I sprawisz, że wrócę do prochu (okładka  miękka, wyd. 07.2019)

super książka

Dziś wyjątkowo chciałabym zacząć od dywagacji na temat kwalifikacji książki, którą chcę Wam przybliżyć. Przeczytawszy opis zamieszczony na okładce pomyślałam, że zapowiada się na niezły kryminał. W tej również kategorii umieścił tę pozycję wydawca. W moim odczuciu nic bardziej mylnego. Osobiście zakwalifikowałabym to, jako powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym, co więcej zahaczającą o historię medycyny. Czy ta drobna zmiana sprawia, że jestem rozczarowana? Zdecydowanie nie. Głównym bohaterem powieści „I sprawisz, że wrócę do prochu” jest Will Raven, młody student medycyny, który została wyróżniony możliwością asystowania znanemu ginekologowi dr Simpsonowi. Ten „dar z nieba” nie tylko otwiera przed Willem możliwość zrobienia błyskotliwej kariery, ale również pozwala wydostać się z biedoty Starego Miasta dziewiętnastowiecznego Edynburga do bogatego Nowego Miasta, w którym pacjenci płacą pieniędzmi, a drzwi otwierają lokaje. Na dzień przed tym znacznym awansem społecznym młody lekarz znajduje nienaturalnie powykręcane ciało swojej przyjaciółki Eve. Dziewczyna uprawiała najstarszy zawód świata, a gdy popadła w kłopoty poprosiła Willa o pomoc. Chłopak znacznie zapożyczył się, aby wspomóc Eve. Teraz niestety pieniądze przepadły, a wierzyciele depczą mu po piętach. Will ma nadzieję, że bogata klientela dr Simpsona, pozwoli szybko spłacić zaciągnięty dług. Tyle, że dr Simpson prowadzi dwie równoległe działalności. Na piętrze swej willi przyjmuje bogate klientki, natomiast na dole przyjmuje biedotę, od której nie bierze pieniędzy i to właśnie tymi pacjentami na początek ma zająć się nasz bohater. W trakcie praktyki lekarskiej Will spotyka się z kolejnymi przypadkami nagłych zgonów kobiet. Wszystkie ofiary łączy kilka wspólnych cech. Są młode, biedne i prawdopodobnie w niechcianej ciąży. Will zaczyna podejrzewać, że za wszystkimi tymi przypadkami kryje się jedna osoba, tylko kto robiłby coś takiego? Z pomocą w jego małym śledztwie przychodzi chłopakowi młoda, ale bardzo bystra i oczytana służąca Sara. Czy we dwójkę są wstanie zgłębić przyczynę tajemniczych zgonów? Jak widzicie coś tam z kryminału się tu znajdzie, ale 480 stron tej powieści to głównie niesamowity opis poszczególnych warstw społecznych w dziewiętnastowiecznej Anglii. Bardzo dużo miejsca autorzy (Ambrose Parry to pseudonim, pod którym kryje się dwójka pisarzy: Chris Brookmyre i Marisa Haetzman) poświęcają również pozycji kobiet w zdominowanym przez mężczyzn świecie. Niezmiernie ciekawe są też opisy zabiegów medycznych (warto wiedzieć, że do 1847 roku, kiedy to toczy się akcja powieści, cesarskie cięcie zostało wykonane tylko kilka razy na żywej kobiecie i nie jest metodą powszechnie stosowaną, zatem niestosują jej również nasi bohaterowie), procedur, metod eksperymentowania z nowymi substancjami oraz pierwszych kroków w anestezjologii. I choć, jak wspomniałam na wstępie, w moim mniemaniu nie jest to kryminał zapierający dech w piersiach, to jest to bardzo ciekawa i wciągająca powieść z niebanalnymi postaciami, którym przyszło żyć w bardzo ciekawych czasach, zatem gorąco Was zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję. Na koniec muszę jeszcze dodać duży plus za wnętrze okładki. Oryginalna mapa Edynburga z 1847 r. wydrukowana złotym tuszem na czarnym tle robi wrażenie.

