Dziewczyna, która pokonała ISIS (okładka  miękka, wyd. 09.2016)

Przejmująca i wciągająca

" Kiedy ukończę szkołę w Niemczech, pójdę na studia i zostanę nauczycielką matematyki, co zawsze było moim największym marzeniem. Nie zatrzymają mnie fanatycy, którzy zdegradowali nas, dziewczęta, do roli przedmiotów. Przeżyłam, aby pokazać im, że jestem silniejsza od nich. "

Farida ma 18 lat i cieszy się zbliżającymi wakacjami. Ma przed sobą ostatnią klasę, która zadecyduje o jej dalszej karierze. Jest wybitna z przedmiotów ścisłych, szczególnie matematyki i właśnie tej dziedzinie chciałaby się poświęcić. Jako pierwsza kobieta z całej wioski ma szansę stać się nauczycielką. To dla niej duża szansa.

Jednak to lato różni się od innych. W sierpniu 2014 roku na jej wieś napadają terroryści ISIS. Zabijają wszystkich mężczyzn i chłopców, a kobiety i młode dziewczęta biorą w niewolę zamieniając ich życie w piekło.

Cztery miesiące. Cztery miesiące gwałtów, bicia, poniżania. Farida jest sprzedawana jako niewolnica. Traktowana strasznie tylko dlatego, że w oczach swoich oprawców jest niewierną i nie zasługuje na szacunek z ich strony. Zhańbiona, upokorzona, ale mimo to na tyle odważna, aby głośno mówić o tym, że jej sie to nie podoba. Niejednokrotnie grożono jej śmiercią, wiele razy przypłaciła za swój długi język i bezczelność, ale ona nie dała się złamać. Przetrwała i z podniesioną głową mówi o tym co ją spotkało. Nie daje cichego pozwolenia na to, co dzieje się w szeregach ISIS. Wraz z sześcioma innymi dziewczynami, które uciekły obnażają kult państwa islamskiego.

Ta książka to świadectwo niesamowitej odwagi Faridy. W środowisku gdzie kobieta zajmuje miejsce po mężczyźnie, nie będąc z nim równą, pokazuje, że nie zgadza się na poniżanie ze strony innych mężczyzn. Jej wiara i kultura, choć różna od tej ogólnie przyjętej, zasługuje na ich szacunek. Bez względu na wszystko.

Czytając wszystko co przeszła, nie mogłam uwierzyć, że to wszystko stało się zaledwie w cztery miesiące. I że udało im się uciec. Sześć bezbronnych dziewczyn, które postawiły wszystko na jedną kartę, wiedząc, że ich szanse są naprawdę niewielkie. A jednak chęć godnego życia zwyciężyła. Dzięki temu z miliona anonimowych ofiar terroru ISIS pojawiły się dziewczyny, które złamały granice i wydostały się. I zdradzają jak to wygląda od wewnątrz.

Patrząc na obecną sytuację mam wrażenie, że mocarstwo państwa islamskiego zaczyna drżeć w posadach. Jak grzyby po deszczu pojawiają się nowe publikacje osób, którym udało się wrócić, które się nie złamały. Ujawniają informacje o strukturach, miejscach, zwyczajach, które w obliczu planów na zniszczenie ISIS są dla nich ogromnym niebezpieczeństwem. Jednak może to i dobrze. Już dość tej nienawiści i terroru. Strachu przed każdym napotkanym muzułmaninem, wyjazdem, większym skupiskiem ludzi. Stop z bezsensownymi atakami, śmiercią milionów niewinnych ludzi. #stopthehate

Dla mnie, dziewczyny w wieku zbliżonym do bohaterki, to niewyobrażalne co musiała przejść. Choć bardzo mocno próbuje, nie jestem w stanie wyobrazić sobie, co musiała przeżywać, jak się czuć. Zupełnie inna kultura, inne zwyczaje, inne postrzeganie świata – to mocno bije po oczach słuchając opowieści dziewczyny. Najbardziej uderzyło mnie to, że to one obwiniały się o swoją hańbę. Wiedziały, że choć to nie ich wina, to będą izolowane od społeczeństwa i to na nie spadnie cała wina. Dla mnie nie do pomyślenia. Gwałcone, krzywdzone i tak bardzo skrzywdzone psychicznie. Na szczęście Farida ma swojej drodze spotkała kobietę, która zmieniła jej myślenie na ten temat. Przekonała, że jest wciąż wartościową osobą, że skoro dostała od życia szansę, to powinna spełniać swoje marzenia i być szczęśliwą. Teraz Farida spotyka się z dziewczynami z podobnymi doświadczeniami i dzieli się swoim myśleniem, pokazuje, że można inaczej. A ile kobiet wciąż żyje w przeświadczeniu, że są nic nie warte? Boje się nawet o tym myśleć.

