Gnijące miasteczko (okładka  miękka, wyd. 01.2024)

Przyszła cała nie ma nigdzie zagięć wszystki git

Cudowna książka polecam!

Nawet fajna książka.

Uwielbiam

KOCHAM TO

Ee

Żałuję każdej złotówki wydanej na tę książkę, z opisu wydawała się mega ciekawa, ale główna postać sprawia że nie da się tego czytać.

❝ 𝙶𝚗𝚒𝚓𝚊𝚌𝚎 𝚖𝚒𝚊𝚜𝚝𝚎𝚌𝚣𝚔𝚘 ❞ 𝚘𝚌𝚎𝚗𝚊: 7,5/10 𝚔𝚊𝚝𝚎𝚐𝚘𝚛𝚒𝚊 𝚠𝚒𝚎𝚔𝚘𝚠𝚊: 16+ [współpraca reklamowa z Wydawnictwem Nowe Strony] ・ Dzień dobry! Ostatnio po raz pierwszy sięgnęłam po nowy gatunek, którym był horror YA w postaci „Gnijącego miasteczka” autorstwa Skyli Arndt. Gdy tylko przeczytałam opis tej książki zostałam niesamowicie zaintrygowana i jak możecie zobaczyć po ocenie, bardzo zawiedziona nie zostałam. Za to teraz sami przeczytajcie jej opis! ・ ❝ 𝐔𝐜𝐳𝐲𝐬𝐳 𝐬𝐢𝐞, 𝐳𝐞𝐛𝐲 𝐤𝐚𝐳𝐝𝐞𝐠𝐨 𝐝𝐧𝐢𝐚 𝐧𝐚 𝐧𝐨𝐰𝐨 𝐩𝐫𝐳𝐲𝐣𝐦𝐨𝐰𝐚𝐜 𝐬𝐰𝐢𝐚𝐭. ❞ ・ Mama Wil zaginęła rok temu. Wiele osób twierdzi, że po prostu zostawiła córkę oraz męża i wyjechała. Takiego zdania jest także policja, która zamierza zamknąć tę sprawę, jednak Wil się na to nie godzi. Postanawia odkryć prawdę sama, ale jest nieświadoma, że przez swoje śledztwo może ujawnić coś jeszcze gorszego. Podejrzenia spadają na rodzinę jej najlepszego przyjaciela, bo kto normalny składa zwierzęta w ofierze? ・ Elwood nigdy nie uwierzył w podejrzenia WIl, przez co ich przyjaźń się rozpadła. Podczas tego trudnego roku odliczał do swoich osiemnastych urodzin, by po nich porzucić szkołę dołączyć do ojca pastora i służyć wspólnocie kościoła. Nie jest jednak świadomy, że nie oznacza to bycia następcą rodzica, a ofiarą. Gdy tylko to odkrywa, zwraca się do jedynej osoby, która może mu uwierzyć. Wil, choć niechętnie, zgadza się mu pomóc, bo w ten sposób może znaleźć dowody na to, że rodzina Elwooda zabiła jej matkę. Tyle, że jest jeden problem. W ciele chłopaka coś rośnie i to coś jest nawoływane przez las. ・ ❝ 𝐃𝐨𝐫𝐚𝐬𝐭𝐚𝐧𝐢𝐞 𝐨𝐳𝐧𝐚𝐜𝐳𝐚, 𝐳𝐞 𝐫𝐚𝐝𝐳𝐢𝐬𝐳 𝐬𝐨𝐛𝐢𝐞 𝐳 𝐭𝐲𝐦, 𝐜𝐨 𝐫𝐳𝐮𝐜𝐚 𝐜𝐢 𝐥𝐨𝐬. ❞ ・ Z początku bałam się, że mroczne klimaty połączone z fantastyką i sektą nie będą dla mnie, dlatego podeszłam do tej lektury bez jakichkolwiek oczekiwań. Stwierdziłam, że raz się żyje i zobaczymy, czy po tym zacznę częściej sięgać po takie gatunki. Jaki efekt? Zdecydowanie będę! Ten dreszcz emocji, troszkę makabryczne opisy i pełno tajemnic? No przecież to coś, co zawsze szukam w książkach i choć tutaj pojawiło się w trochę innej odsłonie, to i tak skradło moje serce! Może i mam swoje małe „ale”, jednak te moje najważniejsze fundamenty się pojawiły. ・ Zanim przejdę do tych mini minusików muszę pochwalić kolejną rzecz, którą cenie w książkach. Ostatnio mamy wiele utartych schematów co do charakterów postaci i choć część z nich bardzo lubię, to doceniam, gdy dostajemy jakieś zmienne. Tutaj? Dostaliśmy całą grupkę niesamowitych bohaterów i każdy z nich był inny! Nie byli oni płytcy i naprawdę dało się ich polubić. A Wil i jej oddanie całej sprawie? No jak jej tu nie uwielbiać? ・ ❝ 𝐍𝐚𝐰𝐞𝐭 𝐩𝐨𝐣𝐞𝐜𝐢𝐞 𝐫𝐨𝐝𝐳𝐢𝐧𝐲 𝐦𝐚 𝐬𝐰𝐨𝐣𝐞 𝐠𝐫𝐚𝐧𝐢𝐜𝐞. ❞ ・ Niestety z drugiej strony medalu byłam nieco zawiedziona tym, jak została poprowadzona kwestia zaginięcia mamy Wil. Z początku, gdy jeszcze było widać jak na dziewczynę, to wpływa, byłam naprawdę uradowana, ale później podczas dość szybko rozwijającej się akcji, nagle ten wątek zaginął, bo skupiono się bardziej na Elwoodzie. Ten wątek też mi się bardzo podobał, miał w sobie sporo mroku, ale czuję, że gdyby został on dobrze spleciony z zaginięciem mamy Wil, od której w końcu wszystko się zaczęło, całość prezentowałaby się lepiej. ・ Troszkę nadrobił mi to koniec, który wgniótł mnie w fotel, jednak dalej mam pewien niedosyt. Czuję, jakby nie wszystko zostało poprowadzone do końca, nie wszystko zostało na tyle rozwinięte, na ile mogłoby, a przecież dodatkowe na przykład 50 stron nie byłoby tutaj czymś niepotrzebnym albo przemęczającym czytelnika. I choć klimat był niesamowity, zimowy, a zarazem mroczny, a język naprawdę dobry to czegoś mi tutaj brakuje. Może gdyby wątek sekty został bardziej rozwinięty? Sama nie wiem. Mimo to nie mogę stwierdzić, że źle bawiłam się z tą książką, bo wcale tak nie było. Czytałam wciągnięta od początku do końca, dlatego z czystym sercem ją polecam! ・ ❝ 𝐌𝐚𝐫𝐭𝐰𝐢 𝐧𝐢𝐞 𝐰𝐫𝐚𝐜𝐚𝐥𝐢 𝐝𝐨 𝐳𝐲𝐜𝐢𝐚. ❞