Kryminał powiązany z tematyką medyczną, z pozoru nic nadzwyczajnego, przecież tego rodzaju książek jest na rynku wiele. Nie wiele jednak decyduje się na twórczą korelację morderstw i medycyny zajmującej się położnictwem. Śmierć i życie, dwa przeciwieństwa, które nadają pewnej wyrazistości fabularnej. Tak jak zostało to już wspomniane na samym początku, książka nie jest typowym przedstawicielem starych kryminałów, w których to genialny detektyw stara się rozwikłać zagadkę zbrodni. Zapomnijcie o badaniu miejsc zbrodni, oględzinach zwłok czy wyczerpujących przesłuchaniach. Cały ścisły wątek śledztwa jest tutaj dość marginalny i bardzo prosty, zajmując co najwyżej kilkanaście-kilkadziesiąt stron całej książki. Cała reszta wypełniona jest codziennością głównego bohatera i pokazaniem medycznych realiów XIX-wiecznego świata. W kolejnych rozdziałach czytelnik znajdzie wiele rozbudowanych i mocno szczegółowych opisów niektórych zabiegów medycznych podejmowanych przez lekarzy. Niektóre z nich są bardzo szokujące i zdecydowanie nieprzeznaczone dla odbiorców o słabych nerwach. Przedstawiona tutaj brutalna i prostacka medycyna doskonale pokazuje jak mocno ewoluowała ta dziedzina nauki, niestety kosztem tysięcy istnień ludzkich. Nie braknie tutaj również szerszego pokazania pewnych aspektów życia i moralności tamtego okresu, poprzez poruszenie bardziej kontrowersyjnych tematów, jakimi są niechciana ciąża i aborcja. Taki rodzaj konstrukcji dzieła nie każdemu będzie musiał przypaść do gustu, jednak w żadnej mierze nie wpływa na jego jakość. Wręcz przeciwnie nadaje powieści powiewu świeżości, który sprawia i sprawia, że całość czyta się naprawdę przyjemnie i szczególnie polecana jest komuś, kto lubuje się w wiktoriańskich klimatach. Oczywiście są tutaj też słabsze momenty, szczególnie kiedy autor porusza jakiś wątek, który później nie jest kontynuowany albo wyjaśniony do końca. Można jednak na to przymknąć oko, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że jest to debiut pary autorów kryjących się pod pseudonimem Ambrose Parry. Doskonałym uzupełnieniem ciekawej warstwy fabularnej są świetnie wykreowane postacie. Spośród nich najbardziej wyróżniającym się bohaterem jest panna Fisher. Pewna siebie, wygadana, elokwentna młoda dama, która chce poczuć wyzwolenie i robić to, co pragnie, ale okalają ją kajdany konwenansów tamtego okresu. Wielka szkoda, że pojawia się ona w całej książę tylko w wybranych fragmentach i z wyraźnie określonym przez twórców celem. Więcej miejsca poświęcono Ravenowi, który swoim zachowaniem dość wyraźnie kontrastuje chęć niesienia pomocy i dbanie o własny interes. Jest on postacią początkowo dość enigmatyczną a jego animozje z Sarą, powoli zaczynają się przeobrażać w bardziej kreatywne partnerstwo. Kompletnym nieporozumieniem było dorzucenie do książki kiełkującego uczucia pomiędzy tymi bohaterami. Najwyraźniej twórcy doszli do tego samego wniosku i ciągnęli ten wątek przez zaledwie kilka zdań. Równie ciekawie prezentują się również postacie drugoplanowe. Większość z nich ma tutaj swoje pięć minut, w których pokazują różnorodność charakterów i odmienne cele życiowe. Jest ich tutaj całkiem sporo, ale są one na tyle charakterystyczne, że łatwo je zapamiętać. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

