Nie nasza godzina (audiobook mp3)

"Świat biegnie bez względu na to, co cię spotyka. Gdy dostajesz fatalną wiadomość, czas się na chwile zatrzymuje, ale tylko dla ciebie. Stoisz w miejscu, a wszyscy mijają cię, jak gdyby nigdy nic się nie stało. Cały czas ktoś dowiaduje się o chorobie, ktoś inny umiera, a jeszcze inny się rodzi. Pieprzony krąg życia trwa." Randkowaliście kiedyś przez internet? A może zdarzyło Wam się chociaż pisać z kimś ciekawym? Mnie się zdarzyło i powiem szczerze, że w internetach można spotkać naprawdę ciekawe osoby 😅 są te normalne, ale zdarzają się i takie "trochę odklejone od rzeczywistości" 😅 Ale może nie będę zagłębiać się w większe szczegóły, bo przecież nie piszę recenzji połączonej z moimi doświadczeniami życiowymi - bo to mogłaby być naprawdę długaaa recenzja 😅 Zadałam to pytanie bowiem po to aby nawiązać właśnie do głównej bohaterki książki "Nie nasza godzina" - Laury. O co chodzi? Zapraszam na dalszą część recenzji! "Laura żyje w dwóch światach" - tym rzeczywistym i oczywiście tym internetowym. W życiu jest nauczycielką w szkole prywatnej. Uwielbia to co robi, a i dzieciaki w szkole ją uwielbiają. Z kolei jeśli chodzi o świat wirtualny, lubi sobie popisać z różnymi osobami. Czasem zdarzało jej się spotkać z kimś w realu, ale praktycznie wszystkie takie spotkania kończyły się fiaskiem - wiecie, coś w stylu "pisać umie, ale rozmawiać to już nie za bardzo" czy "na zdjęciu wyglądałeś zupełnie inaczej". Dlatego też definitywne skończyła ze spotykaniem się z internetowymi osobami. Ale tylko ze spotykaniem, pisać pisze dalej. Tym bardziej, że od roku prowadzi naprawdę ciekawą konwersację z Pawłem, który o dziwo chce się spotkać, ale nie namawia Laury do niczego wbrew niej. Ich relacja robi się coraz poważniejsza, a kobieta coraz częściej zastanawia się czy nie złamać danego sobie słowa i nie skusić się jednak na spotkanie z internetowym towarzyszem. W końcu Laura podejmuje decyzje i godzi się na spotkanie, a on coś kręci nosem i postanawia zerwać z nią znajomość. Laura jest na tyle zaskoczona obrotem całej sytuacji, że nie zamierza odpuścić i postanawia dowiedzieć się, dlaczego Paweł tak się zachował. A to co odkryje ogromnie ją zaskoczy ... i dość mocno zrani...(jak to przeczytałam to brzmi to jak wstęp do "Trudnych spraw" 😅). "... życie bywa okrutne, nawet potworne. Czasami trzeba zacisnąć zęby, powieki, a także napiąć całe ciało i trwać. Po prostu trwać w tym bólu, w tej niesprawiedliwości i złości tak długo, aż przeminą." Powiem szczerze, że nie spodziewałam się tego co tu dostałam. Myślałam, że będzie to raczej coś lekkiego, ale nieraz zabolało mnie serce podczas czytania. Nawet początek książki nie zwiastował na coś tak wzruszającego i łapiącego za serce. Na początku historii, byłam ciekawa internetowej relacji głównych bohaterów, podobał mi się obraz dwojga ludzi, którzy są dla siebie wsparciem, lubią ze sobą rozmawiać o wszystkim i można by powiedzieć, że naprawdę dobrze się poznali (czasem w realu człowiek nie wie tak dużo o drugiej osobie, co Laura i Paweł wiedzieli o sobie). Gdy w końcu mieli się spotkać, sama byłam poniekąd podekscytowana tym co się wydarzy. A to co autorka mi tu zaserwowała wprawiło mnie w niemałą konsternację. Pomyślałam, że "kurde, coś mi tu nie gra". No i im dalej zagłębiałam się w tę historię tym byłam coraz bardziej zszokowana, zasmucona i niepewna dalszego obrotu wydarzeń. Ta historia trafia w najczulsze punkty osoby, posiadającej dzieci. Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, a nawet bym nie chciała sobie tego wyobrażać. Zdecydowanie ta książka zmusza czytelnika do refleksji nad własnym życiem, tym co jest w nim najważniejsze. I choć nieraz czułam się niesamowicie przybita przedstawionymi tu wydarzeniami, to cały czas chciałam wiedzieć, jak autorka przebrnie przez to wszystko...jak to się wszystko zakończy. Ciężko mi było oderwać się od czytania nawet na chwilę, bo te wszystkie emocje, które miałam w sobie, musiały w końcu ujść ze mnie, a nie towarzyszyć mi w ciągu dnia i trzymać mnie w niepewności, co dalej wydarzy się w książce. "Nie nasza godzina" to historia o miłości, zdradzie, kłamstwie, przebaczeniu, wysłuchaniu, zrozumieniu, stracie tego co najcenniejsze, wsparciu.... Mogłabym wymieniać jeszcze wiele rzeczy, o czym jest ta książka, ale myślę, że każdy z Was powinien ją przeczytać i choć przez chwilę pomyśleć o tym, co tak naprawdę w życiu się dla niego liczy, bo nigdy nie wiemy co przyniesie nam jutro. Ewelina Dobosz po raz kolejny stworzyła świetną historię, może tym razem nieco smutniejszą, ale jednakowo ciekawą i przepełnioną emocjami, którą czyta się dosłownie na jednym wdechu.... chyba nie muszę już dodawać, że polecam, prawda? 😉

Autorkę Ewelinę Dobosz znam, jednak dotychczas nie miała okazji zapoznać się z jej twórczością, mimo że jedna z jej książek czeka w mojej prywatnej biblioteczce na przeczytanie, to zawsze jakaś inna pozycja wydawnicza spycha ją o jedno miejsce na liście. Powieść „Nie nasza godzina” okazała się więc tą pierwszą, która rozpocznie kolejną moją przygodę z kolejną polską autorką. Laura mimo młodego wieku jest twardo stąpającą po ziemi kobietą. Uwielbia zwiedzać nowe miejsca, wykorzystując do tego najszybszy środek transportu, jakim są samoloty. Wolny czas spędza ze swoją przyjaciółką Kornelią oraz z Pawłem. Laura i Paweł poznali się przez internet i tylko na tej płaszczyźnie rozwija się ich znajomość. Do czasu, kiedy Laura podejmuje decyzję o spotkaniu twarzą twarz. Aleksander jest architektem, jest przystojny, inteligentny, ale przede wszystkim jest ojcem uczennicy Laury i ma żonę. Mimo że Laura czuję się w jego obecności wyjątkowo, jest jej zakazanym owocem. Kiedy podczas jednego z lotów ich drogi się przecinają, Laura dostrzega, że nic nie jest takie, jakby mogło się wydawać. A dalszy rozwój wydarzeń zmienia jej spojrzenie na niektóre sprawy. Coś, co miało być historią Laury, okazało się opowieścią dwóch osób, które muszą zmierzyć się z życiem i uczuciami. Rozdziały zostały podzielone pomiędzy dwoje bohaterów: Laurę i Aleksa, dzięki temu mogłam poznać ich i zrozumieć, czym się kierują, dlaczego postępują w konkretny sposób. Co dziwne, żaden z ich nie wywoływał u mnie negatywnych emocji. Po opisie sądziłam, że książka będzie ciekawa, zabawna, pełna uczuć, jednak nawet przez chwilę nie myślałam, że przeczytam tak wspaniałą, wzruszająca powieść. W historię Laury wciągnęłam się od pierwszej strony. Zabawna, inteligentna, pełna życia kobieta zaintrygowała mnie do tego stopnia, że nie mogłam oderwać się od lektury. Skutkiem czego książkę przeczytałam w jeden wieczór, kończąc ją ze stertą chusteczek. Nawet teraz pisząc tę recenzję, przypominam sobie fragmenty książki i mam łzy w oczach. Oprócz miłości, chwil uniesienia i sytuacji wywołujących