Brzydcy (okładka  miękka, wyd. 03.2022)

Uwielbiam dystopie. Odkąd przeczytałam „Igrzyska śmierci” zachłannie pochłaniam każdą książkę z tego gatunku, która ukazuje się na naszym rynku. O „Brzydkich” nie wiedziałam, kiedy zostali wydani po raz pierwszy. Tym bardziej cieszę się, że Wydawnictwo Nowa Baśń postanowiło wznowić tę fenomenalną serię. Bo jest naprawdę dobra, do tego pouczająca i czyta się właściwie sama. Idealnie wpasowuje się w dzisiejsze czasy, kiedy pogoń za nieistniejącym ideałem piękna jest już tak wyraźna. Przez powszechny dostęp do nowych technologii, młodzi oglądają na zdjęciach/filmikach idealnych, pięknych ludzi bez skazy, których życie jest równie idealne i bezproblemowe jak oni sami. Dążenie do tego ideału jest dla wielu młodych ludzi zgubne. Powieść pokazuje, jak niebezpieczne jest dążenie do ideału i na przykładzie systemu panującego w przyszłości, w której żyją bohaterowie, jak kończy się pozwalanie mediom na definiowanie piękna. Bardzo wyraźnie widać tu, do czego zmierza kult piękna i jakie niebezpieczeństwa czyhają na młodych ludzi ślepo podążających za wyznaczonymi kanonami. I co się dzieje, kiedy wszyscy zaczynają przypominać klony. Do tego niewiele myślące klony. Młodzi Brzydcy, od małego urabiani przez system, wyczekują dnia swoich szesnastych urodzin, aby zacząć nowe życie jako Śliczni. Nie jest ważne, jak ktoś wygląda przed operacją, zmieniającą w człowieku dosłownie wszystko. Każdy, kto nie przejdzie operacji jest zaliczany do Brzydkich. Po operacji młodzi stają się doskonalszą wersją siebie. Mają piękną cerę, gładką skórę, długie nogi, wielkie oczy i tak dalej. Nie mówi im się jednak wszystkiego. Nie wiedzą, że operacja poprawia nie tylko ich wygląd zewnętrzny, sprawia również, że zaczynają się inaczej zachowywać. Owszem, są Śliczni i bardzo do siebie podobni, ale są też głupi. Zajmuje ich tylko zabawa i imprezy. Nie potrafią samodzielnie myśleć. W tej pogoni za pięknem, całkowicie zatracają siebie. System dąży do tego, aby ogłupić ludzi i móc nimi dowolnie sterować (co za zaskoczenie, prawda? ;)). Ale czy są dzięki temu szczęśliwsi? Książka jest dobrze napisana i trzyma w napięciu. Przedstawiony w powieści świat jednocześnie zachwyca i przeraża. Zachwyt bierze się z aktualności poruszanych w niej problemów, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że książka została napisana na początku XXI wieku. Przeraża właściwie z tego samego powodu, a dokładniej z powodu kierunku, w jakim zmierza znany nam świat. Akcja powieści jest wyrównana i raczej dynamiczna, dlatego książkę szybko się czyta. Zakończenie zapowiada, że w kolejnej części będzie się działo jeszcze więcej, dlatego nie mogę się doczekać, aż po ową kontynuację sięgnę. Główna bohaterka daje się lubić, chociaż potrafi czasem zirytować swoim zachowaniem. Jednak, i to jej zachowanie jak najbardziej usprawiedliwia, dziewczyna ma dopiero szesnaście lat i zachowuje się zgodnie ze swoim wiekiem. Tally przechodzi przemianę, owszem. Z naiwnego dziewczęcia, ślepo ufającemu naukom, które od zawsze kładł jej do głowy system, staje się świadomą, pewną swoich racji, zdecydowaną młodą kobietą. Plus dla książki jest taki, że ta przemiana nie zachodzi nagle. Owszem, nastolatka dostrzega sygnały, że coś może być nie tak, że mogła całe życie być oszukiwana, jednak nadal wierzy w system i próbuje to sobie jakoś tłumaczyć. Jej sposób myślenia zmienia się stopniowo i poprzedza go wiele godzin rozterek i rozmyślań. Świat przedstawiony w powieści jest nakreślony póki co dość pobieżnie, dlatego liczę, że w kolejnych częściach czytelnik będzie mógł poznać jego funkcjonowanie trochę lepiej. „Brzydcy” to naprawdę przyzwoite rozpoczęcie cyklu fantasy dla młodych czytelników i wizja przyszłości, niby odległej, a jednak tak bardzo nam bliskiej, bo zmiany, które zachodzą w powieści, dzieją się w realnym świecie na naszych oczach. Myślę, że ze względu na poruszaną tematykę jest to lektura obowiązkowa dla współczesnych nastolatków, którzy być może dzięki niej zastanowią się, czy warto dążyć do ideału piękna, jaki kreują media, czy lepiej pracować nad tym, aby nie zagubić prawdziwego siebie. Szczerze polecam!

