Inna opowieść wigilijna (okładka  miękka)

Świetna książka, przypomina jak miłe potrafią być święta Bożego Narodzenia, że każdy może się zmienić. Polecam przeczytać

„Czy możesz mi powiedzieć, z kim powinniśmy się skontaktować, żeby pomóc komuś stać się lepszą osobą?”[1]. Elizabeth Ann Scarborough wraz z bohaterami powieści „Inna opowieść wigilijna” wytypowała Ebenezera Scrooga. Myślę, że całkiem niezły wybór. Wszak jego metamorfozę zna praktycznie cały świat. Nawet jeżeli nie czytaliście dickensowskiego pierwowzoru to możecie znać tę historię z licznych adaptacji filmowych, teatralnych, animowanych, a może wy lub wasze dzieci wystawialiście ja w szkolnym przedstawieniu. Przekonajmy się, czy słynny sknerus pomoże karierowiczce Monice Banks. Kieruje ona międzynarodową korporacją, a praca to jej życie. Takie podejście odbija się na pracownikach, dla których firma – według szefowej – powinna być numerem jeden. Nie mają czasu na święta, bo goni ich ważny projekt – Monika jest nieugięta. A wtedy pojawia się on i wywraca pracę do góry nogami. Elizabeth Ann Scraborough napisała powieść opartą na schemacie znanym z „Opowieści wigilijnej” Dickensa, jednak wyraźnie go uwspółcześnia. Akcja dzieje się w korporacji, a wędrówka przez przeszłość, przyszłość i teraźniejszość przenosi się do cyfrowego świata. Całkiem fajnie pisarka sobie to wykombinowała. Oddała ducha obecnych czasów sięgając po takie obrazy, jak pęd za pieniądzem, kariera za wszelka cenę i nowe technologie. W tym wszystkim pochyla się nad główną bohaterką przyglądając się: kim była?, kim się stała?, kim będzie? Zastanawia się, czy wartości, które zaczynają kreować nasze życia są faktycznie najważniejsze. Zrobiło się patetycznie. O fuj! Nie znoszę patosu i nie o patos w „Innej opowieści wigilijnej” chodzi. Książka ma charakter komedii obyczajowej. W fabułę zostają wplecione humorystyczne akcenty. Jako przykład mogę przytoczyć scenę, kiedy pracownicy firmy zarządzanej przez Monicę myślący, że Scrooge jest wirusem/programem komputerowym komentują brak możliwości wybrania innego święta niż Boże Narodzenie. Padają komentarze typu: „(…) nie prezentuje szczególnej różnorodności kulturowej”[2], „Litości, to wiktoriański anglik. Czego od niego chcesz (…)?”[3], „To bardzo eurocentryczny program (…)"[4], "(…) coś nadnaturalnego nie zalatywałoby tak mocno dominującą kulturą”[5]. Generalnie jest to sztampowa amerykańska komedia łącząca zabawne dialogi ze smuteczkiem, skumulowanym w głównej postaci, zmierzająca do morału na temat tego co ważne. Efekt, który uzyskała Elizabeth Ann Scarborough, jest bardzo zadowalający. Jest lekko i zabawnie, ale nie „słodko-pierdząco”, a do tego całkiem mądrze, chyba. I nie pisze tego, jakaś maniaczka Bożego Narodzenia. Raczej uważam, że każde święta są dobrym pretekstem do zacieśniania rodzinnych więzi. Wspomnieć jeszcze chciałam o jednym detalu, który bardzo lubię - reakcje Scrooga na „przyszłość”. Jak angielski gentleman zareagował na kuse spódniczki i krótkie włosy? Autorka mogła uczynić go bardziej zagubionym lub uwydatnić lepiej różnice w wysławianiu się, ale ogólnie wyszło całkiem zabawnie. Zresztą to jest tak cudownie wdzięczy motyw, że musi generować śmieszne sytuacje. Super, że o nim pomyślano. Może Elizabeth Ann Scarborough nie napisała arcydzieła na miarę Charlesa Dickensa, ale udanie wykorzystała historię, którą kultura (a nawet popkultura) mu zawdzięcza. Stworzyła własną wizję wędrówki przez przeszłość, teraźniejszość i przyszłość uwzględniając w niej zmiany kulturowe i postęp technologiczny. Powieść „Inna opowieść wigilijna” mogę polecić tym, którzy szukają lekkiej, zabawnej świątecznej książki. Takiej w stylu amerykańskich komedii. [1] Elizabeth Ann Scarborough , „Inna opowieść wigilijna”, tłum. Piotr Kucharski, Poznań 2022, s. 24. [2] Tamże, s. 112. [3] Tamże. [4] Tamże. [5] Tamże, s. 113.

