Gdy powracają cienie (ebook)

Gdy dochodzę do ostatniej strony książki i żal mi rozstawać się z bohaterami, to wiem, książka zasługuje na PIĘĆ WIELKICH GWIAZD. Kryminał z dobrze przemyślaną intrygą (jak kilim utkany przez mistrza, harmonijnie, bez niedociągnięć, wątków prowadzących donikąd). Autorka znakomicie zna i wykorzystuje realia historyczne XIX wieku - od topografii miasta, nazw ulic, aż po drobiazgi, takie jak chapelainka (wbiło mnie w fotel z wrażenia, że ktoś jeszcze pamięta, co to jest) . Wrażenia czytelnika można opisać krótko: total immersion. Spacer po XIX wieku, zapachy, odgłosy, smaki, kościoły, kamienice, apteki, które stoją na miejscu do dziś, tylko zmieniły nazwy, właścicieli i wygląd. Plus główny czarny charakter (nieoczywisty na początku powieści) opisany bardzo żywo i prawdziwie. Podsumowując - bardzo rzetelna praca autorki i duża przyjemność czytania.

Fantastyczna lektura!!

Angażująca w sieć misternie wykreowanej intrygi skompilowanej z enigmatyczną śmiercią kobiety. Obrazująca społeczne nastroje i nierówności na ziemiach pod zaborem rosyjskim. Otulająca osobliwym, ale jakże porywającym w kryminałach retro klimatem. „Gdy powracają cienie” to powieść ulokowana w ramach klasycznej odsłony tego gatunku, przy tym zanurzona w politycznej esencji, która tworzy intrygujące tło historyczne, istotne dla kompleksowości tej opowieści. Z zachwycającym estetyką ujęciem, Aleksandra Gehrke z wielobarwnych fabularnych nici utkała płótno błyskotliwej osnowy, które podszyto frapującymi tajemnicami. To kompozycja niestroniąca od detali, przybliżająca bowiem z dokładnością scenerie i przestrzeń obyczajową z końca XIX wieku, naszkicowanym sztafażem nadająca treści realnej wymowy. Dbałość o zniuansowane sportretowanie pejzażu Piotrkowa oraz rozgrywanych w jego czeluści wydarzeń pozwala na mocne zatracenie się w odmętach skrywanych sekretów, które w końcu zaczynają głośno wybrzmiewać w rodzinnych niesnaskach. To spektakl inteligentnie skrojonych incydentów, zainicjowany kontrowersyjnym śledztwem lokalnych władz, które implikuje wstrzymanie działalności pensji dla dziewcząt – to wyraźna kwestia do uwypuklenia newralgicznego dochodzenia, zarazem wciąż powracająca echem w rozwijającej się niespiesznie narracji. Jednak to zagadkowa śmierć po raz drugi zamężnej wdowy stanowi fundamentalną oś fabuły. Jej nagłe i niespodziewane odejście ze świata sukcesywnie obnaża tłumione w sercu intencje, negliżuje brudne grzechy, jaskrawi polityczne machinacje. W końcu skrzętnie spychana w otchłań zapomnienia przeszłość zaczyna brutalnie wdzierać się w realia teraźniejszości, a na panoramę podejrzanych osób opada całun niebezpieczeństwa. Spowija ich woal zagrożenia wygrywany złowróżbnymi nutami. Oddana z nastrojową dusznością atmosfery, tak charakterystyczną dla powieści kryminalnych osadzonych w tym okresie historycznym, treść eksponuje nieprzeniknione emocje, w których dominuje ewidentnie wyczuwalny strach oraz wzbierający falami niepokój o przyszłość, które determinują ostrożność w obliczu nawarstwiających się motywów zbrodni. Z psychologicznym sznytem, Aleksandra Gehrke przenikliwie eksploruje także uwierającą pod skórą winę oraz traumatyczną potrzebę jej ukojenia. To fascynująca podróż przez zawiłości podstępu, jawnej manipulacji, dwoistej moralności, rozdzierających uczuć oraz kalejdoskopu kłamstw, którą zabarwiono plastycznie nakreślonymi krajobrazami i właściwą tamtym czasom obyczajowością, a nawet niezwykle subtelną kroplą niewinnego romansu. Podparta rzetelnością, tak zaskakującą w przypadku literackiego debiutu, oraz odmalowana wieloma odcieniami dobra i zła, traktująca o obezwładniającym umysły ostracyzmie, książka stanowi nie tylko wyborną rozrywkę dla wymagającego autentyzmu czytelnika. To także obietnica doskonale zobrazowanego kontekstu historycznego, solidnie utrwalonego w realiach epoki, który akcentuje nieustannie wyczuwalne, emocjonalne pokłosie powstania styczniowego. Proza być może nie do końca szokująca i dosadna, ale bezsprzecznie wysublimowana i skomponowaną z istną klasą – wzbogacająca intelektualnie i inspirująca.