Wyobraźcie sobie świat , w którym każdy jest brzydki ( a przynajmniej tak jest uformowany świat, aby każdego z góry klasyfikować jako brzydką osobę) i aż do 16 roku życia (ponieważ wtedy nastaje dzień wielkiej operacji, która ma za zadanie zmienić brzydkiego w ślicznego) wszyscy dzień w dzień marzą, aby dostać się na drugą stronę mostu do miasta ślicznych i w momencie kiedy ten dzień nadchodzi życie głównej bohaterki staje na głowie i musi podjąć decyzję, która pociągnie za sobą masę nieprzemyślanych konsekwencji. Bardzo dawno nie czytałam książki, przez którą wręcz się płynie, akacja jest poprowadzona w tak fantastyczny sposób, że śmiało można w tym wypadku mówić o majstersztyku literackim. W pewnym momencie człowiek zaczyna czytać a za chwilę orientuje się, że już 200 stron za nim i jedyne uczucie jakie temu towarzyszy to smutek, że zaraz dobije się do końca opowieści. Sama fabuła opisana w "brzydkich" jest rewelacyjna, z całą pewnością jest to najlepsza książka dytopijna jaką do tej pory przeczytałam w całym moim życiu. Wizja przyszłości, w której ludzie dzielą się ze względu na wygląd jest po prostu genialna. Zwykle w tego typu książkach czytelnikowi ciężko jest przez conajmniej pierwsze 50 stron "wbić" się w rytm książki, ponieważ często pojawiają się w niej dziwne nazewnictwo, jednak ta książka zdecydowanie nie należy do tego typu powieści. Brzydcy są napisani w tak genialny sposób, że czytalbik od razu jest w stanie odnaleźć się w świecie bohaterów. Jestem pod tak ogromnym wrażeniem tego jak to wszystko zostało opisane, że ta książka z całą pewnością znajdzie się w moich ulubieńcach roku. Bohaterowie są opsiani w najdrobniejszych szczegółach. Główna bohaterka mimo, że momentami naprawdę mnie irytowała, szczególnie na samym początku historii z czasem stała się jedną z moich ulubionych postaci i to za sprawą tego jak świetnie zostały potoczone jej losy, z osoby która nie ma w zasadzie żadnego głębszego spojrzenia na świat czy życie, żyjąca jedynie wizją, którą narzuca wszystkim władza staje się niezwykle oczytaną osobą, która zaczyna myśleć samodzielnie, tworząc własne priorytety. Moment w którym Tally, otwiera oczy i zaczyna widzieć świat takim jaki jest naprawdę a nie sztucznym wyobrażeniem, jest moim ulubionym, ponieważ wtedy widzimy naprawdę, jaka zmiana zaszła w bohaterze od samego początku. Jesteśmy światkiem dorastania Tally. Książka wielokrotnie porusza takie tematy, że czytając nie raz myślałam sobie "Hej, to brzmi znajomo" w takim sensie, że wiele wątków a szczególnie te z czasów przed powstaniem podziału między brzydkimi a ślicznymi, jest wręcz uderzająco podobna do życia, jakie prowadzimy aktualnie i spostrzeżenia jakie zostały co do tego opisane są po prostu tak bardzo prawdziwe, że wręcz bolesne. Myślę, że ta książka pomaga w jakiś sposób spojrzeć na życie jakie prowadzimy aktualnie. Czytając zadajemy sobie pytania typu " Czy świat byłby lepszy gdyby każdy miał ten sam kształt oczu lub kolor skóry?" I kiedy nadchodzi to pytanie a fabuła idzie dalej, zdajemy sobie sprawę, że taki zabieg zabija nas samych w sobie. Wysysa wszystko co składa się na bycie sobą. Pozwala docenić to, że krzywy nos czy zbyt daleko osadzone od siebie oczy sprawiają, że jesteśmy wyjątkowi, jedyni w swoim rodzaju. Jesteśmy po prostu śliczni bez względu na wszystko. Zakończenie nie zaskoczyło mnie tak bardzo jak na to liczyłam, ale mimo to, uważam, że było genialnym zagraniem promującym kolejny tom powieści, po który oczywiście z ogromną chęcią sięgnę. Jest to typowa książka, którą po skończeniu musisz odrazu kontynuować i ja osobiście takie książki ludzie najbardziej. Mam szczerą nadzieję, że również postanowicie sięgnąć po tę powieść bo jest wspaniała i będzie to z pewnością jedna z lepszych książek dytopijnych jakie przyjdzie wam przeczytać!