Książka ukazała się 22 listopada nakładem Wydawnictwa Zysk i S-ka „Inna opowieść wigilijna” Elizabeth Ann Scarborough nawiązuje do znanego utworu Charlesa Dickensa, ale jej akcja rozgrywa się współcześnie w Seattle. W erze komputerów duchy mają się jednak świetnie i w dodatku nieźle potrafią namieszać w życiu zabieganych Amerykanów. Jest tajemniczo, ale też zabawnie i wzruszająco, dlatego czyta się tę powieść szybko i z przyjemnością. Monica Banks to właścicielka i szefowa międzynarodowej korporacji. Jest znana z pracoholizmu i bezwzględności wobec podwładnych, którzy nazywają ją pogardliwie Mamonią. Gdy okazuje się, że ważny projekt nie został sfinalizowany, Monica każe w Wigilię zostać pracownikom w biurach tak długo, aż skończą. Nie liczy się z tym, że ludzie mają różne plany, gdyż sama nie obchodzi żadnych świąt. W wigilijny wieczór wydarza się jednak coś, w co Monica długo nie może uwierzyć – z jej komputera przemawia duch. I to nie byle jaki, gdyż okazuje się nim Ebenezer Scrooge unieśmiertelniony na kartach literatury przez Dickensa! Gdy wreszcie kobieta rozumie, że to nie żart, wydarzenia zaczynają płynąć jak lawina. Scrooge, mimo iż jest dziewiętnastowiecznym dżentelmenem i początkowo nieswojo czuje się w XXI wieku, szybko adaptuje się do nowej rzeczywistości i wkracza w życie bohaterki z siłą huraganu. To dzięki niemu Monica będzie miała okazję wrócić do Bożego Narodzenia sprzed wielu lat, gdy ciężko pracowała, by po śmierci rodziców utrzymać siebie i brata. Zobaczy też swoją potencjalną przyszłość oraz wigilijne spotkania odbywające się w domach jej znajomych… Jakby tego było mało, przebudzony duch Scrooge’a objawi się również pracownikom Mamonii. Oj, będzie się działo! „Inna opowieść wigilijna” to historia opowiedziana lekko, ale z przesłaniem takim jak książka Dickensa. To również satyra na konsumpcyjny i korporacyjny styl życia. Przy okazji autorka pokazuje współczesne bożonarodzeniowe święta jako wydarzenie odarte z duchowości, a nawet zwykłego ludzkiego ciepła. Dla wielu firm to okazja robienia interesów, wyprzedaży, kuszenia tandetnymi błyskotkami albo niewiarygodnie drogimi prezentami, które nieraz mają zagłuszyć trwającą miesiącami obojętność, brak zaangażowania czy zainteresowania. Bohaterowie spędzają święta w różny sposób. Jedni są z rodziną, inni wybierają samotność; jedni kupują nowe domy z basenami i wybierają się na ekskluzywne wycieczki, inni jedzą na świąteczne śniadanie takie same naleśniki jak co dzień i martwią się widmem utraty pracy… Obserwujemy te obrazki wraz z główną bohaterką, która dopiero dzięki gościowi z zaświatów odkrywa problemy, z jakich wcześniej nie zdawała sobie sprawy. Całość napisana jest lekko, ale z dbałością o język i styl. Ciekawe są różne odniesienia do literatury, nie tylko twórczości Dickensa, co dla książkowych moli na pewno jest gratką. Zakończenie, mimo iż jest przewidywalne, nie psuje całości, bo czytelnik chyba cały czas ma świadomość, jaki finał będzie miała ta wigilijna opowieść. Polecam szczerze. Beata Igielska