„Gnijące miasteczko”, Skyla Arndt. Współpraca reklamowa @wydawnictwonowestrony Chciałabym poruszyć tutaj dwie kwestie. Mianowicie, okładka, jak i treść. Obie te rzeczy wywarły na mnie niesamowite wrażenie. Jest to jedna z najładniejszych okładek, jakie dane mi było zobaczyć. Całość tworzy fantastyczny klimat, jaki zawiera treść książki. Wszystko połączyło się w całość i nie mogę wyjść z podziwu. Wklejka, którą wydawnictwo zrobiło, jest boska, a zdobienia rozdziałów, sprawiają, że jeszcze bardziej można wsiąknąć w otaczającą aurę powieści. Także pamiętajcie, że jak sięgniecie po książkę, to okładka ma ogromne znaczenie i szukajcie go. Książka jest dla czytelników powyżej szesnastego roku życia i według mnie nie powinni jej czytać młodsi czytelnicy. Wątki, jakie są poruszane w środku, mogą zahaczyć lekko o drastyczne, ale nie znaczy to, że jest ich wiele. Całość po prostu nadaje dość mroczny klimat, przez co jak najbardziej zgadzam się z oznaczeniem wiekowym. Przejdę teraz do treści, która mnie urzekła, ale i momentami sprawiła, że ból rozrywał mi serce. Akcja toczy się na początku wokół dziewczyny o imieniu Wil, która za wszelką cenę pragnie odnaleźć swoją zaginioną mamę. Wszystko idzie nie tak, kiedy policja chce zamknąć sprawę, podając powód, jako by kobieta miała wyjechać z miasta, porzucając rodzinę. Wil jednak nie jest naiwna i postanawia zrobić własne śledztwo, co skutkuje uwikłaniem się w zawiłe tajemnice miasteczka. Elwood, niegdyś jej przyjaciel, teraz największy wróg, urodził się w rodzinie, która jest mocno związana z Bogiem. Jego życie musi być spokojne i poukładane, a co najważniejsze, pod dyktando rodziców. Jego ojciec jest Prawą Ręką Pana i ani mu się śni być wobec syna dobrym. Jego ciało należy do Pana, ale to nie wszystko. Chłopak ma na swoim życiu odciśnięte piętno, które pochłania go w całości. Coś się zaczęło i nie tak łatwo jest to powstrzymać. Kiedy dwoje głównych bohaterów spotyka się ponownie, wiadome, że nic już nie będzie jak dawniej, a tajemnice miasta wsiąkną w nich dogłębnie. Początek powiem szczerze, że mi się dłużył, nie mogłam za bardzo wkręcić się w fabułę. Jednak po niecałych pięćdziesięciu stronach pochłonęła mnie całkowicie. Aż do końca nie odrywałam się od czytania, idąc śladem tej dwójki, która próbując rozwikłać zagadkę kościoła Ogrodu Adama, na nowo próbuje się dogadać. Bardzo podoba mi się, jak została stworzona główna bohaterka. Jest bardzo silną postacią, która nie boi się ryzyka i za wszelką cenę brnie do przodu, by poznać prawdę. Natomiast Elwood Clarke jest w moim odczuciu nastolatkiem, który nie do końca rozumie siebie i rolę, jaką przyjdzie mu odegrać. Oboje tworzą między sobą kontrast i bardzo dobrze mi się to czytało. Potrzebowałam takiej bohaterki jak Wil. Jest niesamowita, naprawdę. Styl, jakim posługuje się Skyla Arndt, jest przyjemny i lekki. Nie było momentu, w którym czytanie sprawiłoby mi problemu. Autorka bardzo dobrze rozegrała wszystkie wydarzenia w tej książce i nawet pozostawiła lekki niedosyt. Otwarte zakończenie, które daje wiele możliwości i scenariuszy robi ogromną robotę. Nie ukrywam, że poznałabym dalsze losy ludzi z miasta, które otacza las tak ponury i mroczny. Całość jest tak dobra, że wszystkie elementy układanki, wskoczyły na swoje miejsce. Byłam zdumiona, jak dotarłam do ostatniej strony. Absolutnie nie czuje się, ubywających stron. Książka idealna na wieczór i na pewno spodoba się fanom rozwiązywania zagadek.

