Druga strona szczęścia (okładka  miękka)

zapowiada się książka na miarę Picoult, nie chcę przesadzać i nie mogę powiedzieć, że jest ona AŻ tak wgniatająca w fotel, jak najlepsze książki Jodi, ale trzyma poziom. Książka skupia się na problematyce relacji matka-pasierbowie. Walka o dzieci, które były dla Elli całym światem, a dla których w świetle prawa jest obcą kobietą. Dodatkowo do tego dochodzą problemy związane z przechodzeniem żałoby, z utratą ukochanego człowieka i wyjściem z kokonu bezpiecznego, idealnego życia do brutalnej rzeczywistości. Książka ta pokazuje, że każdy z nas dźwiga na grzbiecie mroczne sekrety, które mimo upływu lat tkwią jak okruch zwierciadła Królowej Śniegu w sercu, raniąc i odbierając radość życia.

Daje do myślenia, zwłaszcza w kontekście wyborów Elli, to jedna z tych książek, która stawia pytanie czy faktycznie na „wojnie” wszystkie środki są dozwolone! Czy przede wszystkim ważna jest moralność, uczciwość przed samą sobą. Czy świadomość, że postąpiło się „jak należy” wystarczy aby osłodzić gorycz .

Elli to młoda dziewczyna, którą do tej pory los nie rozpieszczał. Kiedy więc spotkała Joego, młodego fotografa i właściciela sklepu z dwójką małych dzieci, czuje że los się do niej uśmiechnął. Powoli tworzą szczęśliwy związek, ale ta sielanka nie trwa długo. Wkrótce mężczyzna ginie w wypadku a Elli zostaje z dwójką dzieci. Ale prawdziwy koszmar dopiero przed nią, ponieważ pojawia się była żona i biologiczna matka dzieci. Zaczyna się walka o opiekę nad nimi... Autorka napisała wciągającą książkę o tym, jak życie potrafi pisać skomplikowane scenariusze. Dotknęła niełatwego zagadnienia, ale zrobiła to bardzo realistycznie i z wyczuciem. Podczas lektury z pewnością wczujemy się w położenie Elli, ale i pozostałych bohaterów, którzy zostali tu wiernie i z pomysłem naszkicowani. Jak można się domyślić, w tej batalii najbardziej żal dzieci, które nie tylko będą zmagać się ze śmiercią ojca, ale i z zagubieniem wobec świata dorosłych. Wzruszająca, pełna emocji i refleksji opowieść.Polecam!

Ella do tej pory żyła jak w bajce. Choć kiedyś była nieszczęśliwa ze swoim byłym mężem. teraz wiedzie stabilne i pełne szczęścia życie u boku Joe i jego dzieci Annie i Zacha.
Wszystko kończy się wraz z tragiczną śmiercią Joe'go. Ella nie potrafi poradzić sobie z brakiem ukochanego, oraz z tęsknotą jaką przeżywają jego dzieci. Do tego dochodzą kłopoty finansowe sklepu, który prowadził Joe i jego była żona..
"Druga strona szczęścia" to piękna choć tragiczna historia dzieci, które znalazły się pomiędzy dwoma matkami nie wiedzą jak się zachować.
Annie i Zach choć kochają Ellę jak prawdziwą mamę, trochę pamiętają też Paige. Nie rozumieją dlaczego nie mogą być pod opieką obu mam i są smutne, że obie nie darzą się sympatią. Paige stara się wykorzystać fakt, że Ella rozpacza po stracie Joego, aby odebrać jej dzieci, natomiast Ella nie potrafi pogodzić się z tym, że może stracić jedyny sens w swoim życiu.
Jeżeli lubicie tego typu książki, bardzo Wam tę polecam.

,,Druga strona szczęścia’’, to bardzo piękna, wzruszająca i mądra historia, która bez trudu znalazłaby swoje odzwierciedlenie w rzeczywistym świecie. Tutaj niemal każdy wątek aż iskrzy od nadmiaru emocji. Jestem pełna uznania dla twórczości autorki. Stworzyła trudną i zarazem niebywale życiową powieść o skomplikowanych urokach macierzyństwa, radzeniu sobie z żałobą, podejmowaniu konkretnych decyzji, sile rodzinnych więzi i walce o własne szczęście. W prosty i rzeczowy sposób uświadamia nam, że ,,najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku. Wszyscy musimy się na nią przebić, wydając okrzyki naszych przodków, z ich DNA, kolorem oczu i bliznami. Z ich chwałą i wstydem. Wszystko to należy do nich i do nas. To druga strona radości’’.
Zapraszam do lektury.

Książka jest niezwykle wzruszająca i smutna. Zmusza do refleksji nas istotą macierzyństwa, nad zastanowieniem się czym ono naprawdę jest.To książka o fabule poruszającej bardzo trudny dylemat. Problem, który przypomniał mi biblijną opowieść, gdzie do miana matki pretendowały także dwie kobiety. Czytałam ze sporą dawką emocji. Chwilami sama już nie wiedziałam co bym zrobiła gdyby to mnie przypadła rola sędziego i podjęcie decyzji w tej sprawie. W tym konflikcie racji cząstkowych. Za każdą z tych kobiet stały przecież mocne argumenty i racje......
Życzę Wam byście jeśli sięgnięcie po tę powieść przeżyli ją tak bardzo jak ja. By dane Wam było ponieść się emocjom w trakcie lektury. Zakończenie być może Was nieco zaskoczy, mnie wydało się najwłaściwsze z możliwych.

Historia naprawdę poruszająca - od początku niesamowicie współczuje się głównej bohaterce, która najpierw traci ukochanego męża, później dobre zdanie o nim, a zaraz po tym zaczyna też tracić ukochane dzieci. Cały świat wali jej się na głowę, a na pierwszy plan wysuwa się pytanie: kto jest prawdziwą matką? Ta, która urodziła czy ta, która wychowała? Która bardziej zasługuje na to, by nazywać ją "mamą"? Przejmujący temat, czyta się błyskawicznie, bo tak bardzo chce się wiedzieć, co będzie dalej!