Ciotka (okładka  twarda, wyd. 10.2022)

Rewelacja. Aż żal, że w czasach mojej młodości zabrakło takiej lektury. Ale widać, że temat jest wciąż wstydliwy i pomijany w codzienności. A przecież to nieodłączny i obowiązkowy element życia każdej dziewczyny. Napisane prostym językiem, tlumaczy procesy fizjologiczne i oswaja z tym, że tzw. "Ciotka" zjawisko normalne. Idealne dla nastolatek wchodzących w okres dojrzewania i dla.ich rodziców także.

książka bardzo fajna, będzie bardzo fajna dla dziewczynki, która przeszła już pierwszą miesiączkę, jak i dla tej która nie miała jeszcze z nią styczności. książka w bardzo fajny sposób pokazuje przez co przechodzą dziewczyny podczas dojrzewania

Bardzo ciekawa książka. Córka przeczytała, a teraz pożycza koleżankom. Wszystkie zadowolone

Fajna książka dla osób w wieku dojżewania

„Moje ciało, obecnie w wieku jedenastu lat i jedenastu miesięcy, w każdej chwili mogło zacząć przygotowywać się do czegoś, na co ja, Alicja, absolutnie nie byłam gotowa. Co więcej, nie byłam nawet tego świadoma.“ Odkrycie przez Alicję, że wkrótce i ona, i wszystkie jej koleżanki zaczną miesiączkować, było szokiem. Już sama perspektywa dyskomfortu i krwawienia nie była miła, ale największym lękiem napawało ją legendarne „stawanie się kobietą“ oraz z czasem możliwość zajścia w ciążę. Tyle że organizm nie pyta o zdanie. Piersi zaczynają boleć, brzuch również nie daje o sobie zapomnieć, ale najgorsza i tak jest perspektywa, że menstruacja przyjdzie, tyle że nie do końca wiadomo kiedy. Bo nawet jeśli w szkole o niej mówiono, miało się szczęście i rodzice wspomnieli kilka szczegółów czy internet podpowiedział co i jak — okres wciąż pozostaje niewiadomą, która może straszyć, wywoływać neutralne uczucia lub wzbudzać ekscytację. Podstawą jednak jest wiedza i poczucie bezpieczeństwa psychicznego, dzięki któremu kolejne dziewczynki nie żyją w wstydzie przed tym jak działa ich organizm. Myślałam, że obędzie się od prywatnych wywodów, ale nie mogę pozbyć się myśli o tym, jak brakowało tego tytułu wcześniejszym pokoleniom. Dzięki mojej mamie ja do tematu okresu podeszłam spokojnie, ale doskonale pamiętam reakcje moich koleżanek, gdy o menstruacji mówiły. Mam nadzieję, że z czasem wyrosły z tego wstydu, który dało się wyczuć w ich słowach czy zachowaniu. Wstydu, którym skutecznie zarażały innych. Żałuję, że wtedy nie mogły sięgnąć po „Ciotkę“, gdzie znalazłyby odbicie własnych uczuć, ale też wskazówkę jak psychicznie poradzić sobie z tym szerokim tematem. Magdalena Zarębska do swojej powieści wrzuciła dwa fragmenty, które nie związane są z okresem. W jednym z nich Alicja, główna bohaterka, wspomina o tranzycji bohatera w serialu. W drugim jej przyjaciółka przychodzi do szkoły w hidżabie, by sprawdzić, jak będzie się w nim czuła (wspomniane jest, że w jej ojczystym kraju kobiety nie mają takiego wyboru i po prostu muszą zasłaniać całe ciało). Dwa ważne tematy, które zostały liźnięte bardzo powierzchownie, bo nie była to historia o nich, więc nie wiem, co o tym myślę. Dobrze mówić o takich sprawach, ale z drugiej strony... Czy takie powierzchowne ruszenie nie bagatelizuje sprawy? Mam mieszane uczucia. Nie oceniam ani na plus, ani na minus. Może kiedyś zmienię zdanie. Cala reszta — rewelacja. Bohaterkę można lubić lub nie, droga wolna, ale powieść sama w sobie daje ogrom wsparcia. Uczy akceptacji naturalnych procesów oraz daje podkładkę wiedzy (a czego sama historia w sobie nie zmieści, doda list od menstruacji na koniec). Pokazuje też jak dziewczynki się wspierają i jak cudowne to jest. Oraz że z rodzicami można rozmawiać. A jeśli nie, to zawsze jest internet, który da odpowiedzi na wszystkie pytania (ba, nawet podkreślone jest by szukać informacji w sprawdzonych źródłach). [Psst, Magdalena Zarębska swoją powieść kieruje do dorastających dziewczynek, ale osobiście wcisnęłabym je również w chłopięce dłonie. Nie znajdą tutaj nic o swojej sytuacji (temat ich dorastania fizycznego zostaje mocno zbagatelizowany), ale parząc na przeciętny poziom wiedzy odnośnie menstruacji, jakim poszczycić się mogą mężczyźni... Jest źle. A młodym chłopcom może lepiej być zgłębić temat dzięki powieści. Ale. To tylko moje zdanie. Równie dobrym źródłem informacji będzie empatyczny rodzic.]