Podobnież twierdzi się, że każde miasto powinno mieć swój kryminał. I jakkolwiek dwuznacznie by to brzmiało, to jednak nie da się zaprzeczyć, że atrakcyjnym wydaje się umiejscowienie zbrodni w konkretnej metropolii skąpanej w zagadkowym sosie ludzkich tajemnic i głęboko skrywanych demonów. Dzięki temu wyśmienitemu debiutowi, takiego kryminału doczekał się Piotrków Trybunalski, co oznacza, że retro kryminalna mapa Polski wzbogaciła się o kolejne miejsce warte poznania. Retro zbrodnia utrzymuje swoją popularność na naszym polskim rynku książkowym od wielu już lat, bo przecież chętnie sięgamy po kryminały retro zapewniające nam wędrówkę w przeszłość w towarzystwie zagadkowej śmierci. W taką podróż zabiera nas także Aleksandra Gehrke i trzeba przyznać, że poziom zarówno warsztatowy, jak i fabularny jej debiutanckiej powieści zasługuje na wielkie słowa uznania. Autorka zachowuje bowiem równowagę pomiędzy trzema płaszczyznami swojej książki, czyli pomiędzy jej warstwą historyczną, warstwą kryminalną oraz warstwą obyczajową z zarysowanym wątkiem miłosnym. A do tego wszystkiego, poprzez liczne dialogi i ograniczenie do minimum opisów, wprowadza dynamikę tak potrzebną w tego typu literaturze gatunkowej. Zagadka kryminalna stworzona piórem Aleksandry Gehrke to prawdziwa uczta czytelnicza dla miłośników wszelakich łamigłówek. Autorka funduje bowiem czytelnikowi zagadkę, do której rozwiązania prowadzi wiele dróg. Dochodzenie prowadzone przez śledczego Piotra Marinowa, ze strony na stronę komplikuje się coraz bardziej, a pewne odkrycia serwowane w fabule, pobudzają wyobraźnię czytelnika do kreowania własnych scenariuszy. Co ważne, pewne wątki daje się dość szybko przewidzieć, ale odkrywana przeszłość bohaterów i ich głęboko skrywane tajemnice, skłaniają do zastanowienia się nad motywem zbrodni, a to zawsze najbardziej intryguje. Mamy retro kryminał, a więc nie sposób nie odnieść się do realiów epoki, w jakiej dzieje się akcja "Gdy powracają cienie". W książce oprócz ukazania skomplikowanych stosunków polsko – rosyjskich tamtych czasów, czytelnik otrzymuje także pokaźną dawkę wiedzy na temat życia codziennego mieszkańców Piotrkowa. Począwszy od tego, jakie leki były wówczas dostępne w aptekach, a skończywszy na elementach garderoby i układzie ulic tego miasta. Takie detale, które wyławia się w trakcie czytania, zdecydowanie oddają klimat epoki, w jakiej osadzona została ta opowieść. "Gdy powracają cienie" to pełnokrwisty kryminał retro, w którym miłośnicy tego gatunku znajdą po mistrzowsku skonstruowaną intrygę kryminalną, oddane realia epoki XIX wieku, a także wyraźnie przedstawione kreacje psychologiczne bohaterów. Jest jeszcze coś, co dodaje smaczku całej tej historii — to miłość, która rozwija się niespiesznie w świecie, w którym związek Polki z Rosjaninem nastręczał wiele trudności, a przede wszystkim oznaczał ostracyzm społeczny. Nie możecie przegapić tego debiutu w swoich czytelniczych wyborach!

Dla mnie to książka na 6 +. Świetnie prowadzona fabuła, kapitalnie oddana sytuacja i postawy Polaków pod zaborem rosyjskim pod koniec XIX wieku, dbałość o szczegóły z epoki (ubiór, meble, pozycja kobiet, niuanse społeczne i obyczajowe, wygląd miasta i majątków ziemskich, sposób podróżowania itd.) do tego wątki uczuciowe. POLECAM! I czekam na kolejną książkę autorki.

Rewelacyjna lektura, aż brak mi słów.

Warto przeczytać, na prawdę

naprawdę świetna książka!

Świetna!