Zauważyłam, że ostatnio na rynek czytelniczy wracają popularne tytuły. To jest super, bo obecna młodzież może zachwycać się tym, czym zachwycaliśmy się parę lat temu. Wiem, co mówię, bo kilka lat temu prowadziłam bloga o tematyce książkowej i byłam aktywna w tym literackim świecie. "Brzydcy" Scott Westerfelda, czyli tegoroczne wznowienie Wydawnictwa Nowa Baśń nie mogłam sobie odpuścić. To świetna propozycja, obok której nie mogłam przejść obojętnie. Tally Youngblood nie może doczekać się swoich szesnastych urodzin by stać się Śliczną i razem ze swoim przyjacielem zamieszkać w Mieście Nowych Ślicznych. Tak bardzo nie może doczekać się spotkania z Perisem, który przeszedł już przemianę, że postanawia wymknąć się z Brzydalowa. Mimo opracowanego planu oraz doświadczenia w podobnych wyprawach nie wszystko poszło po myśli bohaterki. Na końcu jest pewna, że została przyłapana, ale na szczęście okazało się, że to inna Brzydka - Shay. Dziewczyny zaprzyjaźniają się od razu, tym bardziej, że urodziły się tego samego dnia i będą operowane jednocześnie. Shay okazuje się mieć jeszcze większą buntownicze nastawienie i pewnego dnia postanawia uciec. Wtedy Tally wpada w naprawdę wielkie tarapaty, ponieważ dochodzi do tego, że odmówiono jej przemiany w Śliczną. "Brzydcy" to dystopia, która trzyma w napięciu. Autor przedstawia czytelnikowi świat, w którym Brzydcy za pomocą operacji przekształcani są w głupiutkich Ślicznych, których większość czasu zajmują imprezy. Marzeniem każdego jest wyrwanie się w wieku szesnastu lat z Brzydalowa, w którym każda istota jest nieidealna do Miasta Nowych Ślicznych i przejść tą niesamowitą przemianę, w której za pomocą operacji lekarze wymieniają im nawet skórę, łamią kości, zmieniają absolutnie wszystko tylko po to, by każdy wyglądał podobnie. Tally po czasie i przez pewne działania dochodzi do wniosku, że jej marzeniem nie jest zostać Śliczną, która zajmowałaby się tylko imprezami. Odkrywa inny świat i ludzi, którzy również sprzeciwili się takiemu porządkowi. Jestem jednocześnie zachwycona i przerażona światem, który został wykreowany przez Scotta Westerfelda. Dla mnie Tally często zachowywała się dziecinnie, ale czego można wymagać od szesnastoletniej bohaterki, która przez całe swoje życia była karmiona takim, a nie innym porządkiem świata. Końcówka naprawdę mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, ale przez to jeszcze bardziej jestem ciekawa co będzie dalej. Swoją drogą dystopie kilka lat temu były niezwykle popularne i zauważyłam, że gatunek ten znowu wkracza na rynek wydawniczy. Bawiły mnie określenia na przykład na liofilizowane racje jedzenia, autor musiał się napracować wymyślając nazwy dla różnych pojazdów oraz urządzeń, a także wymyślając historię, dzięki której bohaterowie żyli w takiej rzeczywistości. Ze swojej strony jedynie mogę napisać, że naprawdę polecam "Brzydkich". Miła odskocznia od tych wszystkich romansów i obyczajówek, które głównie czytam.

