Maska Mefisto (okładka  miękka, wyd. 10.2019)

Małgosia i jej książki to dla mnie miód na duszę. Miałam ogromną przyjemność poznać jej pióro przy dwóch innych pozycjach i uważam, że to jedna z lepszych polskich pisarek. Żałuję, że tak nie wiele o niej słychać, bo naprawdę zasługuje na to, by jej powieści dotarły do większej społeczności czytającej. Nie ukrywam, że z ogromną ciekawością podchodziłam do powieści Małgosi. Znam ją z obyczajówek zakrapianych uczuciami, a jednak kryminał jest jednak bardziej wymagający. Największym atutem tej powieści jest fabuła prowadzona w bardzo przyjemnym, klasycznym stylu. Akcja dzieje się w Łodzi. Grasuje morderca, który również kradnie i jest nieuchwytny, a policja wie nie wiele, by porządnie złapać gagatka. Do tego mamy świetnego komisarza Adama i dziennikarkę Igę. Wszystko zaś połączone ze sobą idealnie. Podoba mi się lekkość dialogów, a przez historię się płynie, z zainteresowaniem wyczekując czy nasze podejrzenia są prawdziwe. To właśnie taki klasyczny kryminał dzięki któremu kolejny raz mam ochotę wracać do Agathy Christie, która w podobny sposób miała poukładany plan na całość. Na prawdę nie chcę Wam zaspoilerować co tam się działo, ale gwarantuje, że nikt z Was nie będzie zawiedziony. Małgosia jako Autorka udowadnia raz za razem, że wiele potrafi, że ma rewelacyjnie rozbudowany warsztat pisarski, że utrzymuje nasze (Czytelnika!)zainteresowanie i wie jak sprawić, byśmy nie mogli się oderwać. Piszę lekko i przystępnie, więc każda pora na czytanie jej opowieści jest dobra – nie ważne czy rano, czy wieczór, czy nocą czy w autobusie. Gwarantuje Wam, że jeśli szukacie dobrej powieści czy to na odstresowanie czy po prostu na #kocysioweczytanie to jest idealna pozycja! A jeśli ktoś nie zna Małgosi – niech się nie ociąga tylko biegnie ją poznać, jest rewelacyjną Autorką, która umie łączyć style, pisze bardzo rozważnie i dla mnie to Pisarka, którą biorę w ciemno. Nie ukrywam też, że mam nadzieję, iż uda mi się doczekać dnia, w którym pani Wachowicz napisze kolejną powieść, a ja będę się mogła rozpływać pod wpływem historii, którą dla nas stworzy!

Małgorzata Wachowicz "Maska Mefisto" Autorkę znam z dwóch wcześniejszych książek "Pokochaj mnie" oraz "Zatańcz ze mną", które polecam z całego serca ❤️ "Maska Mefisto" to historia kryminalna pierwszą którą miałam okazję przeczytać. Fabuła prowadzona w klasycznym stylu akcja dzieje się w Łodzi. Mieszkam tutaj, więc cała historia jeszcze bardziej do mnie przemawia. Akcja dzieje się w swoim tępię, wszystkie wątki, które się pojawiają mają zakończenie nic nie jest zostawione tak sobie. Całość jest zgrana idealnie ze wszystkim. Mamy tutaj mordercę, który to co robi ma dopięte na ostatni guzik. Nic mu nie umknie, wszystko zrobi idealnie, komisarza i jego podwładnych, mamy reporterkę i wielu innych osób. Każdy ma swoje życie, plany, marzenia. Styl autorki jest lekki i przyjemny, przez książkę się płynie. Przewracałam stronę za stroną, nie mogąc się oderwać, bo bałam się, że coś mi umknie. Bohaterów mamy kilku, ale moje serce skradł Dziki polubiłam go za podejście jakie miał do życia, chociaż jego szufladkowanie trochę irytowało, ale no cóż miał do tego powody. Iga również skradła moją sympatię w pewnych kwestiach moglibyśmy się dogadać i to bez dwóch zdań. Każdy bohater czy to drugoplanowy czy dalszy był świetnie wykreowany, miał swój charakter nawet, gdy był tylko na chwilę. Opisy są jak zawsze na wysokim poziomie. Tutaj nie ma niczego zbyt mało, czy zbyt dużo. Opis architektury czyta się i widzi jednocześnie po prostu. Oczywiście opisy zbrodni czy zwłok również są genialne. Dialogi tutaj są naprawdę świetnie prowadzone, zawsze coś wnoszące do fabuły dodają smaczku całej historii. Nie są nudne. Wręcz przeciwnie wciągające. Emocji również miałam wachlarz był uśmiech, a z nim śmiech. Była złość, niemoc, bo jednak nie na wszystkie rzeczy możemy mieć wpływ, chociaż bardzo byśmy chcieli. Smutek czyli łzy poleciało kilka. Książki Pani Małgorzaty Wachowicz tak na mnie działają, są idealne pod każdym względem. Czytajcie naprawdę warto! ❤️