Kto mnie zna, ten wie, że jestem ogromną fanką „Opowieści wigilijnej”. Czytam ją co roku, poznając ją za każdym razem od nowa. Nie szczędzę sobie również ekranizacji filmowych, tak więc śmiało mogę stwierdzić, że poznałam wiele jej wersji. Kolejna odsłona klasyki nie została pominięta przeze mnie. Tym razem postanowiłam skusić się na nowość Wydawnictwa Zysk i S-ka. Książka opowiada o losach Moniki Banks, dla której kariera, sukces i finanse są najważniejsze. Wieczna pesymistka, dla której dobro innych nie ma znaczenia. Liczy się zysk, zysk i jeszcze raz zysk. Coś Wam to mówi? Schemat zaczerpnięty z „Opowieści wigilijnej” Charlesa Dickensa został wzbogacony o jedną, istotną sprawę. Akcja toczy się w czasach współczesnych, a głównym atrybutem jest komputer. Za sprawą pewnej małej, ale bardzo mądrej dziewczynki powstaje „gra” komputerowa, której gospodarzem jest nikt inny jak Ebenezer Scrooge. Tym razem jednak wciela się w ducha świąt, którego celem jest nawrócenie Moniki i przywrócenie jej wiary w święta. Pierwszy rzut oka na tekst i opis sprawił, iż wysunęła wniosek, iż książka będzie bardzo ciekawa. Na palcach jednej ręki mogłabym wymienić wydania czy wersje, które nie skradły mojego serca. I ta wersja wędruje na tą krótką listę. Czytała ją trochę z przymusu, a trochę z zaciekawieniem. Zanim skupie się na plusach, kilka moich negatywnych odczuć… Autorka stara się przedstawić Monikę jako główną bohaterkę, jednak w tej historii jest tak mało Moniki, iż chwilami zastanawiałam się kto faktycznie gra pierwsze skrzypce. W całym opowiadaniu pojawia się tylu bohaterów pobocznych, jak np. pracownicy firmy komputerowej, że wytrącało mnie to z rytmu. Nie mogłam się skupić na głównym wątku. Użycie komputerów jako źródła transportu ducha świat jest świetnym pomysłem, niemniej nie mogłam jednak pozbyć się odczucia, że w połączeniu z tym wszystkim, o czym wspomniałam wcześniej, powstawał chaos. To, co mnie ujęto w tej historii, to postać Ebenezera Scrooge‘a. Opowiadał on o tym, jak zmieniło się jego życie po sądnym Bożym Narodzeniu, aż do momentu pożegnania się z ziemskim życiem. Dobrze znane jest zakończenie klasyka, tak więc uchylenie rąbka tajemnicy dalszych losów Ebenezera jest bardzo dobrym pomysłem, czego szczere gratuluję. Niestety ten jeden element nie jest w stanie zmienić mojej opinii. Reasumując: nie wybaczyłabym sobie, gdybym nie skusiła się na tę książkę. Jednak po lekturze mogę szczere powiedzieć, że nie był to najlepszy wybór. Niby miło było wrócić do klasyki, ale ta wersja mnie nie porwała. Jeżeli ktoś lubi eksperymenty, to polecam. Ja jednak cenię sobie spokój w książkach, a jedyne co wyniosłam z lektury „Innej opowieści wigilijnej”, to wszechogarniający chaos, którego wolałabym unikać, szczególnie w takim czasie, jak obecny. Papierowy Bluszcz

Na pewno z nas zna lub chociaż słyszał o ponadczasowej klasyce Dickensa "Opowieść wigilijna". Tym razem wydawnictwo Zysk i S-ka wydało podobną książkę, ale osadzoną w erze komputerów i pogoni za pieniędzmi. Głowna bohaterka to Monika Banks, dyrektorka naczelna międzynarodowej firmy komputerowej, Databanks. Firmę tę odziedziczyła po swoim bracie Dougu. Jest pracoholiczką. Swoje zadania wykonuje z niezwykłą dbałością i tego samego oczekuje od swojego zespołu. Jej domem jest praca. Nie istnieje coś takiego jak rodzina i miłość. Tylko w pracy czuje się spełniona. Nadchodzi Wigilia i wszyscy w firmie myśleli, że dostaną wolne i trochę odpoczną. Monika niestety ma inne plany i odmawia udzielenia im urlopu tym dniu. Grupa programistów rozpoczęła bowiem ciekawy projekt, który miał doprowadzić do rozwoju firmy. Zbliża się koniec roku, a aplikacja nadal nie działa. Po rozmowie z swoimi podwładnymi, wraca do swojego biura. W swoim komputerze odkrywa dycha, Ebenezera Scrooga. Tego