Kobieta na krawędzi (okładka  miękka, wyd. 06.2020)

Szybko się czyta polecam

Super!

Akcja jest poprowadzona naprzemiennie, dwutorowo. Z jednej strony mamy Nicole, której życie do tej pory można by podsumować zagadnieniem „Prestiż? Check. Kasa? Check. Szczęśliwe małżeństwo? Check. Żyć nie umierać? Check”, a z drugiej mamy Morgan. Z nią zaczynamy w kluczowym momencie, który wrzuca czytelnika na głęboką wodę. I kiedy już zostajemy zaciekawieni wydarzeniami, jakie spotykają Morgan, znów przenosimy się do świata Nicole. Z początku ta pozornie niewinna przeplatanka napędza czytelnika, sprawiając wrażenie podejrzanie cichej tafli jeziora. „Myślę, że po to są przyjaciele: żeby jeden drugiemu pomagał oddychać.” W miedzy czasie autorka porusza trudne tematy, które powoli wyciąga na łamy powieści. Nie chcę ich tutaj przytaczać, bo chcę żeby każdy z Was odkrywał i doświadczał tego w lekturze (i tylko w lekturze, żeby było jasne!). Z każda chwilą ta przeplatanka robi się coraz ciaśniejsza. Nicole, Morgan, Nicole, Morgan. Niczym schodzący w dół warkocz, napięcie rośnie coraz mocniej, jesteśmy coraz bliżej, a uczucie niepokoju sprawia, że strony przewraca się w zadziwiająco szybkim tempie. W tym przypadku największe kłamstwo każdego czytelnika pod tytułem: „ Jeszcze jeden rozdział i idę spać” rośnie do takiego stopnia, jak te o świętym Mikołaju, kiedy to dziecko zobaczy, jak matka z ojcem pakują prezenty do szafy. Albo, kiedy pod poduszką od Wróżki znajduje się ten super puchaty pamiętnik z kłódką, ale przecież wczoraj mama miała ten sam w swojej torebce. I tak, niby to pozornie błahe, ale po takich kłamstwach nic już nie jest takie samo. Dlatego jeśli myślicie, że ta bajka o rozdziale zadziała – sięgnijcie po Kobietę na krawędzi, kiedy nie macie rano do pracy, szkoły, gdziekolwiek. Dlaczego? Zapewniam, nie odłożycie jej na bok. „Zdumiewające, na czym można kogoś złapać, kiedy mu się zdaje, że nikt go nie widzi.” Nie muszę lubić bohaterów, pałać do nich miłością wielką, godną nowożeńców. Wystarczy, że nie są wybitnie irytujący, ich zachowania i pobudki są logiczne i naturalne, a przynajmniej tak przedstawione. Autorka stworzyła genialne postacie. Zarówno Morgan, jak i Nicole zdawały się być tak realne, jakbym mijała je na ulicy. Nie zaprzestała także starań przy postaciach drugoplanowych. Bohaterowie na łamach tej powieści stają się żywi, prawdziwi. Z nieidealnym życiem, problemami, sytuacjami istnienia codziennego, z którymi każdy z nas może się utożsamić. Lubię, oj lubię, jak jest tak d o b r z e. „Kiedy nikt nie czuwa, dzieją się straszne rzeczy.” Jak się tak człowiek zastanowi, to sporo w tym prawdy, nie sądzicie? Samantha M. Bailey po mistrzowsku buduje napięcie, dzięki czemu czytelnik zaczyna zadawać pytania. Co? Jak? Dlaczego? Skąd? Z czasem zostaje wciągnięty w pokręcony świat bohaterek, a autorka zaczyna sobie pogrywać tak, że czytelnik zaczyna mieć wrażenie, że zwariował. Ja myślałam, że zwariowałam. (Mam nadzieję, że zatrzymało się to na myśleniu, w białym mi nie do twarzy). Kobieta na krawędzi okazała się niesamowicie emocjonującą lekturą, której nie sposób odłożyć na bok. Gra psychologiczna prowadzona z czytelnikiem w doborowym towarzystwie napięcia, zaskoczenia, problematyki, która umacnia tę powieść oscyluje między zarwanym wieczorem, wartym każdego grzechu a myśleniem o Kobiecie na krawędzi jeszcze przez długi czas po lekturze. Ten świetny thriller psychologiczny polecam każdemu, nie tylko fanom gatunku. I to szczerze, z całego mojego serducha.

