Anatomia grzechów. Trylogia lubomierska. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 10.2020)

Świetnie napisana, czyta się z przyjemnością. Szkoda, że to już koniec przygód policjantek z Dolnego Śląska….. chociaż….

Uwielbiam i polecam gorąco.

Polecam

„Anatomia grzechów” to piąta książka w dorobku Kasi Magiery. To zarazem trzecia i niestety ostatnia część, której akcja rozgrywa się w Lubomierzu. To miasteczko na Dolnym Śląsku, zyskało popularność dzięki twórczości Pani Katarzyny. Miejscowość ta zawsze kojarzyć będzie mi się z mocnym kryminałem, który przykuwa uwagę i nie pozwala odłożyć go w mej pamięci. A to dzięki fabule, którą autorka umiejętnie konstruuje, prowadząc czytelnika w mroczne zakamarki tajemnicy zbrodni. Tym razem wraz z podkomisarz Agnieszką Birkut będziemy dążyć do poznania prawdy o morderstwie dokonanym w lubomierskim lesie. To tutaj znaleziono zwłoki pięcioletniego Adasia Adlera. Birkut nie tylko będzie musiała rozwiązać zagadkę zbrodni, lecz również stanie przed osobistym dylematem. Głównym podejrzanym o dokonanie zbrodni okaże się Artur Banaś, przyjaciel męża pani podkomisarz. Jak się okazuje mężczyzna nie pierwszy raz uwikłany jest w morderstwo. Fakt ten ściąga na niego podejrzenia policjantki. Jak w takiej sytuacji zachowa się policjantka? Czy złamie swój kodeks? Czy będzie chroniła mężczyznę? Jedno jest pewne musi odłożyć na bok prywatne koligacje z podejrzanym. Lubomierska społeczność jest głęboko poruszona ostatnimi wydarzeniami. Dają się one również we znaki komisarz Izabeli Deroń. Morderstwo sprawia, że na nowo odżywają wspomnienia sprzed dziesięciu lat, kiedy to porwano jej córeczkę. Czy istnieje jednak cień nadziei, że może znaleźć ją jeszcze żywą? Czytając tę książkę czeka nas prawdziwy rollercoaster emocji. Kasia Magiera stworzyła doskonały kryminał, który jest głębokim „spojrzeniem” w zbrodnię oraz pracę policyjną, zmierzającą do rozwikłania tej sprawy. Pracę, która emocjonalnie daje się we znaki prowadzącym ją funkcjonariuszkom. Pani Kasia stworzyła świetną serię, którą miłośnik gatunku będzie zafascynowany. I aż żal odkładać tę książkę, z myślą, że jest ona finałem cyklu Lubomirskiego. Mam tylko nadzieję, że policjantki powrócą, a seria będzie powiększona o kolejne części, lub też będą na „gościnnych występach” w nowej serii, na którą z niecierpliwością czekam. Myślę, że wielu czytelników po lekturze „Echa milczenia”, „Długich cieni” i „Anatomii zła” będzie podzielało moją opinię. A jeśli już poznacie kryminalne zagadki z Lubomierza, to polecam Waszej uwadze „(Nie)sławę” oraz „Woskowe lalki” drugą fenomenalną serię, której akcja dzieje się w Krakowie. Dlaczego polecam Wam wszystkie książki Kasi Magiery? Autorka stworzyła styl, którym nie tylko zaprasza nas do czytania, lecz przeżywania historii niczym w filmie, w którym klatka po klatce doznajemy mocnych kryminalnych doznań. Krótkie rozdziały tworzą w naszej wyobraźni wyjątkową atmosferę, która sprawia, że czytając czujemy się jakbyśmy oglądali film. Rzadko zdarza się, że książka dostarcza nam filmowych doznań. Lecz książki Kasi Magiery są gwarancją takich właśnie przeżyć – filmowych i książkowych. Dlatego też Czyt-NIK poleca! Czyt-NIK patronuje! Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Melanż http://www.czyt-nik.pl/recenzje/kryminalny-rollercoaster/

