Na krawędzi wszystkiego (okładka  miękka, wyd. 10.2017)

Super książka, sam opis zachęcił mnie do kupienia i przeczytania "Na krawędzi wszystkiego". Wspaniały wątek miłosny oraz rodzinny. Przez całą historię nie mogłam oderwać wzroku od tekstu , przez co nieprzespane noce stały się normalnością. Sam koniec był wzruszający, chociaż trzeba przyznać autorowi, że świetnie napisał zakończenie, ponieważ pozostawił ogromny niedosyt i ciekawość co do kontynuacji książki. Czekam niecierpliwie na kolejną część. Bardzo polecam :)

Zdecydowanie jedna z moich ulubionych <3 Z niecierpliwością czekam na 2 część...

interesująca.

Jejku, ależ tu było emocji. Do tej pory nie mogę otrząsnąć się po lekturze, która skończyła się w tak nieoczekiwanym momencie. Cieszę się jednak, że mam do czynienia z tomem pierwszym. Drugi po prostu musi pojawić się jak najszybciej. Na krawędzi wszystkiego mile mnie zaskoczyła. Nie jest to typowa, infantylna książka dla młodzieży, a świetnie dopracowana powieść, która trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Opinia Petera Jacksona jest jak najbardziej słuszna. Od historii przedstawionej w Na krawędzi wszystkiego, dosłownie nie można się oderwać. To trzeba przeczytać! http://czytambolubieo.blogspot.com/2017/10/na-krawedzi-wszystkiego-jeff-giles.html

Na krawędzi wszystkiego” to książka, która mnie bardzo zaskoczyła. Po opisie fabuły spodziewałam się raczej niezobowiązującej młodzieżówki, zresztą ta śliczna okładka również wskazuje na taki gatunek. Jedynie co, to myślałam, że będą elementy thrilleru, bo, tu znowu temat wraca do okładki – wydaje się ona taka tajemnicza. Ale do głowy mi nie przyszło, że ta historia będzie zawierać akcenty fantastyczne! Dobra, niektórzy mądrzejsi ode mnie może i domyślili się po opisie, ale nie ja, haha :D Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Zoe, która można powiedzieć, że ma dość pokręcone i pełne niespodzianek życie. Nie tylko tych dobrych. Mieszka wraz z mamą i młodszym bratem w zapomnianym miasteczku, w górach, które podczas śnieżycy bywa odcięte od świata. W ciągu ostatnich kilku miesięcy przytrafiły jej się dwie tragedie – najpierw w jaskini ginie jej ojciec, a po jakimś czasie bez śladu zaginęła para staruszków, którzy byli dla niej i Jonaha niczym dziadkowie. Mam co do niej mieszane uczucia, początkowo mnie irytowała, no bo hej, zostawia młodszego brata samego na dworze kiedy wie, że lada moment ma nadejść śnieżyca? Ja rozumiem, że on ją denerwował itd., w końcu sama mam sporo młodszą siostrę i wiem, jak to jest, ale nigdy bym tak nie postąpiła! Chłopiec musiał się zgubić, żeby przejrzała na oczy, dopiero potem widać jej miłość do niego, kiedy przerażona go szuka. Później już nie ma takich akcentów, jest nawet wręcz przeciwnie – zostaje przedstawiona bezgraniczna miłość rodzeństwa do siebie, zdolność do poświęcenia jednego za drugiego. Jonah z kolei to dziecko o złotym sercu. Nieraz i nie dwa robiło mi się ciepło na sercu przez to, co mówił, czy robił. Niewątpliwie odegrał on sporą rolę w historii. To właśnie przez to, że na początku Jonah zniknął i Zoe wyrusza na poszukiwania brata, dziewczyna poznaje Iksa. Wcześniej jednak, zostaje zaatakowana i rozwiązuje pewną niewyjaśnioną sprawę sprzed