🔥🔥🔥 R•E•C•E•N•Z•J•A 🔥🔥🔥 *W świecie radykalnego piękna każdy normalny jest brzydki* Tally nie może doczekać się swoich szesnastych urodzin. To właśnie wtedy przejdzie ona skomplikowaną operację, która zmieni ją z przeciętnej nastolatki w olśniewającą piękność. Tymczasem jej przyjaciółka, Shay, buntuje się przeciwko panującemu systemowi i zamiast poddać się przemianie, decyduje się na ucieczkę z miasta. Po jej zniknięciu, Tally zaczyna odkrywać, że ten futurystyczny raj to tylko iluzja. Świat, w którym wszyscy są piękni, idealni i bez najmniejszej skazy - czy tak jest naprawdę czy to tylko pozory? Co jest iluzją, a co rzeczywistością? Dziewczyna stanie przed trudnym wyborem, a decyzja którą podejmie zmieni wszystko... Powieść "Brzydcy" jest wznowieniem i ogromnie się cieszę, że mogłam poznać tę wyjątkową historię. Książka ta porusza trudny, ale niezwykle ważny temat i pokazuje jak bardzo zgubne jest dążenie do ideału. Autor przedstawił nam wizję świata, która jest przerażająca, a zarazem tak prawdziwa i aktualna jak nigdy wcześniej. Obecne czasy to świat pełen narcyzmu, wyidealizowanego piękna, zazdrości i idealnych wymiarów. Niewątpliwym atutem tej historii jest dystopijny świat, który został genialnie wykreowany ❤ Świat pięknych, w którym każdy człowiek wygląda tak samo. Wyobrażenia narzucone przez innych, wmawianie ludziom brzydoty i wpajanie jedynego, słusznego kanonu piękna. Ta opowieść wstrząsa, uderza, skłania do przemyśleń, refleksji i zastanowienia się dokąd zmierza obecny świat. Udowadnia przy tym, że przecież tak naprawdę zawsze mamy wybór, a piękno człowieka to nie tylko jego wygląd zewnętrzny. W książce mamy liczne zwroty akcji, które sprawiają, że nie jesteśmy w stanie odłożyć lektury, tak bardzo jesteśmy zaangażowani. Z wielką przyjemnością i zaciekawieniem czytałam o przygodach Tally. Bardzo polubiłam jej postać, choć na początku trochę mnie irytowała. Jednakże doceniam jej przemianę, siłę, niezłomność, odwagę i charyzmę. Dodatkowo niejednokrotnie musiała podejmować naprawdę ciężkie i trudne decyzje, pomimo swojego młodego wieku. "Brzydcy" to historia o pozornej doskonałości, perfekcji i pogoni za ideałem. To opowieść o pragnieniu akceptacji, poczucia bycia piękną i wyjątkową, ale także o dostrzeganiu tego piękna, które jest wewnątrz nas ❤ Zachęcam Was ogromnie do przeczytania tej wciągającej i pouczającej pozycji. Zdecydowanie warto pochylić się nad jej ważnym przesłaniem i unikatową tematyką. Właśnie taką fantastykę młodzieżową chcę czytać! Historia ta ma tak ogromny potencjał, że od razu po skończeniu pierwszego tomu, zabrałam się za jego kontynuację. 🔥💥P*O*L*E*C*A*M💥🔥 Dziękuję ślicznie @wydawnictwonowabasn za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej pozycji ❤❤❤

Trzysta lat po apokaliptycznej katastrofie, która zmieniła świat, Tally ma skończyć 16 lat i spełnić swoje marzenie - stać się ładna. W jej zamkniętym, odizolowanym, samowystarczalnym mieście - tak jak we wszystkich innych zamkniętych, odizolowanych, samowystarczalnych miastach - operacja upiększania będzie intensywna, ekstremalna i - jeśli chodzi o nią i wszystkich innych żyjących - absolutnie warta zachodu. Kiedy już spełni marzenie, zamieszka po drugiej stronie rzeki, w Nowym Ładnym Mieście i będzie imprezować całymi nocami, kochana przez wszystkich. Jest więc dla niej szokiem, gdy dowiaduje się, że jej przyjaciółka Shay nie chce