uśmiech na twarzy, mogłam znaleźć poczucie niesprawiedliwości i bezsilności, rozczarowanie i smutek. Autorka zapewniła równowagę w swojej książce, dzięki czemu po skończonej lekturze mam poczucie, jako czytelnik, że historia jest pełna, nic w niej nie brakuje, a ja nie czuję niedosytu. Reasumując: nie mogę powiedzieć nic więcej, jak tylko, że książkę naprawdę warto przeczytać. Każda strona to wspaniała przygoda. Można wyciągnąć z niej wiele mądrości, które na długo zostaną w Waszych głowach. Gratuluję autorce wspaniałej książki, mówię to nie tylko jako czytelnik, ale również jako matka Na zakończenie chciałabym zacytować fragment, z którym się zgadzam i również staram się postępować zgodnie z tymi słowami: „Nie bójmy się pro­sić o pomoc. Nie mar­nuj­my czasu na kłót­nie i nie­szczę­śli­we re­la­cje. Ko­rzy­staj­my z siły, którą daje nam mi­łość i po pro­stu żyjmy, bo ko­niec, cho­ciaż dla wszyst­kich taki sam, przyj­dzie w nie­ocze­ki­wa­nym mo­men­cie. Żyjmy tak, by ni­cze­go nie ża­ło­wać.” Papierowy Bluszcz

Laura jest spełnioną zawodowo kobieta.Praca z dziećmi sprawia jej ogromną radość i daje satysfakcję.Poza pracą kocha samoloty i podróże. W każdej wolnej chwili zwiedzą inne miejsce na świecie . Podczas lotu czuje spokój, ukojenie i wolność. Laura od roku prowadzi internetową znajomość z Pawłem. I choć nigdy się nie spotkali łączy ich niezwykła więź. Wielogodzinne rozmowy ,wysyłanie wiadomości i zdjęć stworzyła między nimi namiastkę związku. I choć Paweł zupenie nie wpasowuje się w jej gust to jednak przy nim czuje sie dobrze.Mężczyna za każdym razem nalega na spotkanie ,jednak Laura boi się ponownie zaufać I kategorycznie odmawia. Kiedy dopuszcza w końcu do siebie emocje i uczucia,podejmuje decyzję o spotkaniu. W tym czasie Paweł postanawia skończyć ich znajomość. Laura na własną rękę go odnajduje chcąc poznać powody zakończenia znajomości, jednak prawda którą odkryje zmieni całkowicie ich życie..... ,,Nie nasza godzina ,, jest bardzo emocjonalną historią dwójki ludzi, którzy spotkali się w nieodpowiednim czasie. Historia o kłamstwach i sekretach, które ujrzą światło dzienne.O poczuciu odrzucenia ,zranieniu i utracie zaufania.O odkryciu prawdy i uczuciach,ktore okaują się silniejsze niż wyrzadzona krzywda.O tkwieniu w relacji dla dobra innych,ukrywaniu swoich prawdziwych uczuć i pragnień.O walce pomiędzy rozumem a sercem. Poddaniu się uczuciu,które zostaje wystawione na wiele prób. O zawalczeniu o swoje szczęście I miłość. O zetknięciu się z chorobą I śmiercią.Historia o więzi rodzinnej opartej na rozmowie, szczerości I wsparciu,a także takiej ,w której jest brak jakiejkolwiek więzi.O mierzeniu się z licznymi problemami, klopotami I losem ,który rzuca kłody pod nogi. O podejmowaniu trudnych I niełatwych decyzji w dobrej wierze.O walce o miłość i szczeście.Radzeniu sobie z tęsknotą ,bólem I stratą.O prawdziwym uczuciu pełnym przyciągania I pożądania. Ukazująca jak miłość, wsparcie ,pomoc i trwanie przy boku ukochanego pozwala przetrwać najgorszy czas w życiu. Tym co skusiło mnie do sięgnięcia po książkę zdecydownie wpływ miał kuszący opis I okładka również mocno przyciągnęła mój wzrok. Z twórczością autorki spotykam się po raz pierwszy ,do tej pory nie miałam tej przyjemności .Jednak wiem,że chętnie nadrobię inne książki. Autorka stworzyła niebanalną historię owianą nutą tajemniczości juz od samego początku.Napisaną