samego, co w oryginalnej wersji „Obwieści Wigilijnej”, Był on samotnikiem, który myślał tylko o pomnażaniu swojego majątku. Nie jest to jedyny duch w tej opowieści. Występuje również tutaj duch Duch Douga Banksa, który nawiązuje kontakt z siedmioletnią Tiną Timmons. To oni wspólnie, stworzyli aplikacje przywołująca Ebenezera Scrooga i teraz to on zabiera ją w podróż w głąb siebie. Poznajemy dzieciństwo Moniki, to jak dorastała i zaczęła się zmieniać. Później będziemy świadkami jej dorastania i straty bliskich. Podróż ta, pozwoli nam lepiej zrozumieć postępowanie kobiety. Książę czyta się bardzo szybko. Napisana jest prostym językiem. O ile znanego klasyka nie za bardzo lubię, tak „Inna opowieść Wigilijna”, porwała mnie od pierwszych stron. Może dlatego, że porusza ona aktualne problemy i bardziej odzwierciedla dzisiejsze czasy. Główna bohaterka została bardzo dobrze wykreowana. Autorka świetnie pokazała jej zarówno dorosłą postać, jak i dziecięcą. Bardzo ciekawym i udanym zabiegiem było nawiązanie tutaj do oryginalnej wersji, poprzez wprowadzenie postaci Ebenezera Scrooga. Autorka porusza wiele trudnych tematów: niepełnosprawność, biedy, tworzenie programów uniemożliwiających awans społeczny i wyzysk w pracy oraz wiele innych. „Inna opowieść Wigilijna” to na pewno książką poruszającą i skłaniającą do refleksji nad własnym życiem. Jej zakończenie pomimo, że jest przewidywalne nie wpływa na całościowy odbiór. Komu polecam książkę? Na pewno tym co nie bardzo przepadają za oryginalną wersją „Opowieści Wigilijnej”. Według mnie powieść osadzona w erze komputerów jest o wiele lepsza niż ta pochodząca sprzed 200 lat.

„Nie ma lepszego sposobu pobudzenia dobroci w ludziach, niż traktować ich tak, jakby byli dobrymi ludźmi”. Gustaw Radbruch Opowieść o człowieku, którego zmieniła jedna gwiazdka, powstała z potrzeby spłacenia karcianych długów w roku 1843. Od tamtej pory, gdy pierwsze sześć tysięcy egzemplarzy rozeszło się w ciągu trzech dni, powieść zostawała wielokrotnie wznawiania, ekranizowana oraz wystawiana na deskach teatrów, aby i dziś uczyć nas bezinteresownej dobroci serca. Opowieść wigilijna Charlesa Dickensa wywołała wielkie poruszenie, sprawiając, że wielu pisarzy poszło w ślady autora i postanowiło napisać swoją wersję niesamowitej, świątecznej historii. Już niedługo przeżywać będziemy kolejne Święta Narodzenia Pańskiego, przed którymi w księgarniach mamy wysyp pozycji pisanych specjalnie pod ten czas. Nie inaczej, jest z najnowszą książką Pani Elizabeth Scarborough i jej pozycją Inna opowieść wigilijna. Napisana na wzór dzieła Pana Dickensa, umieszczona w czasach współczesnej cyfryzacji, przyciąga powtarzającą się tematyką, która mimo tego, że może wydawać się oklepana, nadal zachwyca. Nasza bohaterka Monica jest pracoholiczką, w której życiu nie ma miejsca na miłość, dom czy rodzinę. Całe dnie spędza w pracy, nie dostrzegając nic poza nią. Kobieta z sercem jak lód w wigilię odmawia swoim pracownikom urlopu, czym budzi do życia ducha zamieszkującego jej komputer. Niespodziewanie okazuje się, że jest nim nie kto inny tylko sam Ebenezer Scrooge, bohater najpopularniejszej powieści świata. Przebudzony ze snu mężczyzna, odkrywa, że świat bardzo się zmienił od jego ostatniej na nim bytności, a przekonanie Moinici do przyjęcia ducha hojności, miłości i przebaczenia będzie nie lada wyzwaniem. Powieść obyczajowa, która przypomina nam, jacy