Buntownik (okładka  miękka, wyd. 09.2015)

Druga część trylogii Talon, a co za tym idzie - kolejne przygody głównej bohaterki. Autorka nie ucieka od typowo młodzieżowych rozterek czy prostszego języka.

Transakcja bardzo sprawnie .Doskonałe zabezpieczenie książki przed uszkodzeniem w trakcie dostarczenia jej do zamawiającego.Polecam !!!!!

Syn jest zachwycony książką "Buntownik" - jest bardzo wciągająca, to jego druga książka z tej serii - polecam.

Najlepsza książka na świecie!! Polecam ją do przeczytania :)

Szkoda, że nie ma dalej tłumaczenia

Dzisiaj powracamy do sagi o smokach, którą miałam przyjemność rozpocząć już jakiś czas temu. Pierwszy tom, czyli "Talon" okazał się bardzo interesującym początkiem tej serii, dlatego z taką niecierpliwością wyczekiwałam kolejnej części. Wątek smoków strasznie mi się spodobał i muszę przyznać, że zrobił na mnie ogromne wrażenie. Macie ochotę wrócić do świata Ember i przekonać się co tym razem wymyśliła dla niej autorka? Jeśli wasza odpowiedź jest twierdząca, zachęcam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji.

Po ostatnim starciu Talonu z Zakonem Świętego Jerzego Garret Xavier Sebastian staje przed sądem za zdradę. Pozostało mu już tylko kilkanaście godzin życia zanim zostanie rozstrzelany. Chłopak miał zabić smoka, ale w ostatniej chwili się zawahał i pozwolił mu na ucieczkę. Jednak Ember nie pozostaje dłużna i nie zamierza dopuścić, aby ten zginął z rąk ludzi przez to, że uratował jej życie. Razem z Riley'em wyruszają na bardzo niebezpieczną misję ratunkową w sam środek Zakonu Świętego Jerzego - ich odwiecznych wrogów, którzy bezlitośnie zabijają smoki. Pomimo wielu komplikacji udaje im się uwolnić Garreta i wspólnie wyruszają do Las Vegas, aby ukryć się przed pogonią wśród tłumu ludzi. Teraz ich życie jest w podwójnym niebezpieczeństwie, ponieważ są ścigani zarówno przez Talon jak i Zakon. Czy ich nowa kryjówka okaże się na tyle bezpieczna, aby bohaterowie mogli przeżyć? Czy Ember, Riley oraz Garret poradzą sobie z wrogami, a także własnymi uczuciami i emocjami? Gdzie w tym wszystkim jest miejsce Dantego - brata Ember, który jest wiernie oddany służbie Talonowi?

Autorka po raz kolejny świetnie się spisała, tworząc niezwykle barwne postacie. Każdemu z nich poświęciła tyle samo uwagi, nie pomijając żadnego z istotnych szczegółów. Bohaterowie są po prostu mieszanką wybuchową, która potęguje napięcie i doznania czytelnika. Ember, czyli nasza młoda smoczyca potrafi zafascynować czytającego swoją determinacją, ufnością, ale też oddaniem dla osób ważnych w jej życiu pomimo wartości jakie miała przez cały czas wpajane. Riley, zbieg z Talonu, który opiekuje się pisklakami pokazuje nam swoją smoczą stronę, która ciągnie go do Ember. Jest on postacią niezwykle zdeterminowaną, która walczy o to co najważniejsze, a jego poświęcenie i zaangażowanie są godne podziwu. Garret, który od najmłodszych lat był szkolony, że smoki nie posiadają żadnych uczuć i należy je bez wahania zabijać odnajduje w dziewczynie same pozytywne wartości. Trzeba przyznać, że jest to bardzo pozytywna postać i idealnie komponuje się z całą historią. Nie możemy zapomnieć o Dante, czyli bratu bliźniaku Ember, który często działał mi na nerwy. Ślepo wpatrzony w wartości wpajane przez Talon przez co jego postępowanie i tok myślenia były bardzo irytujące. Tak więc sami możecie zauważyć, że Julie Kagawa jest mistrzynią w tworzeniu zróżnicowanych bohaterów i potrafi zaciekawić nimi czytelnika.

