Gość Draculi (okładka  miękka, wyd. 11.2013)

,,Gość Draculi" autorstwa Brama Stokera to zbiór dziewięciu opowiadań, jak również tytuł jednej z zawartych w nim opowieści. Tytułowa historia opisuje fragment z podróży pewnego Anglika i może posłużyć jako uzupełnienie do powieści pt.,,Dracula". Bohater, prawdopodobnie Jonathan Harker bierze udział w przejażdżce, która przeradza się w straszną, a zarazem tajemniczą przygodę. Czy mężczyzna rzeczywiście padł ofiarą sił nadprzyrodzonych, a może w tym, co go spotkało nie ma nic niezwykłego i jest to jedynie zbieg okoliczności? To pytanie budzi wiele wątpliwości zarówno u bohatera jak i samego czytelnika. Z kolei opowiadanie pt. ,,Dom sędziego" dotyczy studenta matematyki o imieniu Malcolm, który poszukuje ustronnego miejsca do przygotowań do egzaminu. Jego oczekiwania spełnia stary i niezamieszkały dom należący niegdyś do sędziego. Postanawia go wynająć, niestety wkrótce Malcolm przekonuje się, że z pozoru spokojny azyl wcale nie jest tym, czym się wydaje. Opowieść trzyma w napięciu do samego końca i ma zaskakujące zakończenie. Podkreśla również różnice pomiędzy człowiekiem postrzegającym świat poprzez naukowe fakty, a osobą wierzącą w istnienie zjawisk paranormalnych. Podczas czytania można znaleźć w tekście słowa z zakresu terminologii z dziedziny matematyki, które dodatkowo obrazują realizm bohatera i umożliwiają dokładniejsze zrozumienie jego postaci. Każda historia posiada wciągającą fabułę i niesie ze sobą jakieś ukryte przesłanie. Porusza zagadnienia dotyczące zbrodni i kary oraz umiejętnie buduje motywy psychologiczne bohaterów, uzasadniając w ten sposób ich postępowanie. Ponadto uwydatnia odbiorcy tekstu stwierdzenie, że ignorancja wobec zjawisk metafizycznych, ludzi i zwierząt nie popłaca, a za wszystkie popełnione czyny trzeba ponieść konsekwencje. W opowiadaniach nie brakuje budzących niepokój, wstrząsających, a nawet upiornych scen wpływających na wyobraźnię. Dzięki przejrzystej czcionce i łatwemu językowi czyta się ją szybko, co sprzyja miłej lekturze. Całość pozwala szerzej poznać twórczość autora, który jak się okazało w moim przypadku nie powinien być kojarzony wyłącznie z transylwańskim wampirem, ponieważ jego pozostałe opowieści również potrafią oczarować, wzbudzić zainteresowanie, a nawet skłonić czytelnika do refleksji. Moim zdaniem jest to książka, której warto poświęcić czas, zwłaszcza w samotne i bezsenne noce, aby dogłębnie poczuć towarzyszącą jej mroczną atmosferę. Polecam osobom zaczynającym swoją przygodę z literaturą grozy, jak również tym, którym ten gatunek nie jest obcy.

Brama Stokera myślę, że wszyscy jednoznacznie kojarzą z Draculą, który jako pierwszy (sic!) wprowadził motyw wampirów do literatury. Gdyby jednak kazać komuś wymienić jakiś inny tytuł tego pisarza, to niestety byłoby ciężko, ponieważ tak naprawdę jest on znany tylko z tej jednej książki. Co nie oznacza, że pozostałe są gorsze. Dowodem na to mogą być jego świetne opowiadania zebrane w tomie Gość Draculi.

Książka ta zawiera opowieści, które wydano dopiero dwa lata po śmierci autora, czyli w 1914 roku. Bardzo wiele z nich nigdy dotąd nie było przekładanych na język polski a te przetłumaczone, zostały zapomniane, czy przyćmione sławą Draculi i wszechobecnych wampirów w popkulturze. Na szczęście Wydawnictwo C&T postanowiło wydać ten zbiór w ramach Biblioteki Grozy, dzięki czemu mamy okazję poznać Brama Stokera również z nieco innej strony. W książce znajdziemy dziewięć opowiadań i są to: Gość Dra­culi, Dom sędziego, Indianka, Tajemnica rosnącego złota, Cygańska wróżba, Powrót Abla Behenny, Pogrzeb szczurów, Sen o czerwonych dłoniach oraz Ruchome piaski.