Thriller psychologiczny – rzadko sięgam po ten gatunek, ale jak już się coś trafi to petarda! Nicole jest kobietą sukcesu – prowadzi własną firmę, ma kochającego i idealnego męża oraz piękny dom, a do tego spodziewa się dziecka. Może nie wyczekanego, bo ciąży nie planowała, ale na pewno dziecka, które kocha od pierwszej chwili. Jednakże ma też skrywane głęboko demony lub jak kto woli – „trupy w szafie”, o których wie niewielu ludzi (mąż do tej elity nie należy). Skrywa tajemnicę, która nadal powoduje lęk i strach, a do tego wpędza ją w depresję, która realnego znaczenia nabierze właśnie po urodzeniu córeczki. Obawy Nicole jako młodej mamy urastają do rangi fobii. Starannie ukrywana przeszłość doprowadza młodą kobietę do panicznego strachu o życie córki. Jako matka bardzo współczułam Nicole, której macierzyństwo zostało odarte z radości. Depresja poporodowa to temat może i powszechny, ale nadal wstydliwy. Towarzyszą jej obsesyjnie nawracające myśli i obawy, że kobieta jako matka nie jest w stanie właściwie zaopiekować się własnym dzieckiem. Z tego też powodu, kontakt matki z dzieckiem staje się nie przyjemnością, a ogromnym stresem , któremu zaczynają towarzyszyć poczucie winy i bezradności. A jeśli na dodatek kobieta nie ma wsparcia w najbliższych, to tym samym nie ma jakiejkolwiek pomocy i jest z góry skazana na porażkę. Nicole niby ma męża i przyjaciółkę, ale czy na pewno? Okazuje się, że to idealne małżeństwo było takim jedynie na zewnątrz, a mąż jest pierwszą osobą, która w tym związku nie potrafi się zmierzyć z problemem. Ale czy na pewno? Nie chcąc zdradzać zbyt wiele i psuć Wam tej pasjonującej lektury, napiszę tylko tyle, że czasem pozory mylą… Morgan to kobieta przegrana, która wraz z samobójczą śmiercią męża straciła wszystko – rodzinę, przyjaciół, dom… Straciła też nadzieję na wymarzone dziecko, bo kto zezwoli na adopcję samotnej i przegranej kobiety współoskarżanej za malwersacje finansowe męża. Kiedy więc na peronie kobieta wciska jej w ręce dziecko i prosi, aby się nim opiekowała, Morgan postanawia zrobić wszystko, aby rozwiązać zagadkę jej śmierci, a także czynników jakie doprowadziły kobietę akurat do niej. Na pozór książka opowiada o zupełnie różnych kobietach, ale tak naprawdę łączy je wiele. Przede wszystkim łączy je to, że obie w niewłaściwym czasie zaufały niewłaściwym ludziom i doprowadziły tym samym do swojego upadku. Jednakże dla Morgan jeszcze widać nadzieję na lepszą przyszłość. Nicole niestety nie była aż tak silna, aby powalczyć o życie. Choć jak się głębiej zastanowić, to otaczający ją ludzie doprowadzili do tego upadku. Rozdziały książki są napisane naprzemiennie – raz poznajemy perspektywę wydarzeń oczami Morgan, a raz Nicole. Od samego początku czytelnik wie, że wydarzenia pędzą, aby spotkać się w kulminacyjnym momencie, w którym będziemy mogli odkryć wszystkie karty skrywanych tajemnic. Od samego początku męczyło mnie pytanie - dlaczego Nicole wybrała Morgan i w jaki sposób to zrobiła, jak ją odnalazła? Jedynie ten element jest dla mnie zbyt powierzchownie nakreślony.   Macierzyństwo to niestety nie zawsze radość. Często właśnie takie macierzyństwo jest nam pokazywane – pełne uśmiechu, dziecięcej radości i szczęścia. Zapomina się o tych matkach, którym nie jest dane cieszyć się z nowego życia z wielu powodów. Czasem macierzyństwo to strach, łzy i strata – temat trudny, ale jakże prawdziwy.  