powinniśmy być nie tylko w święta. Ciepła, dowcipna, napisana w bardzo inteligentny sposób po raz kolejny udowadnia nam, że warto być dobrym człowiekiem. Nie znajdziemy tutaj zwrotów akcji, przygody i zgrai nieprzeciętnych bohaterów. Książka Pisarki to klasyk w nowoczesnym wydaniu, który ma otworzyć nasze serca na drugiego człowieka. Napisana lekko i przyjemnie napełnia nas nadzieją, na lepsze jutro i pomaga zachować równowagę między tym, co łatwe, a tym, co słuszne. Czytanie Innej opowieści wigilijnej sprawiło mi wiele przyjemności. Pani Scarborough poruszyła archetyp, pod zupełnie nowym kątem nadając mu świeżości i nieprzeciętności, jednocześnie wplatając w treść bohatera, o którym słyszały nawet dzieci. Połączenie to okazało się strzałem w dziesiątkę. Myślę, że zapewni Wam kilka niezwykle wartościowych, oraz przyjemnych godzin.

Ależ ja czekałam na premierę tej powieści! Uwielbiam wszystkie książki z motywem świąt Bożego Narodzenia a te, które odświeżają w jakiś sposób moją ukochaną "Opowieść wigilijną" zawsze stawiam na pierwszym miejscu. "Inna opowieść wigilijna" zapowiadała się na intrygującą lekturę w dobie naszych czasów a ostatecznie okazała się sympatyczną przygodą do której z przyjemnością wrócę przy okazji kolejnych świąt. Ebenezer Scrooge powraca, by tym razem samemu głosić konkretne wartości. Oczywiście tylko te pozytywne! Przywołany przez pewną rezolutną dziewczynkę stanie w obliczu sporego wyzwania. Jako duch zamknięty w komputerze będzie musiał pokazać Monice, pracoholiczce oraz samotniczce, że czas świąt to idealny wstęp do zmian. Zderzą się ze sobą dwa silne oraz uparte charaktery a techniczne ograniczenia Scrooge'a nie ułatwią zadania, ale czy nie jest tak, że dobre intencje zawsze znajdą odpowiednią drogę? Fabuła okazała się bardzo pomysłową interpretacją dickensowskiej historii utrzymaną w stylu typowej, lekkiej, przyjemnej powieści obyczajowej. Przerzucając kolejne strony na myśl przychodziły mi skojarzenia ze wszystkimi bożonarodzeniowymi filmami, w których na początku zawsze źle się dzieje, ale każdy z nas wie, że finał i tak będzie pozytywny. I chociaż wykluczyło to elementy zaskoczenia to niezmiennie utrzymuje, że bawiłam się wspaniale podczas czytania a jedyne czego żałuję to fakt, że książka skończyła się zbyt szybko. Elizabeth Ann Scarborough próbowała pokazać swoim czytelnikom, że świat pędzi nieubłaganie do przodu, ale nawet jeśli zmienia się ułatwiająca nam życie technologia, nie zmienia się sam człowiek. Autorka w swojej powieści sięgnęła po ponadczasowe wartości, którymi zawsze powinniśmy się kierować - pisała o miłości, akceptacji, wybaczaniu, o drugich szansach, rodzinie oraz o ocenie tego co nas otacza. Książka okazała się pełną emocji, nastrojową lekturą zmieniającą nasz sposób myślenia dokładnie tak jak niegdyś "Opowieść wigilijna" bowiem utrzymana w myśl tej samej zasady pokazała, że nie samą pracą człowiek żyje i nie wartość pieniądza liczy się najbardziej. "Inna opowieść wigilijna" to lektura dla czytelników w każdym wieku, która sprawdzi się idealnie leniwym popołudniem, z kubkiem gorącej herbaty w dłoni. Elizabeth Ann Scarborough oczarowała mnie swoim spokojnym stylem i zachwyciła interpretacją klasyki, która okazała się ponadczasową lekcją życia. Piękna, klimatyczna, kameralna historia w której pozytywne emocje powoli osiągają swój cel a czytelnik dostrzega to co powinno być istotne od samego początku.