"Talon" okazał się jedynie namiastką historii jaką chciała nam przekazać autorka. Teraz wszystkie wydarzenia zostały rozbudowane i bardziej szczegółowo opisane, a akcja całej powieści jest niewątpliwie lepiej urozmaicona. Starcia między dwoma organizacjami podnoszą napięcie czytelnika i wydaje się, że autorka ma niekończący się zapas nowych pomysłów. Tajemniczość i ciągła niepewność wzbudzają w nas mnóstwo emocji i w zasadzie do samego końca książki nie można do w stu procentach przewidzieć co za chwilę się wydarzy. Zakończenie "Buntownika" wprawiło mnie w ogromne osłupienie i do tej pory nie mogę pozbierać się po tym co przeczytałam. Z niecierpliwością czekam na kolejną część, aby dowiedzieć się co spotka głównych bohaterów i jak potoczą się ich losy.

Julie Kagawa zagwarantowała nam możliwość poznania tej historii z różnych perspektyw. Spojrzymy na dziejące się wydarzenia oczami różnych bohaterów, co pozwoli nam lepiej wyobrazić sobie wszystko to co w danej chwili się dzieje. Rozdziały są oznaczone imionami co od razu sugeruje nam, którą z postaci będziemy mogli głębiej poznać. Język jakim posługuje się autorka jest prosty, lekki, a przede wszystkim doskonale zrozumiały, dzięki czemu książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie.

"Buntownik" jest z pewnością powieścią bardziej rozwiniętą, z większą ilością akcji, a przy tym wymaga zaangażowania od czytelnika w losy bohaterów, co na pewno spodoba się tym, którzy lubią wtapiać się w historię i przeżywać wszystkie emocje, które targają głównymi postaciami. Myślę, że ta lektura trafi do szerszego grona czytelników, ze względu na swoją lekkość, która pozwoli każdemu bez wyjątku się zrelaksować. Jeśli interesują Was smoki w niecodziennym wydaniu, "Talon" oraz "Buntownik" powinny przypaść Wam do gustu. Mam głęboką nadzieję na to, że kiedyś ukaże się ekranizacja tej serii i będę mogła śledzić poczynania moich ulubionych charakterów na dużym ekranie.

"Buntownik" to już drugi tom smoczej sagi autorstwa Julie Kagawy. Jego poprzednik czyli "Talon" był dopiero wprowadzeniem do smoczego świata, który zaimponował mi swoją pomysłowością. Tym razem, znając już podstawy historii Ember Hill, miałam okazję dowiedzieć się o niej czegoś więcej, a także o tytułowym buntowniku. Czy moje ponowne spotkanie ze smokami okazało się tak dobre, a może nawet lepsze od pierwszego czy wręcz przeciwnie?

Ember podjęła decyzje o opuszczeniu smoczej organizacji Talonu. Nie przyszło jej to łatwo, ale po tym gdy na jaw wyszło tak wiele informacji oczerniających go, dziewczyna nie miała innego wyboru. Teraz uznawana jest za zbiegłego smoka, tak samo jak jej towarzysz Riley, który okazuje się być przywódcą buntu. Z nim dziewczyna ma szansę na ucieczkę i życie wolne od zakazów i nakazów Talonu. Jednak zanim Ember będzie mogła cieszyć się wolnością, musi zrobić jeszcze jedną rzecz. Mianowicie uratować pewnego człowieka, który wiele dla niej znaczy, a znalazł się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Garret został oskarżony o zdradę Zakonu Świętego Jerzego, za co grozi mu śmierć. Ember razem z Rileyem wyruszają na misję ratunkową, która kończy się sukcesem, jednak Zakon wciąż depcze im po piętach. Cała trójka ucieka do Las Vegas, licząc na to, że uda im się ukryć na jakiś czas. Niestety kłopoty okażą się być bliżej niż sądzili...