lekkim I bardzo przyjemnym stylem przez co czytalo się ją niezwykle szybko. Ciekawą fabułą spowodowała,że książka wciągnęła mnie do tego stopnia że nie mogłam odłożyć jej na później. Akcja powieści toczy się naturalnie I swoim tempem jednak zaskujaco I nie byłam wstanie przewidzieć co wydarzy się dalej. Bohaterowie świetnie wykreowani których losy śledziłam z zapartym tchem I ciekawością co przyniesie im los. Autorka w tej historii porusza wiele trudnych I bardzo bolesnych tematów. Wywołując tym ogrom emocji I sytuacji łamiących serce. Piękna, wzruszająca powieść przy której powstrzymanie łez było niemożliwe. Gorąco polecam wam tą historię.

Pisaliście kiedyś z kimś w sieci? Czuliście, że osoba po drugiej stronie ekranu jest z Wami szczera? Czy nie kreuje się na kogoś innego niż w rzeczywistości? Jak wiemy, portale randkowe są niezbyt dobrym miejscem do poznania drugiej połówki. Bardzo łatwo można kogoś oszukać, podszyć się pod inną osobę. Ale i prawdziwa miłość też ma szansę zaistnieć.  ♡ Tematyka, jaką znajdziemy na kartach książki, może być przytłaczająca, a jednocześnie bardzo życiowa i ekscytująca. Czytamy z wielkim zaangażowaniem i drżeniem serca, wyczekując na to, jak ta historia się skończy. ♡ Spotkamy tu między innymi wątek choroby z wszystkimi jego konsekwencjami. Fragmenty te nie należą do łatwych do przebrnięcia dla czytelnika. Mimo tej ciężkości osobiście lubię takie tematy, gdyż są częścią naszej codzienności. Czułam bezsilność, złość i strach bohaterów w zmaganiach z chorobą czy cierpieniem dziecka. W mojej głowie ciągle pojawiało się pytanie: dlaczego? Jednak przede wszystkim książka ta zmusiła mnie do zastanowienia się nad moim życiem i zadania sobie pytania: jak ja bym się zachowała na miejscu bohaterów? ♡ Zetknięcie się z chorobą, śmiercią i stratą burzy nasze poukładane życie, poczucie bezpieczeństwa i spokój. W tym miejscu ważne jest wsparcie, rozmowa i pomoc najbliższych. Dzięki nim dużo łatwiej jest znieść ból, cierpienie i tęsknotę. ♡ To również książka o rodzinie, przyjaźni, miłości, poczuciu odrzucenia, zranieniu i utracie zaufania. O tkwieniu w relacji dla dobra innych, ukrywaniu swoich prawdziwych uczuć i pragnień. Tylko jak długo można to robić? O różnych rodzajach walki -  tej pomiędzy rozumem a sercem i tej o szczęście i miłość. O podejmowaniu trudnych i niełatwych decyzji w dobrej wierze. Jednak tu niestety każdy wybór będzie wydawał się niewłaściwy. ♡ Bohaterowie są poddawani wielu próbom i wyzwaniom, jakie zsyła na nich los. Prym w tej historii wiodą kłamstwa, ból i poczucie niesprawiedliwości. Ogromnie frapowało mnie to, czy para głównych bohaterów będzie miała swój happyend? Spodziewałam się innego zakończenia, a otrzymałam coś zgoła przeciwnego. Muszę przyznać, że takie było najwłaściwsze. Życie ma to do siebie, że nie zawsze układa się tak, jak byśmy tego chcieli. Mimo to powinniśmy starać się chwytać każdą chwilę. ♡ Narracja powieści prowadzona jest z punktu widzenia damsko-męskiego. Ewelina Dobosz doskonale równoważy cięższe tematy i melancholię odpowiednio dobranym humorem oraz sporą dawką smacznego erotyzmu. ♡ "Nie nasza godzina" to niepozorna, niebanalna, wzbudzająca skrajne emocje powieść o trudnej miłości, która pojawiła się niespodziewanie w nieodpowiednim momencie. To książka, która wzrusza, smuci, ale daje też nadzieję. Kim okazał się Paweł? Czy będą razem z Laurą? Sprawdźcie sami!

