Droga do domu (okładka  miękka, wyd. 04.2015)

Jestem fanká, mam wszystkie ksiázki, nie wiem czy to kwestia wraæliwosci czy pokrewnych dusz, ale tak jak pioszé P. Gabryjela o bólu , niespelnione milosci to nikt inny nie potrafi... Uwilebilam , czytam , polecam...

Moim zdaniem,zdecydowanie najlepsza książka tej autorki!Nie moglam sie oderwać, ciekawe postacie,intrygujące historie,sympatyczne postacie drugoplanowe.Aż chciałoby się wyruszyć z głównymi bohaterkami w tę podróż!

Książka wciągająca, o ważnych lecz podstawowych sprawach, o tym co w życiu najważniejsze. Czytając znajdziecie coś dla siebie i coś o sobie. Jeśli czasem masz ochotę uciec od rzeczywistości, zostawić wszystkie problemy za sobą i zastanowić się, to przeczytaj tę książkę. Czasem nie doceniamy tego co mamy lub boimy się zaryzykować, codzienne problemy przesłaniają nam ważne aspekty bądź emocje nie pozwalają na rozsądną ocenę. Tak czasem jest i takie emocje towarzyszą bohaterom książki. Bohaterkami książki są osoby prawdziwe, zwykłe, a każda z nich jest na życiowym zakręcie. Jest to przyjemna lektura z przesłaniem. Polecam

pozycja warta polecenia

Super ...polecam

Przepiękna powieść o odnajdywaniu drogi do szczęścia, do zrozumienia samego siebie, do lepszego poznania i zaufania innym. Na okładce książki jest zdjęcie autorki, patrzy z niego na nas młoda, piękna dziewczyna, przychodzi na myśl "cóż mądrego może wypłynąć spod pióra tak młodej osoby", ale ja już wiem, na co Gabrielę stać. "Droga do domu" to cała masa mądrości, wzruszeń, zabawnych sytuacji, zwyczajnych zdarzeń, które składają się na codzienność każdego człowieka. Powieść o pięciu kobietach, poranionych, osamotnionych, pogubionych, z ogromnym bagażem życiowych doświadczeń, które lekko zdezelowanym busem postanawiają razem odbyć podróż marzeń. Z małej mieścinki, w której dane im jest mieszkać, wyruszają nad polskie morze. Podróż do łatwych nie należy, bo każda z nich to prawie inna epoka, w dosłownym tego słowa znaczeniu, każda wiezie ze sobą inne problemy i chce spojrzeć też na swoje życie z innej perspektywy, ale każda pragnie uleczyć zranioną duszę, wyleczyć złamane serce i ponownie wrócić do w miarę normalnego życia.
Książka warta przeczytania, skłania do zastanowienia się nad własnymi poczynaniami i życiowymi decyzjami. Wzrusza, bawi, uczy i przede wszystkim przypomina, że człowiek nigdy nie jest samotną wyspą, że wszystkie wybory i decyzje zawsze niosą konsekwencje i że czasami trzeba zrezygnować z własnego egoizmu, aby pomóc komuś, kto żyje obok nas. kAMyk

Jeśli chodzi o twórczość Gabrieli Gargas, to jestem jej już na tyle pewna, że wystarczy mi samo nazwisko, by sięgnąć po daną pozycję. Właśnie zakończyłam czytać najnowszą książkę powieściopisarki i ponownie jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak z pozornie zwykłych sytuacji potrafi stworzyć coś tak rewelacyjnego.

Alicja, samotna matka po raz kolejny traci pracę, po tym jak przez zaniedbanie lekarza umiera jej mąż nie radzi sobie za dobrze, żyje wspomnieniami i chęcią zemsty. Matylda uważa, że po tym co zrobiła nie ma prawa być szczęśliwa, trwa z dnia na dzień pogrążona w bólu odtrącając wszystkich od siebie. Ewa ma Pawła, a raczej miała, bo ich związek właśnie się rozpada. Jej pretensje, jego ciągła praca, brak rozmów sprawia, że oddalają się od siebie. Antonina to starsza kobieta ze sporym życiowym bagażem, obecnie wychowuje wnuczkę i marzy, by jeszcze raz zobaczyć się z wieloletnią przyjaciółką. Majka będąca u progu dorosłości, trochę pogubiona i zagniewana, pragnąca wyrwać się z małej miejscowości. Pięć kobiet, pięć historii, jeden samochód i wspólna droga przed siebie…

