W chwili, gdy piszę te słowa, zespół Yells At Eels ma za sobą piętnaście lat wspólnego grania i całkiem stabilnej egzystencji w świecie rządzonym przez niepewność i zmianę. Niektóre z tych utworów to alternatywne wersje kompozycji napisanych do dwóch antologii muzyki Dallas, są też dwa stare numery z żelaznego repertuaru Yellsów, zarejestrowane podczas akustycznego koncertu w Deep Ellum – dzielnicy Dallas, w której w początkach XX wieku jazz wdarł się w świadomość publiki miejskiej. Eklektyczne korzenie multi-instrumentalnego trio są tu wyraźnie wyczuwalne, trójka muzyków przetacza się i koziołkuje po znanym i nieznanym gruncie, próbując pogodzić ze sobą wyzwania dawne i nowe, a muzyka zabiera ich (nas) w podróż po pustyniach nieoznaczonych na żadnej mapie i na wodne szlaki oraz porośnięte trawą połacie dźwięku, gdzie nie działa żaden GPS.
Poszukiwanie nowych i odszyfrowywanie dawnych kodów częściowo przejawia się w niezliczoności tajemnych materiałów użytych do wyprodukowania barw i tonów tej muzyki: zwój stali, gong, dzwonki do medytacji, grający dzban udu, darbuka, cabasa, akordeon guzikowy, gitara charango, dzwonki do sań, tykwowa grzechotka Indian Chehalis - wszystkie one – użyte wraz z bardziej standardowym instrumentarium – zmieniają znaczenie i kierunek prostych tematów muzycznych, będących rdzeniem naszej ekspresji. (Dennis González)
Dennis González – kornet, trąbka C, akordeon guzikowy, gitara charango, gongi, dzwonki, dzwonki do sań, tykwowa grzechotka Indian Chehalis, głos
Aaron González – kontrabas, gitara basowa, gong, dzwonki, głos, śpiew
Stefan González –perkusja, marimba, zwój stali, gong, dzwonki do medytacji, wibrafon, grający dzban udu, darbuka, cabasa, głos, śpiew
ocen
Podziel się na Facebooku
Właśnie zrecenzowałem In Quiet Waters
W chwili, gdy piszę te słowa, zespół Yells At Eels ma za sobą piętnaście lat wspólnego grania i całkiem stabilnej egzystencji w świecie rządzonym przez niepewność i zmianę. Niektóre z tych utworów to