Makowicz vs Możdżer: At The Carnegie Hall (CD)

25 września w Carnegie Hall (Weill Recital Hall) odbył się niepowtarzalny koncert Makowicz vs. Możdżer , którego współorganizatorami byli Instytut Kultury Polskiej w NY i Pomaton EMI. Dwaj mistrzowie wagi ciężkiej jazzowego fortepianu zagrali kompozycje własne oraz Chopina, Ellingtona...Dźwięki przez nas zarejestrowane będą dla Was dostępne na płycie CD zatytułowanej "Makowicz vs. Możdżer at the Carnegie Hall".

Pomysł na koncertowy pojedynek w Carnegie Hall Adama Makowicza i Leszka Możdżera wziął się...ze snu Pawła Potoroczyna. "Odebrałem kiedyś telefon i usłyszałem w słuchawce "Dzień dobry. Tu mówi Paweł Potorczyn z Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku. Śnił mi się Pan wczoraj. Śniła mi się owacja na stojąco po Pańskim koncercie z Adamem Makowiczem w Carnegie Hall. Co Pan na to?". Odpowiedziałem, że to bardzo piękny sen i oby się ziścił. Tak doszło do tego koncertu" wspomina Leszek Możdżer.

Carnegie Hall to najbardziej prestiżowa sala koncertowa na świecie. W połowie lat siedemdziesiątych to właśnie tam odbył się amerykański debiut Adama Makowicza. Po prawie trzydziestu latach na tych samych deskach niekwestionowany mistrz solowej pianistyki jazzowej spotkał się ze wschodzącą gwiazdą polskiego jazzu, Leszkiem Możdżerem. Dla młodego pianisty koncert z Makowiczem był wielkim przeżyciem - "Mam do niego ogromy szacunek. To jeden z mistrzów, którymi fascynowałem się od młodych lat. Dla mnie to jest wielkie i symboliczne spotkanie. Mając świadomość, że mogę polec, nie mam wątpliwości, że chcę z nim zagrać". Znawcy i krytycy muzyczni orzekli, że o porażce nie mogło być mowy. Obaj muzycy okazali się godnymi siebie przeciwnikami. Techniczna wirtuozeria Makowicza w połączeniu z niepokornością i zadziornością Możdżera zaowocowała niepowtarzalnym koncertem, który możemy usłyszeć na płycie "Makowicz vs. Możdżer at the Carnegie Hall".

Repertuar koncertu wybrał Adam Makowicz. Złożyły się na niego interpretacje kompozycji Chopina oraz standardy muzyki jazzowej z lat trzydziestych i czterdziestych. Możdżerowi znacznie bliższy jest Chopin. Słynie z niebanalnych, jazzowych transkrypcji utworów wielkiego kompozytora. Na płycie możemy usłyszeć trzy preludia, które artyści wykonują wspólnie oraz jedno preludium i fantazję Impromptu wykonywaną solo przez Makowicza. Fantazje Chopina słyną z tego, że dają największą swobodę interpretacyjną, ale przez to potrafią sprawić niemałą trudność. Leszka Możdżera z kolei możemy usłyszeć solo w kompozycji Adama Makowicza, pt. "Tatum on my mind". To symboliczny wybór, ponieważ utwór ten powstał jako hołd dla mistrza artysty, Arta Tatuma - pianisty, który wyniósł solową pianistykę jazzową do rangi osobnego zjawiska w jazzie nowoczesnym.

Równie interesująco w interpretacjach duetu brzmią amerykańskie standardy autorstwa Leonarda Bernsteina, Georga Gershwina, Cole Portera i Duke’a Ellingtona (muzycy sięgnęli po jeden z popisowych utworów jego orkiestry - "Caravan"). Ten fragment płyty inauguruje klasyk musicalowy - "The Surrey with the fringe on the top" skomponowany przez Richarda Rogersa do musicalu "Oklahoma". Miłośnicy kina mogą pamiętać go z jednej z najzabawniejszych scen słynnej komedii romantycznej, "Kiedy Harry poznał Sally". Całość wieńczy natomiast kompozycja znacznie bardziej mroczna i nastrojowa - "Dziecko Rosemary" autorstwa Krzysztofa Komedy. Utwór ten, który na stałe wszedł do kanonu najważniejszych polskich kompozycji jazzowych pochodzi ze ścieżki dźwiękowej, którą Komeda stworzył na potrzeby filmu Romana Polańskiego pod tym samym tytułem.

W Carnegie Hall znany na całym świecie mistrz miał stoczyć pojedynek z ruszającym dopiero na podbój świata uczniem. Zamiast tego zarówno koncert, jak i dokumentująca go płyta są wyrazem dojrzałego spotkania dwóch wielkich muzyków, którzy podziałali na siebie inspirująco.
(EMI)