Dziś przychodzę do Was z recenzją „Gnijącego miasteczka”. Jest to horror młodzieżowy, a ja od lat nie sięgałam po ten gatunek, więc byłam bardzo ciekawa, czy mi się spodoba. Świat Wil Greene nagle legł w gruzach. Jej matka zniknęła, a ojciec popadł w depresję, przez co zaniedbali rodzinny hotel. Dziewczyna przez cały czas musiała radzić sobie praktycznie sama. Okazała się niesamowicie upartą i zdeterminowaną osobą, która za wszelką cenę chciała dowiedzieć się, co stało się z jej matką. Nie do końca wiem, czy polubiłam tę postać. Z jednej strony doskonale rozumiałam jej zachowanie, z drugiej momentami wydawała się lekkomyślna i porywcza. Za to Elwooda dość szybko obdarzyłam sympatią. Ten bohater skradł moje serce, szczególnie że jego sytuacja wywołała u mnie bardzo wiele emocji. Było mi go żal, czułam wściekłość na wszystkich, którzy przysporzyli mu cierpienia. Od zawsze to rodzice decydowali o wszystkim za niego, nie mógł mieć normalnych marzeń czy planów, na co pokornie się godził, aż w końcu pewne tajemnice zostały ujawnione i … złamały mu serce. Na uwagę zasługują też drugoplanowi bohaterowie, których kreacja może nie była aż tak dobra jak Wil i Elwooda, ale okazała się wystarczająca. Co więcej, ich obecność bardzo urozmaiciła całą historię. Paczka przyjaciół walcząca ze złem zawsze jest ciekawym motywem. Sama historia okazała się bardzo ciekawa i dobrze zaplanowana. Akcja rozwijała się dość szybko, co dla niektórych mogłoby stanowić problem, ale mi absolutnie nie przeszkadzało. Nie miałam poczucia, że autorka coś przyspiesza czy pomija. Klimat historii także mi się podobał, chociaż zabrakło mi dreszczyku charakterystycznego dla horrorów. Oczywiście mam na uwadze, że jest to horror młodzieżowy, dlatego nie będzie zbyt straszny, ale mimo wszystko wydaje się nieco zbyt delikatny. To, co zachęciło mnie do sięgnięcia po tę powieść to przede wszystkim wątki sekty i fanatyzmu religijnego. Uwielbiam te motywy w książkach i byłam ciekawa, jak zostaną poprowadzone tutaj. Przyznaję, że nie do końca do mnie przemówiły. Zabrakło mi wyjaśnienia, dlaczego opisany w książce rytuał jest konieczny. Być może czegoś nie zrozumiałam albo przeoczyłam, ale zabrakło mi tutaj dopowiedzenia chociażby tego, skąd wzięła się konieczność przeprowadzania krwawej ofiary. Trzeba było powstrzymać las, ale dlaczego? Na czym miało polegać bycie wybranym przez Boga? Niemniej myślę, że jest to pozycja godna uwagi i mogę Wam ją polecić. Dobrze się przy niej bawiłam, wciągnęła mnie w swoją historię i zapewniła rozrywkę na kilka godzin. Może nie jest idealna, ale nie żałuję, że ją poznałam.