Cicha Aria (okładka  miękka, wyd. 02.2024)

Po wszystkich zapowiedziach, jakie publikowała Natalia szczerze pisząc spodziewałam się czegoś zupełnie innego po tej książce, ale tak naprawdę, to, co dostałam okazało się dużo, dużo lepsze od moich wyobrażeń! Jarałam się, kiedy czytałam! Czytanie tej książki sprawiło mi mega przyjemność, bardzo mi się podobała! Jak już zaczęłam czytać, to nie mogłam się oderwać! Natalia ma niesamowicie przyjemny styl pisania! Podoba mi się, jak potrafi prowadzić pokrętne historie! Szacun i zazdro! Muszę jednak przyznać, że spodziewałam się trochę dłuższego wstępu, dzięki któremu lepiej poznam głównych bohaterów. Tutaj akcja zaczęła się już od samego początku rzucając mnie w wir zagadkowych wydarzeń. Lepiej postacie poznałam trochę później, ale też w fajny sposób. Od samego początku polubiłam Nataniela. Wydał mi się taki całkiem naturalny w swoich działaniach. A Madison wręcz uwielbiam, sama nie wiem dlaczego, ale za każdym razem kiedy się pojawiała, sprawiała, że darzyłam ją coraz większą sympatią! W ogóle bardzo podobała mi się ich relacja. Słodziaki 💚 Choć szczerze mówiąc po poprzednich książkach autorki wydawała się z początku dość dziwna... Oczywiście nie mam tu nic złego na myśli, kto czytał z pewnością zrozumie, o co mi chodzi... Ta książka jest naprawdę inna, niż poprzednie. Mega przyjemna i lekka, zupełnie inny klimat! I choć też porusza trudne tematy, miałam wrażenie, że jakoś tak brzmi pozytywniej... Chciałabym więcej, historia mogłaby być dłuższa, ale i bardziej rozciągnięta, żeby czytelnik mógł się nią dłużej cieszyć! Zdecydowanie polecam wszystkim!

Późny wieczór, brzeg wezbranego przez fale morza... Pomyślisz: "idealny wieczór na spacer" Dla Nataniela to będzie jedna z tych nocy, o której pamięta się całe życie... Jego spacer po plaży przerywa nagły krzyk kobiety, wołajacej o pomoc gdzieś pomiędzy falami. Chłopak, pomimo świadomości jaką niesie ze sobą wskok do zimnego morza podczas sztormu, nie waha się ani chwili i ratuje tonącą z sideł niebezpiecznych nurtów morza.Tuż po wypłynięciu na brzeg i rozpoznaniu dziewczyny zdaje sobie sprawę z tego, że to nie mógł być przypadek,gdy w rocznicę tragicznego wypadku na morzu ponownie niemalże dochodzi do tragedii... "Cicha Aria" to już trzecia książka młodej autorki, która z wielkim impetem wkroczyła na nasz rynek wydawniczy, debiutując intrygującą książką "Dziewczyna do towarzystwa", dlatego gdy otrzymałam propozycję wydania swojej opinii na temat kolejnej książki nie zawahałam się ani chwili 😉 #cichaaria to bez wątpienia ciekawe połączenie literatury obyczajowej z intrygującym wątkiem kryminalno-sensacyjnym. Być może nie każdemu taka kombinacja się spodoba, jednak wierzcie mi- lekturę czyta się wyjątkowo szybko. Zapewne duży wpływ na to ma przyjemny i lekki w odbiorze styl autorki oraz w miarę krótkie rozdziały. Nie znajdziecie tutaj "lania wody", nic nie wnoszących, zbędnych opisów, które za to zostały zastąpione intrygującymi zwrotami akcji. Dużym plusem lektury jest ciekawy wątek kryminalny i choć w pewnym momencie domyśliłam się zakończenia tej historii to jednak nie została mi odebrana przyjemność czytania do ostatniej strony. A wszystko dlatego, że autorka poruszyła tutaj bardzo interesujące tematy takie jak eutanazja, korupcja czy manipulacja drugim człowiekiem. Jedyne do czego muszę się przyczepić- albowiem takie mam odczucia 😜 to w mojej ocenie zabrakło mi tutaj pewnych wskazówek, które skłoniłyby Nataniela do dalszych podejrzeń. Według mnie tych tropów na samym początku mogłoby być nieco więcej, gdyż w efekcie wyszło na to, że głównemu bohaterowi przez 3 lata nie zaświtała żadna myśl i nagle dochodzi do zaskakujących wniosków 😉