„You are my sunshine, my only sunshine. Please, don’t take my sunshine away” ~ Samantha M. Bailey - „Kobieta na krawędzi” „Kobieta na krawędzi” - to pierwszy thriller psychologiczny Samanthy M. Bailey. Powieść opowiada historie dwóch kobiet, które pochodzą z dwóch „różnych światów”. Jedna z nich to zamężna, kobieta sukcesu, którą w pewnym momencie życia dopadają demony przeszłości, natomiast druga z nich to młoda wdowa, która zmaga się z przeszłością swojego męża oraz pragnie dziecka. Co połączyło obie te kobiety? Dlaczego jedna z nich znalazła się na krawędzi i skoczyła? Jakie tajemnice skrywają? Autorka od pierwszego zdania wzbudza w czytelniku ciekawość. Rozdziały napisane są z dwóch perspektyw. Pierwsze z nich są napisane w czasie teraźniejszym przez Morgan, natomiast przeplatają się one z historią Nicole napisaną w czasie przeszłym. Pisarka porusza tutaj naprawdę bardzo ważne kwestie, o których zazwyczaj się nie mówi, albo mówi się zdecydowanie za mało. Są nimi między innymi: 1. Samotność- to ona dogłębnie niszczy człowieka i odbiera szanse na szczęście. 2. Depresja poporodowa- która sprawia, iż kobieta czuje się nierozumiana, do niczego, taka osoba nie chce przyjąć pomocy, co może prowadzić do nawarstwiających się problemów, aż dana osoba nie daje sobie rady z samą sobą. 3. Zaufanie- nawet najbliższa osoba może okazać się wrogiem, który tylko czyha na twoje potknięcie, aby zadać ostateczny cios, którym niebywale jest przysłowiowy „nóż w plecy”. 4. Przeszłość i związane z nią traumy- mają na nas ogromny wpływ, jeśli chodzi o to, co jest tu i teraz oraz na naszą przyszłość. Książka niesamowicie wciąga, z wielkim bólem odkładałam ją na parę chwil, aby zaraz potem, moc wrócić do niej jak najszybciej. Do samego końca nie wiesz, kto jest kim, gdyż sama zagadka jest mocno zagmatwana. To tak jakby czytelnik kroczył po labiryncie, odrywając nowe elementy chorej układanki, jednocześnie gubiąc się przy tym. Każda postać, z punktu widzenia psychologicznego, jest idealnie dopracowana. W niektórych momentach napięcie niemalże sięgało zenitu, a ja aż zapierałam dech. Zastanawiałam się, czy to naprawdę się wydarzyło. Czytając ją, pierwszy raz od niepamiętnych czasów miałam gęsią skórkę! Co u mnie zdarza się absolutnie rzadko. Z niecierpliwością czekałam na, to kiedy będę mogła znów zatracić się w tej historii, być tam razem z głównymi bohaterami i przezywać wszystko z szeroko otwartymi oczami oraz odkryć jej zakończenie, które mnie absolutnie zaskoczyło. Miałam swoje typy, jednak niemalże do samego zakończenia nie byłam ich pewna. Jest to prawdziwy majstersztyk, który nie posiada zbędnych opisów! Jednym słowem: masa pytań i absolutny brak odpowiedzi. Osobiście uważam, że jak na razie, to najlepsza książka, jaką miałam możliwość przeczytać w tym roku, nawet śmiem wątpić, żeby jakaś inna opowieść była w stanie ją przebić, ale czas pokaże. ♥️ Proszę, zwróćcie na nią uwagę. 🙏🏻 Polecam z czystym sumieniem! 😘📖 Premiera już 17 czerwca! 😍 A za przedpremierowy egzemplarz dziękuje Wydawnictwu Znak.