kilku miesięcy. Widzi coś czego nie powinna i spotyka chłopaka, z którym również nie powinna była się poznać. Dlaczego? Krótko mówiąc – Iks nie jest z tego świata. Jest łowcą głów, pracuje na zlecenie lordów i mieszka na Nizinie – w miejscu, do którego trafiają ludzie z najgorszymi czynami na sumieniu. Iks i Zoe pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. A jednak łączy ich nić porozumienia. No właśnie – w mojej opinii trochę za szybko. Dziewczyna widzi co chłopak nieomal zrobił, co potrafił, ledwie się znają... Z drugiej strony, mimo że ten wątek potoczył się ciut za szybko, to jednak o dziwo, nie był on nachalny. Był taki delikatny i subtelny, przez co można wybaczyć tempo. Tylko pozostaje pytanie, jak utrzymywać ze sobą kontakt, kiedy wydaje się to prawie niemożliwe? Kiedy Iks złamał wszystkie zasady Niziny, żeby uratować Zoe? Przecież w tak brutalnym świecie, mało prawdopodobnym jest, aby taki czyn został bez kary. Akcja nie powiem, że pędzi na łeb, na szyję, wciska w fotel, czy gdzie tam siedzicie, bo byłoby to podrasowanie. Jest ona raczej spokojna, rozwija się powolutku, ale na szczęście tak ciekawie, że zostaje nam oszczędzona nuda. W dużej mierze jest to zasługa lekkiego pióra autora, który mimo całkiem sporej ilości opisów, tak nakreślił ten świat, że nie sposób się nudzić. Bardzo przyjemnie się czyta, a przy okazji można z łatwością wyobrazić sobie te wszelkie rzeczy, które się akurat dzieją. „Na krawędzi wszystkiego” może i nie jest ambitną książką, ale jest po prostu lekką młodzieżówką, przy której można odpocząć od nauki, czy tez cięższych lektur. Jest taka, jakie zazwyczaj bywają historię z tego gatunku – pozwala odpocząć. Ale też co nieco pokazuje. Czasami warto żyć chwilą i nie przejmować się konsekwencjami, życie nie zawsze bywa kolorowe, ale kiedy ma się cel, trzeba do niego dążyć. Może akurat się uda? Nie mówię, że musicie to obowiązkowo przeczytać, bo aż takie świetne to nie było. Ale jeśli są to Twoje klimaty, to polecam sięgnąć :) A ja teraz czekam na drugi tom, bo końcówki tego naprawdę trzyma w napięciu i zmusza do myślenia, co też będzie działo się dalej :D zabookowanyswiatpauli.blogspot.com

http://sunny-snowflake.blogspot.com/2017/10/jeff-giles-na-krawedzi-wszystkiego.html Uwielbiam zimę. To moja ulubiona poru roku, zachwyca mnie spokojnym, białym krajobrazem, wszechobecnym śniegiem i miłym chłodem. I to był chyba argument, który przyciągnął mnie do tej książki: piękne, zimowa okładka i wydarzenia, dziejące się właśnie tą porą. Poza tym miałam ochotę na ciekawą, przyjemną młodzieżówkę? Czy ją dostałam? Zoe, ma za sobą trudny czas, w którym straciła ojca oraz przyjaciół w postaci pary staruszków, mieszkających w pobliżu. W dzień zamieci śnieżnej, gdy jej matka musiała zostać w mieście, a ona zająć się bratem stało się coś niezwykłego. Właśnie wtedy poznała Iksa, który uratował jej życie. Wraz z jego przybyciem życie dziewczyny całkowicie się zmieniło, pojawiły się w nim elementy fantastyki oraz… miłość. „Na krawędzi wszystkiego” to typowa książka młodzieżowa z elementami fantastyki. Młoda dziewczyna i niezwykły chłopak, wiadomo, jak to się skończy. Przyznam, że na początku bardzo miło czytało mi się o tej dwójce. Ich relacja była