Gdy słyszysz przeraźliwy krzyk, masz dwa wyjścia: ruszyć na pomoc lub uciekać przed zagrożeniem. Co robisz Ty? [RECENZJA] CICHA ARIA Autor: Natalia K. Palonek Wydawnictwo: Nocą Premiera: 21.02.2024 CICHA ARIA to już trzecia książka Autorki, jak zawsze pod przykrywką rozrywkowych tematów Natalia K. Palonek porusza też trudne wątki i społeczne problemy. Tym razem będzie to: eutanazja, walka o życie, manipulacja, korupcja, zastraszanie, tajemnice z przeszłości. Już od początku zapowiedzi bardzo zaintrygowała mnie okładka, a teraz zaskoczyło również wnętrze. Znam poprzednie tytuły i wiem, że Autorka ma przyjemny styl pisania, książki czyta się szybko i z zaciekawieniem. Od samego początku Czytelnik rzucony jest w wir wydarzeń, dopiero później trochę bliżej można poznać bohaterów. CICHA ARIA ma trochę inną atmosferę i klimat niż seria z Alice i Spencerem. Bardzo polubiłam głównego bohatera. Nataniel jest młodym chłopakiem, ale w każdej roli i sytuacji okazuje dobro i serce. Uratował pewną dziewczynę, a teraz dzielnie walczy o życie brata. Potrafi dostrzegać to czego nie widzą inni. Książkę trudno zakwalifikować do jednego gatunku, ja odnajduje w niej elementy obyczajówki, literatury młodzieżowej, a nawet odrobinę thrillera i kryminału. Nie zabraknie też sekretów i tajemnic. A wszystko rozpocznie się w pewną niespokojną noc podczas gdy fale morskie były wyjątkowo w zbudzone, a kalendarz wskazywał na rocznicę pewnych tragicznych wydarzeń. Książka jest dość krótka, ale za to treściwa, nie ma zbędnych opisów i przedłużeń, jest akcja i dynamika zdarzeń oraz stopniowe dochodzenie do prawdy. Czy finał tej historii będzie miał szczęśliwe zakończenie? Ja już wiem co wydarzy się na końcu, a Was zachęcam do poznania CICHEJ ARII. Osobiście jestem bardzo ciekawa w jakim kierunku gatunkowym poszybuje dalsza twórczość Autorki. Trzymam kciuki za sukcesy.

Współpraca recenzencka @Wydawnictwo Nocą Zaczynając każdą nową książkę, staram się podchodzić do niej bez większych oczekiwań. Wiecie, lepiej ich nie mieć, niż później się rozczarować🫣 Ale w przypadku tej książki, szybko przekonałam się, że moje obawy nie są słuszne. „Cicha Aria” zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie, niemal od samego początku i cieszę się, że mogłam ją przeczytać. 🛥️Początkowo myślałam, że będzie to historia jak każda inna - dwoje braci, kłótnia która doprowadza do nieszczęścia i dziewczyna, która namieszała w życiu każdego z nich. Jednak im dalej czytałam, tym więcej zaczynało się dziać. Z każdą kolejną stroną, robiło się coraz ciekawiej i niebezpieczniej. 🛥️Okazuje się, że wypadek łodzi „Aria”, nie był takim zwykłym wypadkiem. A sieć osób z nim powiązanych jest bardzo długa. Sam Nathaniel musi podjąć trudną decyzję, może poddać się woli rodziców i zgodzić na eutanazję brata, lub walczyć o poznanie prawdy i dalsze życie Iana. 🛥️Tylko czy będzie w stanie poradzić sobie ze śledztwem prowadzonym na swoją rękę? Co zrobi, gdy już odkryje wszystkie tajemnice z tego tragicznego dnia? I czy na pewno warto angażować się coś takiego? 🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️🛥️ W tej książce podobało mi się wszystko. Bohaterowie, akcja, mieszanka gatunków, zaskakujące zwroty akcji… No nic dodać, nic ująć. Zdecydowanie jest to tytuł wart polecenia, szczególnie że książkę czyta się szybko, chociaż w tracie pojawia się mnóstwo tajemnic i niespodziewanych wydarzeń, więc czy można chcieć czegoś więcej? Jeśli zastanawiacie się, czy sięgnąć po tę książkę, zapewniam was, że warto to zrobić, bo nuda podczas czytania, na pewno wam nie grozi ❤️