Chciałam uchwycić ostatnie promienie słońca i skorzystać z odchodzącego lata, żegnając je lekturą lekką, przyjemną i odpowiednią na jedno leniwe popołudnie. Zdecydowałam się więc na propozycję Eweliny Dobosz, która podbija serca wszystkich polskich romantyczek, choć na mojej półce zagościła po raz pierwszy. Wybór okazał się w pełni trafiony! Okazało się bowiem, że to książka z przesłaniem, która porwała mnie od pierwszych stron. Na początku muszę pochwalić styl autorki. Lekkość miesza się tutaj z zaangażowaniem a dialogi przekazują równie dużo co odpowiednio wplecione opisy. Wszystko więc wydaje się być na swoim miejscu, odpowiednie detale budują tło dla losów głównej bohaterki a my nie czujemy się obciążeni niepotrzebnymi dodatkami. Ta opowieść z założenia miała mówić o ważnych tematach, ale z naciskiem na dużą swobodę, więc całość czyta się w oka mgnieniu a losy postaci szybko stają się nam bliskie. Laura nie potrafi znaleźć swojego miejsca w świecie. Uczy w prywatnej szkole i czerpie z tego nie małą radość, ale wciąż czuje, że czegoś jej brakuje. Dlatego od roku zatapia się w wirtualnym świecie, który oferuje jej możliwy romans. Poznała tam bowiem mężczyznę wymarzonego, który wydaje się spełnieniem jej wszystkich marzeń. Jednak Paweł nie wszystko jej powiedział, zataił fakt, który postawił na szali ich znajomość. Laura postanowiła się od niego odsunąć, ale nie spodziewała się, że będzie to aż tak trudne. Muszę przyznać, że fabuła okazała się równie pomysłowa co życiowa. Bardzo łatwo jest wejść w skórę Laury i zrozumieć jej oczekiwania czy nawet rozczarowanie światem, bo każdy w mniejszym lub większym stopniu liczy przecież na szczęśliwe zakończenie. Tutaj tego nie było, kobieta bowiem czuła, że jest na krawędzi i dopiero wielkie uczucie miało ją uratować. Okazało się jednak, że wszystko było kłamstwem (choć może jednak nie do końca) a wątek romantyczny nabrał zupełnie innego wydźwięku ciekawiąc czytelnika, owszem, ale również udowadniając mu, że najważniejsze to przede wszystkim żyć w zgodzie z samym sobą. "Nie nasza godzina" to ciekawe spojrzenie na ludzkie potrzeby, oczekiwania oraz niespełnione plany. Każdy z nas do czegoś dąży, każdy poszukuje zrozumienia a także drugiej połówki, która da nam wsparcie oraz zapewni poczucie bezpieczeństwa. Jednak nie zawsze dostajemy to czego oczekujemy. Warto otworzyć oczy, bo często to co oczywiste umyka nam w natłoku obowiązków a Ewelina Dobosz w swojej romantyczno-obyczajowej książce idealnie pokazuje jak ważne jest, by chwytać każdą chwilę.