Tytułowa historia - Gość Draculi, to tak naprawdę wycięta scena z Draculi, którą Stoker usunął ze względu na zbyt dużą objętość książki. Przedstawia ono fragment podróży Jonathana Harkera przez skąpane w ciemnościach lasy, gdzie natrafia na wymarłą wioskę. Zamieszkują je upiory, które są wiecznie żywe a na dodatek ich usta są całe we krwi... Było to pierwsze z zamieszczonych opowiadań i muszę przyznać, że nie zrobiło na mnie tak dużego wrażenia jak sądziłem. Może dlatego, że wiedziałem kim są postacie leżące w ziemi, jak również znałem przygody Jonathana z Draculi - tym samym nie miałem obaw co do tego, czy bohater wyjdzie cało z opresji.

Zdecydowanie lepsze i ciekawsze opowiadania zawarto dalej. Jednym z takich jest Indianka. Opowiada ona o trójce turystów, która zwiedza pewien zabytkowy zamek. Zanim jednak do niego wejdą, ich uwagę przyciąga kotka, bawiąca się z małym kotkiem. Jeden z mężczyzn chcąc zwrócić uwagę zwierząt, rzuca kamień z wysokości, ale pech chce, że rozbija on głowę kociaka, zabijając go na miejscu... Spokojna dotąd kotka zaczyna pałać morderczą wręcz nienawiścią i za wszelką cenę próbuję dostać się do mordercy swojego dziecka. Udaje się to jej dopiero, gdy bohaterowie znajdują się w sali tortur, co będzie miało bardzo nieoczekiwane konsekwencje... Niemniej warty uwagi jest Dom sędziego. Jest to historia pewnego studenta, który wynajmuje opuszczony, stary dom w małym miasteczku, aby móc się uczyć w spokoju od znajomych i pokus. Każdej jednak nocy słyszy jak i widzi niezliczone rzesze szczurów, które chodzą po domu i w ścianach. Zwłaszcza jeden z nich - większy od pozostałych, niepokoi studenta, który zauważa, że taki sam szczur znajduje się na obrazie z tytułowym sędzią. A osoba z tego portretu jest jakby wiecznie żywa i potrafi opuszczać ramy obrazu...

Jak widać są to opowiadania bardzo różnorodne i według mnie wszystkie były co najmniej dobre, a kilka z nich ogromnie mnie zachwyciło. Teksty z tym zbiorze posiadają zbliżoną do siebie konstrukcję - mamy wprowadzenie w realia opowiadania, pojawienie się elementów grozy, rozwinięcie akcji i mocny finał. Dość często zakończenie zawiera ciekawe spostrzeżenia, bądź przesłanie, które stanowi mocny akcent, który szybko nie opuszcza człowieka. Trzeba to przyznać Stokerowi - potrafi niesamowicie budować narastającą grozę, poczucie zagrożenia, czy zjawisk nie do wyjaśnienia rozumem.

Gość Draculi jest zbiorem bardzo równym a opowiadania w nim zawarte z pewnością przykują uwagę zarówno fanów Draculi, jak i tych lubiących ciekawe historie z elementami grozy. Polecam!

hrosskar.blogspot.com

Przyjemna książeczka, mniej znane (w Polsce przynajmniej) utwory autora "Draculi". Większość z nich zawiera całkiem fajną mieszkankę grozy i czarnego humoru.

Dla miłośników Brama Stokera pozycja obowiązkowa. Zbiór opowiadań wydanych po śmierci autora.

Wszyscy myśleli ,że Bram napisał tylko Drakule - następne powieści też trzymają w napięciu!

Stoker to dobry pisarz, bardzo malowniczo buduje swoje historie, polecam ten zbiór

Opowiadania super, polecam. Odjęłam jedną gwiazdkę za miękką oprawę książki.

Warto przeczytać

Książkę pt.,,Gość Draculi" dostałam w prezencie i nie wiedziałam czego się po niej spodziewać. Autora znałam do tej pory jedynie ze słyszenia i nie miałam okazji przeczytać jego opowieści. Koleżanka, która gustuje w tego typu książkach powiedziała, że się nie zawiodę i.... miała rację. Okazało się, że to ciekawa i wciągająca lektura, która może nie przeraża, ale potrafi wywołać niepokój oraz na długo zapada w pamięć. Serdecznie polecam.

Niesamowity pisarz, który zasłynął głównie Draculą. Sięgnęłam po tą książkę właśnie z tego powodu. W ogóle się nie zawiodłam, książka napisana na naprawdę wysokim poziomie, nie jest to oczywiście Dracula, ale zasługuje na uznanie. Stare opowieści o wampirach to klasyka, a nie to co robią teraz... chłopcy z liceum. Jeśli szukacie dobrego opowiadania o wampirach, to polecam tą książkę.