bardzo urocza i subtelna. W pewnym momencie jednak za szybko się rozwinęła, przez co trochę straciła na wiarygodności. Mimo to z przyjemnością śledziłam ich wspólne losy. Zoe dla mnie była bardzo zwykła. Typowa nastolatka po stracie. Wyróżniała się jedynie uporem i tym, że czasem wyskakiwała z czymś „jak Filip z konopi”. Niezwykłymi postaciami byli za to Iks oraz jego przyjaciele. Chłopak znał przez całe życie tylko ich, nie rozumiał normalnego świata, zwrotów, relacji i uczuć. To było na swój sposób urocze i niewinne. Na swój sposób, bo chłopak pochodził z Niziny – tamtejszego piekła. Kolejna wizja piekła w książce znowu mnie nie zawiodła. Jest tu hierarchia, wszyscy mają swoje zadania i dziwne przytyki. Wszystko jest jednak owiane tajemnicą i znamy jedynie mały skrawek tego świata – tyle, ile znał Iks. Z jednej stronu to bardzo przemyślane, skąd mamy znać więcej, z drugiej jednak czytelnik czuje lekki niedosyt i chce więcej szczegółów dotyczących Niziny. Wracając jeszcze do bohaterów, warto zwrócić uwagę na tych drugoplanowych. Brata Zoe, którego po prostu uwielbiam, jest mega uroczy i śmieszny. Jej przyjaciół, szczególnie Dallasa. No i przyjaciół Iksa, czyli prawdziwe cudeńka. Postaci, które nawet w okolicznościach, w jakich byli (no jednak piekło nie jest zbyt miłe) oddaliby za niego wszystko i były przy tym bardzo charakterystyczne i specyficzne. Coś, czym książka naprawdę mnie zachwyciła, to humor. Wiele razy zaśmiałam się podczas czytania. Dobrze, że został tu wprowadzony, bo rozładowywał atmosferę przy poważniejszych momentach. Ogólnie język był bardzo prosty, przyjemny i książkę czytało się szybko. Jeżeli chodzi o fabułę, przyznaję, że wielu rzeczy się domyśliłam, parę jednak mnie zaskoczyło. Duża część była do przewidzenia, jednak nie psuło mi to przyjemności z czytania. Były też takie momenty, kiedy zastanawiałam się jak bohaterom uda się z tego wybrnąć. Ogólnie książka mnie wciągnęła, a zakończenie pozostawiło dużo nierozwiązanych kwestii i chęć przeczytania kontynuacji! Podsumowując, „Na krawędzi wszystkiego” to bardzo przyjemna młodzieżówka, jakiej akurat potrzebowałam. Mimo paru niedociągnięć przy czytaniu jej bawiłam się bardzo dobrze, głównie dzięki ciekawym bohaterom. Nizina i dalsze losy bohaterów mnie zaintrygowały i na pewno będę chciała więcej!

Na ten tytuł trafiłam trochę przypadkiem. Wiedząc, że do tej pory nie zawiodłam się na książkach wydawanych przez Wydawnictwo IUVI, po prostu poprosiłam o przesłanie egzemplarza recenzenckiego, nie mając świadomości, o czym tak naprawdę jest. Gdybym przeczytała zapowiedź, zapewne zrezygnowałabym z lektury. I byłby to bardzo duży błąd. Od jakiegoś czasu staram się otwierać na nowe gatunki literackie, nie skreślając z góry czegoś, z czym nie miałam styczności, jedynie na podstawie wyobrażeń. W ten sposób trafiłam między innymi na literaturę młodzieżową. Ale dwa światy, łowcy głów wypełzający spod ziemi, lordowie rządzący podziemiami? Bez przesady. Tak było do chwili, aż „Na krawędzi wszystkiego” trafiło w moje ręce. Od tamtej pory wertowałam strony w każdej wolnej chwili, nie wiedząc nawet, że potrafię czytać w tak szybkim tempie. Ostatni rok nie był dla Zoe i jej rodziny łaskawy – ukochany ojciec zginął