Misja Greyhound (okładka  miękka, wyd. 07.2020)

Niezła rozrywka dla miłośników marynistyki i historii. Polecam i książkę i film. Z założeniem że ktoś nie oczekuje prawdy historycznej tylko chce wczuć się w atmosferę tych groźnych czasów na morzu.

Gdyby usunąć z treści tylko połowę zwrotów '' aye, aye sir '' oraz '' bardzo dobrze'' książka spokojnie byłaby o 50 kartek cieńsza. Poza tym jest zbyt dużo nieścisłości technicznych.

W porównaniu do 'Cruel Sea' N. Monsarrata to takie sobie... Ale sceny odpierania ataków i ścigania U-Bootów na Atlantyku (sądząc po fragmentach na YouTube) pierwszorzędne.

Osobiście spodziewalem się więcej po tym autorze, ale książka wciąga, a równocześnie nie przeradza się w komiks o II WS na Atlantyku. Polecam.

"Mógł jedynie kontynuować to, co rozpoczął, kroczyć tak długo, jak długo starczało mu sił." Zastanawiałam się, czy sięgać po książkę, obawiałam się, że polegnę na obrazie morskiej bitwy, ale już po kilku rozdziałach pogratulowałam intuicji słusznej podpowiedzi. Trzymała w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, proponując mega dynamicznie rozgrywającą się akcję, bez chwili wytchnienia, jak i ciekawy portret psychologiczny głównego bohatera. George Krause jest komandorem porucznikiem marynarki wojennej USA, dowódcą niszczyciela osłaniającego konwój płynący z Ameryki do Anglii. Trzy tysiące marynarzy wyczekuje jego rozkazów powierzając mu bezpieczeństwo i życie. Formacja wpada w środek wilczego stada U-Bootów. Rozpoczyna się trzydniowa przeprawa wypełniona piekielnym dramatyzmem. Trzeba przyznać, że maksymalnie wciągają opisy zmagań dowódcy i załóg. Foster wybornie odmalował stan człowieka działającego pod mega presją czasu, stawiającego czoła podejmowaniu błyskawicznych decyzji ze świadomością niedopuszczenia żadnego błędu. Krause uwzględnia mnogość danych, luki w komunikatach, znaczące wątpliwości, setki pytań, na które nie ma łatwych odpowiedzi, a należy natychmiast je znaleźć bazując na doświadczeniu i intuicji. Po wielu godzinach pracy przy maksymalnej koncentracji wkrada się irytujące zmęczenie, niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb. To walka z nieprzyjacielem i sobą samym. Trzydniowa batalia z dobrze wyszkolonym wrogiem przechyla szalę wygranej raz w jedną, raz w druga stronę. Wielokrotnie trzeba liczyć na błąd przeciwnika lub zwykły łut szczęścia. Nieustanna przenikliwa świadomość odpowiedzialności za ludzi, zatem władzy nie mogą przejąć słabości. Gdzieś w tle, ale na wyciągnięcie ręki, wybrzmiewają niepokojące wspomnienia z osobistego życia Fostera. A przecież w bitwie z niemieckimi siłami trzeba wyłączyć emocje, aby wykazać się najwyższym profesjonalizmem. Zastanawiałam się, czemu, oprócz oczywistych założeń, autor decyduje się na wzmianki o Evelyn i prawniku. Doszłam do wniosku, że pragnie ukazać ludzki odcień rewelacyjnie zaprogramowanego do dowodzenia przywódcy, ale też naświetlić oblicze samotności. Dzięki temu czytelnik prowadzi przemyślenia w różnych kierunkach. Powieść robi dobre wrażenie, im dłużej w niej siedzimy, tym bardziej doceniamy atmosferę. Rewelacyjnie zbilansowane opisy i dialogi, a w zasadzie rozkazy i odzew na nie, tylko pozornie z daleka od emocji i zawirowań głosu. Konfrontacja ze śmiercią ukazana z wyczuciem, niby oszczędnie i niebezpośrednio, a jednak silnie pobudzająco wyobraźnię. Książka powstała sześćdziesiąt pięć lat temu, a wciąż potrafi wciągnąć w interesujące przesłania, cieszyć barwną fabułą, przyciągać osobowością kluczowej postaci. Klasyka marynistyczna, która nie ma się czego wstydzić. bookendorfina.pl