Rozwój ginekologii przypada na wiek XIX, gdy wprowadzono nowoczesne, jak na ówczesne czasy, metody diagnostyczne i operacyjne oraz zaczęto używać środków znieczulających. To właśnie w tym czasie, osadził swoją książkę Ambrose Perry. Pod nazwiskiem autora ukrywa się Chris Brookmyre, znanego pisarza oraz jego żony dr Marisy Haetzman, która jest doświadczonym anestezjologiem. 💉 Akcja książki toczy się w 1847 roku w Edynburgu. Głównym bohaterami są Will Raven - asystent doktora Simpsona i Sara Fisher, niezwykle inteligenta pokojówka i pielęgniarka, która pracuje dla doktora Simpsona. W tym samym czasie w mieście zaczynając ginąć młode kobiety, w tym bliska znajoma Ravena. Will podejrzewa, że ofiary zostały otrute i rozpoczyna swoje śledztwo. 💉 Perry przedstawił nam Edynburg jako miasto wielu kontrastów. Z jednej strony jawi się nam jako miejsce uczonych lekarzy, którzy próbują polepszyć los pacjentów jak również takich, którzy bez żadnych skrupułów prowadzą bezlitosne eksperymenty medyczne celem zyskania uznania wśród innych lekarzy czy nawet przejścia do historii medycyny. Nie brakuje też, wszelkiego rodzajów przestępców, oszustów, czy wszelkiego rodzaju szarlatanów i różnego rodzaju sprzedawców magicznych mikstur, które mają pomóc a niejednokrotnie zabijają. Autor świetnie przedstawił opisy procedur medycznych porodów, a zwłaszcza komplikacji jakie przy porodzie występowały. Jeśli dodamy do tego że nie używano wtedy żadnych środków znieczulających to można sobie wyobrazić jakie to było przerażające. Mimo iż niektórzy lekarze, w tym dr Simpson i jego asystent Raven eksperymentowali z eterem i chloroformem i starali się innych do ich używania przekonać, spotykali się niejednokrotnie z atakami niektórych szkockich duchownych bardziej konserwatywnych lekarzy. 💉 Niestety jedynym minusem tej książki jest samo śledztwo, które zostało potraktowane jakby dodatek do całej historii. Przez to troszkę brakło mi klimatu ciemnych uliczek miasta. Troszkę tego było mało. Na szczęście opisy zabiegów medycznych, które niejednokrotnie kończyły się w myśl powiedzenia.. „ operacja się udała, pacjent zmarł”. 💉 Jeśli chodzi o naszych bohaterów, to nie ma za bardzo się do czego przyczepić. Zostali oni dobrze wykreowani, każdy z nich ma swoje mroczne tajemnice i pragnienia. Szczególnie ciekawą osoba była Sara, która to nie chciała się poddać panującej ówcześnie roli kobiety, nie mająca wstępu na uczelnie które były dostępne tylko dla mężczyzn. 💉 „I sprawisz, że wrócę do prochu” to bardzo dobry kryminał, zawierający zarówno elementy thrillera jak i wątki historyczne. Szczególnie uwagę moją zwrócił język jakim została ona napisana. Mimo iż akcja toczy się spokojnie a tylko od czasu do czasu przyspiesza, czyta się to wyśmienicie a zagadka kryminalna która bardzo fajnie jest wkomponowana w całość historii jest bardzo ciekawa. Czytając tę książkę nasunęły mi się skojarzenia do „Alienisty” i Runy” które miałem okazje czytać w tamtym roku. Co też działa na jej korzyść. Gdyby wątek kryminalny był bardziej wyeksponowany byłaby w swoim gatunku kapitalna książka, a tak jest „tylko” bardzo dobra.