być ładna i wcale nie uważa, że jest teraz brzydka. Oczywiście, że jest brzydka - każdy jest brzydki przed operacją. Shay ucieka jednak do tajemniczego, sekretnego Smoke'a, gdzie czeka jej przyjaciel David, zostawiając Tally wskazówki na wypadek, gdyby zmieniła zdanie i postanowiła pojechać z nią. Ale Tally nie ma zamiaru uciekać: chce być ładna, żeby znów być ze swoją przyjaciółką Peris po drugiej stronie rzeki, żeby ją zauważono i wysłuchano, bo pięknych ludzi nie można ignorować. Jednak w dniu własnej operacji zostaje zabrana do Zakładu Specjalnego, gdzie okrutne piękności o zabójczych odruchach przyprowadzają ją do doktora Cable'a. Chcą dowiedzieć się czegoś o Shayu i Dymie, a także o tym, gdzie się znajduje, ale Tally dotrzymuje obietnicy, że nic nie powie. Nawet kiedy doktor Cable mówi jej, że nie przejdzie operacji i nie zostanie upiększona, dopóki nie zrobi tego, o co ją proszą, nie poddaje się. Dopiero gdy Peris niespodziewanie odwiedza ją w Uglyville i przypomina jej o obietnicy, którą mu złożyła, że znów będzie z nim, obietnicy, która jest wcześniejsza od tej, którą złożyła Shayowi. Chwyciwszy się tego promyka nadziei - bo przecież nie chce pozostać brzydka do końca życia - Tally zostaje wysłana na przeszpiegi dla Okoliczności Specjalnych, by przekazać im lokalizację Dymu, wysyłając transmisję za pomocą sercowego wisiorka, który dostała od doktora Cable'a. Kiedy przybywa na miejsce, okazuje się jednak, że to nie takie proste. Owszem, wszyscy ludzie są brzydcy, do czego trzeba się trochę przyzwyczaić. Ale jest w nich coś jeszcze, coś ostrego i wyraźnego, co kłóci się z pustką wszystkich piękności, jakie znała, łącznie z jej własnymi rodzicami. I jest jeszcze David, który urodził się w Dymie i zdecydowanie nie jest ładny... ale który uczy ją, że jest piękna dzięki temu, kim jest, a nie jak wygląda. Książka ta zdecydowanie pozwala zmienić swoje postrzeganie świata, dostrzegać piękno w sobie i życiu codziennym. Uczy nas tego, że piękno drzemie w każdym człowieku i należy się nim cieszyć. ig: @ilest_troptard

„Nie urodziłaś się, oczekując u wszystkich podobnej urody, po prostu zaprogramowano cię, wmówiono, że wszystko inne jest brzydkie.” Świat, który dzieli się na brzydkich, ślicznych i „wykluczonych”.Tally wyczekuje swoich szesnastych urodzin, by przejść skomplikowaną operację plastyczną i stać się śliczną. Tymczasem, Shay, buntowniczka względem obecnego systemu, już od dawna planuje ucieczkę z Miasta Brzydkich, próbując równocześnie przekonać przyjaciółkę do swoich racji. Prawda dociera do Tally jednak o wiele za późno. Uważam, że historia „Brzydkich” nigdy nie była tak aktualna, jak w obecnych czasach. Żyjemy w świecie pełnym nienawiści, bodyshamingu, zazdrości i narcyzmu. Książka, która paręnaście lat temu była ostrzeżeniem, teraz stała się rzeczywistością. Od pierwszych stron mój stosunek do Tally był negatywny. Uważałam ją za dziewczynkę, której serce przepełnione jest próżnością. Nie pomyślałam nawet o tym, jak bardzo źle musi o sobie myśleć. Nie zauważyłam, jak wiele do przekazania miała jej postać. Tally pragnęła akceptacji otoczenia, chciała poczuć się piękna. Od małego wpajano jej, że jej twarz i ciało są okropne, że jedynie operacja plastyczna będzie w stanie uczynić ją kimś więcej niż tylko mała brzydką. Pomyśleć, że teraz, sądzi tak prawie każdy z nas... Idealizowałam natomiast Shay, uważałam ją za mała