Laura pracuje w szkole prywatnej, a czas wolny często spędza w powietrzu. Uczy młodsze dzieci i naprawdę się w to angażuje. Kocha podróże, uwielbia latać samolotami i robi to naprawdę często. Od jakiegoś roku w jej życiu jest pewien mężczyzna, jednak nie jest to standardowa znajomość. Z Pawłem poznali się przez Internet i tam mieli pozostać. To ona zadecydowała, że nie będzie żadnych spotkań, że nie poznają się osobiście. Jednak po pewnym czasie coś sprawiło, że zmieniła zdanie. Zapragnęła, aby ta znajomość przerodziła się w coś normalnego, realne tylko nie spodziewała się, że mężczyzna nie jest z nią do końca szczery. Chociaż Paweł początkowo zrobił tak, że do spotkania nie doszło, ona jest kobietą upartą i osiągnęła swój cel. To nie było jednak spotkanie pełne przytulań i czułych słówek, a to, co odkryła Laura, mocno ją zszokowało. Na dodatek zauważa pewne zmiany w zachowaniu jednej ze swoich uczennic i to nie koniec problemów, jakie na nią spadną. Życie kobiety diametralnie się zmieni, wkroczy w nią miłość, która nie powinna się pojawić, która przyniesie wiele bólu. Co takiego się stanie? Kim okaże się Paweł? Jakie tajemnice odkryje Laura? Wiem, że zarys historii jest bardzo skromny, jednak tym razem nie mogę zdradzić wam nic więcej. Tę książkę po prostu trzeba samemu odkrywać. Strona po stronie odkrywać historię, jaką napisała autorka. Tylko nie liczcie na lekki romans, bo zdecydowanie tego nie dostaniecie (a dokładniej jest to romans, jednak to tylko namiastka tego, co w niej znajdziecie). To książka, która mnie „przeczołgała” emocjonalnie, o której nie zapomnę chyba nigdy. Opowiada o miłości i jej różnych obliczach, jednak nie tylko (o czym jeszcze musicie już sami odkryć podczas czytania). Akcja w książce sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które potrafiły mnie zaskoczyć. Czyta się ją szybko, mnie mocno wciągnęła, a emocje, które czułam podczas czytania, były ogromne i pozostały nawet po skończeniu ostatniej strony. Główną bohaterką jest Laura. To kobieta, która spełnia się w pracy, ma swoje pasje, marzenia i dąży do ich spełnienia. Jest osobą twardo stąpającą po ziemi, empatyczną, przyjacielską, taką, na którą inni mogą liczyć. Osobiście ją polubiłam. „Nie nasza godzina” to książka, do której potrzebny jest zapas chusteczek i świadomość, że ogromne emocje będą nami targały. To książka, którą moim zdaniem zdecydowanie warto przeczytać i z wielką przyjemnością polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu -Mama, żona - KOBIETA

„Nie nasza godzina" to wciągająca, chwytająca za serce, głęboka opowieść o przewrotności okrutnego, niesprawiedliwego losu, która trafia do najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy, po to, by pozostawić po sobie ślad już na zawsze. Ewelina Dobosz funduje bowiem swoim czytelnikom porywający emocjonalny rollercoaster, który nie daje ani chwili wytchnienia. Błyskotliwe, sugestywne pióro pisarki, mistrzowskie kreacje bohaterów, wyjątkowy, przeszywający klimat, dopełniony solidną porcją niepewności, a w tle uczucie, wystawione na zbyt wiele prób. Tak, to zdecydowanie historia, jaką mimo najszczerszych chęci, ciężko się delektować, ciekawość losów bohaterów bowiem