Classic Objects (CD)

Jenny Hval - norweska artystka, wydała dziś swój album zatytułowany "Classic Objects" (4AD). „Classic Objects” to mapa miejsc z przeszłości takich jak stare, puste puby w Melbourne, w których grał zespół Hval, miejsc publicznych, za którymi Hval tęskniła przez cały czas zamknięcia, miejsc wyimaginowanych, miejsc z przyszłości i miejsc nieprawdopodobnych, do których mogą zaprowadzić cię sny, halucynacje, śmierć i sztuka.

Interesuje jej łączenie rzeczy niestworzonych z rzeczami zwykłymi. „Classic Objects” to wersja Hval popowego albumu. Każda piosenka ma zwrotkę i refren. Jest złożony z interesującymi melodiami z uczuciem wzniesienia i przejrzystości w refrenach. Heba Kadry zmiksowała album tak, by brzmiał jakby był odtwarzany przez "zestaw stereo w tajemniczym pokoju". "W 2020 roku, jak wszyscy inni, byłam tylko osobą prywatną" - mówi Hval. "Żadnym artystom nie wolno było występować. Zostałam zredukowana do 'po prostu ja'". W rezultacie Hval zadała sobie pytanie, co może oznaczać "po prostu ja". Czy była to wersja, która nigdy nie wyjechała z rodzinnego miasta? Czy chodziło o to, że za dziełem sztuki kryje się oczywista prawda? Czy sztuka jest tylko wymyślną, trudną konstrukcją, która tak naprawdę nie jest potrzebna?

Jako ćwiczenie, Hval napisała proste historie o życiu, badając zredukowaną koncepcję "tylko ja". Wcześniej też była "po prostu sobą", kiedy w wieku 24 lat, mieszkając w Australii, zdiagnozowano u niej celiakię i nie mogła już rozpocząć kariery muzycznej w sposób, jaki sobie wyobrażała. "Chociaż nie powiedziałabym, że jestem niepełnosprawna, a jedynie, że mam niewidoczne powikłania, to dotarło do mnie, że przemysł muzyczny, czy jakikolwiek inny przemysł oparty na niepewnej sile roboczej, oczekuje ode mnie niemożliwej do spełnienia sprawności fizycznej" - mówi Hval. "Pokazało mi to, w jak niewielkim stopniu ludzkie doświadczenie i jego różnorodność są doceniane w muzyce, co z kolei ujawniło, że nie jest to zbyt trwała, ani nawet istotna forma ekspresji". "Classic Objects", jednakże, nie jest o tych rzeczach. Ale kiedy Hval zaczęła pisać historie, które w końcu stały się tą płytą, uderzyła pandemia i przypomniała sobie te konkretne czasy w swoim życiu, te fazy, w których czuła się całkowicie pozbawiona wartości. Hval rozwija: "To sprawiło, że chciałam pisać proste historie. Mój problem polegał na tym, że odkryłam, iż komponent muzyczny w procesie pisania sprawiał, że słowa zbaczały ze swojej ścieżki, a nawet wskakiwały w absurd. Myślę, że to się po prostu musi zdarzyć, kiedy w grę wchodzi muzyka. W końcu piosenka to nie tylko słowa, ma melodię, a powodem, dla którego mamy melodie, jest wchodzenie w ciemność i skakanie z klifów".

Tracklista:

1. Year of Love
2. American Coffee
3. Classic Objects
4. Cemetery of Splendour
5. Year of Sky
6. Jupiter
7. Freedom
8. The Revolution Will Not Be Owned

Jenny Hval jest pochodzącą z Oslo muzykiem, kompozytorką i pisarką. Multidyscyplinarny i transgresyjny to słowa często używane do opisania jej sztuki, ale polifoniczny artyzm Jenny Hval jest w rzeczywistości płynnie przeplatany między muzycznymi, literackimi, wizualnymi i performatywnymi trybami ekspresji. Wydała kilka solowych albumów i powieści, w tym "Paradise Rot" z 2018 roku i "Girls Against God" z 2020 roku, obie opublikowane przez Verso Books.