Masters of Death (okładka  twarda, wyd. 05.2024)

po raz kolejny książka przyszła uszkodzona

Styl pisania autorki mnie zachwycił i ujął, bardzo podobało mi się to jak historia została poprowadzona. Bohaterowie 5/5 z charakterem, historia i ukrytymi motywami. Czytało mi się ją dosyć szybko i lekko, jak na to, że miała dużo do przekazania swoją treścią i warto było się na niej skupić. Jedynym małym minusem jest to, że troszkę liczyłam na to, że akcja będzie się działa trochę inaczej i bardziej zawile. Gra była praktycznie na końcu książki, ale to tylko moje widzimisie. Polecam przeczytać chociażby po to aby sięgnąć po coś głębszego z wieloma ukrytymi motywami.

Książka "Masters of Death" to powieść, która zręcznie łączy elementy fantastyki z bogatą narracją i głębokimi refleksjami na temat życia, śmierci i moralności. Olivia Blake zabiera czytelnika w niezwykłą podróż przez różnorodne światy, które wykreowała z wielką precyzją i wyobraźnią. Główną bohaterką jest Beatrice, młoda kobieta, która po przemianie w wampira próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jej towarzyszem jest Fox, syn śmierci, który niechętnie angażuje się w rozwiązywanie zagadki nawiedzającej ją posiadłości. Autorka przedstawia ich skomplikowane relacje i osobiste demony w sposób, który jest zarówno wciągający, jak i poruszający. Jednym z największych atutów książki jest sposób, w jaki autorka opisuje swoje postacie. Każda z nich jest dobrze zarysowana i wielowymiarowa, co sprawia, że czytelnik z łatwością angażuje się w ich losy. Autorka nie boi się poruszać trudnych tematów, takich jak śmierć i moralność, co dodaje głębi jej narracji. Fabuła "Masters of Death" jest pełna niespodziewanych zwrotów akcji, które trzymają czytelnika w napięciu do samego końca. Olivia Blake zręcznie balansuje między momentami napięcia a refleksyjnymi scenami, co sprawia, że książka jest nie tylko emocjonująca, ale także skłania do przemyśleń. Powieść "Masters of Death" to prawdziwa uczta dla miłośników literatury fantastycznej. Umiejętność autorki do tworzenia fascynujących światów i postaci sprawia, że ta książka wyróżnia się na tle innych powieści z tego gatunku. To lektura, która na długo pozostaje w pamięci i z pewnością zasługuje na uwagę każdego, kto szuka głębokiej i wciągającej opowieści.

Taka mocna 4 😀. Fabuła ciekawa, opis postaci i ich losów też, intrygująca gra nieśmiertelnych. Czytało sie przyjemnie i szybko, czlowiek chciał wiedziec co bedzie dalej, ale mimo wszystko brakowało mi takiej kropeczki nad ,,i,, 🤩

Książka piękna polecam

Świetna :)

Jeśli spodziewacie się lekkiej fantastyki do poduszki to nie ten adres. Ta książka przeora was mentalnie i porzuci wraz z ostatnią stroną, ale dla was to nie będzie koniec. Koncept tej powieści przypomina mi utwory typu Boska komedia czy Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią. Zaczyna się lekko i humorystycznie od wampirzycy Violi, która nie może pozbyć się ducha Toma z posiadłości, którą próbuje sprzedać. To właśnie przez niego trafia do Foxa D'Mory, medium, a prywatnie chrześniaka Śmierci. Podczas próby pozbycia się Toma towarzystwo sporo się rozrasta, jednak brakuje najważniejszej postaci. Czy to możliwe, że Śmierć po prostu zniknęła? Przecież to nie może się dziać! By ocalić ojca chrzestnego, Fox wraz z towarzyszami udaje się w miejsce, gdzie nieśmiertelni grają w grę. Nie byle jaką grę, bowiem wygrać w nią można wszystko czego się pragnie. Tyle samo też można stracić. Każdy z bohaterów będzie musiał rozliczyć się z własnymi demonami i znaleźć swoje własne prawdy. Będzie to bolesny i wyczerpujący proces, bowiem nic, co ważne nie jest łatwe. Czy znajdzie siłę by zasiąść do stolika i czy uda mu się zwyciężyć? W pewnym momencie czytelnik staje się graczem. Sam zaczyna rozumieć, że wygrana często jest odroczoną w czasie przegraną. Siadając do tej książki musisz być gotowy rozpocząć grę, z której nie idzie się wycofać, a wygrać musisz przede wszystkim z samym sobą. Ta książka jest niezwykłą podróżą wgłąb siebie i serdecznie ją polecam 🖤