Po pierwszej części sagi miałam dość mieszane odczucia. Z jednej strony podobał mi się pomysł autorki, na wykorzystanie motywu smoków w literaturze, a z drugiej czegoś mi tam brakowało. Miałam jednak nadzieję, że "Talon" jako wstęp, będzie jedynie takim wprowadzeniem, w którym nie dowiemy się zbyt wielu informacji, natomiast w kontynuacji na pewno kilka wątków zostanie rozwiniętych. Niestety mimo moich najszczerszych nadziei, "Buntownik" wcale nie okazał się lepszy. Teraz zdałam sobie sprawę, że moim problemem z tą serią jest to, że nie trawię stylu autorki. Czytając ciągle miałam wrażenie jakby to była książka skierowana do trzynastolatków, którym trzeba wszystko krok po kroku wyjaśnić bo inaczej nie będą w stanie zrozumieć treści. Język był infantylny do bólu i przewracając kolejne kartki książki, czułam narastającą irytację skierowaną szczególnie do głównej bohaterki, która swoją głupotą co chwilę mnie zaskakiwała.

Jak już jestem przy bohaterach, to jeszcze w pierwszej części, za ciekawą postać uważałam Rileya. Był on dość interesująco wykreowany na typowego buntownika, który kroczy swoją własną drogą i nie da sobą pomiatać. Natomiast w "Buntowniku" stał się on nijaki i szczerze mówiąc w żaden sposób mnie nie poruszył, nie mówiąc już o Garret'cie, który nadal był tak samo nudny jak na początku. Jeśli zaś chodzi o samą akcje książki, to właściwie tutaj też fajerwerków nie ma. Bohaterowie przez większość czasu uciekają, albo wymyślają dalszy plan działania, co chwile przerywany jakimiś rozterkami Ember, która nie może na nic się zdecydować, albo bezmyślnie robi to na co przyjdzie jej ochota, nie zważając na konsekwencje swoich czynów.

"Buntownik" okazał się dla mnie rozczarowaniem. Sądziłam, że po "Talonie", który przypadł mi do gustu, autorka się rozwinie i przedstawi świat smoków bardziej szczegółowo, jednak nic takiego się nie wydarzyło. Po tym tomie wiem jeszcze mniej niż po pierwszym, bo pytań w mojej głowie tylko przybyło. Żałuję, że autorka nie skupiła się na tym co trzeba, mianowicie na smokach, które w "Buntowniku" prawie wcale nie występują, a zaledwie przewijają się w tle. Ich wątek został spłycony do granic możliwości, a na pierwszy plan wystawione zostają problemy Ember, od których aż głowa boli. Nasuwa się teraz zasadnicze pytanie, czy warto po tę część sięgnąć. Cóż, jeśli czytaliście "Talona" i podobał Wam się styl autorki, to myślę, że nie będziecie zawiedzeni. Wyraźnie widać, że seria skierowana jest do młodzieży, która lubi lekkie książki z dużą dawką akcji, przygód, a także trójkątów miłosnych. Tym właśnie osobom może się ona spodobać, natomiast, jeśli pierwsza część średnio Wam się podobała, to "Buntownik" na pewno tego odczucia nie naprawi. Decyzja należy do Was.

Po Talonie, naturalne było, że sięgnę po kontynuację. Buntownik, to właśnie powieść, tom, którego potwornie się bałam, ale też bardzo wyczekiwałam. Mój strach był jak najbardziej uzasadniony, ponieważ wyrobiłam sobie opinię o stylu autorki, który jest daleki od mojego wymarzonego. Przy okazji, odświeżyłam sobie moje opinie o Żelaznym dworze, który czytałam prawie sto lat temu i już wiem, dlaczego tak bardzo zwlekałam z sagą o smokach, ale o tym później.

