Hyacinth (limitowany winyl w kolorze żółtym) (Płyta Analogowa)

„Hyacinth” to album pełen poezji, lekkości i ciepłoty, prezentujący zespół nie oglądający się za siebie. Pokazuje szereg zmian w grupie od czasu ich debiutanckiego LP „Permo” z 2017 roku: zmian personalnych, zmian geograficznych, nowego kontekstu, ciągle zmieniającego się świata na zewnątrz. Kwartet zarówno stracił, jak i zyskał członka. Po odejściu z grupy Cala Donnelly”ego, do składu dołączyła Rachel Taylor. Rachel i Sean Armstrong przenieśli się, porzucając Glasgow na korzyść Berlina - pochodząca z Kanady Rachel nie miała innego wyjścia jak opuścić Wielką Brytanię, a Sean przeniósł się wraz z nią. Myślę, że jeśli coś się zmienia, zbliża nas jako zespół - mówi Rachel. Najważniejsze było dla nas, aby dalej tworzyć razem muzykę. Nagrywaliśmy w domu na starym czterościeżkowym magnetofonie Tascam, który dał nam Chris (White, perkusja) - mówi o procesie tworzenia Sean. Wysyłaliśmy pomysły między nami a Jackiem, a następnie ćwiczyliśmy je razem, zanim ruszymy w trasę. 

Nowe piosenki Spinning Coin są tak samo powiązane i ważne, jak te z ich pierwszego albumu. W duchu tych piosenek i nagrań zapisano bliskość nas jako przyjaciół i jako zespołu - mówi Rachel A jakie to piosenki? Tutaj jest radość, ale także melancholia i opanowana furia, przeplatająca polityczną wizję grupy poprzez ich refleksje na tematy osobiste i interpersonalne. Mówiąc o nadrzędnym brzmieniu albumu, Sean zastanawia się: Myśleliśmy, że będzie znacznie mroczniejszy niż pierwszy album pod względem pisania piosenek. Nihilistyczny w ludzkim sensie, ale starający się zobaczyć szerszy obraz w kategoriach natury, przestrzeni i oczywiście muzyki. Ten nihilizm - a może raczej realizm polityczny - wciąż istnieje, w niektórych obserwacjach dynamiki między ludźmi, między ludzkością a strukturami politycznymi. 

Na Permo piosenki Jacka były bardziej wymowne. Były fascynujące, ale na „Hiacynt” zbudował jeszcze większą złożoność w swoim materiale. Sean: Tworząc „Permo” chciałem, aby znalazły się na nim piosenki, które były tak oczywiste, jak to możliwe, często naiwne, chciałem podzielić ludzi na pół. Wydaje mi się, że na „Hiacynt” mniej kontroluję o czym jest dana piosenka. Na „Hiacynt” można usłyszeć grupę czterech osób, które wciąż znajdują drogę do świata, używając piosenek i dźwięków jako kompasu, dzieląc magię chwili poprzez swoją znajomość i przyjaźń. Sean mówi: To działa, ponieważ dbamy o siebie nawzajem, o zespół i ogólnie granie muzyki. Rachel zaś dodaje: To głębokie poświęcenie dla projektu, który wszyscy dzielimy. Dużo się też śmiejemy. „Hiacynt” został nagrany podczas kilku dni, przez Petera Deimela w Black Box Studios we Francji, gdy grupa była w trakcie letniego tournee. 

To była sielanka, regenerujący odpoczynek. I słychać to na całym albumie, za sprawą poczucia społeczności i kolektywizmu w sercu tych popowych piosenek. Komentarz optymizmu woli, bez względu na to, jak ponure rzeczy dzieją się dookoła. „Hiacynt” przynosi typowy dla Spinning Coin etos, rozbudowany przez Seana o doświadczenia i motywacje stojące za tą nową muzyką: Próbuje się połączyć z innymi ludźmi na ludzkim poziomie, robiąc coś co kochamy i starając się wziąć w objęcia to co nieznane. Spinning Coin tworzą: Sean Armstrong (wokal, gitara), Jack Mellin (wokal, gitara), Rachel Taylor (bas, wokal, klawisze) i Chris White (perkusja). 

Tracklista: 

1. Avenues Of Spring 
2. Feel You More Than World Right Now 
3. Get High 
4. The Long Heights 
5. Despotic Sway 
6. Ghosting 
7. Laughing Ways 
8. Black Cat 
9. Soul Trader 
10. Never Enough 
11. Slips Away 
12. It”s Alright 
13. Thing Of The Past