Nasze winy (okładka  twarda, wyd. 05.2023)

Szczerze nie bardzo zaciekawila mnie ta książka, nie ma prawie akcji i wydaje sie ze wiekszosc rzeczy sie tylko powatarzają. Jedynie pod sam koniec zaczyna się cos większego dziać. Nie książka dla mnie a szkoda bo wydawało mi się że mogę sie wciągnąć.

Warto przeczytać. Opowiadanej historii miłosci towarzyszy ciągle niepokój wydarzeń z konfliktu wojny domowej. Udziela się klimat strachu , frustracji i poczucia bezradności bohaterów. Relacje i więzi są skomplikowane. Świetnie się to czyta

Wciągająca, poruszająca, szybko się czyta i można się czegoś dowiedzieć o konflikcie w Irlandii

Rewelacja. Bardzo ciekawa ,szybko przeczytalam.

Polecam. Bardzo wciągająca opowieść.

Boska.

Zazwyczaj stawiam na lektury które pomagają mi zapomnieć o świecie. Ale tutaj chciałem podziękować za namówienie mnie do zrecenzowania książki bo warto było. Chociaż nie jest to lektura łatwa czyta się ją szybko i nie można się oderwać. Mimo to co chwilę człowieka wstrząsa to jak wygląda świat otaczający główną bohaterkę. Każdy z nas pewnie coś słyszał o konflikcie w Irlandii Północnej (ja to jeszcze z dzieciństwa pamiętam jak w telewizji mówili o kolejnych wybuchach). Autorka, jakby używając słowa jako wehikułu czasu, przenosi nas do lat 70-tych. Kreuje świat w którym zbliża nas do zwykłych ludzi żyjących w ciągłym strachu, niepewności. Historię śledzimy z perspektywy młodej nauczycielki Cushli (katoliczki i Irlandki). Życie płynie jej powoli w świecie w którym na dzień dobry sprawdzą się czy pod autem nie ma bomby, lekcje 7-latów zaczynają się od modlitwy oraz wymeniania wydarzeń dnia poprzedniego (krwawych w 99%). W świecie tym katolicy są uznawani przez protestancką większość za obywateli drugiej kategorii, wręcz za podludzi. Na tym tyle rodzi się romans między Cushla, a dwukrotnie starszym prawnikiem (protestantem i Brytyjczykiem) Michaelem. Życie Cushli staje na głowie. Dodatkowo komplikuje się kiedy ojciec jednego z jej uczniów zostaje brutalnie pobity. Cushla angażuje się w pomoc jego rodzinie. Jej życie schodzi z utartych torów. I zaczyna pędzić w kierunku katastrofy. To czuć z każdą mijającą stroną. Czuć, że chwilę radości są ulotne. Czuć niepokój. Nie potrafię opisać jak bardzo mnie ta książka wzruszyła. Siedzi mocno w mojej głowie. Mam wrażenie, że czuję dym unoszący się w barze w którym dorabiała główna bohaterka, że słyszę skrzypienie kredy o tablice, że targa mną złość na myśl o słowach padających z ust księdza. Cała ta historia kazała mi się na chwilę zatrzymać i pomyśleć nad głupotą ludzkości. Nad tym jak religia mogła (może) definiować to kim jesteś i kim możesz być.

"Nasze winy" to porywająca powieść autorstwa Louise Kennedy, której akcja rozgrywa się w Irlandii Północnej w trudnym okresie Kłopotów. Opowieść skupia się na młodej kobiecie o imieniu Cushla, która znajduje się w rozdarciu między lojalnością wobec swojej wspólnoty a namiętnością, która ją ogarnia niespodziewanie, w dodatku jej wybranek jest protestantem i ma żonę... Czy mają szansę na wspólne szczęście w skonflikowanej Irlandii? Czy katoliczka może kochać protestanta? Główną siłą napędową tej powieści jest zakazana namiętność między Cushlą a jej kochankiem, Michaelem. Ich uczucie staje się wyjątkowe i niebezpieczne w kontekście społecznym, w którym różnice i konflikty są na porządku dziennym. Kennedy wplata wątek zakazanej miłości w gąszcz trudnych relacji rodzinnych i obyczajowych, czyniąc historię jeszcze bardziej przejmującą. Autorka zgrabnie opisuje wykradane chwile namiętności, które stanowią jaskrawy kontrast wobec ponurej rzeczywistości, jaką otacza bohaterów. Napięcie emocjonalne jest nieustannie obecne, a czytelnik nie jest w stanie oderwać się od opowieści, pragnąc dowiedzieć się, jakie będą dalsze losy Cushli i Michaela. Pisząc tę książkę, Louise Kennedy wykorzystuje tło konfliktów społecznych w Irlandii Północnej, aby poruszyć ważne tematy związane z miłością, lojalnością i tożsamością. Autorka doskonale oddaje różnice społeczne, które stanowią ważny aspekt tej powieści. Przeplatają się w niej światy bohaterów, którzy pochodzą z różnych warstw społecznych i muszą zmierzyć się z trudnościami wynikającymi z tych różnic. Pobicie ojca jednego z uczniów kobiety rozpoczyna lawinę zdarzeń, która zagraża jej pozornie uporządkowanemu życiu. Uwikłana w romans ze starszym mężczyzną, w dodatku katolikiem,  czuje, że otwierają przed nią zamknięte dotychczas drzwi... Autorka maluje realistyczny obraz społeczeństwa tamtego czasu, uwypuklając nierówności i konflikty, które stają na drodze miłości Cushli i Michaela. Język używany przez Louise Kennedy jest prosty, ale jednocześnie nasycony emocjami, co sprawia, że czytelnik odczuwa każde zdarzenie na własnej skórze. Fascynujący styl autorki sprawia, że trudno oderwać się od lektury, chcąc poznać rozwinięcie historii i losy bohaterów. Kennedy tworzy porywającą fabułę, która trzyma czytelnika w napięciu na każdej stronie. Opowieść jest nastawiona na emocje i wstrząsa naszymi przekonaniami. Prosta, a zarazem do bólu fascynująca, "Nasze winy" przedstawia realistyczne portrety bohaterów, którzy są zmagają się z wewnętrznymi konfliktami i niełatwymi wyborami. "Nasze winy" to lektura, która porusza, wciąga i zmusza do refleksji nad trudnymi decyzjami, które muszą podjąć główni bohaterowie. Książka stanowi doskonały przykład literatury, która umiejętnie łączy historię z emocjonalnymi aspektami ludzkiego doświadczenia. "Nasze winy" to prosta, a zarazem do bólu fascynująca powieść, która porusza głębokie emocje. Louise Kennedy świetnie oddaje atmosferę i trudną sytuację czasów Kłopotów w Irlandii Północnej, tworząc niezapomnianą opowieść o miłości, lojalności i ryzyku. Ta powieść z pewnością zachwyci czytelników poszukujących emocjonujących i angażujących książek.

