Janis. Życie i muzyka (okładka  twarda, wyd. 10.2020)

Wspaniała biografia. Lekko się czyta. Mnóstwo szczegółów z dzieciństwa Janis. Wiele wspomnień udostępniła jej siostra. Wyłania nam się obraz wrażliwej, wręcz kruchej dziewczyny, która nie pasowała do obrazka, przez co została odrzucona , najpierw przez rówieśników z małego miasteczka, później rodziców. Te wydarzenia ją ukształtowały i bolały przez całe jej krótkie życie. Moim zdaniem jedna z najlepszych biografii ever.

Bardzo lubię książki z tej serii Czarnego Wydawnictwa. Mam ich z resztą kilka. Książka napisana przystępnym językiem. Czytałoby się ją szybciej, gdybym nie sprawdzała utworów, czy ludzi opisanych w książce. Ciekawa postać, ciekawy temat - polecam, jak ktoś lubi Janis.

Zaczynam czytać biografia jak biografia. Jak chcesz coś wiedzieć to musisz przeczytać. Co do wydania to fatalne papier prawie toaletowy, druk drobny jak dla orłów .

Moim zdaniem albo słabo napisana albo kiepsko przetłumaczona. Nuda. Nie polecam

Uwielbiam czytać biografie, a te o sławnych muzykach to już w ogóle uciecha dla moich oczu. Dlatego gdy zobaczyłam, że Wydawnictwo Czarne (które cenię za naprawdę dobre i rzetelne publikacje), wydało książkę poświęconą tej charyzmatycznej wokalistce, zapragnęłam ją przeczytać. I choć przyznam szczerze, że Janis nigdy nie była moją ulubioną piosenkarką, to ta książka sprawiła, że trochę inaczej postrzegam teraz jej twórczość i życiowe wybory. Janis od najmłodszych lat pragnęła akceptacji i uwagi. Jako pierwsze dziecko Setha i Doroty Joplin, czuła się szczęśliwa i kochana. Wraz z pojawieniem się jej siostry, a później również brata Michaela, jej poczucie bliskości z rodzicami malało. Dziewczynka ogromnie potrzebowała zainteresowania ojca, który zawsze chciał mieć syna, więc pojawienie się na świecie Michaela było dla niej tym trudniejsze. Nauczona w domu, głośno wyrażała swoje opinie. Ta cecha wpłynęła na odrzucenie jej przez rówieśników, którym nie spodobało się, gdy sprzeciwiła się segregacji rasowej, panującej w tamtych czasach, w większości stanów. Choć tak bardzo potrzebowała akceptacji, jej wybuchowy temperament sprawiał, że na zaczepki odpowiadała wulgarnie, co wcale nie ułatwiało jej zdobycia przyjaciół. Trzymała się raczej z grupką chłopców, którzy nie cieszyli się najlepszą opinią i to przy nich ujawnił się jej talent muzyczny. Choć początkowo Janis chciała swoje życie poświęcić malowaniu, to gdy jej wokalne występy spotkały się z uznaniem ze strony bliskich znajomych, zdecydowała się swoje życie związać z muzyką. Śpiewanie zapewniało jej tak upragnioną sławę i podziw tłumów. W końcu nie czuła się wyrzutkiem, a osobą ważną, lubianą wręcz podziwianą. Jednak nawet w tłumie można być samotnym i tego również doświadczyła Joplin. Kilka zawodów miłosnych sprawiło, że jej marzenie o normalnej rodzinie i domku z białym płotkiem, ustąpiło miejscu muzyce i karierze. Muzyka nigdy jej nie zdradziła i to do niej zawsze wracała, by poczuć ukojenie, po miłosnych rozczarowaniach. Również alkohol i narkotyki miały w sobie czarodziejską moc zaklinania rzeczywistości. Przynamniej do czasu. Z książki wyłania nam się obraz kobiety, która ogromnie chciała być kochana i akceptowana. Za swoje odważne poglądy i zachowania, które oburzały ówczesne społeczeństwo, Janis stała się outsiderką. Ukojenie znajdując w alkoholu, narkotykach, a przede wszystkim w muzyce. Ta ostatnia prowadziła ją przez życie, sprawiając jej ogromną radość i siłę do działania. Dzięki miłości fanów, Joplin poczuła się kimś znaczącym i jej potrzeba uwielbienia została zaspokojona. Jednak ból duszy i samotność wracały wraz z zejściem ze sceny. Czytając książkę jesteśmy świadkami narodzin gwiazdy muzyki bluesowej, ale też jej szybkiego końca, i to w momencie, gdy jej kariera nabierała tempa. Książkę czyta się z naprawdę ogromną ciekawością, a gdy do tego jeszcze w głośnikach pojawi się ten niesamowity głos Joplin, to przenosimy się w zupełnie inną rzeczywistość. Całość sprawia, że i ja poczułam się jak członek grupy, razem z nimi przeżywając emocje towarzyszące podczas koncertów i szalonych imprez, w których Janis brała udział. Zdaję sobie sprawę, że książka nie przypadnie do gustu każdemu, tak samo jak i sama jej bohaterka. Ale myślę, że każdy szanujący się miłośnik rocka czy bluesa powinien się z nią zapoznać.

*** ,,Chcę być kimś więcej niż wokalistką rockową.Chcę mieć rodzinę.Chcę wyjść za mąż." *** Pomimo sławy i romansów tak naprawdę pragnęła uczucia i akceptacji rodziców. O kim mowa? O charyzmatycznej wokalistce,buntowniczce,imprezowiczce i gwieździe San Fransisco A także o osobie pełnej kompleksów,która w głębi duszy marzy o codzienności bez narkotyków. O zwierzęciu scenicznym,które rozkwita w blasku jupiterów i które dąży do sławy i pochlebstw. O kobiecie,która będąc na szczycie,osiągnęła dno. Przed Państwem Janis Joplin. Holly George-Warren,jedna z najlepszych dziennikarek muzycznych poprowadzi Was wnikliwie przez jej burzliwy życiorys,gdzie znajdziecie sporo zdjęć,fragmenty listów i pamiętników gwiazdy. Poznacie jej rodzinę,przyjaciół,kochanków i wyjdziecie na spotkanie przedwczesnej śmierci przez przypadkowo wziętą za dużą dawkę heroiny. Ta dziewczyna miała zaledwie 27 lat i wszystko co najlepsze przed sobą.. Strasznie to było smutne i jednocześnie bliskie memu sercu.Momentami odnajdywałam w Janis cząstki samej siebie. Moim zdaniem to,co zrobiła tutaj autorka,to był kawał dobrej roboty i jeśli Wy też chcecie poznać Janis trochę bliżej,to zapraszam do czytania.