błyskawicznie przyjmuje kontrolę nad czytającym, w efekcie czego kartki przelatują przez palce w iście zawrotnym tempie. Ciężko mi dobrać słowa, by opisać, jak mocno mnie rozczuliła ta wyjątkowa historia. Poruszona tematyka i autentyzm, bijący z każdej strony, dosłownie miażdżą psychicznie, rozbudzają demony przeszłości, głęboko ukryte lęki. To powieść dotykająca najczulszej struny, dlatego jedno jest pewne, nikt nie przejdzie obok niej obojętny, skruszy nawet skamieniałe serce i doprowadzi do łez tych najodporniejszych. Na ogromne brawa zasługują doskonałe kreacje bohaterów, którzy momentalnie zyskują sympatię czytelnika i angażują go w poznawaną opowieść wyjątkowo mocno. To ludzie z krwi i kości, pełni marzeń, pragnień, ale i obaw, lęków, którzy muszą się zmierzyć z losem zbyt okrutnym… "Nie nasza godzina" jest niesłychanie głęboką, wartościową, przejmującą i autentyczną powieścią, która trafia do najskrytszych zakamarków ludzkiego serca i wywołuje całą lawinę skrajnych, intensywnych uczuć, z jakich nie sposób się otrząsnąć jeszcze długo po odłożeniu książki na półkę. Boleśnie prawdziwa, przeszywająca na wskroś, mistrzowsko ukazująca gorycz i niesprawiedliwość życia, a zarazem otulająca niczym miękki koc i niosąca iskierkę nadziei, że miłość potrafi pokonać naprawdę ciężkie przeszkody. Ten przejmujący, emocjonalny koktajl rozkocha was w sobie, lecz zapewniam również, że wielokrotnie roztrzaska wasze serce w drobny mak! Polecam gorąco! 💙💜💚

„- Tak. To nie nasza godzina- potwierdziłam”. Laura od roku flirtuje z tajemniczym Pawłem. Mimo, że mężczyzna nalega na spotkanie, kobieta za każdym razem rezygnuje. Gdy w końcu decyduje się na ten odważny krok odkrywa przerażającą prawdę… Z tego co widziałam to ludzie podzielili się na dwa obozy. Jedni stwierdzili, że zakończenie ich zmiażdżyło i trudno się im teraz podnieść, a drudzy po prostu się wzruszyli lub nie zrobiło to na nich większego wrażenia. I to, i to jest ok. Nie ma co się kierować zdaniem innych osób. Wszystkich nie da się zadowolić. Jeśli chodzi o moje skromne zdanie to jestem w gronie tych drugich osób. Zakończenie było trudne, ale domyśliłam się, że może się to wszystko tak skończyć, może dlatego nie zalałam się łzami jak niektórzy. Dobrze wykreowani bohaterowie- co w ogóle mnie nie dziwi, poruszane tematy: śmierci, rodziny, ogromnych pieniędzy, przyjaźni. Trochę pikanterii… Już nie raz pisałam, ale lubię w książkach Eweliny to w jaki sposób opisuje zbliżenia. Jakkolwiek to brzmi one nie są wulgarne! Są bardzo dobrze i „smacznie” opisywane. Co jeszcze? Mnóstwo wyborów, wyrzeczeń i walki… Dzieje się tutaj sporo i z każdym kolejnym rozdziałem pojawia się coraz więcej pytań, a zegar tylko tyka… tik… tak… tik… tak… Nawiasem mówiąc jeśli chodzi o tajemnice jaką skrywał Paweł, to mój nos detektywa zbyt szybko się domyślił o co chodzi- ale! Nie odebrało to radości z czytania. Tak naprawdę nie mam się tutaj do czego przyczepić. Ten kto zna i lubi pióro Eweliny będzie zadowolony. Ja uwielbiam jej książki, bo one czytają się same. Czekam na więcej, a Wam jak zawsze polecam tę książkę i poprzednie dzieła autorki. Polecam bo warto- jeśli jak ja jesteście fanami romansów. Współpraca barterowa.

