Kaszka z mlekiem. Zwykłej matki zabawne wzloty i gwałtowne upadki (okładka  miękka, wyd. 09.2018)

Bardzo fajnie napisana książka. Bardzo prawdziwa i dobry humor.

Bardzo fajnie napisana książka. Polecam

Rodzic nieidealny. Rodzicielstwo od kuchni ;) Poziom realizmu = level expert! A nawet level hard :) Aż chciałoby się powiedzieć: samo życie! I dokładnie tak w tej książce jest, bo bycie mamą lub tatą to nie tylko idylla i sielanka, a czasem wręcz przeciwnie... W momentach zwątpienia to niemal droga przez mękę, przekleństwa cisnące się na usta, notoryczny brak snu; jest to wręcz stan umysłu, w którym odpoczynek i domowy porządek urastają do rangi pojęć abstrakcyjnych ;) Sarah Turner napisała ten bestseller (ilość sprzedanych egzemplarzy bez wątpienia kwalifikuje książkę do tej właśnie kategorii) nie w oparciu o sielankowe opowiastki, lecz w oparciu o samą prawdę. A prawda ta to nie tylko radość biorąca się z faktu posiadania potomka, ale także kryzysy, nieprzespane noce, wieczny bałagan, choroby, a w późniejszych etapach ciągła walka wychowawcza o egzekwowanie u Małej Pociechy wpojonych nauk. Czasem to walka z wiatrakami ;) Wszystko zaś okraszono w książce sporą dawką humoru - również tego sytuacyjnego :) "Dziecko będzie twierdzić, że 'brzuszek jest pełny' i nieufnie zerkać na talerz pełen warzyw, ale dziwnym sposobem zawsze znajdzie miejsce na porcję budyniu." Mały cytat, a jaki życiowy! ;) A to tylko jedna z wielu odsłon uroków rodzicielstwa. To bez wątpienia całkiem inny etap życia dla każdego z domowników i członków rodziny, pewne jest bowiem jedno: pojawiene się dziecka zmienia absolutnie wszystko. Osobiście wcale mnie nie dziwi, że książka ta odniosła sukces. Przytłaczająca większość poradników parentingowych daje dobre rady, podaje na tacy proste z pozoru rozwiązania, a wszelakie sytuacje kryzysowe omawia bardzo zdawkowo, przeważnie tylko ślizgając się po temacie. Do tego większość poradników odarta jest z wszelkiego życiowego realizmu dotyczącego rodzicielstwa. Z tą książką jest zupełnie inaczej i w tym właśnie tkwi jej siła. Sarah Turner nie owija w bawełnę i pisze po prostu "jak jest". W każdym tego słowa znaczeniu. I lojalnie uprzedza, że nic już nie będzie (raczej nigdy) takie samo jak przed pojawieniem się dziecka; od etapu ciąży poczynając, przez pierwsze trudne miesiące, aż po dalsze etapy, w których dziecko dorasta, a istniejące problemy wprawdzie się zmieniają, ale bynajmniej nie znikają. Nie brak w tej książce chwil zwątpienia, nerwowych momentów, nawet sytuacyjnych załamań... Sama prawda po prostu :) Z drugiej jednak strony jasna strona tego wszystkiego też została przez autorkę pokazana. Nie można bowiem zapominać, że ten Mały Człowieczek to cząstka nas samych, która - pomimo problemów i kryzysów - jest wielką radością i szczęściem w czystej postaci :) Jako ojciec świetnie rozumiem wszystko, o czym Sarah Turner pisze na kolejnych stronach. I z tego poziomu GORĄCO Wam tę książkę polecam, niezależnie od tego, czy macie już dzieci, czy na nie oczekujecie, czy też dopiero planujecie ich posiadanie. "Książka prawdę ci powie" - z tym zdaniem w odniesieniu do tej lektury zgadzam się w stu procentach :) Dziękuję Wydawnictwu Bukowy Las za egzemplarz recenzencki. Recenzja także na: https://cosnapolce.blogspot.com/2018/12/kaszka-z-mlekiem-zwykej-matki-zabawne.html

