Czarna Pantera 3D (Blu-ray Disc)

Super super:-) super :-) super:-) super :-) super :-)

Powiew świeżości w produkcjach Marvela. Postać może mniej znana ale nie mniej ciekawa. Oczywiście masa efektów specjalnych.

Marvel, jak zdążył już nas do tego przyzwyczaić, jak (prawie) zawsze w, naprawdę, świetnej, formie.

Mocno przereklamowany film o superbohaterze odzianym w czarny kostium przypominający wyglądem czarnego kocura z dżungli. Nie jest w żaden sposób przełomowy, nie jest w żaden sposób unikalny na tle pozostałych filmów Marvela. Po prostu wpasowuje się w koncepcję. Średniawa.

Super film. Efekty 3D na najwyższym poziomie. Polecam.

"Czarna Pantera" to kolejny as w talii Disneya i Marvela, który przebojem wdarł się do kin na całym świecie i przy okazji pobił parę rekordów. Tytułowa postać pojawiła się pierwszy raz w filmie „Kapitan Ameryka: Wojna Bohaterów” i od razu przykuła uwagę widzów. Teraz otrzymała wreszcie swój solowy projekt. Film koncentruje się na losach świeżo upieczonego władcy Wakandy - T'Challi. Po tragicznej śmierci swojego ojca w zamachu i pomyślnym przejściu tradycyjnej próby siły, przejmuje on tytuł Czarnej Pantery i rozpoczyna swoje rządy w tym fikcyjnym afrykańskim państewku. Niestety nad Wakandą zbierają się ciemne chmury. Na zewnątrz główne zagrożenie stanowi okrutny najemnik Ulysses Klaue i współpracujący z nim Erik Killmonger. Do tego wewnątrz kraju nie wszyscy zgadzają się z prowadzoną do tej pory polityką i zaczyna narastać opozycja. Mamy tutaj do czynienia w pewnym sensie z fenomenem kulturowym. Film został przyjęty z ogromnym entuzjazmem, a niekiedy wręcz ze wzruszeniem przez czarnoskórych ludzi. To pierwsza produkcja Marvela, która tak odważnie podejmuje kwestie społeczne, kulturowe i polityczne. Zawiera też wiele ukrytych odniesień do problemów współczesnego świata takich jak nierówności rasowe, neokolonializm, problem uchodźców, a nawet równouprawnienie kobiet. Pokazuje mieszkańców Afryki w niestereotypowy sposób. Obywatele Wakandy są ludźmi ceniącymi sobie tradycję, przywiązanymi do odwiecznych obyczajów swojego ludu, ale z drugiej strony cały ich kraj zbudowany jest na niezwykle nowoczesnej technologii, która na każdym kroku towarzyszy im w codziennym życiu. To nietypowe połączenie robi naprawdę duże wrażenie. Źródłem tego bogactwa jest vibranium – metal o niezwykłych właściwościach, który można spotkać w Wakandzie. Dość powiedzieć, że tarcza samego Kapitana Ameryki jest właśnie z niego wykonana. Uczynił on z Wakandy jedno z najnowocześniejszych państw na świecie. Wiąże się z tym jednak też druga strona medalu. Z obawy przed potencjalnymi wojnami, masowym napływem obcych ludzi i niepożądanymi działaniami ze strony innych państw czy międzynarodowych korporacji postanowiono ukrywać przed całym światem istnienie tak ogromnych złóż vibranium i niesamowity dobrobyt jaki ten metal przyniósł. Głęboko zakorzeniony strach przed otworzeniem się na innych i większym zaangażowaniem się w sprawy na arenie międzynarodowej jest jednym z ważnych motywów fabuły. Izolacjonizm ma uchronić kulturę Wakandy przed destrukcyjnym wpływem czynników zewnętrznych. Dawni władcy wyszli z założenia, że na pewno znajdą się chętni na podporządkowanie sobie tego afrykańskiego państwa i przejęcie wydobycia vibranium. Pragnęli więc obronić obywateli przed życiem pod obcym jarzmem lub w stanie permanentnej wojny. Z tego powodu pielęgnowano na zewnątrz wizerunek Wakandy jako jedynie kolejnego biednego kraju Trzeciego Świata, który nie jest wart niczyjej uwagi. W międzyczasie dorosło jednak nowe pokolenie, które zaczęło mieć wątpliwości co do słuszności takiego postępowania. W ich opinii Wakanda mogłaby pomóc wielu ludziom na całym świecie dzieląc się swoim bogactwem i technologiami. Z takimi poważnymi wyzwaniami musi zmierzyć się na początku swego panowania T’Challa. Do tego dochodzą też takie wątki jak trudna do opanowania chęć zemsty, grzechy ojców i odpowiedzialność za nie ich dzieci, konflikty dzielące najbliższą rodzinę, spiski w gronie najbliższych doradców. Dylematy młodego władcy są ukazane w iście szekspirowskim stylu. Wreszcie doczekaliśmy się też antagonisty z prawdziwego zdarzenia. Erik Killmonger jest postacią ciekawą, charyzmatyczną i z mocno zarysowanym charakterem. Jednocześnie nosi ze sobą bagaż trudnych doświadczeń. Ma swoje poglądy na sytuację Wakandy i wizję jaką politykę powinna prowadzić. Co najważniejsze, oparte są one na konkretnych argumentach i przemyśleniach. Nie jest też postacią na wskroś złą, ale w pewnym sensie tragiczną. Warto podkreślić, że pomimo prezentowanej tematyki, przesłanie filmu jest na tyle uniwersalne, że każdy będzie w stanie poczuć sympatię do jego bohaterów i zrozumieć trapiące ich problemy. Do tego „Czarna Pantera” jest obowiązkowym etapem w przygotowaniach do trzeciej części „Avengersów”. Wzbogaca ona całe uniwersum i pokazuje czemu Marvel jest ciągle na topie.