Drugi tom był pośredni. Nie zwalił mnie z nóg, ale przez połowę był znośny i czytałam go, tylko z lekko uniesioną brwią. Nie gardzę tą serią ze względu na smoki, ale prawda jest taka, że autorka nie rozwinęła tematu smoków, co jest śmieszne, ponieważ trójka narratorów to smoki. Wszystko co wiem, zostało napisane w pierwszym tomie i właściwe, oprócz przeszłości Riley'a i Garreta, nie było tam nic ciekawego i godnego uwagi. Pokuszę się o stwierdzenie, że wręcz cofnęłam się i wiem jeszcze mniej, nawet nie do końca zostały wyjaśnione pewne drobne kwestie, ale przymknęłam na nie oko.

Kagawa ma dziwną i niepożądaną manierę kreowania głównych bohaterek jako żałosnych i irytujących. Prawda jest taka, że Ember ma rozdwojenie jaźni, chorobę dwubiegunową i schizofrenię. Wspominałam w poprzedniej recenzji, że mi często miałam wrażenie, że zależnie od narratora mam do czynienia z różnymi bohaterami. W drugiej powieści miałam takie wrażenie tylko odnośnie głównej bohaterki, przez którą niemal popłakałam się ze złości. Ember jest bardzo niezdecydowana, głupia i daleko jej do buntowniczki, jak wmawia czytelnikowi autorka. Jest nieznośna, nieokrzesana, infantylna i czekam, aż zacznie tupać nóżką, bo patrząc na to co przeczytałam, w następnej części może to zrobić.

Właściwie, gdyby dać tą sagę innym, lepszym autorom, wyrzucić Ember i wątek miłosny, to powieść byłaby jedną z moich ulubionych. Riley jest trochę irytujący, ale przez trzy czwarte powieści ma świadomość, że przez tego pisklaka zaniedbuje inne. Właściwie, to jeśli chodzi o ich relacje to, jeśli dobrze wyliczyłam, jest uznany za pedofila, ale nie nic. Garret jest moim faworytem, choć zdecydowanie za mało jej o jego przeszłości i życiu w zakonie. Czasem coś wspomni, napomknie mimochodem, ale to nie jest to. Gównie obaj panowie rozprawiają o swoim nieszczęściu do Ember. Wes, który niestety nie jest narratorem, czego bardzo żałuję, jest rozbrajający i w stu procentach ma rację, jednak mam złe przeczucia dotyczące jego postaci i mam nadzieję, że to się nie ziści. I na konie, Dante, któremu bardzo współczuję, że jest rudy (patrzymy na realia, nie na twórczość, w tym przypadku, radosną), ale do tego jest niezłym skurczybykiem, ale również barwnym ptakiem całej historii i mam nadzieję, że nie zwróci się przeciwko Talonowi.

Nie chodzi o sam język czy oprawę, bo nie jestem do końca pewna, czy to wina tłumaczenia, czy sama autorka na siłę próbuje stworzyć serię na miarę gimnazjalistów, bo język jest infantylny. Wolałabym już, od czasu do czasu, jakieś przekleństwo, prawdziwy, soczysty wulgaryzm, a nie mega-, super- czy jakiś inny przedrostek. Nie dobre było też to, że Kagawa na siłę sugerowała, jak powinniśmy postrzegać bohaterów, ten był szalony, tamten cichy, a ta była namiastką buntownika.

Trudno będzie mi teraz wytłumaczyć to, że polecam Buntownika. Owszem, to prawda, robię to ze względu na cudowną męską część książki: Garreta, Riley'a, Wes'a i Dante. Ale jestem również trochę rozczarowana, że przejrzałam zamiary autorki, zresztą wielką wskazówkę daje nam na ostatnich stronach, ale już wcześniej to przejrzałam. Pozostaje tylko pytanie: Garret czy Riley? I tutaj nie mam pojęcia, którego wybierze. Podsumowując, polecam, bo smoki warte są dawania im szansy.