podczas wyprawy w głąb jaskini, a miejscowa policja odmówiła poszukiwań jego ciała, uznając to za zbyt niebezpieczne i narażające życie kolejnych osób. Ojciec Zoe wydał już przecież ostatnie tchnienie i nic tego nie zmieni. Wkrótce zaprzyjaźnione, starsze małżeństwo zostało brutalnie zamordowane, a sprawcy nie udało się ująć. Pewnego dnia podczas zamieci śnieżnej dziewczyna wyrusza na poszukiwania młodszego brata, który pobiegł do lasu za swoimi psami. Ledwo żywi docierają do domu staruszków, w którym niedawno doszło do tragedii i tam postanawiają poszukać schronienia. Nie mają pojęcia, że ten krok odmieni całe ich życie. Morderca powraca bowiem na miejsce zbrodni, szukając kosztowności. I kiedy wydaje się, że nic nie jest w stanie uratować rodzeństwa, spod tafli zamarzniętego jeziora wyłania się on – tajemniczy człowiek mający moc ukazywania obrazów z grzechami, jakich dopuścił się człowiek i…zabierania jego duszy w podziemia. Zoe nazywa go Iksem jako wielką niewiadomą co do tego, kim jest i kim stanie się pod wpływem znajomości z ludźmi. Okazuje się, że Iks przybył do tej krainy z misją zleconą przez siły potężniejsze od niego, które upomną się o sprawiedliwość, jeśli nie zostanie ona spełniona. Nie chcę zdradzać szczegółów, naprowadzać Czytelnika na trop, po którym mógłby domyślić się fabuły. Powiem tyle – sięgając po tę książkę nie spodziewałam się, że zarwę nockę, by jak najszybciej ją przeczytać. Ocena? Nie może być inna niż 10, z nadzieją, że kolejny tom będzie równie emocjonujący. zaczytana.com.pl

„Na krawędzi wszystkiego” to książka, która mnie bardzo zaskoczyła. Po opisie fabuły spodziewałam się raczej niezobowiązującej młodzieżówki, zresztą ta śliczna okładka również wskazuje na taki gatunek. Jedynie co, to myślałam, że będą elementy thrilleru, bo, tu znowu temat wraca do okładki – wydaje się ona taka tajemnicza. Ale do głowy mi nie przyszło, że ta historia będzie zawierać akcenty fantastyczne! Dobra, niektórzy mądrzejsi ode mnie może i domyślili się po opisie, ale nie ja, haha :D Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Zoe, która można powiedzieć, że ma dość pokręcone i pełne niespodzianek życie. Nie tylko tych dobrych. Mieszka wraz z mamą i młodszym bratem w zapomnianym miasteczku, w górach, które podczas śnieżycy bywa odcięte od świata. W ciągu ostatnich kilku miesięcy przytrafiły jej się dwie tragedie – najpierw w jaskini ginie jej ojciec, a po jakimś czasie bez śladu zaginęła para staruszków, którzy byli dla niej i Jonaha niczym dziadkowie. Mam co do niej mieszane uczucia, początkowo mnie irytowała, no bo hej, zostawia młodszego brata samego na dworze kiedy wie, że lada moment ma nadejść śnieżyca? Ja rozumiem, że on ją denerwował itd., w końcu sama mam sporo młodszą siostrę i wiem, jak to jest, ale nigdy bym tak nie postąpiła! Chłopiec musiał się zgubić, żeby przejrzała na oczy, dopiero potem widać jej miłość do niego, kiedy przerażona go szuka. Później już nie ma takich akcentów, jest nawet wręcz przeciwnie – zostaje przedstawiona bezgraniczna miłość rodzeństwa do siebie, zdolność do poświęcenia jednego za drugiego. Jonah z kolei to dziecko o złotym sercu. Nieraz i nie dwa robiło mi się ciepło na sercu przez to, co mówił, czy robił. Niewątpliwie