,,Nigdy nie kupowała prezentów świątecznych. Były zdecydowanie zbyt kosztowne. Ani kartek. Po co pisać raz do roku do ludzi, którzy nie obchodzą cię na tyle, by pisać do nich również przez resztę roku? Poza tym to wszystko było spiskiem służącym temu, by firmy produkujące kartki świąteczne się bogaciły. Lepiej zatrzymać pieniądze we własnej kieszeni". ,,Nie istniał najmniejszy powód, żeby oddawać ciasto jako łapówkę dla pracowników jęczących wciąż o darmowych firmowych kawiarniach, które zamknęła. Nie czuła żadnej potrzeby, żeby pomagać pracownikom. Przecież dostawali pensję, prawda?" Im dalej się wczytywałam w tą książkę, tym bardziej mi się ona podobała. Zdecydowanie nie polubiłam tutaj Moniki Banks, która była dyrektorką dużej firmy komputerowej. Gdyby mogła, to nawet nie uśmiechałaby się do nikogo, gdyż to w późniejszym czasie mogłoby zasugerować zmarszczce, by się ujawniła. To typowa sknera, która jak czytaliście w cytatach oszczędza na wszystkim. Sama nie ma rodziny, więc nie rozumie potrzeby spotykania się z bliskimi. Wymyśliła sobie, że do Nowego Roku chce zamknąć pewien projekt i nie obchodzą ją jakieś święta. Jest bezpośrednia i wiele razy krzywdzi innych, czym również się nie przejmuje. Jednak pewnego dnia w monitorze komputera pojawia się twarz jej zmarłego brata. ,,-Czy po śmierci ktoś każe ci przechodzić terapię? -Nie, ale zostaje się na wieczność z decyzjami, jakie podjęło się za życia. Moja obecność w komputerze nie jest po prostu fazą, przez którą przechodzę. Jestem skazany na nawiedzanie komputerów". Jak nie trudno się domyślić, duszek będzie chciał przekonać Monikę do zmiany zachowania. Niby chwile z bajki, ale niekoniecznie będzie tu tak samo. Nie wiem co się ze mną tu działo, ale ja przeżywałam to jak ona, a później oni, postępowali. Nie każdy ma możliwość usłyszeć od kogoś z zaświatów takie ostrzeżenie. Według mnie książka i argumenty w niej zawarte były dla mnie bardzo przekonujące. Mam wrażliwe serce, dlatego odczuwałam ból osób skrzywdzonych. Jak sądzicie, czy bohaterka zdążyła się zmienić, zanim... Zanim opowieść jej życia dobiegła końca?

