Matter of Reverberations (CD)

Że niby świąteczna atmosfera uwiędła, przepadła w codziennym pandemonium? Nic podobnego! Wskrzesić ją niezmiernie łatwo. Ot, wystarczy odtworzyć Carillon Electric Orchestra — "Matter of Reverberations" (2021). Muzycy współtworzący formację oprowadzają po Gdańsku i jego okolicach z równie nabożnym efektem, jak niegdyś czynił to Weiser Dawidek, kumpel Pawła Hellera czy bądź imiennika tegoż, niejakiego Huelle. Wstąpili mianowicie na wieżę tamtejszego Kościoła św. Katarzyny i wyczarowali wniebowzbitą, wszechogarniającą przestrzeń, złożoną z carillonu Moniki Kaźmierczak, skrzypiec Tomasza Chyły, trąbki Emila Miszka, syntezatora analogowego Mikołaja Basiukiewicza oraz perkusji i syntezatorów modularnych Sławka Koryzny. Z czymś takim Państwo na pewno dotychczas się nie spotkali: "to jedyny taki projekt na świecie". Dzieją się tutaj rzeczy niesłychane, niewiarygodne, niesamowite. Istna dziedzina pogłosów, dopełniona przez kosmiczne frazy syntezatorów, momentami przeszywające grozą, to znowu pełne namysłu, czułości, wdzięku. I ta poetycka trąbka, snująca się, kiedy trzeba, a kiedy nie trzeba, tchnienie jeno wydająca; i ten smyczek wyszywający barokowe ornamenty; i ten rytm, oddany dzwonom, powierzony tej pięćdziesiątce, która przytłaczać powinna swymi tonami, a uwzniośla, prowadzi tędy i owędy, po uliczkach magicznych i pośród magicznych żywotów, wespół z którymi "wszystko co jest [zmienia się] w świętość zapach ampułki Graala". Ech, cud. Synteza różnorodnych biorytmów. Pozostaje żałować, że to tylko sześć utworów. Stanowią one interpretację kompozycji Geerta D'Hollandera oraz Lorety Narvilaitė, co już samo w sobie powinno wzbudzić zainteresowanie. "Wywołane zostaje wrażenie liturgii, która powstaje w muzyce zawieszonej wysoko nad miastem". Dosłownie!