Jedna z lepszych książek, jakie czytałam w ostatnim czasie! Opowieść o zakazanej miłości między katoliczką a protestantem na tle rozdartej wojną domową Irlandii Północnej. Powieść przez duże P, wspaniały język, świetnie zarysowany wątek irlandzkich "Kłopotów". To taka powieść, od której nie idzie się po prostu oderwać i chce się więcej i więcej. Wciąga, wzrusza, czasami bawi. Doceniam też ironię autorki i umiejętność opisywania szczegółów. Super lektura!

" odpuść nam nasze winy...". Zdrada, wzajemne przyciąganie, magnetyzm. Surowe uczucie, a jednak pełne ognia i namiętności. Ukradkowe spotkania, chwile wykradzione z codziennych dni. Romans, który musiał i jednocześnie nie miał prawa się wydarzyć. Bohaterowie wiedzieli to w momencie pierwszego spojrzenia na siebie w barze, a już wtedy byli pewni, że zaryzykują. Jakaż to była dobra lektura. Jak najczęściej mogłabym czytać podobne historie o trudnej i raniącej miłości, dodatkowo napisane w tak piękny i wysublimowany sposób. To literatura piękna najwyższych lotów. Powieść, która wprawia w drganie najgłębiej ukryte w duszy człowieka struny i totalnie go oczarowuje. Ze mną właśnie to zrobiła. Podbiła moje serce. Choć mamy tu dwoje głównych bohaterów, to jednak mam wrażenie, że to nie oni są tutaj najważniejsi. Pierwsze skrzypce gra relacja miłosna, która ich łączy, prowadzi do zapomnienia i brzemiennych w skutkach wyborów. Autorka stworzyła opowieść o normalnym życiu mimo nienormalnych czasów. Akcja dzieje się w 1975 roku, całkiem niedawno, kiedy to w Irlandii Północnej toczyła się wojna domowa na tle wyznaniowym i etnicznym. Wszędzie można było natknąć się na wybuch bomby lub starcia, należało uważać co się do kogo mówi, a jednak większość ludzi chciała po prostu żyć. Pragnęli kochać i być kochanymi, poczuć, że istnieją. Louise Kennedy doskonale oddała wszelkie targające nimi emocje, rodzące się przyciąganie między bohaterami. Dawno nie czytałam prozy napisanej w tak elegancki sposób, gdzie każde drgnienie serca postaci byłoby wyczuwalne też przez czytelnika. Jak się okazuje o pożądaniu i romansie można napisać w piękny i eteryczny sposób, zestawić je z dramatycznymi wydarzeniami, i pokazać, że czasem człowiek jest tylko biernym obserwatorem własnego życia. Jednak Nasze winy to nie tylko romans, ale też powieść o szarości wojny, jej brutalności i niepewności oraz pojawiających się w niej przebłyskach koloru pod postacią dobroci serca, która jest o tyle trudniejsza gdy niesie ze sobą niebezpieczeństwo. Praca Cushli w szkole, pomoc rodzinie znajdującej się w trudnej sytuacji, rodzinny bar i choroba alkoholowa matki - wszystkie te wątki splątają się i rozplatają, nabierają głębszego znaczenia w miarę czytania tej powieści i tworzą z niej nierozerwalną całość opisującą codzienne życie przeorane przez konflikt. Z całego serca polecam. Wielbiciele literatury pięknej, a może nawet przepięknej muszą po nią sięgnąć. Jestem przekonana, że poruszy was w podobnym stopniu jak mnie. Co najlepsze, każdy ma szansę wyłuskać z niej coś najbardziej istotnego dla siebie i swojej wrażliwości. Dla mnie był to romans i ostatnie strony zakończyłam już ze łzami w oczach. Z całego serca polecam!