Znacie twórczość pani @malgorzata.wachowicz ? Przyznaję z ręką na sercu, że do tej pory nie miałam przyjemności przeczytać żadnej z jej książek. Aż do dziś. I tu idealnie sprawdza się powiedzenie, że lepiej późno niż wcale! Pora nadrobić czytelnicze zaległości i poznać pozostałe pozycje czytelnicze autorki. Już dziś wiem, że nasza przyjaźń będzie długotrwała i często skrapiana kroplą smacznej kawy w trakcie czytania ♥️ Dziś przeczytałam Maskę Mefisto i do tej pory jestem pod ogromnym wrażeniem tej lektury! Zbieram szczękę z podłogi. Zabrakło by mi skali gdybym miała wystawić ocenę. Już po kilku pierwszych stronach wiedziałam, że ta książka to będzie istny sztos. I nie myliłam się. Ogień w szopie 🔥 Zakochałam się nie tylko w komisarzu Dzikim, ale również w piórze autorki. Jest po prostu genialne. A sposób w jaki konstruuje zdania, buduje napięcie, wywołuje emocje, kreuje bohaterów, łączy treść z akcją i zaskakuje czytelnika na każdym kroku - zasługuje na brawa. Świetne połączenie biegu wydarzeń z retrospekcjami czasowymi i wplecionymi przemyśleniami tytułowego Mefisto. Cóż za czytelniczy rollercoaster! Sama treść mega ciekawa, zaskakująca i intrygująca. Bezwzględny morderca ma na swoim sumieniu kolejne ofiary. Jest nieuchwytny, nie zostawia żadnych śladów prócz znaku rozpoznawczego jakim jest przerwany banknot. Jest perfekcyjny w każdym tego słowa znaczeniu. Brak poszlak, tropy prowdzące do nikąd. Komisarz Dziki zrobi jednak wszystko to, co w jego mocy, by złapać winnego, tym bardziej że zabójstwa mogą być powiązane z zaginięciem policjanta - sadysty i damskiego boksera...

Jest to powieść kryminalna, która wciąga bez reszty. Policja tropi mordercę - złodzieja, który opróżnia sejfy i zabija domowników, choć nie wszystkich. Jego podpisem jest przedarty na pół banknot 200zł, którego jedną połowę zostawia zawsze na miejscu zbrodni. Szaleniec, seryjny morderca czy może istnieje inna możliwość? Jedyną osobą, która go widziała, jest dziennikarka pisma kobiecego, ale dzięki zastosowanym przez niego zabiegom charakteryzatorskim nie jest w stanie go rozpoznać. Po roku przeprowadza ona wywiad ze znanym malarzem, który postanawia dokonać zmian w swoim życiu. Ten na pozór prozaiczny wątek ma ostatecznie spory wpływ na życie bohaterów. Równocześnie policja prowadzi sprawę zaginionego przed laty policjanta, który może mieć powiązania z mordercą. W jaki sposób te sprawy są ze sobą powiązane i kto jest kim? Przyznam, że książka zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Podoba mi się styl autorki, który jest zwięzły, logiczny, momentami artystyczny (gdy wspomina o malarskie i kinie) oraz naukowy (przystępnie wyjaśnia zagadnienia medyczne). Proporcje są wg mnie idealnie wyważone. Akcja powieści jest prowadzona skrupulatnie, co potęguje domysły i jeszcze większą ciekawość. W mojej opinii czuć w tej powieści lekkość i pasję pisania u autorki. Ta książka to bardzo dobry kryminał 👍👍