Dla Brytyjczyków każdy konwój stanowił istotę przetrwania. Czy 37 statków tym razem dopłynie do celu? Zwykle transportowce padały łupem Wilczych Stad. Komandor George Krause staje przed arcytrudnym zadaniem ochrony konwoju, cztery jednostki eskortowe to jednak o wiele za mało, by mówić o równej walce z niemieckimi U-Bootami. Zabójcza misja Cztery eskortowce muszą ochronić 37 statków konwoju. Wśród czterech statków, które stoją na straży drogocennego zaopatrzenia i życia blisko 3 tysięcy marynarzy znajduje się USS Keeling z dowódcą eskorty, komandorem George'em Krause. Jest tu również polski kontrtorpedowiec ORP Viktor, zwany Orłem. Zimny i sztormowy, niekiedy wręcz przerażający Atlantyk, zdaje się niewielkim zagrożeniem dla statków w porównaniu z niemieckimi U-Bootami. George Krause po raz pierwszy dowodzi eskortą konwoju. Musi się zmierzyć nie tylko z nazistowskim sposobem polowania, z Wilczymi Stadami, czyi kilkoma okrętami podwodnymi zaganiającymi konwoje w pułapkę i torpedującymi transportowce. George Krause walczy również ze swoimi lękami, pamięta słowa, jakimi określano do podczas szkoleń: "Zdatny, ale bez perspektyw". Głód, strach, niedostatek broni i osobiste demony to poważni przeciwnicy. Kiedy konwój opuszcza ochrona lotnicza, a statki znajdują się w czarnej dziurze bez możliwości pomocy ze strony samolotów zwalczających okręty podwodne, na radarze pojawia się pierwszy niemiecki U-Boot. Rodzi się dylemat: podjąć pościg i pozostawić konwój bez częściowej ochrony? Czy może zrezygnować z polowania na niemiecki statek, ale narażać się na śledzenie i atak kilku okrętów podwodnych w tym samym momencie… „Misja Greyhound” autorstwa C.S. Forestera nie bez przyczyny uważana jest za jedną z najlepszych powieści marynistycznych. Pokazuje okrutne losy statków, które musiały zmagać się z Wilczymi Stadami podczas II Wojny Światowej. W tym przypadku narracja skupia się na kapitanie niszczyciela, który nie mając doświadczenia w walce, musi zmierzyć się i ze swoim strachem i zagrożeniem ze strony U-Bootów. To książka, którą fani gatunku przeczytają jednym tchem. Nie dziwne, że ta pozycja zaintrygowała samego Toma Hanksa, który na podstawie książki napisał scenariusz do filmu, w którym zagrał główną rolę. I film, i książka są znakomite, ale… mocno różnią się od siebie. Jeśli już obejrzeliście film, koniecznie musicie sięgnąć po książkę.

Swego czasu zaczytywałam się w książkach opowiadających o II Wojnie Światowej, ale nie tych o losie żołnierzy, o jatkach krwawych na niewinnych cywilach. Nie, nie. Mnie interesowała technika, jaką wtedy tworzyli niemieccy inżynierowie (ja wiem, niemieccy, czy inni, którzy byli zmuszeni do pracy). Dlatego kiedy przeczytałam w opisie tej konkretnej o tym, że będą U-Booty, to musiałam się przekonać czy to ma coś wspólnego z rzeczywistością, czy to po prostu przepis na dobry film sensacyjno-wojenny. A o czym właściwie jest ta historia? Jak się można domyślić po okładce, o okrętach, które muszą zmierzyć się z U-Bootami w drodze do Anglii. Na Atlantyku niestety wszystko będzie zależało w zasadzie od jednego człowieka i od tego jak on i jego załoga poradzą sobie z własnymi słabościami. Patrząc na Toma Hanksa powiem szczerze, że jest idealnym odzwierciedleniem porucznika Krause. Z przyjemnością obejrzę film! Dla mnie ta opowieść była świetną odskocznią od typowych dla mnie ostatnio kryminałów, thrillerów czy obyczajówek. Przypomniała mi o tym, jak fascynujące są tamte czasy mimo ich równie okrutnego charakteru. Dzięki temu zaczęłam przeszukiwać internet i biblioteczne półki w poszukiwaniu czegoś podobnego. Wróciła do mnie fascynacja II Wojną Światową. Jeśli jeszcze nie czytaliście, a niekoniecznie Wam po drodze z historycznymi książkami, a lubicie odrobinę sensacji, dramatyzmu, bitwy, to weźcie tę do ręki. Myślę, że się nie zawiedziecie. Owszem, ociera się o tamte czasy, ale to przede wszystkim opowieść o zmaganiu się z własnymi demonami, psychiką, głodem, brakiem snu i walką o przetrwanie. Polecam! A Wydawnictwu Zysk i S-ka serdecznie dziękuję za egzemplarz, to była genialna przygoda i przypomnienie, że uwielbiam takie książki i filmy również.

Rewelacja, rewolucja, brakowało mi takich filmów w ostatnich latach. No i nie ma Blu ray.