odegrał on sporą rolę w historii. To właśnie przez to, że na początku Jonah zniknął i Zoe wyrusza na poszukiwania brata, dziewczyna poznaje Iksa. Wcześniej jednak, zostaje zaatakowana i rozwiązuje pewną niewyjaśnioną sprawę sprzed kilku miesięcy. Widzi coś czego nie powinna i spotyka chłopaka, z którym również nie powinna była się poznać. Dlaczego? Krótko mówiąc – Iks nie jest z tego świata. Jest łowcą głów, pracuje na zlecenie lordów i mieszka na Nizinie – w miejscu, do którego trafiają ludzie z najgorszymi czynami na sumieniu. Iks i Zoe pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. A jednak łączy ich nić porozumienia. No właśnie – w mojej opinii trochę za szybko. Dziewczyna widzi co chłopak nieomal zrobił, co potrafił, ledwie się znają... Z drugiej strony, mimo że ten wątek potoczył się ciut za szybko, to jednak o dziwo, nie był on nachalny. Był taki delikatny i subtelny, przez co można wybaczyć tempo. Tylko pozostaje pytanie, jak utrzymywać ze sobą kontakt, kiedy wydaje się to prawie niemożliwe? Kiedy Iks złamał wszystkie zasady Niziny, żeby uratować Zoe? Przecież w tak brutalnym świecie, mało prawdopodobnym jest, aby taki czyn został bez kary. Akcja nie powiem, że pędzi na łeb, na szyję, wciska w fotel, czy gdzie tam siedzicie, bo byłoby to podrasowanie. Jest ona raczej spokojna, rozwija się powolutku, ale na szczęście tak ciekawie, że zostaje nam oszczędzona nuda. W dużej mierze jest to zasługa lekkiego pióra autora, który mimo całkiem sporej ilości opisów, tak nakreślił ten świat, że nie sposób się nudzić. Bardzo przyjemnie się czyta, a przy okazji można z łatwością wyobrazić sobie te wszelkie rzeczy, które się akurat dzieją. „Na krawędzi wszystkiego” może i nie jest ambitną książką, ale jest po prostu lekką młodzieżówką, przy której można odpocząć od nauki, czy tez cięższych lektur. Jest taka, jakie zazwyczaj bywają historię z tego gatunku – pozwala odpocząć. Ale też co nieco pokazuje. Czasami warto żyć chwilą i nie przejmować się konsekwencjami, życie nie zawsze bywa kolorowe, ale kiedy ma się cel, trzeba do niego dążyć. Może akurat się uda? Nie mówię, że musicie to obowiązkowo przeczytać, bo aż takie świetne to nie było. Ale jeśli są to Twoje klimaty, to polecam sięgnąć :) A ja teraz czekam na drugi tom, bo końcówki tego naprawdę trzyma w napięciu i zmusza do myślenia, co też będzie działo się dalej :D zabookowanyswiatpauli.blogspot.com

Do sięgnięcia po książkę „Na krawędzi wszystkiego” zachęciła mnie przyjemna dla oka, nieco intrygująca okładka. Nie czytałam wcześniej niczego, co wyszło spod pióra Jef’a Giles’a jednak to mnie nie zniechęciło. Wiecie, jak bardzo lubię czytać historie, w których pojawiają się elementy fantastyczne, kiedy tylko przeanalizowałam okładkowy opis, zdecydowałam się, że ta powieść to, coś dla mnie, czy aby na pewno? Jakie były moje wrażenia po przeczytaniu tej książki? „ – Jeśli nie wrócę – powiedział – to tylko jeśli nie jeden, lecz dwa światy się zmówią, by mnie powstrzymać”. Główną bohaterką książki „Na krawędzi wszystkiego” jest siedemnastoletnia Zoe Bissell, która w krótkim okresie czasu została dość mocno doświadczona przez życie. Trudne wydarzenia dośc mocno zakorzeniają się w psychice młodego człowieka, który