buntowniczkę, za kogoś, kto potrafi dostrzec wewnętrzne piękno. Bardzo się zawiodłam na jej postaci, jednak cóż, widocznie tak miało być... chociaż nadal nie mogę przeboleć tego, jak zachowała się względem Davida. Nigdy nie czytałam książki o podobnej tematyce i byłam nawet nieco do niej uprzedzona, ale teraz, kiedy odłożyłam tą pozycję na półkę, nie żałuję godzin, które poświęciłam na przeżywanie historii Tally i jej przyjaciół. Bohaterowie są świetnie wykreowani, każdy z nich jest inny, ma swój odrębny wizerunek- co jest dla mnie ogromnym plusem. Jedyną rzeczą, do której mogłabym się przyczepić to dynamika akcji, która okazała się zbyt chaotyczna, jak dla mnie. Tak czy siak, „Brzydkich” mogę określić nie tylko jako świetnie napisaną książkę. „Brzydcy” to źródło- wiedzy i pytań. Ta książka udowadnia nam, że możemy być kim zechcemy, tak jak Tally, David, jego rodzice. Mamy wybór. ZAWSZE. Westerfeld za pomocą swojego pióra miał nam do przekazania tylko jedną rzecz: piękno człowieka NIE ZALEŻY od tego, jak wygląda.

Do przeczytania tej książki zachęciło mnie jedno zdanie na okładce. „Jedna z najważniejszych powieści dystonicznych demaskująca prawdę o nas samych”. Po tym, zaczęłam się zagłębiać w świat, w którym wszyscy, w wieku szesnastu lat, przechodzą skomplikowany zabieg, dzięki któremu stają się śliczni i idealni. W którym mogą tylko się bawić, imprezować i żyć pełną parą, bez żadnych ograniczeń, kompleksów czy wstydu. Ta operacja jest jedynym marzeniem Tally pragnącej znowu być wśród starych przyjaciół, a nie sama w sekcji „Brzydkich”. Jej słabość jednak szybko staje się kartą przetargową , gdyż jej niedawno poznana znajoma, Shay, znika chwilę przez wyznaczonym terminem swojego zabiegu z tajemniczymi Dymiarzami, a Tally zostaje zmuszona przez Wyjątkowych do odnalezienia jej i zdradzenia informacji o jej pobycie. Ostatecznie jednak, sama przekonuje się, że być może życie o jakim marzyła wcale nie jest takie piękne, jak jej się wydawało. Ta książka to moje wielkie zaskoczenie tego miesiąca. Nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba, że tak szybko ją przeczytam i będę aż tak zaangażowana w tę historię. Jest zupełnie inna niż wszystkie – od początku to Tally jest postacią raczej negatywną, która dopiero na przestrzeni stron przechodzi wewnętrzną przemianę, zaczyna rozumieć i zmieniać swoje postrzeganie świata. Przez całą historię jednak popełnia błędy, rani bliskich i na pewno nie jest idealną bohaterką stworzoną do ratowania świata. Każda z postaci tutaj, zarówno David, który zdecydowanie jest moim faworytem w tej serii, Shay czy Croy są po prostu ludzcy – mylą się, próbują, mają wątpliwości, zakochują się i wybierają nieodpowiednie osoby. Do tego dodajmy wątek brzydcy-śliczni, który nawet teraz, choć ta książka została napisana siedemnaście lat temu, jest bardzo na topie – to jak porównujemy się do innych, pragniemy akceptacji grupy i poczucia, że jesteśmy piękni, perfekcyjni, a przede wszystkim wystarczający. Dla mnie „Brzydcy” to był strzał w dziesiątkę. Sama akcja, krótkie rozdziały, wiele naprawdę świetnych plot-twistów i w końcu zakończenie, które zostawia czytelnika w szoku i zmusza od razu do sięgnięcia po drugi tom. Jedyny minus? Lekko infantylny język, który jednak mi zaczął przeszkadzać dopiero na przestrzeni kolejnej części, więc więcej napiszę o tym przy okazji tworzenia recenzji „Ślicznych”.

