Call To Arms & Angels (CD)

6 lat minęło od ostatniego premierowego wydawnictwa zespołu. Czy warto było czekać? Chyba tak! Zaserowano nam na dwóch płytach 17 nowych utworów. Całość jest dość spójna. Tworzy atmosferę klaustrofobiczną, łącząc koszmary senne z muzyką z filmów science fiction. Niektóre nagrania hipnotyzują i wciągają w swój mroczny klimat. Już pierwszy utwór narzuca nastrój całej płyty. Surrouded By Ghosts jak sama nazwa wskazuje,że otaczamy się duchami i eteryczna muzyką. Drugi Mr Daisy to dość prosty, agresywny kawałek trochę denerwujący przez swój muzyczny chaos. Fear There & Everywhere to najbardziej rytmiczny kawałek o cechach przebojowości. Udana melodia z ciekawą aranżacją. Numbers to hipnotyczny, pulsujący kawałek, który niewątpliwie nas fascynuje i wciąga. Shouting Within to pierwsza urocza ballada pięknie zaśpiewana. Daytime Coma to najdłuższy ponad 14 minutowy utwór. Wkraczamy tu w progresywne elektroniczne granie z gitarowym dialogiem. Jest to kompozycja, którą nie można przerwać, aby ją poczuć strunami swojej duszy. Trzeba ją wysłuchać od początku do końca. Head Heavy to udana piosenka z pięknym wokalem w tle. Czas na Enemy. Powolne dźwięki fortepianu, elektroniczne efekty i zmysłowy kobiecy głos tworzą nastrój tej kompozycji. Every Single Day natomiast zupełnie nie pasuje do całości. Druga płytę zaczyna również nieciekawy Freedom. Skandowane wyrazy na tle płaskiej melodii. Następny kawałek All That I Have jest rozwlekły i nuży po kliku chwilach. Tego nie można powiedzieć o kolejnym Frying Paint zbudowanym na ciekawym wokalu i udanej melodii, która narasta by po chwili się wyciszyć. We Are The Same ma wyraźne ciągoty popowe i stał się kolejnym singlem z tej płyt, ale mi nie przypadł do gustu. Alive to bardziej demo niż utwór. Wyraźny wypełniacz. Everything’s Alright to udany numer. Piękny fortepian, delikatny wokal i łagodna melodia. Pulsujący rytm i melodeklamacja z efektami dźwiękowymi tworzą ciekawie nagranie The Crown. Płyta finiszuje utworem Gold, który z początku nie zachwyca połamanym rytmem, ale później robi się rytmicznie i hipnotyzująco. Po prostu podstępnie nas wciąga. W sumie dobra płyta. Trochę za długa. Po selekcji do jednego krążka byłoby to lepsze wydawnictwo.

Bardzo ciekawy i inspirujący album. Wspaniała harmonia, mnóstwo ciekawych brzmień, od cichutkiego Piano po mocne Forte. Zespół jest wierny swojemu brzmieniu które kreuje od wielu lat. Szkoda że taką muzykę tak rzadko promuje się w publicznych mediach a myślę że zainspirowałaby ona również wielu młodych ludzi, którzy tego zespołu nawet nie znają.

A mnie się podoba, a gdyby z tego zrobić pojedynczy album to podobałoby sie jeszcze bardziej.

Dość słabo, zaledwie kilka utworów trzyma poziom. Bardzo miałko.

Stary dobry Archive. Polecam wszystkim.

Archive, czyli poziom płyty zapewniony

Rewelacja

<3

Liczyłem na więcej, powielane pomysły z poprzednich płyt.