nie powinien zbyt gwałtownie wtargnąć w dorosłość. Dziewczyna nie mogła przejść z tym wszystkim do normalności, zaledwie rok temu tragicznie ginął jej ukochany ojciec, a następnie urocza i sympatyczna para staruszków, który traktowali ją, jak swoją wnuczkę. Nie tylko Zoe ma problemy z przetrawieniem zupełnie nowej rzeczywistości, zmierzeniem się ze stratą, jej ośmioletni brat ma ADHD, co wiąże się z tym, że potrzebuje więcej uwagi i opieki. Jemu także jest trudno zmierzyć się z brakiem w swoim życiu bliskich osób, nie radzi sobie z tym wszystkim, co oddziałuje na jego zachowanie. Malec postanawia opuścić dom podczas śnieżycy, czego następstwem jest to, że traci orientacje w terenie. Kiedy dziewczyna orientuje się, że chłopca nie ma w domu, wyrusza za nim wprost w ramiona śnieżycy. Całe szczęście w ostatniej chwili udaje jej się go dostrzec i ocalić, decydują się na schronienie w opuszczonym domu, który należał do bliskich jej sercu staruszków. Niestety to nie koniec kłopotów, z którymi będą musieli się zmierzyć. „Brakło jej już prawie sił. Była przerażona. I niewiarygodnie wściekła na te kretyńskie psy, które były tak głupie, że nie wiedziały, że trzeba zostać blisko domu; które nie rozumiały, że jej wspaniały brat pójdzie za nimi – i będzie szedł za nimi przez śnieg, bez końca. Aż do śmierci”. Zoe została zaatakowana przez dziwnego mężczyznę, całe szczęście nikomu nic się nie stało. Rodzeństwo zostało uratowane przez innego mężczyznę, który był Łowcą Głów. Pochodzi z tajemniczej krainy zwane Niziną, gdzie rządzili Lordowie. Niestety nie wszystko poszło tak, jak tego sobie życzył Łowca. Ratując rodzeństwo złamał zasady panujące w jego świecie, co z tym się wiąże konsekwencje takiego czynu będą brutalne. Iks do tej pory nie miał imienia, ale to się zmieniło wraz ze spotkaniem Zoe, to właśnie ona pokazała mu piękno życia, także to że nie zasługuje na to, jak brutalnie był traktowany przez swoich bliskich. Czy uczucie, które zaczęło kiełkować między nim, a Zoe ma rację bytu? Czy nie narazi jej na kłopoty? Co będzie dalej? „Na krawędzi wszystkiego” to powieść, w której spotykamy kilka wątków, fantastyczny, romantyczny, a także obyczajowy. To trzymająca w napięciu wprost do ostatniej strony historia, której fabuła rozgrywa się pomiędzy dwoma światami. Jeden znamy na co dzień, a drugi to mroczna Nizina, do której trafiają najgorsi przestępcy. To bardzo ciekawie podkreślony świat, który ciekawi czytelnika pomimo niezbyt optymistycznych doniesień. Przypominała nieco krainę pełną bólu i cierpienia, w końcu zamieszkiwali ją przestępcy, którzy trafili do tego przerażającego miejsca w następstwie czynów jakich się dopuścili. "Na krawędzi wszystkiego" to dobra młodzieżówka, która z pewnością może spodobać się również dorosłym, styl autora jest przyjemny, ale bardzo prosty, wręcz idealny dla młodych czytelników. Autor przepełnił swoją opowieść barwnymi i dobrze wykreowanymi bohaterami, także tymi, którzy widnieli na drugim planie. Zakończenie może nie wprawia w osłupienie, ale pozostawiło mnie z lekkim niedosytem i całą masą pytań, które na ten moment pozostają bez odpowiedzi, całe szczęście mogę od razu sięgnąć po drugi tom powieści, a Was zachęcam do przyjrzenia się tej historii.