Okres, menstruacja to określenie, które nie wypowiadało się głośno już za moich młodych czasów. Przykro się robię, że każda (no prawie każda) młoda dziewczyna musi zmagać się z traumą, jaką same sobie sprawiłyśmy. Okres to nie koniec świata, lecz kolejny etap i część naszego kobiecego życia, z którym da się żyć i trzeba zaakceptować. Trzeba pamiętać, że jedna kobieta przechodzi „te dni” łagodnie, lecz druga zwija się z bólu jeszcze inna ciska piorunami złości w każdego, kto akurat się napatoczy. Przed Wami książka, o której powinno być głośno. Uwielbiam promować takie pozycje, które sprawiają, że chociaż jedna kobieta/dziewczyna może poczuć się dobrze, godnie. W pewnym momencie dowiadujemy się, że nasza znajoma dostała okres. Dla nas idealna sytuacja, kiedy koleżanki np. z klasy wspierają Ją, lecz co, kiedy inne dziewczyny zaczynają wyśmiewać? Mamy XXI wiek i zdarza się, że znajdzie się dziewczyna, która nigdy nie miała poruszanego tematu ze swoją mamą, tatą z kimś z rodziny! Kiedy przychodzi co do czego dowiadują się od w/w koleżanek albo z Internetu o co chodzi. Kto jak nie my dorośli mamy zapoznać nasze pociechy z tym, jak zmienia się ciało kobiety, czego można się spodziewać oraz czego używać, żeby w komfortowy sposób przejść „te dni” w czystości i psychicznym spokoju. Polecam zajrzeć na stronę Fundacji „Różowa Skrzyneczka” która sprawia, że każda dziewczyna może godnie przechodzić miesiączkę, i to za sprawą różowych skrzyneczek, w których znajdzie podpaski, tampony. Polecam skontaktować się z fundacją, a dowiesz się co używają dziewczyny, żeby tylko nie leciało po nogach albo wolą nie iść do szkoły, bo nie mają na podpaski. Według danych zawartych na stronie Ich 42% rodzin nie rozmawia w domu o miesiączce, 43% nastolatek unika tematu okresu z ojcem. Wracając do książki w cudowny sposób wyjaśnia, czym jest okres, ile dni może trwać oraz metody higieny w „te dni”, ale najważniejsza sprawa to taka, że my kobiety nie mamy czego się wstydzić. Jeżeli jesteś rodzicem chłopca, to warto i Jego wyedukować, bo może trafić się taka sytuacja, że będzie widział koleżankę, siostrę której albo podpaska przecieka, albo to jej pierwsza miesiączka i nie wie, że ma pobrudzone spodnie. Empatia to hasło, które powinniśmy wszczepić naszym dzieciom. Takie książki, jakbym mogła rozdawałabym w każdej szkole w całym kraju z numerami telefonów zaufania, gdzie mogą zadzwonić w kwestii odpowiedzi na nurtujące pytania (ale wtedy kiedy rodzice „nie mają czasu” na rozmowę o tak ważnym temacie) Jestem dumna, że to już druga książka, która jest na półce książek do przeczytania przez moją córkę. Oczywiście moja Hela zdaje sobie sprawę, czym jest okres, czego używać i że zawsze może na mnie liczyć jak tylko przyjdzie pora. Polecam każdemu, tym bardziej że zbliżają się Święta to idealny moment na sprawienie komuś prezentu a może przy okazji pomóc lepiej zrozumieć.