Smoki to stworzenia, które fascynują nas już od dawna. Mityczne stwory, które za pomocą ognia oraz skrzydeł prezentowały swoją potęgę. Niebezpieczne, nie do okiełznania. Prawdziwa magia. Właśnie magię tych stworzeń liczni artyści pragną uwiecznić w swoich dziełach, najpopularniejsze teraz są smoki Khaleesi z Gry o tron, ale znam kogoś, kogo wizja tych wielkich jaszczurów jest inna, nowa oraz niestandardowa.

Buntownik to druga część Talonu Julii Kagawy, jednej z autorek, których pióro uwielbiam. Zakochałam się w jej powieściach przy okazji czytania Żelaznego króla, bo magia wypływająca z każdej strony tej powieści była zniewalająca. Musiałam się przekonać, czy inne powieści tej autorki są takie wspaniałe, więc sięgnęłam po Talon, a teraz po Buntownika, bo pierwszy tom zostawił wielki niedosyt.

W Buntowniku czytelnik poznaje dalsze losy Ember, Rileya oraz Garreta. Każdy, kto przeczytał pierwszy tom wie, że tych troje to mieszanka niemal wybuchowa. Dwoje zbiegów z Talonu oraz żołnierz Zakonu świętego Jerzego. Ta pierwsza organizacja skupia wszystkie smoki świata, trenuje je i wykorzystuje do własnych celów. Zakon świętego Jerzego to ludzie, którzy od zarania dziejów nienawidzą smoków, więc tropią je oraz zabijają. Jednak, jak zawsze znajdują się jakieś wyjątki, a właśnie nimi są główni bohaterowie Buntownika.
Akcja zaczyna się od naprawdę ryzykownej akcji, jaką jest wydostanie z więzienia Garreta. Ember czuje, że jest mu dłużna życie oraz czuje wobec niego uczucia, których jako człowiek nie doświadczyła nigdy wcześniej. Gdy Riley oraz smoczyca odbili żołnierza z rąk Zakonu ściągają na siebie obie organizacje, co prowadzi do tego, że muszą kilka razy bardziej na siebie uważać.

To, co mi się spodobało to to, że wydarzenia są opowiedziane z różnych perspektyw. W jednym momencie czytelnik przeżywa to, co Garret, a w drugim planuje wydostanie go razem z Ember oraz Rileyem. Fabuła została naprawdę świetnie obmyślona przez autorkę, ona po prostu wie, co ma robić. Do ostatniej kartki nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, bo w pewnym momencie do uciekinierów dołącza ktoś jeszcze. Czasami zachowania głównej bohaterki doprowadzały mnie do szału. Dziwiłam się, jak bezmyślną oraz niezdecydowaną dziewczyną można być. Jej niektóre wybory były bardzo ryzykowne, a ona mimo tego dobrze się bawiła.

Jeśli lubicie wątki miłosne w powieściach to i w Buntowniku go znajdziecie. Nie gra on głównej roli, jest raczej uroczym dopełnieniem brutalnej rzeczywistości bohaterów. Nie należy on do przesądzony, bo końcówka wstrząsnęła mną bardzo.

Autorka ma talent do kreowania różnych charakterów, jedni są wyrachowani, inni chcą zmienić świat na lepsze. Zadziwiające, jak zręcznie Julie Kagawa manipuluje swoimi postaciami, chociaż zdarzają się mankamenty. Niestety, jest jedna rzecz, która strasznie mi się nie podobała, a mianowicie zbyt rozległe opisy. Zarówno myśli bohaterów, ich rozterek oraz zdarzeń. Czasami robiły się one nudne i hamowały tempo akcji. Jednakże, fani pisarskich dokonań pani Kagawy będą jak najbardziej zadowoleni oraz powinni być przyzwyczajeni do takiego stylu.