Szalejąca na dworze śnieżna zamieć, uczucie zwątpienia połączone z lękiem przed kolejną stratą i wstrząsający widok, którego nigdy nie powinna doświadczyć. To wszystko przytrafiło się w jeden wieczór Zoe, 17-latce, która mając pod swoją opieką młodszego brata wyruszyła na jego poszukiwania, gdy ten mając jedynie przez chwilę pobawić się przed ich domem z psami, nagle zniknął. Uczucie paniki ogarniające ją w tamtym momencie przyćmiła jedynie nieustająca potrzeba znalezienia go żywego, nawet za najwyższą cenę. Nie była sobie bowiem w stanie wyobrazić kolejnej straty, po tym, gdy kilka miesięcy wcześniej w jednej z jaskiń zginął jej ojciec. Jakby tego było mało, będąc już przed domem staje się świadkiem zdarzenia, które nie powinno mieć miejsca. A przede wszystkim to ona nie powinna tego zobaczyć. Zagadkowy, dobrze zbudowany, wręcz nierealny chłopak, który dokonuje równie nieprawdopodobnych czynów, ukazując niczym klatki z filmu schwytanemu przez siebie mordercy jego zbrodnie. Kim jest tajemniczy mściciel, którego dziewczyna nazwała Iksem? Jak wielką cenę będzie musiał ponieść po tym, jak ukazał się człowiekowi? "Iks czuł, że nie są sami. Obecność ta wydawała się ogromna. Oddychała, pulsowała - i obserwowała ich." W pozycji tej prowadzona jest narracja trzecioosobowa. Muszę przyznać, że zdecydowanie wolę, gdy wydarzenia przedstawiane są bezpośrednio z perspektywy głównych bohaterów, jednak w tym przypadku autor mimo wszystko świetnie poradził sobie z oddaniem uczuć oraz emocji im towarzyszących. Zoe to dosyć specyficzna, momentami roztrzepana nastolatka, która mimo swojego młodego wieku doświadczyła już w swoim życiu ogromnej straty. Pomimo to dalej stara się iść przez życie z podniesioną głową, a przy tym jest odważna (chwilami wręcz nierozważna) i przede wszystkim niezwykle silna. Iks z kolei to jedna wielka zagadka, którą wraz z kolejnymi rozdziałami stopniowo odkrywamy. Samotny, porzucony, nieposiadający własnej tożsamości łowca głów, wydawać by się mogło nieskłonny do jakichkolwiek ludzkich uczuć. Jednak gdy w jego życiu pojawia się Zoe, w jego wnętrzu zaczyna niepohamowanie rosnąć potrzeba bycia dla kogoś ważnym. Bycia kimś. Również postaci drugoplanowe zostały świetnie wykreowane. Wśród nich jest młodszy brat dziewczyny, Jonah, wypełniony po brzegi masą energii, której nawet on sam nie jest w stanie spożytkować oraz Val, jej zwariowana przyjaciółka, która zawsze była w gotowości by ją wesprzeć, nawet w najbardziej absurdalnych sytuacjach. Styl Giles'a jest bardzo lekki, niezobowiązujący i przyjemny w odbiorze, zresztą nie ma co się dziwić, to w końcu książka młodzieżowa. Szczerze mówiąc zabrakło mi odrobinę bardziej rozbudowanych opisów, niezbyt często sięgam po książki z gatunku fantastyki, nawet jeśli jest to jedynie poboczny wątek, a jeśli już to chciałabym, żeby ten obcy świat został bardzo szczegółowo przedstawiony. Jednak jest to dopiero pierwszy, wprowadzający do dalszej historii tom, liczę więc, że w kolejnym dowiemy się odrobinę więcej o samej Nizinie oraz zamieszkujących ją niezwykłych postaciach. Wielki plus z kolei za naprawdę niezłą dawkę humoru, która została zaserwowana głównie przez Iksa. Wychowany przez żyjącą w dawnych czasach Wyrywaczkę, dziwnie formułował zdania oraz używał niespotykanych już dzisiaj słów, tym samym niejeden raz wywołując mój uśmiech. Jeżeli chodzi natomiast o samą akcję, z początku była niewielka, jednak z każdą kolejną stroną nabierała coraz to większego tempa, utrzymując je aż do samego zakończenia, które swoją drogą sprawiło, że nie mogę doczekać się kolejnego tomu, mającego swoją zagraniczną premierę już w lipcu przyszłego roku. Podsumowując, jeżeli już sięgać po młodzieżówki, to właśnie po takie jak "Na krawędzi wszystkiego". Zabawne, wciągające, z mroczną tajemnicą w tle. Wypełnione pełną paletą emocji, tych pozytywnych jak i negatywnych. I chociaż sama nastoletnie lata mam już za sobą, to z niecierpliwością wyczekuję dalszych losów Iksa oraz Zoe, a Wam gorąco polecam tę pozycję!