W XIX wiecznym Edynburgu młode kobiety z gminu giną w tajemniczych okolicznościach. Ciała, powykręcane w makabrycznych pozach, wskazują na to, że ich śmierć nie była spokojna ani błoga. Will Raven, młody student medycyny z burzliwym charakterkiem i mroczną, tajemniczą przeszłością, zaczyna obiecujący staż u znanego doktora Simpsona, specjalizującego się głównie w porodach. A Sara, sierotka przyuczona do zawodu pokojówki, pragnie zyskiwać wiedzę niedostępną dla osób o jej statusie i płci. Losy tej dwójki wiążą się ze sobą w dziwnym przymierzu, gdy starają się razem rozwikłać zagadkę tajemniczych śmierci, każde ze swoich powodów. Pierwsza i najważniejsza myśl, która nasuwa się podczas czytania? Jezusie, jak dobrze, że medycyna poszła do przodu, bo za nic w świecie nie chciałabym rodzić w realiach XIX wieku. Nie chciałabym również nigdy wylądować wtedy w szpitalu. A tym bardziej na chirurgicznym stole operacyjnym, gdzie zakażone gangreną części ciała odcinało się na żywca bez żadnego znieczulenia... Ta książka ma w sobie tak wiele do zaoferowania! Oprócz kryminalnego wątku z dreszczykiem emocji, znajdziemy tu też wiele interesujących informacji na temat stanu i rozwoju medycyny (i nauki ogólnie) w XIX wieku. Na przykład, że nowe substancje (potencjalnie anestezjologiczne) testowano poprzez sztachnięcie się takowym specyfikiem przez dżentelmenów lekarzy po kolacji i obserwowanie, czy faktycznie uśpi on obiekt badań, czy może jednak go zabije. Cudowne! Aha, no i mamy tu jeszcze wątek feministyczny i młodą kobietę, inteligentniejszą od większości panów, której odmawia się prawa do nauki ze względu na jej płeć i pozycję społeczną. I która nic sobie z tego nie robi. Autorom (bo to małżeństwo, a Ambrose Parry to ich wspólny pseudonim) udało się zaserwować nam idealnie wyważoną mieszankę mroku, makabry i... przyjemnej, lekkiej lektury z humorem, która w dodatku wciąga od razu. A przy okazji jest bardzo klimatyczna, zarówno za sprawą porządnie wykreowanego świata, jak i stylu, w którym została napisana. Żeby zobrazować Wam wszystkie powyższe cechy, przytoczę pierwsze zdanie: "Żadnej przyzwoitej opowieści nie powinno się rozpoczynać od trupa ladacznicy i za to należą się przeprosiny, gdyż nie jest to obraz, który życzyłoby sobie oglądać jakiekolwiek szacowne gremium." No i bum. Jedno zdanie i już byłam przekonana do tej książki! Ale żeby nie było, że tak łatwo daję się kupić, to gwarantuję Wam, że potem jest jeszcze lepiej. Składają się na to ładnie wykreowane, ciekawe postaci, zarówno te główne, jak i drugoplanowe. Naprawdę, nawet osoby, które pojawiają się tylko raz, na chwilkę, mają w sobie coś ciekawego, żywego i prawdziwego. Równocześnie, z jednej strony otrzymujemy barwnie przedstawioną śmietankę towarzyską Edynburga, z jej sukniami, podwieczorkami i bogactwem, z drugiej zaś soczysty opis brudnego i okrutnego świata w najgorszych rynsztokach. Właśnie zobaczyłam, że za granicą wydano już kontynuację tej powieści! Jeśli duet Ambrose Parry postanowi utrzymywać podobną konwencję i klimat w swoich kolejnych dziełach, to na pewno bardzo się polubimy!

Tytuł najnowszej powieści Ambrose Parry (pisarskiego maleństwa - Chrisa Brookmyre i Marisy Haetman kryjącego się właśnie pod tym pseudonimem) I SPRAWISZ, ŻE WRÓCĘ DO PROCHU elektryzuje! Dodatkowy, mroczny klimat tworzy tutaj również okładka, która dla mnie jest jedną wielką tajemnicą i zdecydowanie zachęca, aby zagłębić się w tej historii. Po szybkim przeczytaniu streszczenia na ostatniej stronie książki dowiedziałam się, że medycyna odgrywa w całej historii spore znaczenie, a dodatkowo mroczny klimat XIX- wiecznego Edynburga wprowadza dodatkową tajemniczość. Akcja zaczyna się mocno, w starej części Edynburga zaczynają w makabryczny sposób być mordowane młode kobiety. Nikt nie wie dlaczego giną i czy jest to przypadkowa śmierć