Close To The Glass (CD)

Album "Close To The Glass" jest kolejnym odważnym krokiem na drodze The Notwist. Przynosi chwytliwe i nieprzewidywalne połączenie gry prosto z serca i magnetycznego pulsu precyzyjnego programowania.

Chociaż zawsze tworzyli muzykę autentyczną i nastrojową, teraz dodatkowo nie brakuje im odwagi i uderzenia. "Close To The Glass" to bezkresny kolaż popowych piosenek, ciszy, gry zespołowej i opowieści. Mocnym spoiwem łączącym różne warstwy "Close To The Glass" jest synergia. Bracia Markus i Micha Acher w końcu stali się wraz z Martinem Gretschmannem prawdziwym zespołem. Wspierani przez Maxa Punktezahla i Andiego Haberla, piszą i nagrywają piosenki jako całość, wnosząc do nich energię, która towarzyszy im podczas występów na żywo.

Kiedy zaczynali karierę w 1989 roku, byli zupełnie innym zespołem. Zawsze jednak trzon stanowili chłopcy z małej niemieckiej miejscowości Weilheim, biednym, a przy tym niezwykle inspirującym miejscu. Założyciele zespołu, Markus i Micha, dorastali gromadząc płyty i grając jazz ze swoim ojcem. Jednak paradoksalnie, ich pierwsza płyta przyniosła muzykę hardcore'ową z bliskimi partiami wokalnymi.

Następnie bracia stworzyli płyty "The Notwist", "Nook" i "12", gęste i progresywnie chwytliwe, zanim w 1997 roku znaleźli swoją trzecią połówkę w postaci Gretschmanna (aka Console), odważnego muzyka elektronicznego z tego samego miasta. Nagrany wspólnie album "Shrink" był początkiem ich inspirującej podróży, podczas której wykonywali muzykę w wielu formatach. Płyta "Neon Golden" z 2001 roku przyniosła mieszankę muzyki elektronicznej i różnych form instrumentacji, pokazującą ich zamiłowanie do muzyki folkowej, klasycznej, grunge'u, rapu, rocka i elektroniki.

Nie wszystko jednak układało się dobrze podczas pracy nad nowym materiałem. Ponieważ wszyscy członkowie zespołu są perfekcjonistami, zrozumiałe jest to, że na początku nic nie wydawało im się satysfakcjonujące. Piosenki na "Close To The Glass" były nagrywane, remiksowane, wyrzucane, przywracane, a następnie dopracowywane. Podczas nagrywania "Close To The Glass" Martin był niczym szalony naukowiec stojący za małą górą analogowych modularnych syntezatorów, nie tylko grając na nich, ale również przetwarzając partie wykonywane przez jego kolegów. Silne porozumienie i wzajemne zaufanie pozwoliło zatrzeć tradycyjne role w większym stopniu niż do tej pory. Wszyscy grali na wszystkim, a zespół miał poczucie, że może zabrać swoją muzykę wszędzie, od czystego hałasu, przez kraut-rock, do potężnego halowego rocka. "Close To The Glass" przynosi także wiele zawrotnych partii wokalnych Markusa Achera, eksperymentującego nie tylko z efektami, ale także z własnymi możliwościami.

"Run Run Run" to elektroniczne spojrzenie na prostą, bluesową piosenkę, gdzie każdy członek zespołu manipuluje partiami pozostałych. To był pierwszy utwór, który powstał z myślą o tym albumie i stał się punktem wyjścia dla całości. "Casino" jest dobrym przykładem wolności jaką dało im samplowanie samych siebie podczas nagrywania albumu. Zaczął się od instrumentalnego utworu Andi'ego, który wsamplował Martin, a do czego następnie zaśpiewał Markus. Tak wykonywali go podczas koncertów.

Z kolei "Kong" napędza rytm i przebojowe gitarowe akordy, będąc hołdem grupy dla indie-popu z lat 90-tych. Tekst jest prawdziwą historią Markusa i jego rodziny, opowiadającą o tym jak zostali uwięzieni w domu przez powódź i obserwując podnoszący się poziom wody, marzyli by uratował ich jakoś superbohater.

W 2014 roku The Notwist są gotowi by wykonywać swoją nową, wielobarwną muzykę w najbardziej ekscytującej formie, czyli jako prawdziwy zespół.