„Kobieta na krawędzi” to pierwszy, ale jakże świetny, thriller Samanthy M. Bailey. Kryminał opowiada historię dwóch, różnych kobiet. Nicole to kobieta sukcesu. Ma własną firmę, męża i nieplanowane dziecko w drodze. W momencie gdy jej życie tak wspaniale się układa, kobieta dostaje tajemniczy list „Nie zasługujesz na dziewczynkę. Jesteś morderczynią. Nie zapewnisz jej bezpieczeństwa”. W tym momencie do przyszłej matki wracają demony przeszłości. Z kolei Morgan, z trudem odnajduje się w rzeczywistości po samobójstwie męża, który dopuścił się defraudacji, i z którego długami i problemami musi się ona teraz zmierzać praktycznie sama, gdyż prawie wszystkie bliskie jej osoby się od niej odwróciły. Historia zaczyna się w momencie, w którym Morgan stoi na stacji, czekając na kurs do domu. Nagle podchodzi do niej obca kobieta i wciska jej w ramiona maleńkie dziecko, prosząc by się nim zaopiekowała i kochała ją za nią, po czym sama rzuca się pod koła nadjeżdżającego pociągu. Tajemniczą kobietą była Nicole. Na Morgan spadają podejrzenia w związku ze śmiercią młodej matki. Kobieta stara się na własną rękę udowodnić, że jest niewinna, jednocześnie poszukując odpowiedzi na pytanie, dlaczego to właśnie jej Nicole powierzyła dziecko. Fabuła przedstawiona jest za pomocą rozdziałów, które na przemian prezentują teraźniejszość z perspektywy Morgan, która jest przesłuchiwana po wydarzeniu na torach oraz dowiaduje się, że ma się zajmować Quinn, oraz przeszłość (od 7 tygodni przed zdarzeniem) z życia Nicole, które pozwalają nam powoli dowiadywać się o tym, co sprawiło, ze kobieta zdecydowała się odebrać sobie życie. Uwielbia mtego typu zabiegi w książkach. W tej również sprawdził się on świetnie. Idealnie buduje napięcie i sprawia, że książka intryguje jeszcze bardziej. Ten thriller po prostu wciąga od pierwszych stron. Groza i tajemniczość pojawiają się już na pierwszej stronie. To nie jest książka, w której akcja rozkręca się w połowie. Tutaj dzieje się to od samego początku. Bohaterowie zostali przedstawieni w bardzo ciekawy sposób z punktu widzenia psychologicznego. Książka bardzo szybko i przyjemnie się czyta. Została napisana w bardzo przystępny sposób, bez zbędnych, długich opisów. Jednocześnie ogromnie skłania ona do przemyśleń i zwraca uwagę na istotne kwestie takie jak: depresja, lęki, samobójstwo. Zaprezentowano w niej jak niezamknięta przeszłość i nieporadzenie sobie z demonami przeszłości może zniszczyć późniejsze życie oraz jakie są skutki braku dzielenia się problemami z bliskimi, samotności. Jak zakończy się ta historia? Dlaczego Nicole wybrała właśnie Morgan i co skłoniło kobietę do samobójstwa? Przekonajcie się sami. Gwarantuje, że nie będziecie żałować, szczególnie jeśli lubicie trzymające w napięciu thrillery. Dla mnie to jedna z lepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku ;)

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję Wydawnictwu Znak. Pojawienie się dziecka zmienia życie i nie jest to pusty frazes. Zmienia też rodziców – priorytetem staje się zapewnienie małemu człowiekowi bezpieczeństwa, dostatku i miłości. Często za wszelką cenę. Przekonuje się o tym Nicole, której pragnienie ochrony córeczki doprowadza do tego, że stanie na krawędzi i skoczy, oddając wcześniej córkę niczego nieświadomej Morgan. Nicole wiedzie spokojne, dostanie życie. Czuje się spełniona. Ma świetną, wymarzoną pracę, kochającego męża i wiele sukcesów na koncie. Wszystko zmienia się, kiedy zachodzi w ciążę – budowana dotąd rzeczywistość zaczyna się zawalać. Początkiem końca są listy, nawiązujące do tajemnicy sprzed lat, o której Nicole nikomu nie powiedziała, próbując zakopać najgorszy sekret głęboko w pamięci. Morgan szybko owdowiała, a po brutalnym samobójstwie męża, próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Nie wie jeszcze, że dzień, wydawać by się mogło, taki jak zwykle, zmieni wszystko na zawsze. Ten dzień, w którym przy peronie metra nieznajoma wciśnie w jej ramiona niemowlę i skoczy, mówiąc, żeby zapewniła jej córeczce bezpieczeństwo. To moje pierwsze spotkanie z autorką, Samanthą M. Bailey. Zaczynając lekturę, nie miałam pojęcia, co będzie jej tematem przewodnim. Okazuje się, że autorka powzięła bardzo ważny temat, który nadal (przynajmniej w Polsce) jest mocno lekceważony, a mianowicie kwestię depresji poporodowej. W niniejszej pozycji temat z punktu widzenia osoby dotkniętej tym schorzeniem (w tym wypadku Nicole), jest w mojej opinii wyczerpany. Bailey trafnie określiła w książce skalę problemu, pokazując jego realne skutki – ani nie zlekceważyła tematu, ani nie podeszła do niego zbyt przesadnie. Za to wielki plus. Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że fabuła mocno przypomina mi inną książkę - „Na skraju załamania” B. A. Paris. Muszę przyznać, że widząc podobieństwa między obiema pozycjami, dość szybko rozwikłałam zagadkę. Książkę czyta się bardzo szybko. Co w mojej opinii jest też zdecydowanie na korzyść, to to, że rozdziały kolejno pokazują raz perspektywę Nicole, a raz Morgan. Dzięki temu poznajemy punkty widzenia obu bohaterek. Przyznam szczerze, że nie sądziłam, że książka ta wywrze na mnie aż takie wrażenie. Osoba Nicole to samo w sobie odbicie wielu kobiet, które zostały świeżo upieczonymi matkami. Pokazuje, jak miłość do dziecka, strach o jego bezpieczeństwo, potrafią często na tyle osłabić psychikę kobiety, że staje się ona obiektem manipulacji. W tym wypadku wyjątkowo okrutnej manipulacji. Uważam, że młode matki powinny sięgnąć po „Kobietę na krawędzi”, choćby po to, by zwrócić się o pomoc odpowiednio wcześnie. Bardzo polecam.

Książka "Kobieta na krawędzi" autorstwa Samanthy M. Bailey to niezwykle udany thriller psychologiczny. Od samego początku trzyma w napięciu sprawiając, że nie sposób się od niej oderwać. Myślę, że miłośnicy gatunku będą zachwyceni. Jeden dzień, dwie kobiety i spotkanie, które zmienia wszystko. Morgan od zawsze chciała mieć rodzinę. Niestety jej plany legły w gruzach wraz z samobójczą śmiercią Ryana. Tragedia, której doświadczyła i podejrzenia o współudział w defraudacjach męża spowodowały, że została całkiem sama, nie mogąc liczyć na wsparcie, nawet ze strony najbliższych jej osób. Nicole natomiast to silna, pewna siebie założycielka i dyrektor naczelna świetnie prosperującej firmy. Ma kochającego męża i wiedzie życie o jakim zawsze marzyła. Niestety nie może uwolnić się od ciążącego na jej sumieniu traumatycznego wydarzenia z przeszłości. W momencie gdy zostaje matką, dawne dzieje dają o sobie znać sprawiając, że Nicole zaczyna popadać w obłęd. Pewnego dnia, z pozoru dwie całkowicie różne i obce sobie kobiety spotykają się na peronie metra. Nicole przekazuje maleńką Quinn w ręce zszokowanej Morgan, a następnie rzuca się pod nadjeżdżający pociąg. Co tak naprawdę się wydarzyło? Czy można było zapobiec tragedii? Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką. Nie spodziewałam się, że będzie to aż tak dobry thriller psychologiczny. Nie dość, że trzyma w napięciu, to w dodatku porusza trudne tematy. Ukazuje macierzyństwo w mniej słodkiej odsłonie, gdzie każdy dzień wypełniony jest strachem o własne dziecko. To z kolei, tak jak u Nicole, może prowadzić do bezsennych nocy, nie pozostawiania dziecka samego nawet na chwilę, zaprzestania wychodzenia z domu i powolnego rozpadania się dotychczasowego życia na kawałki. To także książka, która pokazuje jak traumatyczne wydarzenia z przeszłości potrafią destrukcyjnie wpłynąć na nasze życie. Co więcej, jest to pozycja dająca do zrozumienia, że nie zawsze bliskie nam osoby są tymi, za kogo je uważamy. Fabuła pełna jest zwrotów akcji, bohaterowie ciekawi i barwni, a zakończenie zaskakujące. Książka dostarczyła mi szerokiego spektrum emocji, od niepokoju, poprzez szok i współczucie, aż po niedowierzanie. Jest to niewątpliwie pozycja skłaniająca do refleksji, o której nie da się szybko zapomnieć. Myślę, że spodoba się nie tylko miłośnikom gatunku. Polecam serdecznie. Za przedpremierowy egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak.

Nicole jest kobietą sukcesu. Zdobyła to, co sobie wymarzyła. Jest bogata, rozpoznawalna, spełnia się zawodowo i ma kochającego męża. Niestety ten świat zaczyna się sypać w momencie, gdy Nicole zachodzi w ciążę. List, który otrzymuje kobieta sprawia, że duchy przeszłości ponownie zaczynają ją atakować. Jedno zdanie - "Nie zapewnisz jej bezpieczeństwa" - wciąż rozbrzmiewa w głowie Nicole... Morgan przechodzi trudny czas w życiu. Niespodziewana śmierć męża i odkrycie jego tajemnic sprawiają, że trudno jej zacząć normalnie żyć. Pewnego dnia na peronie metra zaczepia ją kobieta z dzieckiem na rękach. Wszystko dzieje się bardzo szybko i zanim Morgan orientuje się co się dzieje, w rękach trzyma malutkie dziecko, a kobiety już nie ma... Sięgając po tę książkę oczekiwałam mocnych wrażeń i to właśnie otrzymałam. Pomysł na fabułę jest genialny. Tak samo zresztą jak wykonanie. Historia wciąga od pierwszej strony. Znajdziecie tu mnóstwo emocji, niebezpieczeństwa i niespodziewanych zwrotów akcji. Autorka pokazuje do czego może doprowadzić strach, samotność, zawiść i nieprzepracowane traumy. Taka mieszanka bardzo źle wpływa na psychikę człowieka i może doprowadzić do tragedii. Tak na prawdę do końca nie wiadomo kto za tym wszystkim stoi i o co w ogóle chodzi. Krok po kroku odkrywamy tę tajemnicę. Książka poprowadzona jest z dwóch perspektyw. Morgan pokazuje co dzieje się w chwili obecnej, natomiast Nicole opowiada co działo się kilka tygodni wcześniej. Ciekawie skonstruowana intryga nie pozwala odłożyć książki dopóki nie poznamy prawdy. Historia ta ma troszkę ponad 300 stron, w dodatku czyta się ją bardzo szybko. Można więc powiedzieć, że jest to zdecydowanie lektura na jeden wieczór. Co do zakończenia, zaczęłam domyślać się kto jest wszystkiemu winien, ale dopiero przy samym końcu. Są również momenty, które mnie zaskoczyły. Całość jest dokładnie przemyślana, a postaci świetnie wykreowane. Krótko mówiąc jest to bardzo dobry thriller psychologiczny, który z czystym sumieniem mogę Wam polecić.

Świetnie napisany thriller z bardzo dobrze przedstawionymi profilami psychologicznymi bohaterów. Książka zaciekawia dosłownie od pierwszej strony, gdzie zdesperowana matka podchodzi na peronie do obcej kobiety i mówi “ weź moje dziecko “, następnie skacze pod koła pociągu. Już wtedy wiedziałam, że mam do czynienia z powieścią dokładnie przemyślaną przez autorkę, która wciągnie mnie bezgranicznie. I tak właśnie było. Decydując się na przeczytanie miałam przeczucie, że ta książka mnie bardzo pozytywnie zaskoczy. Cieszę się, że po nią sięgnęłam. Fabuła poprowadzona jest naprzemiennie z perspektywy dwóch kobiet, Nicole oraz Morgan w dwóch płaszczyznach czasowych. Nicole, znerwicowanej matki, kochającej swoje dziecko ponad wszystko oraz Morgan, wdowa po Ryanie, która bardzo pragnie dziecka. Nicole otrzymuje list “ Jesteś morderczynią. Nie zapewnisz jej bezpieczeństwa “ następnie dzieją się dziwne rzeczy, natomiast Morgan, to ona stała na peronie, kiedy nieznajoma podeszła do niej, dała w ręce dziecko i wydarzyło się nieszczęście. No właśnie, co tak naprawdę się stało? Co działo się w świecie Nicole, która z każdym dniem popada w coraz większy obłęd? Fabuła poprowadzona na zmianę to cwany zabieg, autorka z premedytacją kończy każdy rozdział w takim momencie by rozbudzić naszą ciekawość do czerwoności. W rezultacie czytamy nie mogąc się oderwać. Czytamy by odkryć coraz więcej tajemnic, zrozumieć co się dzieje w życiu Nicole i dlaczego to właśnie Morgan została wplątana w sieć niebezpiecznych intryg. Elementy układanki z każdym rozdziałem układają się w całość. Dowiadujemy się szokujące prawdy i nie możemy otrząsnąć się z szoku poznawszy zakończenie. Niepozorna, estetyczna okładka skrywajaca petardę! Gorąco polecam. Jeśli jesteś fanem thrillerów psychologicznych, z ciekawymi postaciami to koniecznie przeczytaj. Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony! 🖤