czy może coś je łączy. Z kolei w zupełnie innej części miasta młody student medycyny Will Raven dostał się na asystenturę do wybitnego doktora Jamesa Simpsona. Mężczyzna jest wybitnym położnikiem, bardzo cenionym w całej Szkocji, chętnie pomaga biedakom jak i największym bogaczom Edynburga. Jako jedyny w całym kraju stosuje znieczulenia podczas operacji czy nawet zwykłych porodów. Will trafia na staż do swojego mistrza w dość trudniej dla siebie sytuacji. Cierpi, ponieważ jego kochanka Evie również została w brutalny sposób zamordowana. W tej całej sytuacji najbardziej przerażające jest to, że ciała zamordowanych kobiet są powykręcane w makabryczny sposób. Will chce zrobić wszystko, aby dowiedzieć się dlaczego jego kobieta zginęła. Mężczyzna, aby poznać tajemnicę śmierci Evie musi przemierzyć ciemne i mroczne ulice Edynburga oraz narazić się nie jednemu typowi spod ciemnej gwiazdy. Czy znajdzie sprzymierzeńca w tej nierównej walce i uda mu się rozwiązać tajemnicę śmierci ukochanej? W całej tej historii najbardziej zauroczył mnie język! Autorzy używają bowiem cudownego języka, który doskonale przenosi nas w XIX wiek. Opis miasta również potrafi rozbudzić naszą wyobraźnie, zgniłe i zapyziałe zakątki Edynburga wzbudzają odrazę, a z drugiej strony mamy zaś opisy innych urokliwych i czarujących ulic stolicy Szkocji. Autorzy bardzo mocno podkreślają panujący w XIX-wiecznej Szkocji podział klasowy oraz pogardliwy stosunek do kobiet. Książka to bardzo dobry kryminał, który dzięki temu, że jedna z osób z duetu pisarzy jest doktorem medycyny, posiada wspaniałe i bardzo interesujące opisy wykonywanych w tym czasie operacji. Polecam! Moja ocena: 8

Kochani! Czy znacie serial Peaky Blinders? Jeśli tak to zapewniam Was, że I sprawisz, że wrócę do prochu zapewni Wam podobny klimacik. Wszyscy doskonale wiemy, że obecnie medycyna stoi na dość wysokim poziomie. Wiemy również, że rozwinęła się szybko i gwałtowanie. Jeszcze w XIX wieku ludzie praktykowali takie metody leczenia, których teraz nie chcielibyśmy doświadczyć za żadne skarby... Powyższa książka między innymi opowiada o stanie medycyny w XIX wieku i uwierzcie mi... Dzięki takim informacjom człowiek nagle docenia, że żyje w świecie skomputeryzowanym, zawładniętym przez internet i wielkie korporacje, ale przynajmniej z szansą na bezbolesne pozbycie się choroby. Wszak to nie tajemnica, że zdrowie jest najważniejszą wartością - niestety, często niedocenianą. Książka Ambrosa Parry'ego może być na początku trudna dla niektórych czytelników ze względu na XIX-wieczny styl. Oczywiście, w moich oczach jest to duża zaleta, bo mogłam zatopić się w świecie przedstawionym jeszcze bardziej, ale zdaję sobie sprawę, że niektórym ciężko będzie to zaakceptować. Nie mamy do czynienia z typowym kryminałem - to również należy zaznaczyć. Owszem, coraz więcej młodych kobiet umiera w niejasnych okolicznościach i tę zagadkę próbujemy rozwiązać. Ale w czasie lektury odniosłam wrażenie, że nie jest to najważniejszy wątek - choć mogę się mylić. Wszystko w tej książce zostało ze starannością wyważone. Ci, którzy sięgną po nią nie ze względu na intrygi, a ze względu na przyjrzenie się tajnikom medycyny XIX wieku będą zadowoleni. W końcu obserwujemy codzienność asystenta położnika, co naprawdę wciąga i fascynuje! Autor przedstawił nam społeczeństwo XIX-wiecznego Edynburga i skorzystał z okazji, żeby poruszyć nieco ważniejsze tematy dotyczące sprawiedliwości, moralności, poczucia bezpieczeństwa itp. To są motywy, które najbardziej mnie interesują w książkach. Zawsze stanowią pretekst do wspaniałych i owocnych dyskusji. Na przykładzie poszczególnych bohaterów można wyciągnąć wiele wniosków. Nie pozostaje mi zatem nic innego, jak tylko polecić Wam I sprawisz, że wrócę do prochu. Mam nadzieję, że dla Was ta książka również okaże się nie tylko dobrą rozrywką, ale również pretekstem do poszerzenia swojej wiedzy z zakresu historii medycyny. :)

