Zmiana czasu (okładka  miękka)

wciągająca ,ale czytałem pierwsze dwie ,więc nie wiem czy sama 3 część jest jasna

Czy możliwy jest "rozejm z własnym życiem" kiedy jest się osobą wiecznie "błądzącą, pełną wątpliwości, z tendencją do autodestrukcji"? Czy da się zostawić za sobą wszelkie "rozterki i niepewności", oddzielić przeszłość "grubą kreską" i rozpocząć wszystko od nowa- z "czystą kartą" i perspektywą "nowego otwarcia"? Na te pytania będą musieli odpowiedzieć sobie Ola i Jan- bohaterowie "Zmiany czasu". Ich relacja przeszła już wiele prób. Przed nimi być może ta najważniejsza... . W "Zmianie czasu" czuć przedświąteczny klimat. Jest to czas refleksji, podsumowań, domykania pewnych "etapów życiowych". "Święty Bukowski i Chojnicz z piekła rodem" zamiast jednak znamion normalności otrzymują od losu w prezencie nieco "upiorny żart", który wprowadzi w ich pozornie już uporządkowane życie kolejny emocjonalny rollercoaster. Nie otrzymamy na pewno tutaj przedświątecznej porcji "mentalnego cukru", ani "ckliwej" bajki o tym, jak "wszyscy się kochają i zacierają się wszelkie granice". Autorka nie karmi nas wyidealizowanymi obrazami. Jest "bez gierek, udawania, nadmiernego koloryzowania". Jest próba rozprawienia się z pewnymi stereotypami i szukanie odpowiedzi na pytanie- jak zapewnić sobie życiowy wewnętrzny ład i spokój, kiedy to wnętrze aż "ugina się pod naporem dziwnych tęsknot". I jak wyjść ze stuporu "niejasnego zawieszenia" i odnaleźć prawdę o sobie i miejscu, w którym jesteśmy... . Autorka funduje nam nad wyraz dojrzały styl i przekaz. Fabuła uwodzi mnóstwem refleksji wplecionymi w treść. Rezonują one długo w sercu, zmuszając nas do osobistych przemyśleń. Realistyczne dialogi ukazują prawdę o miłości takiej, jak wygląda ona w prawdziwym życiu. Więcej tutaj zazdrości, niejasności i niedomówień, niż tych romantycznych uniesień. I nawet jeśli jest to wrażenie "ostatecznej, bezpiecznej przystani"- to jeden nieostrożny krok może sprawić, że wchodzimy w "tryb negatywnych emocji". . W "Zmianie czasu" Autorka pokazuje, jak inaczej może wyglądać to "kocham cię". I z jaką dojrzałością i dystansem, chociaż też sarkazmem można podchodzić do emocji. Jednocześnie jest w tym wszystkim życiowa mądrość i szczerość, która mnie zachwyca. Bardzo polecam.

,,Ja Cię przepraszam(...), że to tyle trwało(...) Ta..zmiana czasu." Żeby otworzyć kolejne drzwi, trzeba najpierw zamknąć te, które nie mają już dla nas nic do zaoferowania. Na które patrząc czujemy ból i które wywołują w nas lawinę niechcianych wspomnień. Z przeszłością najlepiej od razu się rozliczyć, bo ma to do siebie, że wyciąga rękę po zapłatę wtedy, kiedy najmniej się tego spodziewamy. A cena wolności jest wysoka. Wigilia, Nowy Rok to czas melancholii i nadziei. Czas planów i wyobrażeń. Ola z Jankiem wszystko już sobie wyjaśnili i chcą wejść w nowe z czystą kartą. Ale czy będzie im to dane? Ola bowiem otrzymuje niespodziewany spadek, który uruchomi zastałe, młyńskie koło. Wszystko płynie, nic nie stoi w miejscu, dlatego dziewczyna będzie musiała wrócić do miejsca, które ofiarowało jej pręgi na rękach i uporządkować własne myśli. Przyszedł czas decyzji. Czy chce dalej tkwić w czymś, co jest marą oplatającą jej ciało, czy zrzuci ją do młyńskiego koła i pozwoli odpłynąć z wartkim nurtem... Po raz kolejny Aldona zaskakuje swoją dojrzałością i mądrością życiową. Po raz kolejny musimy zmierzyć się nie tylko z demonami bohaterów, ale i własnymi. Bo każdy z nas ma przecież swoją przeszłość, z którą podał sobie rękę lub nie. Aldona daje nam więc szansę, utkaną historią Oli i Jana,na pojednanie. Uczula na stratę, która dla jednych będzie źródłem bólu, dla innych chęcią zysku. Daje prztyczka w nos. A co do naszych ,,zakochańców"... ,,- Do którego czasu ja należę? - Do teraźniejszego. - A co z przyszłym?" Przyszły musimy dopisać sobie sami.

„Głupotą jest sądzić, że zawsze i wszystko będzie po naszej myśli. Świat kręcił się długo przed nami i nie zatrzyma się, gdy nas już nie będzie”. Już się zadomowiłam w tym kameralnym świecie Oli i Jana. Z przyjemnością więc ruszyłam na kolejny spacer ich krętymi ścieżkami.. I choć już by mogło się wydawać, że łączące ich uczucie przeszło wszystkie próby, przed nimi kolejna.. cenna lekcja życia. A wszystko to w świąteczno-noworocznej scenerii przyprószonej śniegiem i osnutej niepokojem.. Olę czeka podróż, która choć budzi obawę, i to nie tylko jej, jest okazją do definitywnego zamknięcia rozdziału „sprzed”, bycia w końcu „ponad to” i życia „tu i teraz”. Ta rozłąka zweryfikuje to, co Ola i Jan uważają za pewne i jednoznaczne.. choć będzie to bolesna i wymagająca próba dla ich relacji.. „Zmiana czasu” to finałowa odsłona losów Jana i Oli. Chwytająca za serce historia, nie tyle o miłości, ale o skomplikowanym procesie złożonym z płomiennych wzlotów i bolesnych upadków, koszmarnych lekcji, dotkliwych zderzeń z rzeczywistością.. O ostrych życiowych zakrętach zdających się być za każdym razem „końcami świata”. O lojalności, oddaniu, oczekiwaniach i rozczarowaniach. Próbach „ogłuchnięcia na ciszę”, latach trwania w zawieszeniu, budowaniu murów i walce z wewnętrznymi demonami. O oczyszczającej roli czasu w życiu. I w końcu, o zrozumieniu, wybaczaniu, zapomnieniu i akceptacji. No i o tym, że „nawet z pozoru przesądzony los może się odmienić”. Popłynęłam. Polecam.