poczuć magię, którą chciał przekazać artysta.

Świetne wydanie. Polecam!