Niedawno skończyłam czytać tę książkę i czytało mi się ją bardzo dobrze. Autorka w płynny, przyswajany i lekki sposób opowiada kryminalną historię, która ma kilka wątków. Sprawie i w naturalny sposób splatają się one ze sobą, aby w zaskakujący sposób połączyć się z sobą na końcu. Osobiście (jako filmoznawca) uwielbiam w tej książce odwołania do Hitchcocka. Książka ma chwilami rytm charakterystyczny dla tego reżysera oraz tytułu rozdziałów są zabawą z działami tego twórcy. To budziło we mnie niezwykłą radość :) Polubiłam postać głównego bohatera — komisarza Dzikiego. Niby jest zwykłym facetem, ale jest w nim szorstki urok i zadziorności, która dobrze się sprawdza w połączeniu z innymi bohaterami. Podobały mi się dialogi i pomysły na zbrodnie/przestępstwa. Książka jest obyczajowym kryminałem, który był dla mnie wytchnieniem po ciężkich pozycjach, gdzie brutalności i trup ściele się gęsto. Tu nie brakuje trupów i zbrodni, a jednak książkę czyta się lekko. Serdecznie polecam, bo w książce jest niesamowity rodzaj nostalgii. Ta książka przywołała w mojej pamięci kryminały zarówno książkowe, jak i filmowe, które kiedyś tak kochałam :)

To moje pierwsze spotkanie z Autorką i muszę przyznać, że było ono naprawdę przyjemne, przede wszystkim bardzo podobał mi się pomysł.. Zbrodnie, kradzieże.. czy to wszystko robiła jedna osoba? Może w zasadzie policja musi znaleźć dwóch sprawców? Z początku troszkę się pogubiłam z powodu ilości bohaterów, zaś później z każdą kolejną stroną wszystko lepiej zrozumiałam i czytanie stało się prostsze. Autorka ma bardzo miły styl pisania, przekonuje do siebie, tak mocno, że z chęcią chce się poznać dalszą część. Adam Dziki, to będzie postać którą zapamiętam na długo! Naprawdę, spodobał mi się jego profesjonalizm w pracy, oraz humor, lekkie zagubienie życiowe, problemy, przez co stał się taki bardziej ludzki, a nie typowy macho. Wszystkie rozpoczęte wątki pięknie się zakończyły, Autorka doprowadziła je do końca. Nie jest to książka bardzo straszna, wywołująca strach i przerażenie.. ale to książka, z bardzo dobrze prowadzonym śledztwem, no i można poznać też wiele słów ze slangu pracy policji! Podobało mi się to! Rozwiązanie zagadki? Na plus! Książka na pewno warta Waszej uwagi.

Nie była to książka, która by mnie uwiodła. Coś mnie w niej gryzło, wkradał się jakiś chaos i czasem miałam wrażenie, że fabule brakowało tego czegoś. Mnóstwo żargonu policyjnego na każdym kroku z wyjaśnieniami, co sprawiało dziwne wrażenie popisywania się. Nigdy wcześniej nie widziałam takiego nagromadzenia powiedzonek i gwary policyjnej. Nie do końca też wszystkie wątki zlepiły mi się w jedną całość, a typowo obyczajowe zakończenie zdecydowanie ochłodziło niewielkie emocje po rozwiązaniu zagadki. Do tego wydawało mi się, że nie mając żadnych dowodów i faktów policji z ogromną łatwością przychodzili rozwiązywanie zagadki z najdrobniejszymi (i trafnymi!) szczegółami. Niestety, fanką serii o Adamie Dzikim nie zostanę.

Porywająca fabuła. Książkę ciężko odłożyć. Bardzo gładko i lekko się czyta. Wiele wątków, które na koniec zgrabnie i naturalnie się łączą. Bardzo dobra merytorycznie. Polecam. Mam nadzieję, że Małgorzata Wachowicz zdecyduje się na kolejny kryminał.