Dziwna i uparta wytrwałość (okładka  miękka, wyd. 09.2023)

Najlepsza książka jaką ostatnio czytałam! Jak dla mnie zasługuje nawet na więcej niż 5 gwiazdek

Spoko książka, ake trochę mnie skręciła

fajne!!!!!

Ok

Sięgając po książkę „Dziwna i uparta wytrwałość” byłam jej bardzo ciekawa, ponieważ bardzo dawno nie czytałam powieści w takim klimacie i czułam niezwykłą ekscytację tą lekturą. Ponadto ta okładka ma w sobie coś tak urokliwego, że to przyjemność mieć ją w swojej biblioteczce. Velasine zostaje wybrany do narzeczeństwa z córką wodza innego rodu. Zostaje on jednak nakryty ze swoim kochankiem przez co jego ojciec jest wściekły. Jednak emisariusz przybyły z propozycją zaręczyn wychodzi temu na przeciw i proponuje małżeństwo z bratem dziewczyny, Caetharim. Chłopak na początku jest przerażony tą wizją. Jednak trafiając do Titheny i poznając narzeczonego jego zdanie zaczyna się zmieniać. Ponadto Velasine zaczyna odkrywać pewne tajemnice. Mało tego jego życie jest zagrożone. Po przeczytaniu tej powieści stwierdzam jedno! To była świetna przygoda. Chociaż nie czytam takich książek na co dzień, to uważam, że warto dawać szansę i nawet jeżeli to nie jest nasz gatunek to warto próbować, ja tym razem nie żałuję swojej decyzji. Bardzo cieszę się, że mogłam poznać historię Velasine i Caethariego. Polubiłam zarówno bohaterów jak i świat przedstawiony. Fabuła jest zwarta, płynna i wartka. Autorką niejednokrotnie zaskakuje nas zwrotami akcji, a każda kolejna strona buduje napięcie. Velasine to bohater, którego ciężko nie lubić, ale i ciężko mu nie współczuć. Przeszedł on w życiu dużo, jednak stale próbuje sobie z tym radzić, chociaż nie do końca mu to wychodzi. Może liczyć na wsparcie swojego przyjaciela (sługi) Markela, który mimo tego, iż jest niemową jest dla Velasine ogromnym wsparciem i pocieszycielem. Caethari to bohater, którego poznajemy stopniowo. Na początku nie wiedziałam co o nim sądzić, jednak z biegiem stron również bardzo go polubiłam. To wrażliwy chłopak, który stara się sprawić tak, aby wszystkim było dobrze. Dba zarówno o swoją rodzinę jak i męża. Ta powieść zmusza również czytelnika do pewnych przemyśleń, ale również trochę poucza. Mamy tu bowiem dwa rody. Jeden nieakceptujący społeczności LGBT, drugi wręcz przeciwnie. „Dziwna i uparta wytrwałość” pokazuje nam jak ważna i cenna dla człowieka jest akceptacja wśród społeczeństwa. Pokazuje, że społeczność LGBT ma prawo do miłości i bycia szczęśliwym. Ta historia (chociaż nie pierwsza z takim wątkiem) dała mi dużo do myślenia, ale jestem wdzięczna, za pokazania świata z innej perspektywy. Muszę jednak przyznać, „Dziwna i uparta wytrwałość” to książka, w której na początku ciężko było mi się odnaleźć. Pierwsze strony to była dla mnie czarna magia. Ale uważam, że to przez to, iż to moja pierwsza taka lektura od bardzo długiego czasu, więc musiałam sobie to na spokojnie poukładać. Jednak jak już przyzwyczaiłam się do bohaterów i nazewnictwa wszystko popłynęło. Książkę przeczytałam migiem! Czytając zakończenie byłam szczęśliwa, ale i zawiedziona, że to już koniec. Jednym mankamentem, który wpływa na mają ocenę są opisy. Niestety momentami są one tak długie i przynudzające, że mamy ochotę odłożyć książkę. Na szczęście tylko kilka razy zdarzyły mi się takie momenty. Większość książki czytało mi się z niezwykłą przyjemnością. „Dziwna i uparta wytrwałość” to książka naprawdę godna polecenia. Nie zrażajcie się początkiem, tylko dajcie sobie czas na oswojenie z językiem i nazewnictwem, bo naprawdę warto! Powieść trzyma nas w swoich ryzach do ostatniej strony. Pokochałam bohaterów i te historię. Jestem bardzo szczęśliwa, że ta książka trafiła w moje ręce i mogłam przeczytać coś innego niż zazwyczaj.

Miałam wysokie wymagania co do tej książki i niestety się zawiodłam. Mam do niej mieszane uczucia. Jest tutaj kilka queerowych postaci. Otoczka intryg była okej.