"Gdy słyszysz przeraźliwy krzyk, masz dwa wyjścia: ruszyć na pomoc lub uciekać przed zagrożeniem." Którą opcję wybierzcie? Nathaniel, główny bohater "Cichej Arii' bez zastanowienia rzucił się w fale wzburzonego oceanu. Mimo, że sam mógł stracić życie, ratuje tonącą dziewczynę, jak się okazuje to Brook, była dziewczyna brata Nate. Data, w której targnęła się na swoje życie nie jest przypadkowa - to trzecia rocznica wypadku łodzi Cichej Arii. Co wydarzyło się pamiętnej nocy, czy Brook targają wyrzuty sumienia? Dowiecie się z książki @nataliapalonek To moje drugie spotkanie z piórem autorki a obie książki czytałam w dość krótkim odstępie czasu. Mimo, że "Nieustanna gra pozorów" bardzo mi się podobała to "Cicha Aria" jest zdecydowanie bardziej dopracowana. Pióro Natalii ewoluuje zarówno pod względem stylu, fabuły i budowy postaci. Książka jest wciągająca i nieprzewidywalna. Ciekawe zwroty akcji sprawiają, że jest też nieodkładalna. Autorka świetnie zbudowała postacie. Nathaniel jest bystry, wytrwały w dążeniu do celu, odważny i uczuciowy. Ale nie tylko postacie pierwszoplanowe są tak dobrze przemyślane. Bardzo lubię nieoczywistych bohaterów więc bardzo podobala mi się kreacja rodziców Nate oraz Brook. Kolejnym atutem książki jest przedstawienie relacji między postaciami. Między Nate'm a jego dziewczyną czy jego rodzicami. Autorka koncentruje się zarówno na pozytywnych jak i negatywnych powiązaniach interpersonalnych: zakochaniu, braterskiej miłości czy też dystansie emocjonalnym i manipulacji. Nie zapominajmy jednak, że "Cicha Aria" to nie tylko książka obyczajowa ale też świetny, trzymający w napięciu thriller z wartką akcją i zaskakującym zakończeniem.

„Cicha Aria” to bardzo dobry thriller, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Już sama okładka jest po prostu fenomenalna i absolutnie zachęcająca. Nie sposób odwrócić od niej wzroku i nie sposób odłożyć tej historii, zwłaszcza że jest bardzo krótka i czyta się po prostu ekspresowo. To nie było moje pierwsze spotkanie z autorką i jestem pewna, że nie ostatnie. Ostatnio najlepiej czyta mi się thrillery, więc szeroko się uśmiechnęłam widząc zapowiedź tej książki. Mimo, że akcja jest wartka, dzieje się dużo w krótkim czasie, autorka wielokrotnie zaskoczyła mnie zwrotami akcji, to ta powieść porusza także kilka ważnych i trudnych tematów. takich jak eutanazja czy wybór pomiędzy tym co łatwe ale złe i tym co trudne ale warte poświęcenia. Pisarka fenomenalnie pokazała relacje pomiędzy rodzeństwem, jej zalety, wady, to jaka jest to wartościowa więź i niezwykle potrzebna. Bohaterowie są absolutnie nieprzewidywalni, ludzcy i realni, bardzo ciekawie przedstawieni i złożeni. Mamy tu cały przegląd, osoby złe do szpiku kości, totalnie zagubione i te dobre, które chcą zbawić świat. Ta pozycja ma niesamowity klimat. Morze, mgła i wielka tajemnica, która wiąże się z okropnym wypadkiem. Spodobała mi się także warstwa obyczajowa tej powieści, jest dla mnie ogromną zaletą. Nataniel chce dowiedzieć się co tak naprawdę wydarzyło się pewnego felernego wieczoru. Jego brat ucierpiał, a on czuje się zawieszony pomiędzy prawdą, a sekretem. Nie jest to jednak proste, ponieważ świadków łączy zmowa milczenia.

"Ta noc nie powinna była się wydarzyć.." Nataniel wielokrotnie powraca w myślach do tragicznego wypadku, w wyniku którego jego starszy brat zapadł w śpiączkę. Mimo upływu czasu wspomnienia wciąż płoną żywym ogniem. Bardzo pragnąłby móc cofnąć czas i zmienić bieg wydarzeń. Ukojenie znajduje w rześkim chłodzie oceanu. Tego wieczoru, jednak wzburzone fale uniemożliwiają surfowanie – są nieobliczalne i zbyt niebezpieczne. Z zamyślenia wyrywa go przeraźliwy krzyk. Bez wahania rusza na pomoc, wyciągając z wody zziębniętą dziewczynę. Rozpoznając byłą ukochaną brata, zaczyna mieć wątpliwości, co do faktycznego przebiegu wypadku sprzed lat... Od samego początku zostajemy dosłownie wrzuceni na głęboką wodę, gdzie omal nie dochodzi do tragedii. Poznajemy historię, która trzy lata temu naznaczyła losy dwóch rodzin. Obserwujemy, z jakimi emocjami i cierpieniem muszą się zmierzyć, jak również z niezrozumieniem i dręczącymi wyrzutami sumienia. Autorka wykazuje się wnikliwą analizą ludzkich słabości. Stopniowo ujawniają się skrywane tajemnice, a rodzice chłopaka stają przed trudnym wyborem. Dominuje warstwa obyczajowa, przedstawiona ciekawie i wciągająco.  Podobał mi się sposób, w jaki została przedstawiona więź pomiędzy braćmi, a także relacja między Natanielem i Madison. Do końca nie byłam pewna, w którym kierunku podąży cała akcja, ale zakończenie zrobiło na mnie duże wrażenie.  Książka nie jest zbyt obszerna, więc idealnie sprawdzi się na wakacyjny wyjazd, czy relaks na plaży.