Tally oczekuje na swoje szesnaste urodziny by stać się śliczna. W jej mieście jest to wiek kiedy każdy przechodzi niezwykle skomplikowaną operację, która sprawia, że staje się śliczny. Jedyne zajecie ślicznych to zabawa, zabawa i jeszcze raz zabawa. Jednakże niewiele przed urodzinami poznaje Shay, z którą bardzo szybko się zaprzyjaźnia. Shay nie chce przechodzić operacji i woli pozostać brzydką niż poddać się zabiegowi i dołączyć do wiecznej imprezy młodych ślicznych. Decyduje się uciec z miasta i zdradza Tally jak się tam dostać. Niestety nasza bohaterka staje przed trudnym wyborem, albo zdradzi przyjaciółkę albo nigdy nie zostanie śliczną. Jaką Tally podejmie decyzje i co odkryje? Sięgnijcie po powieść i przekonajcie się co czeka na naszą bohaterkę. Genialna powieść dystopijna, która ukazuje, że wygląd to nie wszystko. Kreacja poszczególnych grup jest według mnie idealnie przestawiona. Mamy ty brzydkich, którzy ciągle chcą wywijać numery, marzą o operacji by dołączyć do ślicznych, zaś ci są pozbawieni obowiązków i mogą bawić się całymi nocami na imprezach. Wyobrażając sobie społeczeństwo po operacji mamy wrażenie jakbyśmy oglądali wystawę lalek, które różnią się niemal tylko kolorem oczu czy włosów. Wygląd jest przedstawiany jako jeden z czynników prowadzący do niesprawiedliwości i stąd też każdy zostaje zamieniony niemal w kopię pozostałych by uniknąć sporów. Przeszłość jest owiana tajemnicą i dodatkowo sprawia, że czytelnik rozmyśla o tym co tak naprawdę sprawiło, że poprzedni świat upadł i pojawiła się era ślicznych. Poznawanie prawdy wraz z Tally i udział w jej przeprawie w poszukiwaniu miasta, tych którzy uciekli przed operacją, cała jej przygoda jest niezwykle wciągająca i ciekawa. Autor świetnie ukazuje jak bardzo pozorny jest wygląd, a prawda o operacji zaskakująca i niebezpieczna. Jest to jedna z tych książek, które uważam, że każdy powinien przeczytać i zrozumieć, że piękno bywa złudne. Jest to również piękna opowieść o przyjaźni oraz miłości, która wzrusza i sprawia, że łzy pojawią się w oczach. Polecam Wam tą powieść i już wyczekuję kontynuacji! Za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu.