RECENZJA  „DZIWNA I UPARTA WYTRWAŁOŚĆ”  AUTOR: Foz Meadows Cykl: The Tithenai Chronicles (tom 1) WSPÓŁPRACA REKLAMOWA — Wydawnictwo: SeeYA „Dziwna i uparta wytrwałość”. Te słowa chyba stały się przepowiednią, bo nigdy nie straciły na aktualności: ani w dzieciństwie, a już na pewno nie w moim dorosłym życiu. „Dziwna i uparta wytrwałość” to nietuzinkowa, intrygująca i oryginalna historia  z dużą dawką emocji, wątkiem kryminalnym pełnych wciągających  intryg, rodzącym się uczuciem (slow burn guerrowy) i wątkiem magią w tle. Fabuła książki, została ciekawie poprowadzona, w której dzieje się bardzo dużo, autorka zaserwowała nam dużą dawką niepewności, tajemnic, intryg politycznych, niebezpieczeństwa, napięcia i nieoczekiwanych zwrotów akcji.  Przepełniona przeróżnymi emocjami od wstydu, zażenowania, niepokoju, zagubienia, rozpaczy, samotności po zrozumienie, czułość, zaskoczenie, radość i początek miłości. Książka zawiera wiele wątków takich jak aranżowane małżeństwo jednopłciowe dla korzyści politycznych, wątek gwałtu, próbę samobójstwa, intryg politycznych, piękną przyjaźń, pokonywanie swoich leków. Książka napisana jest w lekkim przyjemnym i obrazowym piórem, choć czasami pisanym językiem dość specyficznym. Autorka bardzo ciekawie wykreowała światy dwóch odmiennych krajów, ich zasady, różnice kulturowe, politykę, tolerancję na pewne sprawy w tym związki jednopłciowe. Więc z jednej strony mamy pełną tolerancję na takie związki a z drugiej strony nietolerancję  i pełnego rozmiaru oburzenie, szyderstw i napiętnowanie. Wątek rodzącego się uczucia został nakreślony bardzo subtelnie, nie nachalnie, wręcz z dużą dozą nieśmiałości co bardzo mi się podobało,  czytało się to z wielkim zaciekawieniem. Napisana jest z perspektywy głównych bohaterów Velasina i Caethari,  dzięki czemu możemy poznać ich bliżej, zobaczyć ich emocje, obawy, zagubienie i próby odnalezienia się trudnej sytuacji, w której się znaleźli.  Składa się z dziewięciu części.  Bohaterzy świetnie wykreowani, różnorodni, intrygujący, nieidealni, zagubieni, niepewni co ich czeka, co czyni ich bardzo realnymi.  „Ostatnia myśl nosiła w sobie znamiona prawdy. Byłem zmęczony we wszystkich znaczeniach tego słowa: nie pozostała we mnie ani kropla oburzenia do wyciśnięcia, a moje serce, jak nieobsiane pole, nie pozwalało wykiełkować nowej rozpaczy”. Velasin vin Aaro zostaje postawiony pod ścianą i zmuszony  poślubić dziewczynę z sąsiedniej Titheny a wszystko dla dobra uni dyplomatycznej obu krajów. Jednak wszystko komplikuje pojawienie się lorda Killic vin Lato, przez którego zostają ujawnione preferencje Velasina. Wtedy wszystko się komplikuje, ale poselstwo z Titheny znajduje inne rozwiązanie i zamiast Laecii ma poślubić tierna Caethariego Xai Aedurię. Gdy przyjeżdża, do Titheny szybko okazuje się, że nic nie będzie takie proste, a na każdym kroku czeka niebezpieczeństwo. A z przyszłym mężem szybko będzie musiał zacieśnić nić porozumienia i zaufania.  -Czy Velasin po przeżytej traumie  będzie jeszcze w stanie zaufać? -Czy Vel zaufa Cae? -Kto stoi za wszystkimi intrygami?  -Czy Velasin i Caethari dadzą sobie szansę na szczęśliwe zakończenie? -Co napisze dla nich los i czy będą mogli iść naprzód razem?  Polecam. 