Dawno nie czytałam tak złożonej i wielowymiarowej powieści! I to zawiłej na takim poziomie, że po lekturze człowiek nie umie stwierdzić, czy mu się podobało, czy wręcz przeciwnie :))) W Masters of Death nie mamy liniowej chronologii wydarzeń, a skaczemy po osi czasu jak szaleni. W Masters of Death nie mamy szybkiej akcji przepełnionej pościgami, a skomplikowane relacje między wielowarstwowymi postaciami. W Masters of Death nie mamy prostej fabuły, a bohaterów-kłamców i oszustów, którzy zwodzą zarówno siebie wzajemnie, jak i czytelnika. Tu wampir zmieniający się w kota, tu poltergeist jęczydupa i kiedy myślimy, że po Śmierci strzelającej sobie w nadgarstek z gumki recepturki za karę za przekleństwa nic nas już nie zdziwi, zjawia się jeszcze księgowa Boga. Czy komuś przyszłoby do głowy połączyć taką zgraję w jednej historii?! Jednocześnie nie da się prosto określić, czym ta historia jest. Z jednej strony to opowieść o agentce nieruchomości, która musi dowiedzieć się, co trzyma na ziemi ducha nawiedzającego jeden z domów, który usiłuje sprzedać. Z drugiej strony to opowieść o medium i jego ojcu chrzestnym, czyli Śmierci i ich silnej relacji. To także romans męsko-męski, chociaż z toksycznym zabarwieniem chęci posiadania tego drugiego. Ale to także walka z demonicznymi siłami i rozgrywka w tajemniczą grę, w której jedni chcą wygrać, a inni przegrać. Wątków jest na tyle dużo, że lektura wymaga ciągłego skupienia, szczególnie, że co kilka akapitów będziemy wybijani z jednego tematu, by przenieść się do drugiego. Olivie Blake udowodniła już, chociażby w The Atlas Six, w czym czuje się najlepiej – w z pozoru powolnej fabule, w której stawia na skomplikowanych bohaterów, którym nie możemy w pełni ufać, gdzie najbardziej zaskoczy nas nie akcja, a relacje między postaciami. W Masters of Death nie opuszcza swojego podwórka, chociaż dodaje do niego całą chmarę magicznych istot i tak wiele humoru i nietypowej narracji, że postawiłabym ten tytuł gdzieś obok Good Omens. Zaskoczyło mnie, jak skaczemy między bohaterami i czasami, jak wiele rzeczy zostaje niedopowiedzianych, nieoczywistych i już nasza w tym głowa, by odpowiednio połączyć rozsypane puzzle – a do tego narracja, chociaż trzecioosobowa, przepełniona jest humorem, wtrętami i anegdotami. Jestem jednak świadoma, że to, co jedni uznają za oryginalność i inteligencję autorki, inni odbiorą jako zbytni chaos. Styl Olivie Blake po prostu trzeba lubić. To nie są historie, które wchodzą jak nóż w masełko, ale warto poświęcić trochę więcej czasu, by przebić się przez tę przymrożoną kostkę tłuszczu. Omówienie, także ze spoilerami: https://www.youtube.com/watch?v=noiZM1qmj3E Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Znak Horyzont.