Dziewczyna, która pokonała ISIS to dowód. Dowód na to, że pomimo terroru, paniki i nienawiści jest dla nas wszystkich nadzieja. Istnieje wciąż życzliwość ludzi, którzy pomimo zagrożenia pomogli bezbronnym dziewczynom dostrzec do domu, przejść granicę ku wolności. Ta książka też daje nadzieję na koniec. Jestem przerażona notorycznymi atakami w różnych częściach świata, jak każdy z nas. Mam nadzieję, że to co właśnie obserwujemy jest początkiem końca organizacji terrorystycznej jaką jest ISIS. To już czas.

"Obecnie znajdowałam się w świecie, w którym panowała wojna i w którym zadano mi gwałt. Wiedziałam, że była to straszna pomyłka. Nie należałam do tego świata. Ale moje ciało było w nim uwięzione i nie mogło w tej chwili uciec."

Bardzo rzetelnie i przekonująco przygotowana książka, wywołuje mnóstwo różnorodnych emocji. Opowiadana historia Faridy Khalaf silnie przemawia i jednocześnie jest zapiskiem losów jednej z wielu dziewczyn i młodych kobiet, które doświadczyły bezwzględnej brutalności ze strony Państwa Islamskiego. Szczegółowe opisy zdarzeń wzbogacone mądrymi przemyśleniami i ogromną dawką sprzecznych uczuć. Niewyobrażalne, że takie tragedie dzieją się we współczesnym świecie, że pozwalamy, aby miały miejsce. Młode jazydki stające się przedmiotem, towarem na rynku, seksualnymi niewolnicami bez żadnych przysługujących im praw. Zaledwie w zeszłym roku udało się Faridzie uciec przed opresją Daesh, a wiele kobiet wciąż czeka na ratunek. Życie, które w jednej chwili ze szczęśliwego i pogodnego zmienia się w walkę o przetrwanie i podołanie ogromnemu cierpieniu. Fanatyzm dżihadystów, terror i zezwierzęcenie. Fałszywe interpretowanie religii, wprowadzanie bezwzględnych praw kalifatu, stosowanie drastycznych rozwiązań, uważanie terroryzmu za słuszną sprawę. Masowe morderstwa, tortury, zamęczanie i wykorzystywanie. Psychologiczna manipulacja podczas rekrutacji, pranie mózgów młodych chłopców, aby uczynić z nich twardych bojowników IS.

Farida Khalaf, osiemnastoletnia mieszkanka irackiej wioski Kocho, opowiada o cieple domu rodzinnego, szkolnych lekcjach i odkrytych zdolnościach matematycznych, religii, zwyczajach i tradycji, z czasów, kiedy życie toczyło się spokojnym rytmem. Pierwsze ataki bojowników IS w Samorze, Bakubie i Ramadi, wywołują niepokój i obawy wśród Irakijczyków. Wtargnięcie do miast konwoju pojazdów terrorystów uzbrojonych w ciężką broń, wybuchy bomb podkładanych pod samochodami i budynkami, atakowanie kampusu uniwersyteckiego i branie zakładników. Sytuacja coraz bardziej zaognia się, przybiera coraz groźniejsze oblicze, błyskawicznie wzrasta śmiertelne niebezpieczeństwo. W Mosulu dochodzi do plądrowania banków, muzeów, budynków ulicznych, krwawych zamieszek i walk ulicznych. Obszary zajmowane przez bojowników IS w szybkim tempie powiększają się, ludność podlega całkowitej infiltracji, zmuszana jest do przestrzegania nowych praw i religii. W sierpniu dwa tysiące czternastego roku wojna dochodzi także do Kocho.

Przerażająca historia prześladowań, katuszy i udręk. Uważanie jazydów za sługi księcia piekieł. Rozstrzeliwanie mężczyzn, uprowadzanie dziewcząt i kobiet, oddzielanie ich od rodziców i rodzeństwa, wywózka do Rakki na sprzedaż, trzymanie w więzieniu, pozbawianie godności osobistej i jakichkolwiek praw. Cenny towar wymienny w rękach oprawców, który jednak może być katowany i upadlany w barbarzyński sposób. Liczne próby samobójcze ofiar hańbiącej męskiej przemocy. Dramaty rozgrywane w centrum wojskowym, cudem udana ucieczka i pobyt w obozie dla uchodźców w pobliżu Dohuk. A później szansa, jaka pojawiła się związana z wyjazdem do Niemiec. Książka jest krzykiem niesprawiedliwości spotykających kobiety i mężczyzn ze strony Państwa Islamskiego, utrwaleniem rodzinnych tragedii, zapisem przerażających potworności, bolesnych przeżyć. Równocześnie rozliczeniem ze straszliwym cierpieniem będącym częścią przeszłości, pokazaniem siły wbrew traumatycznym okolicznościom, pójściem przez życie z podniesioną głową, nie poddawaniem się, walczeniem o marzenia i codzienną normalność.