„Cicha aria” to historia, która łączy ze sobą elementy literatury obyczajowej, thrillera z elementami kryminalnymi. To powieść, która utkana na fundamencie ran z przeszłości powoli obnaża niepokojącą prawdę, odkrywa przed czytelnikiem tajemnice, wciągając go w wir wydarzeń. W końcu to historia, która angażuje i determinuje w czytelniku chęć szybkiego poznania jej zakończenia. Autorka historię rozpoczyna od zdarzenia na plaży, które pomimo późnej pory staje się początkiem zupełnie nie analizowanych działań. Nataniel słyszy wołanie o pomoc dobiegające od strony wzburzonych fal. Sztorm, noc i rocznica tragicznych wydarzeń, po których nic nie jest już takie jakie było w przeszłości… Natalia Palonek porywa czytelnika w wir fabuły, która choć od samego początku wydaje się być niesamowicie intrygująca, po to, by docelowo wyrzeźbić z nich rozwiązanie zaskakujące czytelnika. Nie ucieka od trudnych i ważnych tematów. Porusza te, które nie zawsze są dla czytelnika komfortowe, rozpoczynając od eutanazji, poprzez manipulację, a na oszustwach kończąc. Jeżeli szukacie książki, gdzie każdy rozdział powoli zbliża nas do rozwiązania zagadki z przeszłości to bardzo serdecznie polecam. Dajcie się porwać w klimat sekretów i tajemnic… „Cicha aria” wybrzmiewa tutaj wraz z szumem fal, łącząc kolejne, pasujące ze sobą elementy układanki wydarzeń, które odkrywane bardzo powoli w końcu doprowadzają czytelnika do finału historii.

Znacie już " Cichą Arię"? Nie? To koniecznie się z nią zapoznajcie. " Cicha Aria" to powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym w tle. I to z jakim wątkiem!! Wypadek, choroba, śpiączka, eutanazja, śledztwo, korupcja, braterska miłość. Ludzie! Co tam się wyprawia! Wciąga od pierwszych stron. Niczego mi w niej nie zabrakło. Była akcja, wątek sensacyjny, szczypta pikanterii. Była ogromna miłość. Kłamstwo i prawda. Gdy czytałam, miałam dreszcze. Główni bohaterowie świetnie wykreowani. Nataniel? Kocham tego chłopaka! Całą książkę " byłam " tuż obok niego, czułam każdy stres, nerwy, strach. Czułam lęk o brata, o Madison, o ojca... Czułam upór, który towarzyszył mu w walce. Nataniel to piękny człowiek. W powieści tej nie znalazłam bohatera, który nie przykuł by uwagi czytelnika. Każda osoba została dopracowana na sto procent. Każda wiele wnosi do historii. Nie wyobrażam sobie by kogoś z nich miało zabraknąć. " Cicha Aria " to książka którą pochłoniesz na raz. Nie zechcesz jej odłożyć przed końcem! Pragnę też zauważyć ogromny rozwój autorki. To jej trzecia książka, pod względem pisarskim zdecydowanie najlepsza! Stworzona historia jest niezwykle czytelna. Napisane lekko, swobodnie. Natalio gratuluję, masz dar ❤️ Książkę polecam!

Nataniel jak co dzień surfował by oderwać myśli, uciec od smutnej rzeczywistości, gdy przebierał się już by wrócić do domu usłyszał krzyk z wody. Chłopak ruszył na pomoc topiącej się kobiecie, gdy udało mu się do niej podpłynąć, okazało się że to Brook, dziewczyna jego starszego brata. To zdarzenie rusza lawinę innych, bo czy to przypadek że dziewczyna topiła się w rocznicę wypadku jego brata, który od 3 lat tkwi w śpiączce? Co zmusiło Brook do posunięcia się do takiego kroku? Co tak naprawdę wydarzyło się trzy lata temu? Z pozoru jest to zwykły poranek, jednak w życiu Nataniela zmienia wiele, chłopak postanawia odkryć prawdę na temat wypadku brata, z którym nie potrafi się pogodzić. Tajemnice, spiski, żądza pieniędzy, jak wiele są w stanie zrobić ludzie, ile przemilczeć, by osiągnąć swój cel? Ta historia wciągała już od pierwszych chwil, pełna emocji i skomplikowanych, bolesnych relacji. Bardzo chciałam dowiedzieć się co przydarzyło się rodzinie chłopaka, jak straszna tragedia ich spotkała. Cała opowieść jest pełna zaskoczeń i kłamstw, na szczęście na końcu prawda w końcu wychodzi na jaw, przynajmniej w większości.