Życie to wzloty i upadki, a na końcu przychodzi… śmierć. Zależnie od wiary i prywatnych przekonań to, co dzieje się później ma wiele wersji. Ale czy każdy ma możliwość tak od razu przejść na drugą stronę? Zanurzając się w świat fantastyki pewnym jest, że odpowiedź na to pytanie brzmi 'nie', a liczba stworzeń, które poznamy może okazać się całkiem spora. Viola, wampirzyca można by powiedzieć z przypadku – to od niej wszystko się zaczyna. Jako agentka nieruchomości nie obawia się wyzwań, a obecnie stoi przed problemem pozbycia się nieproszonego lokatora z posiadłości do sprzedania. Ów lokator, Tom, jest bowiem niezbyt przyjaznym duchem, nie może wyjść poza teren domu i skutecznie odstrasza potencjalnych nabywców. I tak, wraz z pomocą Isis – demonicy z charakterem, trafia do Foxa i łączy ich historie. Fox, jako chrześniak śmierci, wydaje się być wyjątkowy, lecz w praktyce jest zwyczajnym śmiertelnikiem. Ma za to ciekawych przyjaciół i przychylność papcia, co pozwala mu wieść ciekawe życie – obecnie w Chicago. Podaje się za medium i w ten sposób splata swój los z Violą i jej znajomymi. Lecz ta niecodzienna znajomość zaskoczy jeszcze wielu. „Masters of Death” to książka, która przyciągnęła mnie wydaniem. Złocona, twarda oprawa, piękne, barwione brzegi, do tego niezwykle starannie wydana zawartość i ilustracje – nie trzeba chyba przekonywać miłośników edycji specjalnych, by ta pozycja znalazła się w ich zbiorze. Tematyka książki na równi mnie intrygowała, jak i przerażała, bowiem fantastyka nie jest zwyczajowym gatunkiem, po który sięgam. Jednak gdy tylko zasiadłam do czytania… przepadłam! Sposób narracji Blake jest niesamowity, niezwykle realnie i naturalnie oddaje wszelkie dialogi, wplata mnóstwo humoru, tworzy intrygujące postaci i kreuje fabułę, która nie tylko wciąga, ale i jest niepowtarzalna. Nieśmiertelni, żyjący od wieków bohaterowie, mają swoje do przekazania czytelnikowi, a ich niecodzienna gra, którą toczą udowadnia, że nawet oni mają swoje słabości i nie są w stanie wyzbyć się wszelkich ludzkich odczuć, jak mogłoby się im zdawać. Nie zabraknie tu miłosnych rozterek, tajemnic, układów, niespełnionych nadziei i błędnie obranych ścieżek, które choć w pozaziemskiej odsłonie, przemawiają do czytelnika i skłaniają do refleksji. To nie jest zwyczajna książka przenosząca nas w inny, fantastyczny świat, pełen demonów, wampirów, elfów, ghuli i innych, to coś o wiele więcej. I choć kompletnie się tego nie spodziewałam to zakochałam się w przekazie tej powieści, w jej kreacji i podróży, w jaką mnie zabrała. Bo okładka to tylko piękna wisienka na torcie nieziemskiej przygody!

Cóż to była za przygoda! Kiedy myślę, że w fantastyce spotkałam już praktycznie wszystko, wchodzi kolejny niesamowicie kreatywny i utalentowany autor i udowadnia, że stworzenie oryginalnej i trzymającej w napięciu historii nadal jest możliwe. Było to moje pierwsze spotkanie z Olivie Blake i zdecydowanie zachęciło mnie do bliższego zapoznania się z jej twórczością. Spodobała mi się dynamika między postaciami, jaką dobrze oddała. To właśnie na tych relacjach opiera się cała historia do tego okraszona cudownym stylem pisania. Autorka co kilka stron raczy nas retrospekcjami lub ironicznymi i zabawnymi wstawkami. Dla niektórych może to powodować poczucie chaosu, jednak ja odnalazłam się z takiej formie. Pokochałam większość przedstawionych postaci. W moim sercu na zawsze pozostaie chociażby Fox, a także delikatny wątek romantyczny z jego udziałem, ale też dynamika między Violą i duchem willi, którego historia także odgrywa dużą rolę w fabule. Na kartach powieści pojawia się także wątek gry nieśmiertelnych i o ile jej zasady są dość nieoczywiste, to gdy fabuła skupiła się na rozgrywkach między bohaterami, poczułam tylko jeszcze większe zaangażowanie. Sam koncept, jaki stoi za wygraną i tym, co można zyskać stając do potyczki z samą Śmiercią są naprawdę interesujące i oryginalne. Myślę, że to jedna z tych książek, która jest na tyle specyficzna i pokręcona, że albo się ją pokocha, albo znienawidzi. Ja zdecydowanie trafiłam do tej pierwszej grupy. Sięgając po nią, spodziewałam się czegoś zupełnie innego, a otrzymałam wielowątkową i rozbudowaną historię, pełną charyzmatycznych postaci, nieoczekiwanych twistów i pięknych cytatów. To było zdecydowanie coś. Przeskoki fabularne odczuwałam jedynie jako możliwość poszerzenia wiedzy o świecie przedstawionym, któremu nie można zarzucić prostackiej ekspozycji. Dzięki temu lektura cały czas była dynamiczna. I owszem, czasami trzeba było się trochę wysilić, żeby połączyć wszystkie kropki w fabule, ale cudownie było patrzeć, jak w każdą stroną wszystko łączy się w spójną całość. Teraz, znając już zakończenie i powiązania między postaciami mam ogromną ochotę, by przeczytać książkę po raz kolejny i spojrzeć na nią świeżym okiem, a to nie zdarza się często. "Masters of Death" to nie książka, którą przeczytacie dla odmóżdżenia po ciężkim dniu. Na treści trzeba się skupić, żeby nie pogubić się w natłoku zdarzeń i postaci, ale jak dla mnie było to coś, co książkę właśnie wyróżniało. Jeśli szukacie czegoś absolutnie wyjątkowego i nietuzinkowego na rynku fantastyki koniecznie musicie dodać ją do swojego TBR-u. Ja jestem zachwycona!