Pierwsze co zawsze rzuca mi się w każdej nowej publikacji, jaka wyszła spod pióra Gargaś, to fakt, że jej historie mogło napisać życie i chociaż nie są czymś nowym na rynku wydawniczym, posiadają w sobie „coś”, co nie pozwala się od nich oderwać. Zmuszona jestem się powtórzyć, ale autorka pisząc o życiu zwykłych ludzi, robi to prostym lecz pięknym językiem. Między dialogi, przemyślenia, a nawet opisy zabawnych sytuacji wplata prawdy życiowe, które w trakcie czytania uderzają w czytelnika i skłaniają do przemyślenia wielu spraw na nowo, spojrzenia na swoje życie z innej perspektywy. I wraz z bohaterami można przeżywać zmiany w nich zachodzące. „Droga do domu” to przemyślana i dopracowana w każdym najmniejszym calu historia kilku kobiet, powieść jest wielowątkowa, ale bez problemu można odnaleźć się wśród wydarzeń i wszystkich bohaterów. Nie można też narzekać na brak wydarzeń, akcja toczy się wartko i momentami nawet zaskakująco.

Pomimo tego, że w powieści występuje duża ilość bohaterów Gargaś bez problemu poradziła sobie z ich kreacją. Każda postać, to zupełnie inna osobowość, inne myśli, przeżycia, różne zachowania, poglądy, zupełnie odmienne charaktery. Naprawdę w całej powieści nie spotkałam dwóch takich samych osób, wszystkie kobiety wiele przeszły i chociaż były to różne problemy, autorka nie kategoryzuje je na mniej lub bardziej ważne, tylko pokazuje, że dla osoby zainteresowanej jego zmartwienia i troski są tak samo trudne, jak dla innych ich problemy. Podobało mi się, że pomimo tylu różnic, zarówno wiekowych jak i całej reszty, kobiety powiązała silna więź przyjaźni. Powieściopisarka umiejętnie i z wyczuciem przedstawia to jak bohaterki zmieniają się w trakcie podróży, godzą się z tym co było i… próbują żyć dalej. Nie sprawia jednak, że wszystko nagle się układa, na to trzeba czasu.

Powiedzieć, że jestem zachwycona tą powieścią to doprawdy za mało, ona mnie zachwyciła, skradła duży kawałek serca i bezlitośnie sobie nim teraz zarządza, a ja cały czas na nowo przeżywam te wszystkie emocje towarzyszące mi przy czytaniu. Już od pierwszych stron dałam porwać się w wir wydarzeń i z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów, kibicując im przy tym, by wszystko jakoś się ułożyło. Zżyłam się z nimi, wzruszałam, śmiałam się, cierpiałam, rozmyślałam, chłonęłam całą sobą i po raz pierwszy nie pochłonęłam książki naraz tylko sobie ją dawkowałam, by móc obcować z nią jak najdłużej. Gabriela Gargaś pisze językiem lekkim i dzięki temu czyta się szybko oraz przyjemnie, ale zaakcentować muszę, że to powieść z przesłaniem, które każdy musi sam wyczytać. Kolejna rewelacyjna powieść w dorobku autorki pokazująca jak mocno poruszające mogą być książki o zwykłym życiu, zwykłych ludzi.

„Drogę do domu” polecam fanom twórczości Gabrieli Gargaś, powieści obyczajowych, niezwykle życiowych, przesiąkniętych realizmem i zwykłą prozą życia. Książka opisana pięknie, z wyczuciem i zawiera w sobie mnóstwo mądrości oraz całą gamę emocji. Z całego serca zachęcam do przeczytania, zapewniam, że nie pożałujecie.

Gabriela Gargaś porusza w swoich powieściach wątki obyczajowe i społeczne. W swoich książkach Autorka pokazuje tematy prawdziwe, życiowe, z którymi możemy spotkać się, na co dzień. Jej książki niepozbawione są humoru. „Droga do domu” to książka o wybaczeniu sobie, o wybaczeniu bliskim nam osobom. O sile miłości i przyjaźni. A w końcu o odwadze by ruszyć z miejsca, by odnaleźć siebie.
Książka, dzięki której zastanowisz się, ile potrafisz zrobić dla ukochanej osoby.

Tyle ważnych w tej książce spraw, Gabriela Gargaś z niezwykłą dla siebie wnikliwością potrafi pisać o tym co praktycznie dotyczy życia każdego z nas. Zapewne każdy czytelnik odnajdzie w losach naszych bohaterek jakąś część swojej historii. Gargaś po raz kolejny przedstawia nam opowieść niezwykle poruszającą i pouczającą.

"Droga do domu" jest pierwszą powieścią Gabrieli Gargaś, jaką przeczytałam, ale z pewnością nie ostatnią. Ta książka mnie zauroczyła - naprawdę. Niby to zwykła powieść obyczajowa, ale napisana z takim wyczuciem, smakiem i tak prawdziwie, że nie można o niej zapomnieć. Piękna historia, wulkan emocji. Polecam!