Ludzkie potwory. Kobiety Mansona i banalność zła (okładka  twarda)

Trochę za dużo jest tu autorki, a za mało bohaterek historii, którą miała opisać. Rozkminy na temat żydowskiego pochodzenia zupełnie niezwiązane z należytym tematem książki.

Myślałam, że będzie ciekawsze, nie mogłam dobrnąć do końca książki

Autorką książki jest Nikki Meredith, nagradzana dziennikarka i reporterka, która podczas swojej ścieżki zawodowej była również m.in. kuratorką sądową czy terapeutką rodzinną. W swoim reportażu „Ludzkie potwory. Kobiety Mansona i banalność zła” opisuje rozmowy, które przeprowadzała przez ponad 20 lat z członkami „rodziny” - Leslie van Houten oraz Patricią Krenwinkel. Mówi także o swoich rozważaniach dotyczących popełnionych przez nie zbrodni oraz próbuje porównać je do innych brutalnych pogwałceń ludzkiego życia. Treść publikacji opiera się o zabójstwa, których dokonała Patricia wraz z kilkoma innymi członkami sekty prowadzonej przez Charlesa Mansona - mężczyznę, którego postać sieje postrach w Stanach Zjednoczonych aż do dziś. Z 8 na 9 sierpnia 1969 roku przestępcy zamordowali Sharon Tate, żonę Romana Polańskiego, która była wówczas w ósmym miesiącu ciąży, oraz jej przyjaciół będących razem z nią w posiadłości przy ulicy Ciello Drive 10050. Później powiązano ich także z morderstwem małżeństwa LaBianca oraz nauczyciela muzyki Gary'ego Hinmana. Leslie van Houten została postawiona przed sądem za udział w drugiej zbrodni, podczas pierwszej kobieta była nieobecna. Kontrowersje oraz pytania budzi wiele różnych zagadnień związanych z tamtymi wydarzeniami - od sposobu, w jaki Manson zdobył tak potężną władzę nad osobami w pełni poczytalnymi, przez zachowanie oskarżonych w sądzie (taniec, śpiew oraz brak jakiejkolwiek skruchy), po wielokrotne zmiany wprowadzane przez winnych w zeznaniach oraz ich wewnętrzne przemiany. Autorka skupia się przede wszystkim na tych dwóch kobietach. Z przedstawionych w książce relacji z konwersacji pomiędzy nimi czytelnicy dowiadują się o ich dzieciństwie, relacjach z najbliższymi, poznaniu Mansona i reszty toksycznej społeczności, a także życiu, które prowadziły po pamiętnej nocy. Dziennikarka próbuje przede wszystkim zrozumieć jaki proces zaszedł w ich życiu, zanim dokonały tak brutalnych aktów oraz dlaczego nie towarzyszyły im wtedy żadne wyrzuty sumienia. Jest to zadanie skomplikowane, które reporterka stara się zrealizować poprzez porównywanie pewnych aspektów do swego życia lub innych przerażających zbrodni, które wydarzyły się w historii nie tylko Ameryki, ale całego świata. Uważam, że publicystka wykonała niesamowitą pracę, ponieważ udało jej się przedstawić temat trudny oraz zawiły, w sposób jak najbardziej przejrzysty oraz zrozumiały dla odbiorcy, który nie jest osobą obeznaną z zagadnieniem przez nią poruszanym - książka zawiera informacje podstawowe, które opłaca się znać niezależnie od preferencji osobistych oraz rozszerza je o dylematy społeczne czy kwestie prawne. Według mnie jest to książka warta przeczytania. Zmusza ona do refleksji nad naturą ludzką oraz pojęciami dobra i zła, a jednocześnie dosłownie się przez nią płynie, pochłaniając wiadomości i rozważania kierowane prosto od autorki. Kasia Liwicka, lat 17 źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl