Katharsis (okładka  miękka, wyd. 07.2021)

To kolejna książka p.Jacka Ostrowskiego. Mam nadzieje, że tak samo jak poprzednie będzie świetnym kryminałem napisanym tak, że czyta się go z zapartym tchem.

Dobrze napisana książka, i zupełnie coś innego. Warto polecam.

Bardzo ciekawa!

Średnia

Polecam

Super

IG: slowo.o.ksiazce: Veronica prowadzi hotel Erynia, który przejęła po swoim ojcu. Pewnego dnia do hotelu przybywa tajemniczy mężczyzna z nietypową acz hojną propozycją, który oprócz samej oferty zdaje się wiedzieć o jej rodzinie więcej niż ona sama. Veronica miałaby wynająć cały hotel piątce gości na okres dwóch tygodni za kilkadziesiąt tysięcy euro. Samych gości nie można o nic pytać ani spełniać nietypowych próśb, poza standardowe czynności. W momencie kiedy Veronica zawiązuje umowę z tajemniczym mężczyzną o imieniu Gabriel, wszystko się zmienia... Mam pewien problem z Katharsis, bowiem podobał mi się pomysł na fabułę, język i tempo powieści, a jednak czegoś mi tu zabrakło. Tak naprawdę jestem lekko rozczarowana samym finałem, nieco tajemniczym nie do końca oczywistym. Owszem mam swoje przemyślenia względem pewnych wątków, ale wolałabym, żeby niektóre rzeczy zostały na koniec podane na tacy. Nic nie poradzę, że jestem prostym człowiekiem i lubię wiedzieć wprost co i jak. Na samym początku było mi ciężko wgryźć się w samą historię, ale kiedy już zaskoczyło to siedziałam do późnej nocy. Bardzo ciekawie nakreślona zarówno postać Veroniki jak i gości, dla których autor miał indywidualną historię. Każdy z nich był na swój sposób inny i jakże intrygujący. Rozdziały stanowiły odliczanie czternastodniowego turnusu w Erynii, a wątki były poprowadzone tak, aby czytelnik czuł pewien niedosyt i chciał wiedzieć więcej. Jak już wcześniej wspomniałam lekkość pióra autora to zdecydowany plus i na pewno będę chciała poznać inne jego książki, które zostały wydane. Nie wiem do końca czy jest to thriller czy kryminał, ale na pewno jest to historia owiana gęstą i mroczną tajemnicą, która oplata każdego , bohaterów i nie odpuszcza aż do samego końca. Katharsis to historia o wyrzutach sumienia, które w końcu pochłonął prędzej czy później każdego z nas.

Powieść „Katharsis” to moja pierwsza styczność z piórem Jacka Ostrowskiego i zdecydowanie udana. Z pewnością nie spodziewałam się tak niecodziennej fabuły tchnącej atmosferą tajemniczości i podszytej niepokojem, a jednocześnie dającej tyle impulsów do przemyśleń. Z jednej strony jest to historia właścicieli rodzinnego hotelu w słonecznej Toskanii, ze zdarzeniami z przeszłości, które zaczynają wybijać się ponad bieżące trudności, z drugiej przedziwna gra, którą dla pięciorga gości hotelowych zgotował tajemniczy Gabriel Trevato. Kim jest mężczyzna, który tyle wie o ich najskrytszych tajemnicach i czemu się nimi interesuje? Dzięki niemu również Veronika, właścicielka hotelu zaczyna poznawać mroczną przeszłość swojej rodziny, którą dotychczas przed nią skrywano. Poznajemy historię każdego z gości, którzy nie trafili tu przez przypadek. Przedstawiając nam kolejno ich przeszłość autor zwraca uwagę czytelnika na ludzkie okrucieństwo wynikające z władzy, chciwości, wynaturzenia czy fanatyzmu i argumenty jakimi próbują usprawiedliwiać swoje bestialskie czyny. Pokazuje również, że każdy czyn ma swoje konsekwencje, a demony przeszłości w ten czy inny sposób kiedyś dościgną każdego. Nie każdy jednak będzie w stanie pojąć swoje winy, zrobić rachunek sumienia, czy dostąpić wybaczenia. To bardzo niepokojąca i nieoczywista historia, która obnaża skomplikowaną ludzką naturę odzierając z naiwnej wiary, że zło wyrządzane przez człowieka jest przede wszystkim determinowane okolicznościami, w których się znalazł, a nie jego wewnętrznym mrokiem.