Czy trafiła wam się książka która was zachwyciła okładka, pobudziła ciekawość opisem ale końcowo okazało się że to jednak nie była miłość? Vel nigdy nie widział się w roli władcy jako trzeci syn wiudl sobie życie jakiego chciał,  nadając mu takiego tempa jakiego pragnął.  Wszystko jednak się zmienia gdy ojciec informuje go o zaaranżowanym małżeństwie z księżniczka z Titheny, on jako posłuszny syn chce wykonać polecenie ojca. Niestety w trakcie odwiedzin misionaruszki z Titherny dochodzi do skandalu i dobre imię rodu Aaro zostaje zbrukane. Val dostaje jednak szanse zamiast księżniczki ma poślubić księcia bo choć w Ralii takie związki są surowo zakazane, bardziej liberalna Tithena jest jak najbardziej na tak. Ze zbrukanym imieniem Val nie może dłużej pozostać na ojczyznoe wiec wyrusza w podróż by poznać swój nowy kraj i narzeczonego. Komuś jednak mocno nie wsmak ten związek i od tego momentu Val zostanie uwikłana w cała sieć knowań, zagadek i czychania ja jego życie. Zacznę więc od plusów bardzo podobał mi się świat stworzony przez autorkę i większość postaci które wydawały się złożona i inteligentne. Nic intrygi która została tu wpleciona też była ciekawie prowadzona. Na plus mogę zaliczyć też wontek romantyczny I z mojej strony to tyle. A czy pisałam że okładka jest piękna. Głowni bohaterowie mnie irytowali przezkoki miedzi błyskotliwymi wypowiedziami a zachowaniem histerycznym były ciężkie do ogarnięcia.  Na usprawnienie mogę tylko dodać że jeden z nich stara się chronić drugiego który został skrzywdziny fizycznie i psychicznie. Ta relacja jest dziwna i w wielu miejscach dla mnie nie zrozumiała. Trauma głównego bohatera dosłownie momentami odbiera mu cały blask, staje się osoba której irracionalość pozbawia go rozumu sprowadzając do osoby dziecinnej. Cae zaś to typowy rycerz na białym koniu który odrazu przybiera postać bohatera który uratuje calu świat.  Przewidywalna okazała się także osoba która stała za całym spiskiem przeciw książętom. Wiecie czekacie na wielkie boom na końcu a okazuje się że to czego domyśliliście się na początku jest właśnie zakończeniem. Wiem że ta książka znajdzie ogrom osób którym przypadnie do gustu, niestety z mojej strony nie jest to książka która stanie się moją ulubienicą a szkoda bo miała naprawdę świetne podwaliny by nią być. Są tam też niektóre sceny które mnie osobiście zniechęciły do tego stopnia że poz iej już ciężko mi było przekonać się do książki. Do Trigger warningów zaliczam scenę wykorzystania meższczyzny przez męższczyzne oraz śmierć k9nia głównego bohatera. Jestem bardzo wyczulona na cierpienie stąd tak bardzo te dwie sceny wbiły mi się w pamięć. Chciałabym jednak zaznaczyć że książka ma potencjał ale niestety nie trafiła ona do mnie, więc sami zdecydujcie czy macie ochotę na fantazy z reprezentacją lgbtq , romans MLM.

Opis z tyłu okładki zapowiada, że zapamiętam tę książkę na długo. Nie wierzę w takie zapewnienia, ale wiecie co, faktycznie zapamiętam tę książkę na długo, a na pewno na dłużej niż inne o tej samej tematyce. Bo jest wyjątkowa. Fabuła powieści nie jest ani prosta, ani lekka. Zawarta w niej tematyka jest momentami ciężka do przełknięcia, momentami nawet brutalna, a mimo to powieść jest piękna. Jak osoba autorska wspomina na samym początku w nocie odautorskiej powieść zawiera opisy gwałtu, myśli samobójczych i samookaleczania. Dlatego sięgając po książkę dobrze jest mieść świadomość jej zawartości. Powieść jest niezłym grubaskiem, liczy blisko sześćset stron, mimo to czyta się ją płynnie. Jednak nie od razu. Początkowo nie mogłam się wkręcić w tę historię. Nie do końca wiedziałam, co się dzieje, dlaczego i do czego to zmierza. Nie od razu też polubiłam się z piórem Meadows. Użyty język był dla mnie zbyt wyszukany, pełen udziwnień i musiałam się do niego przyzwyczaić. Jednak czytałam dalej, głównie ze względu na postać Velasina, który od razu wzbudza ogromną sympatię. Okazało się, że mimo trudnego początku powieść dość szybko mnie wciągnęła. I tak trzymała przy sobie do ostatniej strony. Warto przebrnąć przez te wszystkie początkowe niedogodności, aby poznać tę opowieść. Opowieść mądrą, pouczającą, dającą nadzieję, inspirującą do zmian. To powieść o odnajdywaniu siebie, o strachu przed byciem prawdziwym sobą, zmaganiu się z demonami przeszłości i teraźniejszości i wreszcie o akceptacji tego, kim się jest. Powieść jest wypełniona emocjami po brzegi, a oprócz nich licznie występują zwroty akcji, przez co przewidzenie kierunku w jakim potoczy się ta historia jest zwyczajnie niemożliwe. Dużo jest tu również polityki, wciągających intryg, zdrad i naprawdę wiele się dzieje. Bohaterowie nie są przerysowani, z łatwością można ich polubić i się z nimi utożsamić. A relacje, jakie się między nimi tworzą, wypadają przekonująco, bo nic tu nie dzieje się zbyt szybko ani przypadkowo. Tempo romansu jest idealnie wyważone, dzięki czemu czytelnik nie ma wrażenia sztuczności. Doskonała jest w powieści reprezentacja queer, również w postaci osób niebinarnych, czego się nie spodziewałam, a bardzo miło mnie taka niespodzianka zaskoczyła. Akcja w powieści biegnie normalnym tempem, podobnie jak romans jest odpowiednio wyważona, nie pędzi ani się nie wlecze. Za to klimat powieści jest gęsty jak smoła, co z całą pewnością nadaje jej nieco mroku i niepokoju. Chociaż moje początki z powieścią nie należały do najłatwiejszych, ostatecznie kupiła mnie ona w całości, zaangażowała tak bardzo, że od pewnego momentu nie mogłam się od niej oderwać i teraz bardzo czekam na kolejny tom. A Wam tę niesamowitą opowieść oczywiście polecam!