Podsumowując, Talon podobał mi się bardziej, ale Buntownik ma również w sobie coś niezwykłego. Wielka magia, którą wlewa autorka w swoje powieści jest fascynująca i warto po nią sięgnąć.

everydayxbook.blogspot.com

Czasami granica pomiędzy prawdą a kłamstwem jest bardzo cienka. A czasem nie potrafimy rozpoznać, co jest właściwe. Brniemy coraz bardziej w bagno, a potem nie możemy się wydostać. Siedzimy w tym zbyt głęboko. Nie można ot tak zmienić swojego toku myślenia, gdy zabrnęło się już tak daleko. Nagle zbuntować się przeciw temu, w co się ślepo wierzyło przez całe życie. Nie ma na to szans.

Smoki są wśród nas. Jednym z nich jest szesnastoletnia Ember Hill, dawniej członkini Talonu, potężnej organizacji skupiającej smoki. Ale teraz, gdy poznała jej najgorsze tajemnice, zaczęła się buntować. Zdradziła organizację, by razem z Rileyem nakłaniać innych do buntu. Ale najpierw musi uratować Garreta, wobec którego ma dług wdzięczności. On ocalił jej życie. Teraz ona musi wyciągnąć go z jednej z komandorii Zakonu Świętego Jerzego. Ale buntownicy nie mają łatwo. Po piętach depcze im zarówno Talon, jak i Święty Jerzy. A to tylko kwestia czasu, kto dopadnie ich pierwszy...

Pierwsza część nie była może jakimś arcydziełem, ale spodobała mi się. Byłam także ciekawa dalszych losów Ember, ponieważ po pierwszym tomie miałam w głowie mnóstwo pytań. I już od samego początku zostałam wciągnięta w wir wydarzeń. Działo się o wiele więcej niż w "Talonie", co uważam za duży plus, bo nie mogłam oderwać się nawet na chwilę.

Ciekawy jest sam pomysł na książkę. W niej nie ma takich zwyczajnych smoków. One potrafią przybrać ludzką postać, zachowywać się jak ludzie i nawet czuć wszystko to, co zwyczajny człowiek. Ale w dalszym ciągu to niebezpieczne bestie... I właśnie w tej chwili do akcji wkraczają dwie organizacje – Talon skupiający smoki i żołnierze Świętego Jerzego, którzy zajmują się zabijaniem tych stworzeń. Niby dwie różne organizacje, ale łączy ich jedno: ślepe dążenie do celu i oczywiście przeróżne intrygi.

Bohaterowie byli barwni i dobrze wykreowani. W dalszym ciągu moim ulubieńcem pozostaje Garret, który w "Buntowniku" musiał się zmierzyć z wieloma przeciwnościami i zacząć ufać tym, których przez całe życie uważał za wrogów. Jednym z nich jest Riley, który ciągle mnie irytował. Jakoś nie mogłam się do niego przekonać. Za to zmieniło się moje przekonanie o Ember. Naprawdę ją polubiłam. Udowodniła, że jest naprawdę wartościową postacią.

W tej części został wprowadzony trójkąt miłosny, ale był tylko takim dodatkiem. Już od samego początku przeczuwałam, że tak będzie. Nie lubię takich rozwiązań, ponieważ zwykle wychodzi na to, że bohaterka nie wybiera tej osoby, którą chce. W każdym razie autorka pokazała rozdarcie głównej bohaterki: jej smoczyca chciała jednego, a ta ludzka cząstka czegoś zupełnie innego. A z tego wyniknęło mnóstwo komplikacji...

Podsumowując, "Buntownik" to świetna kontynuacja serii. Jest o wiele lepszy od poprzedniej części. Nie brakuje w nim akcji, intryg i zaskakujących tajemnic, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. A to wszystko w nieco smoczych klimatach. Trzeba przyznać, że autorka miała naprawdę dobry pomysł, bo nigdy wcześniej nie spotkałam się w literaturze ze smokami w ludzkich ciałach. Ta książka powinna się spodobać fanom fantastyki i nietypowych rozwiązań. To pozycja obowiązkowa dla osób, które czytały Talon. Gwarantuję, że ta część jest znacznie ciekawsza!