Poprzez lata ludzkość wykreowała wiele kanonów piękna. Jednak w Brzydkich przedstawiono nam daleką przyszłość, w którym każdy jest szczęśliwy z istnienia jednego wzorca. Ale czy na pewno? „Perfekcyjny” świat = „perfekcyjne” społeczeństwo = „perfekcyjne” życie? Z początku wszystko wydaje się cudowne. Życie jest idealne, a każdy z bohaterów tej książki wyczekuje szesnastych urodzin. Coś jak u nas z wyczekiwaniem 18-stki, kiedy to wszyscy stajemy się „dorośli” i teoretycznie wolno nam więcej. Tu mamy operację, kreującą tak naprawdę nowego człowieka, kogoś nieskazitelnego. Ale kiedy wszyscy są piękni, to czy nie stajemy się wtedy jednocześnie… zwyczajni? Typowi? A przecież chodzi o to, by każdy był wyjątkowy, niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju. Tu jednak jest wszystko pod linijkę ludzi stojących u władzy. A każdego, kto się wyłamuje, traktuje się jak wywrotowca, rebelianta, wręcz najgorszego zdrajcę. Szczerze mówiąc, trochę się załamałam w środku, jak to czytałam, ale fabuła wciągała mnie tylko coraz bardziej i mocniej. Bo jak można być tak okrutnym, żeby zabijać indywidualność? Nawet gdy poznałam domniemany powód – skoro wszyscy będą wyglądać tak samo, nie będzie żadnych podziałów, ani wynikających z nich konfliktów – to wciąż nie mogłam zrozumieć tego sposobu myślenia. Zwłaszcza że okładka książki, ukazująca wygląd głównej bohaterki, pokazywała naprawdę piękną dziewczynę. Piegi, rozsiane po twarzy, tylko dodawały jej uroku, podobnie jak ciemnoniebieskie, prawie fioletowe oczy. Kiedyś, podobnie jak i ona, nie lubiłam swojego wyglądu. Teraz, cieszę się, że nie żyję w takim społeczeństwie jak biedna Tally. Podsumowanie Brzydcy autorstwa Scotta Westerfielda porusza wiele ważnych tematów, istotnych w każdym miejscu i czasie. Czy nas zaakceptują? Co zrobić, żeby tak się stało? I wreszcie – jak pogodzić się z samym sobą? Ja, dzięki tej lekturze zrozumiałam, że każdy z nas jest piękny, nieważne, jak wyglądamy, ale jak traktujemy sami siebie. To książka idealna zwłaszcza dla młodych ludzi, szukających swojej drogi, ale też dla tych starszych, jeśli uznają, że czegoś im w życiu brakuje. Więcej na: CzasoStrefa

Tally wyczekuje swoich 16 urodzin, by stać się śliczną. Tego dnia każdy przechodzi skomplikowaną operację, która zmienia przeciętną osobę w doskonałą. Śliczni żyją w po drugiej stronie rzeki w futurystycznej utopii. Tak przynajmniej myśli Tally. Gdy dziewczyna poznaje Shay, która nie chce poddać się przemianie, jej życie wywraca się do góry nogami. Uwielbiam książki dystopijne, szczególnie takie, które mają do powiedzenia coś ważnego. „Brzydcy” to opowieść o świecie idealnym zamieszkałym przez doskonałych, pięknych ludzi. Przed 16 urodzinami brzydcy żyją w przekonaniu, że nie są kompletni, że czegoś im brakuje. Dopiero operacja ma zmienić ich w doskonałe jednostki, jednocześnie pozbawiani są tego, co czyni ich wyjątkowymi. Miasto pełne jest ludzi wyglądających pięknie, ale praktycznie tak samo. Pomysł na fabułę jest bardzo oryginalny i ciekawy, wpasował się w moje gusta idealnie. Tally jest typową nastolatką, której jedynym marzeniem jest znalezienie się po drugiej stronie rzeki będąc śliczną. Dopiero gdy poznaje Shay, zaczyna dostrzegać drugą stronę medalu. Shay jest zupełnym przeciwieństwem Tally, woli zaryzykować ucieczkę niż stać się taka jak wszyscy. Właśnie ta ucieczka jest dla mnie punktem zwrotnym w książce. Dowiadujemy się co stało się ze światem, który znamy teraz oraz jak wyglądają tereny poza miastem. Uwielbiam tego typu wątki i tutaj się nie zawiodłam. Głównym problem jaki mam z tą książką to język. Momentami jest dość infantylny, a to książka młodzieżowa, nie dziecięca. Irytowało mnie samo słowo „śliczny” i brak jakichkolwiek synonimów. Główna fabuła i problemy tego świata wybrzmiewają o wiele mniej poważnie właśnie przez nadmierne użycie tego słowa. Miałam też wrażenie, że w niektórych momentach pojawiały się dziury logiczne. Tutaj trzeba być gotowym na dość absurdalne wydarzenia, jednak nie przeszkadzało mi to zbytnio, autor miał prawo stworzyć świat na własnych zasadach i tak też zrobił. Liczę jednak na jego mocniejsze rozwinięcie w kolejnych tomach. Przekaz książki od razu mnie kupił i mimo niedociągnięć w języku bawiłam się naprawdę dobrze. Z niecierpliwością czekam na drugi tom!