Fenice, płyta winylowa (Płyta Analogowa)

Włoscy alchemicy i power trio Ufomammut powracają z dziewiątym studyjnym albumem, Fenice, wydanym przez Neurot Recordings. Ale nie w takiej formie, w jakiej słyszeliśmy ich wcześniej, teraz "bardziej intymnie, bardziej swobodnie".

Przez ponad 20 lat zespół łączył ciężkość i majestat dynamicznego kultu riffów z wyrafinowanym zrozumieniem psychodelicznej tradycji i historii muzyki, tworząc kosmiczne, futurystyczne i technicolorowe brzmienie przeznaczone do absolutnego zanurzenia.

Fenice (co po włosku oznacza Feniks) symbolizuje niekończące się odrodzenie i zdolność do rozpoczęcia od nowa, gdy wszystko wydaje się być skazane na zagładę. Album jest pierwszym nagraniem z nowym perkusistą Levre i naprawdę wyznacza nowy rozdział w historii Ufomammut.

Podczas gdy zespół jest dobrze znany z psychodelicznych podróży w odległe zakątki kosmosu, Fenice jest znacznie bardziej introspektywnym doświadczeniem słuchowym. Fenice został pomyślany jako pojedynczy utwór koncepcyjny, podzielony na sześć wymiarów tego wewnętrznego skupienia. Eksperymenty dźwiękowe obfitują w eksplorację tego centralnego tematu; syntezatory i eksperymentalne efekty wokalne pojawiają się bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, a zespół zapuszcza się coraz dalej na niezbadane terytorium swojej tożsamości.

Potężne syntezatory w otwierającym album utworze "Duat" przywodzą na myśl wszechmocną maszynę wynurzającą się z głębin pierwotnego bagna. Po chwili następuje przejście do frenetycznego, garage-psychowego tempa, a następnie łagodnieje i przechodzi w bardziej znajomy, posępny tembr. 'Kepherer' to chwila wytchnienia, aczkolwiek niewielka, powracająca do pulsujących rytmów z intro albumu, po czym pogrąża słuchacza w groźnym budowaniu i uwalnianiu "Psychostasia".

Druga połowa płyty przynosi ze sobą jeszcze większe poczucie dynamicznej eksploracji. Metamorphoenix" wypełniony jest ciekawymi syntezatorowymi wzorcami i szumami, po czym przechodzi w złowrogie akordy i dziwny chóralny śpiew. Eksplozja emocji zwiastuje początek 'Pyramind', wszechogarniającego w swoim uwielbieniu riffów i quasi-religijnej kulminacji mantrycznych wokali. Empyros" jest groove'owy, ale nieregularny, z rytmami współgrającymi ze sobą i głosami śpiewającymi, co sprawia, że płyta kończy się z poczuciem oddania i celu.

Każde drgnięcie tego niezwykłego albumu wydaje się nieuniknione - Ufomammut są w końcu mistrzami w swoim fachu, a jeśli chodzi o tworzenie otulających dźwiękowych podróży w nieznane, to właśnie ich nieskrępowany zmysł eksploracji narusza nowy dźwiękowy grunt.

Fenice to brzmienie zespołu, którego istota została odmłodzona i który z radością przyjmuje szansę tworzenia muzyki w sposób, który zna najlepiej; rozwijając się ostrożnie i uważnie, łącząc te ekstremalne dynamiki, które czynią Fenice żywym i oddychającym stworzeniem - i pisząc gargantuiczne riffy, które zwiastują ich odrodzenie.

Tracklista:

LP 1
Side A
1. Duat (10:33)
2. Kepherer (02:59)
3. Psychostasia (07:13)

Side B
1. Metamorphoenix (07:41)
2. Pyramind (07:04)
3. Empyros (02:47)