Moją ulubioną, najukochańszą, absolutnie niezastąpiona powieścią świąteczną jest „Opowieść wigilijna” Charlesa Dickensa. Kocham i już! Sięgam po nią przynajmniej raz w roku, obsesyjnie kolekcjonuję dostępne wydania (uzbierałam już 17 egzemplarzy w języku polskim i angielskim) i jestem przekonana, że będzie towarzyszyć mi przez całe życie. Kiedy na półce nowości wydawniczych zobaczyłam „Inną opowieść wigilijną” byłam dość sceptyczna. No bo jak? Klasyk literatury wysokiej, osadzony w mglistym wiktoriańskim Londynie, pełny wyjątkowych opisów charakterystycznych dla epoki, w której pisał Dickens; jak przenieść tę niezwykłą opowieść do współczesności?! Bardzo, bardzo się myliłam! Elizabeth Ann Scarborough zrobiła to perfekcyjnie! Główna bohaterka jej powieści to typowa pracoholiczka, której myśli zaprzątnięte są wyłącznej sprawami zawodowymi. Na dodatek nie znosi Świat, a wszystko z nimi związane traktuje jako zło konieczne. Przypomina Wam kogoś? Jej upór i zimne serce ma szansę skruszyć tylko prawdziwie świąteczny cud oraz dobrze znane duchy świąt oraz… Ebenezer Scrooge. Tak, tak! Mój ukochany bohater powraca po niespełna 180 latach! Autorka stopniowo wprowadza świąteczny klimat, subtelnie wpłata go między informatyczne i techniczne terminy. Doceniam również kreacje głównej bohaterki: jej wewnętrzna przemiana dokonuje się bardzo powoli, wręcz rozsądnie. Szczypty magii dodaje wprowadzenie postaci Scrooge’a, który ma przed sobą nie lada wyzwanie, szczególnie, że mentalnie wciąż tkwi w XIX wieku i przyzwyczajenie się do współczesności sporo go kosztuje. Scarborough zadbała też o swoistą lekkość, która przejawia się w licznych sarkazmach, czarnym humorze bohaterki oraz kilku zabawnych sytuacjach. Ta książka to mój tegoroczny cud czytelniczy! Wspaniała kreacja głównej bohaterki, wskrzeszenie dobrze znanych dickensowskich postaci oraz wspaniały styl zapewniają świetną lekturę. Autorka udowadnia, że istota człowieczeństwa nie zmienia się tak diametralnie jak panujące realia i globalny postęp. Musicie ją przeczytać!

„Inna opowieść wigilijna” nawiązuje do dobrze nam znanej „Opowieści wigilijnej” Dickensa, jednak jej akcja osadzona jest we współczesnym Seattle. Okazuje się, że duchy mają tutaj naprawdę dużo do zrobienia i świetnie się odnajdują w naszych czasach. Ba! Nawet potrafi nieźle namieszać w życiu Amerykanów. Cała fabuła łudząco przypomina pierwowzór jakim jest „Opowieść wigilijna” jednak jej nowa odsłona skradła moje serce. Całość napisana jest bardzo lekko przez co książkę czyta się szybko i przyjemnie. Nie brakuje tutaj sarkazmu, czarnego humoru bohaterki i śmiesznych sytuacji. Wszystko jest naprawdę inteligentne i co najważniejsze nie brakuje przesłania, które już dobrze znamy. Autorka stopniowo wprowadza nas w świąteczny klimat i w genialny sposób obrazuje nasze zabiegane życie, gdzie konsumpcjonizm i kariera rządzą światem, a święta zeszły na dalszy plan. Nasza główna bohaterka to typ karierowiczki i pracoholika, który nie znosi świąt. Łudząco przypomina tym Scrooge’a, który pojawia się także w tej powieści, jako duch. To z jego pomocą Monica bardzo powoli przechodzi przemianę, która odmienia jej życie. Wszystko to nie zostało pozbawione magii czego tak bardzo się obawiałam za co z całego serducha dziękuję autorce. „Inna opowieść wigilijna” sprawiła mi wiele przyjemności. Nadała starej powieści zupełnie nowy charakter, ale nie zapomniała o głównym przesłaniu. Książka napawa nas nadzieją i ukazuje, jak my ludzie zmieniamy się z biegiem czasu. Jak zmieniają się nasze realia i stajemy przed wyborem pomiędzy tym co łatwe, a tym co słuszne. Sięgnijcie po „Inną opowieść wigilijną” i jeszcze raz spotkajcie się z Scroogem tyle, że tym razem w zupełnie innej roli. Zdecydowanie polecam.