IG: @zaczytana_archiwistka „Dziwna i uparta wytrwałość” autorstwa Foz Medows to historia, po którą sięgnęłam tylko i wyłącznie ze względu na okładkę. No co? Nic nie poradzę na to, że jestem okładkową sroczką, która nie potrafi odmówić sobie powieści z przykuwającą wzrok okładką ;) Velasin vin Aaro w ogóle nie planował się żenić, a już na pewno nie z dziewczyną z sąsiedniej Titheny. Kiedy okropna konfrontacja ujawnia jego preferencje, Vel obawia się, że zrujnował unię dyplomatyczną, zanim jeszcze mogła się rozpocząć. Ale podczas gdy jego rodzina jest gotowa się go wyrzec, poselstwo z Titheny ma inne rozwiązanie: Vel powinien poślubić brata swojej niedoszłej narzeczonej. Problem w tym, że po niedawno przebytej traumie nie jest w stanie związać się z nikim. Caethari Aeduria zawsze wiedział, że może skończyć w politycznym małżeństwie, ale jego nagłe zaręczyny z mężczyzną z Ralii, gdzie takie związki są zakazane, okazują się szokiem. Ponieważ nieznani przeciwnicy są gotowi zabić, aby zakończyć ten nowy sojusz, Vel i Cae nie mają wyboru i muszą sobie zaufać. Przetrwanie to jedno, ale miłość – czego obaj się nauczą – to coś zupełnie innego. Nie wiem, co powinnam Wam teraz powiedzieć - do tej pory jestem zaskoczona, jak dobrze czytało mi się ten tytuł. „Dziwna i uparta wytrwałość” liczy prawie 600 stron, a udało mi się pochłonąć w zaledwie trzy wieczory! Oczywiście, nie oznacza to, że od samego początku nie miałam żadnych problemów z tą pozycją... Foz Meadows posługuje się dość dziwnym, jak dla mnie językiem - na co dzień sięgam po książki z lekkim piórem autora, dlatego też moje pierwsze wrażenia, co do tej książki nie należały do tych dobrych. Kolejnym wyzwaniem, któremu musiałam stawić czoła, były początkowe dialogi bohaterów - nie wiem, czy tylko ja tak miałam, ale na samym początku momentami nie miałam pojęcia, o czym mówi poszczególny bohater, brakowało mi jakieś słowniczka, który wyjaśniłby mi znaczenia niektórych terminów. Jednak spokojnie, warto, jest przeboleć te kilkadziesiąt stron, by odkryć prawdziwą perełkę, która ukrywa się w stronach tej historii. „Dziwna i uparta wytrwałość” to również pozycja, w której czeka na Was wiele intryg, wątków oraz bohaterów. Nie martwcie się, że nie dacie sobie rady - Foz postawiła wszystkie karty na powolną akcję, dzięki czemu Wasze umysły dość szybko połączą początkowe fakty ze sobą. Czy książkę polecam? „Dziwna i uparta wytrwałość” to historia trudna do przewidzenia przez ilość zaserwowanych przez autorkę zwrotów akcji. Polecam ten tytuł przede wszystkim osobom o mocnych nerwach - na kartkach tej pozycji kryją się dość mocne sceny, w których autorka nie oszczędzała słów i niczego nie ubarwiła, bądź złagodniała.