„Nigdy nie ufaj człowiekowi bez wad. Te, które ukrywa, muszą być odrażające.”, czyli wiktoriański kryminał połączony z powieścią historyczną. Nastawiałam się głównie na kryminał, ale okazało się, że I sprawisz, że wrócę do prochu to także powieść historyczna z nutą obyczajówki. Na Starym Mieście giną młode kobiety, które spotyka makabryczna śmierć. Na drugim krańcu miasta student medycyny Will Raven rozpoczyna asystenturę u znanego i błyskotliwego doktora Simpsona. Pacjenci Simpsona wywodzą się z najbogatszych i najuboższych kręgów podzielonego miasta. Dom lekarza jest nietypowy, odwiedzają go luminarze i prowadzi się tam śmiałe eksperymenty z nowej dziedziny medycznej, jaką jest anestezja. W domu tym Raven poznaje Sarę Fisher, pokojówkę i pielęgniarkę obdarzoną intuicją, która uniemożliwia jej przychylne traktowanie przybysza. Sara jest równie inteligentna, jak Raven, ale nie cieszy się takimi jak on przywilejami i nie może studiować medycyny. Każde z nich ma własne powody, by przyjrzeć się dokładniej podejrzanym zgonom w mieście, więc chcąc nie chcąc, zagłębiają się razem w mroczny półświatek Edynburga. Będą musieli pokonać dzielące ich różnice, aby wydostać się stamtąd żywi. Akcja ma miejsce w 1847 w Edynburgu. Autorzy idealnie ukazali życie w epoce wiktoriańskiej. Książka porusza także rolę kobiety i jej pozycję w społeczeństwie. I sprawisz, że wrócę do prochu to kryminał, więc nie zabraknie tutaj morderstw. Jednak nie jest to jedyny wątek. Medycyna odgrywa tutaj bardzo dużą rolę. W szczególności sposób odbierania porodów i wynalezienie metody znieczuleń, która w tamtych czasach wzbudzała wielkie emocje. Autorzy oddali klimat epoki, a opisy Edynburga ukazują odrażający wygląd miasta. Akcja rozwija się dosyć powoli, co może niektórych niecierpliwić. Domyśliłam się zakończenia, ale nie odebrało mi to przyjemności z dalszego czytania. I sprawisz, że wrócę do prochu to klasyczny kryminał, ale także powieść historyczna i obyczajowa. Spodziewałam się głównie kryminału, ale mimo to nie zawiodłam się.

Akcja powieści dzieje się w 1847 roku w Edynburgu. Główny bohater to asystent doktora ginekologa i położnika, który równie mocno zafascynowany jest eterem i nowymi sposobami na znieczulanie pacjentów. Raven, główny bohater, poza swoimi codziennymi obowiązkami próbuje rozwiązać zagadkę śmierci jego przyjaciółki, która wiąże się z innymi podejrzanymi zgonami. Zagadka ta toczy się niejako w tle, na pierwszy plan wychodzi życie codzienne Edynburga w połowie XIX wieku. Miejsca, postacie, obyczaje – wszystko to w książce jest bogato opisane, przez co czytelnik ma wrażenie, że razem z bohaterami przeniósł się do miejsca wydarzeń. Ponadto język książki stylizowany jest na dawny sposób mówienia, a styl narracji jest rewelacyjny – z humorem, lekko uszczypliwy, dokładnie tak jak lubię! Ogólnie całość mnie zachwyciła i mam nadzieję, że szybko ukaże się dom drugi!

Przyznam szczerze, że myślałam iż medycyny będzie tutaj troszeczkę więcej, ale to, co otrzymałam sprawiło, że czuję jedynie leciutki niedosyt. Ciekawa, wartka akcja, która może momentami troszeczkę zwalniała, by potem fajnie przyspieszyć. Zagadka, którą próbują rozwiązać Raven i Sara jest fascynująca, logiczna, dialogi są ciekawe, wnoszą trochę medycznej wiedzy, a my towarzyszymy Ravenowi i jego mistrzowi Simpsonowi przy skomplikowanych porodach. Ciekawska i inteligentna Sara jest bohaterką, którą nie da się nie lubić - nie irytuje, ale intryguje. Problemy Ravena przeplatają się z głównym wątkiem i kilkoma pobocznymi. Jest medycyna, zagadka, morderstwa i mnóstwo dobrej rozrywki. Nie jest to Thorwald, ale zdecydowanie książka trzyma poziom. Co prawda szybko domyśliłam się kto zabił, ale nie odebrało mi to wcale przyjemności odkrywania. Polecam!