bookendorfina.pl

Farida miała wspaniałą rodzinę i piękne marzenia. Swe życie opierała na miłości do bliźnich, sile wiary i determinacji w dążeniu do celu. Pewnego dnia to wszystko zostało jej odebrane. Bojownicy ISIS porwali ją z domu, rozdzielili z rodziną i przekazali na sprzedaż jako seksualną niewolnicę. To nie pierwsza historia o skrzywdzonej dziewczynie i ISIS, jaką miałam okazję czytać. Nie oznacza to jednak, że moja wiedza na ten temat ma się dobrze, a emocje towarzyszące lekturze mogły osłabnąć. Wręcz przeciwnie. Cenię powieści ukazujące sytuację kobiet na świecie, umożliwiające mi poznanie innych kultur i dostarczające zarówno wiedzy, jak i emocji. Ten tytuł zdecydowanie do takich należy. Zanim to wszystko się zaczęło, a Farida straciła swe życie, była zupełnie normalną dziewczynką. Grzeczną, zdolną, skupioną na wpojonych jej zasadach. I właśnie taką ją poznajemy. Pierwsze strony książki dotyczę jej życia przed, życia prostego, ale szczęśliwego. Bo potem było już tylko PO. Bohaterka książki przeżyła piekło, a za sprawą jej relacji otrzymujemy możliwość uczestniczenia z nią w tych wydarzeniach. Poznajemy działanie ISIS na różnych frontach. Ich manipulacje, kłamstwa, sposoby osiągnięcia celu. A do tego dążą za wszelką cenę, wierząc, że ich plany mają charakter nadrzędny, są jedynymi właściwymi. A na czym im zależy? Na szerzeniu wiary w jedynego prawdziwego Boga. To kolejna książka, która pokazuje ciemnie strony Islamu i wszystkie podłości, które kryją się pod przykrywką dążenia do nawrócenia. Temat będący bardzo na czasie, powracający często i głośno za sprawą bieżących wydarzeń. Historia Faridy to kolejny dowód na to, że wydarzenia tego typu faktycznie mają miejsce, że to nie są jedynie puste słowa, a zagrożenie jest realne. Nasza bohaterka jest jazydką, a więc w mniemaniu ISIS niewierną. Farida zrobiła na mnie duże wrażenie. Za sprawą swojej siły, determinacji, a także wiary. Nie mogłam uwierzyć, że jej oddanie Bogu może być tak silne, a wpojone zasady tak istotne, nawet w obliczu utraty życia, gdzie ludzie tak często są skłonni oddać i zrobić wszystko, by je ocalić. Ona była gotowa zginąć dla swoich ideałów. Takie sylwetki mogą nas natchnąć, czegoś nauczyć, stanowić wzór, skłonić do refleksji. Młoda i niedoświadczona, a jednak dojrzała i pewna swego. To nie jest książka, z której akcja gna w zawrotnym tempie i wciąż nas zaskakuje. Bo przecież nie o to w niej chodzi. Śledzimy losy Faridy, wiedząc, że w końcu wygra swą walkę, ale wcześniej podążamy za nią w jej drodze przez mękę. Przekonujemy się, jak brutalni potrafią być ludzie, jak nieludzcy w swojej potworności. Cieszę się, że miałam okazję poznać ten tytuł i historię Faridy. Wierzę, że warto poświęcać czas takim lekturom.

Opowieść przedstawiona w książce Dziewczyna, która pokonała ISIS porusza. Pokazuje dramat kobiet, które wyznają „niewłaściwą” wiarę i przez to są postrzegane przez bojowników jako gorsze. Właśnie dlatego często zostają seksualnymi niewolnicami, a kiedy się znudzą „właścicielowi” są odsprzedawane dalej, aż wreszcie ich ciała i dusze są tak zniszczone, że nawet po wyzwoleniu czy ucieczce od oprawców, długo dochodzą do siebie. Niektóre z nich pod presją społeczną popełniają samobójstwa – bo przecież zostały zhańbione (pozbawione dziewictwa w czasie gwałtu), przez co przyniosły hańbę swojej rodzinie. Wielu pracowników społecznych stara się, by zmienić te poglądy. Jednak przed nimi jeszcze długa droga…

http://www.czytajac.pl/2016/09/dziewczyna-ktora-pokonala-isis/