Magdalena Zarębska - tekst, Katarzyna Domżalska ‐ ilustracje "Ciotka", Kiedy byłam mała, jedną z książek, które pozwoliły mi zaznajomić się nieco z fizjologicznym światem dorosłych stała się zabawnie napisana i równie świetnie narysowana książka "Jak cało i zdrowo przyszedłem na świat" Willyego Breinholsta. Czy ktoś z Was jeszcze ją kojarzy? Wydaje mi się, że od dosyć dawna nie była wznawiana. Drugą był natomiast "Mały atlas anatomiczny", bo tak ówczesny rynek wydawniczy nie był w stanie zaproponować młodemu czytelnikowi dużo więcej. Minęło dobrych trzydzieści lat, zmieniły się czasy, weszliśmy w epokę internetu, w którym odnaleźć można wszystko, choć nie zawsze są to treści w pełni merytoryczne bądź dostosowane poziomem do poszukujących informacji osób. Pojawia się też coraz więcej książek, dotyczących różnych okresów rozwoju, które ich autorzy kierują do dzieci lub trochę już starszych czytelników. Czy to będzie książka opowiadająca o rozstaniu z pieluszką, historia o kupie, opowieść o pierwszej miesiączce czy zachodzących w młodych dojrzewających organizmach zmianach, zawierająca tylko tekst, dodatkowo ilustrowana bądź też będąca powieścią graficzną, jest jak najbardziej pożądana, nie tylko po to, by ułatwić młodemu czytelnikowi zrozumienie zachodzących w organizmie procesów, przygotować go do kolejnego etapu dorastania, ale czasem też zastąpić rodzica, który nie zawsze ma czas lub umiejętności, żeby porozmawiać z dzieckiem. Gdybym mogła cofnąć czas i znów mieć dziesięć lat być może to właśnie "Ciotka" uzupełniłaby moją wiedzę na temat zmian organizmu, kiedy dziewczynka dostaje pierwszej miesiączki. Uzupełniła, bo miałam to szczęście, że o menstruacji trochę powiedziała mi mama. "Ciotka" historia Alicji, której klasowa koleżanka, dostaje pewnego dnia pierwszej miesiączki i opowiada o swoim nowym stanie szkolnym koleżankom, ma na celu nie tylko odczarowanie menstruacji, poprzez pokazanie, że ten stan w pewnym okresie życia dotyczy wszystkich kobiet, ale również pokazanie dziewczynkom, jakie zmiany zajdą za chwilę w ich ciele i jak mogą się do wszystkiego przygotować, żeby nie być zaskoczone. Alicja o miesiączce rozmawia nie tylko z koleżankami, ale też z rodzicami, mówią o niej nauczyciele. Autorka pisząc o menstruacji nie unika tematu krwi, możliwości zabrudzenia bielizny, opowiada o podpaskach, wkładkach czy tamponach, pokazuje też, że na rynku dostępne są również kubeczki menstruacyjne czy wielorazowe podpaski. A wszystko to obie autorki, tekstu i ilustracji, pokazują w przystępny i normalny sposób, jakby rozmawiały z adresatkami książek jak ze swoimi bardzo dobrymi koleżankami.

Dojrzewanie to trudny czas w życiu każdego dziecka. Nagle ciało zdaje się być jakieś obce, wszystko się zmienia, nastroje wirują jak w trąbie powietrznej, hormony szaleją. Jednego dnia jesteś dzieckiem, drugiego stoisz w korytarzu do dojrzałości. Brzmi trochę przerażająco i przytłaczająco. Dokładnie tak czuję się jedenastoletnia Alicja, bohaterka książki "Ciotka" @wydawnictwonowabasn Ala dobrze się czuje w swojej niedawno uzyskanej nastoletności, podoba się jej, że jest już dziewczyną, nie dzieckiem. Wszystko to jednak pryska niczym bańka mydlana kiedy jej najlepsza przyjaciółka Emma dostaje pierwszą miesiączkę. Nagle Ala dostrzega jak wiele czeka ją i jej koleżanki zmian. I że przychodzą one wręcz lawinowo. Miesiączka, podpaski, niedyspozycja, cykl, oczyszczanie macicy - uch, dużo tego... Nie ma się co dziwić, że Ala nie czuła się z tymi rewelacjami komfortowo. Wspólnie z koleżankami ze szkoły przeżywała te zmiany, ucząc się tym razem poprzez doświadczenie, ale też obserwując, rozmawiając i przede wszystkim - wspierając się wzajemie w tym ważnym momencie życia. "Ciotka" to książka, która bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Pokazuje początki dojrzewania z perspektywy osoby będącej w centrum wydarzeń, bez zadęcia, obrazowo i szczerze. Uświadamia jak wiele emocji wiąże się z pierwszą miesięczką, jak trudno dzieciom o tym rozmawiać, gdzie szukają informacji i jak ważne jest, by je do tego przygotować. Świetnie obrazuje relacje w grupie rówieśniczej, zarówno te oparte na zadrosci, jak i wzajemnym wsparciu, bazując na uczuciach grupy ale i też indywidualnych bohaterów. Podoba mi się także jej wydanie, brązowy papier, ilustracje. W zasadzie jedyne co mi się nie podoba to sam tytuł 🙈, który jednak znajduje swoje uzasadnienie pod koniec książki. Bardzo Wam tę pozycję polecam. Powinna się znaleźć w każdym domu, w którym są dzieci. Żeby mogły one szukać wsparcia w rzetelnych źródłach i wspierających lekturach.