Laura jest nauczycielką w prywatnej szkole podstawowej i uwielbia latać samolotem. Oprócz tego od roku prowadzi internetową znajomość z niejakim Pawłem. Ich relacja przeradza się w coś więcej. Jednak kiedy kobieta zdecydowała się na spotkanie ze swoim ukochanym okazuje się, że Paweł nie do końca jest Pawłem. Zataił on przed Laurą wiele istotnych informacji o sobie… Miłość nie wybiera. Wkracza w nasze życie z butami najczęściej wtedy, gdy w ogóle się tego nie spodziewamy. Książka po opisie zapowiadała się na typowy romans - zawiedziona kobieta i zakochany oszust, który postanawia walczyć o uczucie. Nie spodziewałam się po niej nie wiadomo czego, myślałam, że będzie to taka lekka historia idealna na jesienny weekend. Jednak jestem zaskoczona. Pozytywnie. Nie przeszło mi przez myśl, że „Nie nasza godzina” naładowana jest tyloma emocjami. Historia, jaką tu dostajemy przez kilka pierwszych rozdziałów rzeczywiście zapowiada się na taką „typową” w tym gatunku, ale jest to bardzo mylne. To co miało miejsce dalej sprawiło, że nie mogłam odłożyć tej książki póki nie dobrnęłam do końca. Nie będę zdradzała Wam szczegółów, bo to po prostu trzeba przeczytać. Powiem tylko, że na kartkach tej historii opisany jest ogromny i najgorszy ból, jakiego może doświadczyć człowiek. Moim nieodłącznym elementem podczas czytania były chusteczki, które chwilami i tak nie dawały rady z potokiem łez… Strata, ból, cierpienie, rodzące się wielkie uczucie - te słowa idealnie opisują tę książkę. „Czemu ty się zła godzino z niepotrzebnym mieszasz lękiem. Jesteś, a więc musisz minąć. Miniesz, a więc to jest piękne.”

Myślałam, że to historia miłosna jak jedna z wielu, banalna, lekka i przyjemna. Nie spodziewałam się, że pojawią się łzy, a tematyka zawarta w książce może być przytłaczająca, a zarazem bardzo życiowa i ekscytująca. Laura jest nauczycielem z powołania, jej charyzma przyciąga nie tylko dzieci, ale i ich rodziców. W wolnej chwili lata w różne miejsca świata, bo to daje jej odprężenie. Czy ten sposób na nudę ma swoje podłoże psychologiczne? Laura przez internet poznaje pewnego mężczyznę i choć fotografia którą jej przesłał nie pociąga ją fizycznie to i tak wspólne tematy się nie kończą co bardziej zbliża i daje nadzieję by stworzyć coś trwałego w rzeczywistym świecie. Paweł ukrywa pewną tajemnicę i choć bardzo dobrze mu się rozmawia z Laurą to pojawia się pewna przeszkoda. Czy mężczyzna wyzna prawdę? Czy związek oparty na kłamstwie może przetrwać? To nie jest sielankowa historia, wzbudziła we mnie bardzo dużo skrajnych emocji. Niektóre sprawy są tematami tabu, niewiele osób zgodziłoby się na takie warunki. Tu znajdziemy dojrzałe podejście do sprawy. Dobro innych ponad swoje wygórowane ambicje i marzenia. Pokazuje, że prawdziwa miłość przezwycięży wszystko, a szczera rozmowa jest fundamentem. Będą lekkie radosne momenty, ale nie ominie nas melancholia, która wzbogaca książkę, dzięki temu możemy zastanowić się nad swoim życiem i zadać sobie pytania a ja jakbym się zachowała/ zachował? Polecam zagłębić się w treść, bo niesie za sobą dużo pozytywnej energii.