Każde śledztwo jest trudne, ale najtrudniejsze jest to kiedy ofiarą staje się dziecko... W lubomierskim lesie zostają odnalezione zwłoki piecioletniego chłopczyka. Sprawę przejmuje podkomisarz Agnieszka Birkut! Już na samym początku Aga nie ma łatwego zadania, gdyż głównym podejrzanym staje się przyjaciel jej męża... Kto okaże się mordercą? Czy przeszłość znowu nawiedzi Panią podkomisarz? Jak ja czekałam na tą książkę! Mam za sobą trzy poprzednie książki Pani @autorkakasiamagiera i każda z nich była fenomenalna, natomiast Anatomia grzechów przebiła jej wszystkie dotychczasowe powieści! Autorka kolejny raz wprowadziła mnie w mroczną stronę Lubomierza... Dzięki niej pokochałam to miasto! Fenomenalne opisy, wręcz fotograficzne nie raz pozwoliły mi na odczucie mrocznego a zarazem tajemniczego klimatu. Fabuła książki, dotyka tematu który może być ciężki dla kobiet, gdyż dotyczy śmierci dziecka, niewinnej małej istoty. Już sam sama myśl, o istocie fabuły wywołała ciarki na mojej skórze. Tok wydarzeń pokazał mi jak straszna może być historia, ale zarazem jak wiele wątków może zostać połączonych w imię jednej sprawy! Autorka poruszyła w swojej powieści temat moralności i etyki zawodowej. Muszę przyznać że te fragmenty, wywołały we mnie chęć do przemyśleń, co ja zrobiłabym w takiej sytuacji? Broniła bym znaną mi osobę, czy oskarżyła za czyn który jest niemoralny? Sama miałam dylemat! Wracamy także do przeszłości jednej z policjantrk, której dziecko zostało porwane. Ten wątek bardzo mnie zaciekawił, gdyż autorka troszkę pobawiła się moją psychiką a także odczuciami. Bardzo mi się to podobało. Tok wydarzeń wydaje się dynamiczny, natomiast każdy szczegół jest idealnie dopracowany! Zaskoczy Was ilość niespodziewanych zwrotów akcji, a także doznacie prawdziwego szoku, kiedy przeczytacie zakończenie książki! Przez jakiś czas nie potrafiłam uwierzyć w to co przeczytałam a odkładając książkę na półkę kilka razy powiedziałam: "ej to było mega dobre". Styl pisania autorki jest jednym z moich ulubionych. Pani Kasia operuje nie tylko słowem ale także obrazem. Jej książki ogromnie oddziałują na moją wyobraźnię, pozwalając mi zobaczyć prawdziwe i wręcz realne sytuacje. Ta książka dostarcza nie tylko świetnych wrażeń ale także wielu emocji! Jednocześnie się bałam ale i odczuwałam ogromną satysfakcję, gdyż autorka prowadziła sprawę w taki sposób, jakbym to ja próbowała ją rozwikłać pozwalając mi pobawić się w policjantkę! To był świetne uczucie! Właśnie takie kryminały kocham czytać! Prawdziwe, realne i naturalne! Z niecierpliwością czekam na kolejną książki Pani Kasiu :) Polecam! Szczególnie wszystkim miłośnikom dobrych kryminałów!

W lesie zostaje znalezione ciało 5 letniego chłopca. Adaś został zamordowany w wyjątkowo brutalny sposób, a morderca zdecydowanie działał z premedytacją. Głównym podejrzanym staje się Artur Banaś, mężczyzna, który znalazł ciało chłopca, a równocześnie jego sąsiad. Szybko wychodzi na jaw, że małżeństwo mężczyzny rozpada się z powodu jego bliskich relacji z matką Adasia. Czy mężczyzna miał powód by zabić dziecko? Czy może jego żona dowiedziawszy się o romansie męża szukała zemsty na jego kochance? A może chłopiec „przeszkadzał” matce w rozpoczęciu nowego życia u boku Artura? Wszystko komplikuje się kiedy wychodzi na jaw, że matka pobiera na dziecko alimenty od trzech różnych, zamożnych i wpływowych mężczyzn, a jej niedługo już były mąż może nie być biologicznym ojcem Adasia.