Temat miesiączki to w naszym społeczeństwie wciąż temat tabu. Nawet dorosłe kobiety wstydzą się o niej mówić, a co dopiero dziewczynki? Jak przeprowadzić dojrzewającą nastolatkę przez temat miesiączki, cykli, podpasek, tamponów i kubków menstruacyjnych. Jak przygotować ją na wielkie zmiany rozpoczynające się w jej życiu z chwilą, gdy dostanie pierwszego okresu? Jak nauczyć otwarcie mówić o niedyspozycji, krwawieniach, czy związanym z nim złym samopoczuciu? Z pomocą przychodzi książka "Ciotka" Magdaleny Zarębskiej. Opowiada ona o Alicji, której koleżanki po kolei zaczynają miesiączkować. Dziewczynka zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że ją także czeka to wkrótce. Z jednej strony myśli o miesiączce że strachem, z drugiej nie może się jej doczekać. Chciałaby tak jak jej koleżanki znaleźć się w grupie tych "wtajemniczonych" Alicja dużo rozmawia z mamą, szuka informacji w Internecie, robi nawet eksperymenty z tym ile wody wchłania podpaska, gdy w końcu nadchodzi jej czas jest świadoma tego co się z nią dzieje oraz tego co powinna zrobić. Książka nie zastąpi rozmowy z mamą czy inną bliską osobą ale pozwoli poukładać sobie pewne sprawy i wiele wyjaśni. Jest subtelna i delikatna, a jednocześnie nowoczesna. Tytuł tej książki jest przewrotny. Nigdy nie lubiłam określenia "ciotka"... W historii Alicji znajduje się jednak nawiązanie do tego słowa. Pada wyjaśnienie dlaczego kiedyś mówiono tak o miesiączce. Bardzo podobało mi się również wprowadzenie do historii Fatimy i rzucenie światła na to jak do okresu podchodzi się w innych kulturach. Na uwagę zasługują także ilustracje Katarzyny Domżalskiej, bardzo mi się podobają! Podoba mi się także papier na którym wydrukowano opowiadanie o Alicji. Cieszę się, że Magdalena Zarębska podjęła się tego trudnego tematu. Takie książki jak ta są bardzo ważne i potrzebne.

Rozmowy o dorastaniu nadal są często pomijane i bywają nieco krępujące. A co dopiero mówienie o pierwszej miesiączce. Cieszę się bardzo, że na rynku pojawia się coraz więcej publikacji mądrych, przemyślanych, a przede wszystkim pisanych w sposób lekki i zrozumiały. Bohaterką książki jest prawie dwunastoletnia Alicja. Pewnego dnia jej przyjaciółka Emma dostaje pierwszą miesiączkę. Dla dziewczynki jest to temat zupełnie obcy, nie wie, co zrobić, jak się zachować, a przede wszystkim nie chce, by ktokolwiek się o tym dowiedział. Alicja jest nieco zszokowana wiadomością od przyjaciółki i zaczyna szukać informacji na temat miesiączki. Pojawiają się kolejne pytania, a odpowiedzi na nie nie do końca wpisują się w obraz beztroskiej nastolatki. Wkrótce Alicja, a także inne dziewczynki z klasy muszą zmierzyć się z pierwszą miesiączką, ze zmiennością nastrojów. Zachowania koleżanek są zupełnie inne, każda na swój sposób mierzy się z kolejnym etapem dojrzewania. Mimo wszystko, wszystkie wspierają się i pomagają wzajemnie w tych trudnych momentach. Przychodzi także moment na rozmowy z rodzicami. Muszę przyznać, że ta książka zachwyciła mnie sposobem przekazania wiedzy dziewczynkom, ciepłem, spokojem, ale i humorem. Dawkowanie wiedzy w sposób zrozumiały dla dzieci to duży plus tej pozycji. A wszystko to z punktu widzenia Alicji. Dla rodziców jest to także wiadomość, że warto rozmawiać z córkami wcześniej na temat pierwszej miesiączki. Wiem, że dla niektórych jest to temat krępujący, ale takie rozmowy budują bezpieczeństwo i przygotowują do pierwszej miesiączki, bez obaw i lęków. Na końcu jest też list od Menstruacji będący podsumowaniem informacji zawartych w książce. Wyjątkowość książki dopełniają piękne ilustracje, które idealnie oddają to, co najważniejsze.