Potrzebowałam tej książki niczym ciepłej kawy wypitej w ciszy wlewającej mi się do uszu. Poważnie. Ta pozycja trafiła w moją czułą strunę, nie wspominając o ciężkim przez ostatnie wydarzenia czasie. Włosy chyba mi osiwieją, a importer melisy powinien dać mi zniżkę za zaszczytne miano "stałego klienta". Może chociaż jakiś rabat? Drogie mamy lub przyszłe mamy - to książka dla Was. To książka, którą należy przeczytać. To ta pozycja, która powinna pierwsza trafić w Wasze ręce zanim jeszcze zdecydujecie się na swojego małego "następcę tronu", powinna mieć pierwszeństwo przed jakimikolwiek poradnikami dotyczącymi rodzicielstwa. "Macierzyństwo bez lukru" oraz "mówimy jak jest" - dwa w jednym. Wracając natomiast do samej książki: Sarah Turner to autorka dość popularnego w UK bloga parentingowego, bloga dość nietypowego, bo ta mama dwóch synów dzięki się z czytelnikami faktami, obawami, radościami i smutkami, wzlotami i upadkami w zakresie rodzicelstwa. Jeśli spodziewasz się poradnika, tutaj go nie znajdziesz, to raczej luźne uwagi i spostrzeżenia, jakie autorka wysnuła poprzez kilka lat bycia mamą dwójki dzieci. Czasem jest gorzko, czasem słodko, czasem natomiast brutalnie, a nawet niesmaczne - i właśnie to mi się podobało, bo Sarah pokazuje tą realistyczną stronę macierzyństwa bez sztucznej otoczki "radzenia sobie", "perfekcjonizmu", "grzecznych dzieci" i "idealnej, jak na obrazku rodziny". To do mnie trafiło, a nawet sprawiło, że mocno się z autorką utożsamiam. Przez większą część książki czułam, jakby Sarah była przy mnie i pisała tę książkę o mnie i moich codziennych trudnościach. Zgadzam się niemal z każdym słowem autorki bloga "The Unmumsy Mum". Było kilka zgrzytów, stąd ocena o stopień niżej, lecz gdyby nie pewne drobnostki, które dla mnie są nie do pomyślenia w kwestiach zdrowotnych byłaby maksymalna ocena tej pozycji.

„Kaszka z mlekiem” to książka z ogromną dawką poczucia humoru, otwartości i rożnych anegdot z życia mamy. Ja mamą nie jestem, ale nie jednokrotnie płakałam przy tej pozycji, głównie ze śmiechu. Dodatkowo już na zapas wiem, czego mogę spodziewać się w momencie, gdy już zostanę oficjalnie rodzicielką. I dziwie się sobie, że nadal nie rozmyśliłam się z posiadania potomka :) Bardzo podobało mi się, że autorka otwarcie, bez owijania w bawełnę, opowiadała o tym, że ciąża wcale nie jest taka piękna, a ciągłe przewijanie i karmienie wcale nie jest tym, o czym marzą wszystkie młode mamy. Świetna historia, w której Sarah śmiało mówi, że chciało by się czasem zrobić pauzę, bo kurka, nie oszukujmy się, ale każdy z nas ma jakaś wytrzymałość. Zaznacza, że nie ma się czego wstydzić, że wstało się lewą nogą i ma się ochotę krzyczeć, że to nie robi z Ciebie, jako mamy, gorszego człowieka. Świetna książka, z genialną oprawą graficzną. Z prawdą, której wiele matek się wstydzi i nie mówi w obawie, że ktoś je oceni lub w ogóle uzna za wyrodne. Ja natomiast mogłam dowiedzieć się, że przeżywanie negatywnych emocji – zmęczenia, frustracji czy nie zadowolenia to coś, z czym nie trzeba się co prawda obnosić, niczym kura z pierwszym jajem, ale też nie chować tego w siebie, bo to kiedyś wybuchnie, a przecież macierzyństwo wcale różami usłane nie jest. Oczywiście dobre i pozytywne opowiastki także tutaj znajdziemy, aczkolwiek nie jest to przewodnik, to raczej rodzaj pamiętnika, w którym wszystkie chwyty są dozwolone :)